Skarga wniesiona w dniu 21 września 2017 r. przez Urząd Nadzoru EFTA przeciwko Islandii (Sprawa E-7/17).

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2017.386.10

Akt nienormatywny

Wersja od: 16 listopada 2017 r.

Skarga wniesiona w dniu 21 września 2017 r. przez Urząd Nadzoru EFTA przeciwko Islandii

(Sprawa E-7/17)

(2017/C 386/08)

(Dz.U.UE C z dnia 16 listopada 2017 r.)

Skarga przeciwko Islandii została wniesiona do Trybunału EFTA w dniu 21 września 2017 r. przez Urząd Nadzoru EFTA, reprezentowany przez Carstena Zatschlera, Catherine Howdle i Ingibjörg Ólöf Vilhjálmsdóttir, działających w charakterze pełnomocników Urzędu Nadzoru EFTA, 35, Rue Belliard, 1040 Bruksela, Belgia.

Urząd Nadzoru EFTA występuje do Trybunału EFTA o:

1) orzeczenie, że Islandia nie przyjęła środków niezbędnych do włączenia do swojego porządku prawnego aktu, o którym mowa w rozdziale VIII pkt 6f w załączniku II do Porozumienia EOG (dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/29/UE w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do udostępniania na rynku prostych zbiorników ciśnieniowych), dostosowanego protokołem 1 do Porozumienia EOG, a w każdym razie nie zawiadomiła Urzędu Nadzoru EFTA o środkach przyjętych do wdrożenia aktu, jak wymaga tego art. 7 Porozumienia EOG;

2) obciążenie Islandii kosztami postępowania.

Kontekst prawny i faktyczny oraz zarzuty prawne przytoczone na poparcie skargi:

- skarga dotyczy niezastosowania się przez Islandię najpóźniej do dnia 8 lutego 2017 r. do uzasadnionej opinii Urzędu Nadzoru EFTA z dnia 8 grudnia 2016 r. dotyczącej niewdrożenia przez to państwo do jego krajowego porządku prawnego dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/29/UE w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do udostępniania na rynku urządzeń ciśnieniowych, przywołanej w rozdziale VIII pkt 6f załącznika II do Porozumienia o Europejskim Obszarze Gospodarczym i dostosowanej do Porozumienia protokołem 1 do Porozumienia ("akt prawny"),

- urząd Nadzoru EFTA twierdzi, że Islandia uchybiła zobowiązaniom wynikającym z aktu prawnego oraz art. 7 Porozumienia EOG, nie przyjmując w przewidzianym terminie środków niezbędnych do wdrożenia aktu.