Skarga wniesiona w dniu 17 października 2014 r. przez Urząd Nadzoru EFTA przeciwko Islandii (Sprawa E-20/14).

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2014.455.14

Akt nieoceniany
Wersja od: 18 grudnia 2014 r.

Skarga wniesiona w dniu 17 października 2014 r. przez Urząd Nadzoru EFTA przeciwko Islandii
(Sprawa E-20/14)

(2014/C 455/09)

(Dz.U.UE C z dnia 18 grudnia 2014 r.)

Skarga przeciwko Islandii została wniesiona do Trybunału EFTA w dniu 17 października 2014 r. przez Urząd Nadzoru EFTA, reprezentowany przez Markusa Schneidera i Clémence'a Perrina, działających w charakterze pełnomocników Urzędu Nadzoru EFTA, Rue Belliard 35, 1040 Bruksela, Belgia.

Urząd Nadzoru EFTA występuje do Trybunału EFTA o:

1.
stwierdzenie, że nie przyjmując w wyznaczonym terminie środków niezbędnych do włączenia do krajowego porządku prawnego aktu, o którym mowa w pkt 56x rozdziału V załącznika XIII do Porozumienia o Europejskim Obszarze Gospodarczym (rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 392/2009 z dnia 23 kwietnia 2009 r. w sprawie odpowiedzialności przewoźników pasażerskich na morskich drogach wodnych z tytułu wypadków), dostosowanego do Porozumienia protokołem 1 do tego Porozumienia, Islandia uchybiła zobowiązaniom wynikającym z art. 7 Porozumienia;
2.
obciążenie Islandii kosztami postępowania.

Kontekst prawny i faktyczny oraz zarzuty prawne przytoczone na poparcie skargi:

-
Skarga dotyczy niezastosowania się przez Islandię najpóźniej do dnia 19 kwietnia 2014 r. do uzasadnionej opinii Urzędu Nadzoru EFTA z dnia 19 lutego 2014 r. dotyczącej niewłączenia przez to państwo do swojego krajowego porządku prawnego rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 392/2009 z dnia 23 kwietnia 2009 r. w sprawie odpowiedzialności przewoźników pasażerskich na morskich drogach wodnych z tytułu wypadków, przywołanego w pkt 56x rozdziału V załącznika XIII do Porozumienia o Europejskim Obszarze Gospodarczym i dostosowanego do Porozumienia protokołem 1 do tego Porozumienia.
-
Urząd Nadzoru EFTA twierdzi, że Islandia uchybiła zobowiązaniom wynikającym z art. 7 Porozumienia EOG poprzez niewłączenie tego rozporządzenia do krajowego porządku prawnego w wyznaczonym terminie.

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.