Skarga wniesiona w dniu 17 grudnia 2015 r. przez Urząd Nadzoru EFTA przeciwko Islandii.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2016.216.11

Akt nieoceniany

Wersja od: 16 czerwca 2016 r.

Skarga wniesiona w dniu 17 grudnia 2015 r. przez Urząd Nadzoru EFTA przeciwko Islandii

(Sprawa E-33/15)

(2016/C 216/08)

(Dz.U.UE C z dnia 16 czerwca 2016 r.)

Skarga przeciwko Islandii została wniesiona do Trybunału EFTA w dniu 17 grudnia 2015 r. przez Urząd Nadzoru EFTA, reprezentowany przez Carstena Zatschlera, Clémence Perrin oraz Íris Ísberg, działających w charakterze pełnomocników Urzędu Nadzoru EFTA, 35, Rue Belliard, B-1040 Bruksela, Belgia.

Urząd Nadzoru EFTA występuje do Trybunału EFTA o:

1. orzeczenie, że Islandia uchybiła zobowiązaniom ciążącym na niej na mocy aktu, o którym mowa w rozdziale XIII pkt 15q w załączniku II do Porozumienia o Europejskim Obszarze Gospodarczym (dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2012/26/UE z dnia 25 października 2012 r. zmieniająca dyrektywę 2001/83/WE w zakresie nadzoru nad bezpieczeństwem farmakoterapii), dostosowanego do Porozumienia EOG protokołem 1 do tego porozumienia, oraz na mocy art. 7 Porozumienia, nie przyjmując w przewidzianym terminie środków niezbędnych do wdrożenia tego aktu lub nie powiadamiając Urzędu Nadzoru EFTA o ich przyjęciu;

2. obciążenie Islandii kosztami postępowania.

Kontekst prawny i faktyczny oraz zarzuty prawne przytoczone na poparcie skargi:

- Skarga dotyczy niezastosowania się przez Islandię najpóźniej do dnia 14 marca 2015 r. do uzasadnionej opinii Urzędu Nadzoru EFTA z dnia 14 stycznia 2015 r. dotyczącej niewdrożenia przez to państwo do swojego krajowego porządku prawnego dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2012/26/UE z dnia 25 października 2012 r. zmieniającej dyrektywę 2001/83/WE w zakresie nadzoru nad bezpieczeństwem farmakoterapii ("akt prawny"), przywołanej w rozdziale XIII pkt 15q w załączniku II do Porozumienia o Europejskim Obszarze Gospodarczym i dostosowanej do Porozumienia protokołem 1 do tego porozumienia.

- Urząd Nadzoru EFTA twierdzi, że Islandia uchybiła zobowiązaniom wynikającym z tego aktu prawnego oraz art. 7 Porozumienia EOG, nie przyjmując w przewidzianym terminie środków niezbędnych do wdrożenia tego aktu.