Skarga wniesiona w dniu 17 listopada 2016 r. przez Urząd Nadzoru EFTA przeciwko Islandii.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2017.9.40

Akt nieoceniany
Wersja od: 12 stycznia 2017 r.

Skarga wniesiona w dniu 17 listopada 2016 r. przez Urząd Nadzoru EFTA przeciwko Islandii
(Sprawa E-18/16)

(2017/C 9/10)

(Dz.U.UE C z dnia 12 stycznia 2017 r.)

Skarga przeciwko Islandii została wniesiona do Trybunału EFTA w dniu 17 listopada 2016 r. przez Urząd Nadzoru EFTA, reprezentowany przez Carstena Zatschlera i Marlene Lie Hakkebo, działających w charakterze pełnomocników Urzędu Nadzoru EFTA, 35, Rue Belliard, B-1040 Bruksela.

Urząd Nadzoru EFTA występuje do Trybunału EFTA o:

1.
orzeczenie, że Islandia nie przyjęła środków niezbędnych do włączenia do swojego porządku prawnego aktu, o którym mowa w rozdziale XV pkt 12zzq w załączniku II do Porozumienia o Europejskim Obszarze Gospodarczym (rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 98/2013 z dnia 15 stycznia 2013 r. w sprawie wprowadzania do obrotu i używania prekursorów materiałów wybuchowych), dostosowanego do Porozumienia EOG protokołem 1 do tego porozumienia, jak wymaga tego art. 7 Porozumienia EOG;
2.
obciążenie Islandii kosztami postępowania.

Kontekst prawny i faktyczny oraz zarzuty prawne przytoczone na poparcie skargi:

-
Skarga dotyczy niezastosowania się przez Islandię najpóźniej do dnia 2 maja 2016 r. do uzasadnionej opinii Urzędu Nadzoru EFTA z dnia 2 marca 2016 r. dotyczącej niewdrożenia przez to państwo do swojego krajowego porządku prawnego rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 98/2013 z dnia 15 stycznia 2013 r. w sprawie wprowadzania do obrotu i używania prekursorów materiałów wybuchowych ("akt prawny"), przywołanego w rozdziale XV pkt 12zzq w załączniku II do Porozumienia o Europejskim Obszarze Gospodarczym i dostosowanego do Porozumienia protokołem 1 do tego porozumienia.
-
Urząd Nadzoru EFTA twierdzi, że Islandia uchybiła zobowiązaniom wynikającym z aktu prawnego oraz art. 7 Porozumienia EOG, nie przyjmując w wyznaczonym terminie środków niezbędnych do wykonania aktu.

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.