Skarga wniesiona w dniu 17 grudnia 2015 r. przez Urząd Nadzoru EFTA przeciwko Islandii.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2016.216.9

Akt nieoceniany

Wersja od: 16 czerwca 2016 r.

Skarga wniesiona w dniu 17 grudnia 2015 r. przez Urząd Nadzoru EFTA przeciwko Islandii

(Sprawa E-31/15)

(2016/C 216/06)

(Dz.U.UE C z dnia 16 czerwca 2016 r.)

Skarga przeciwko Islandii została wniesiona do Trybunału EFTA w dniu 17 grudnia 2015 r. przez Urząd Nadzoru EFTA, reprezentowany przez Carstena Zatschlera, Øyvinda Bø oraz Íris Ísberg, działających w charakterze pełnomocników Urzędu Nadzoru EFTA, 35 Rue Belliard, 1040 Bruksela, Belgia.

Urząd Nadzoru EFTA występuje do Trybunału EFTA o:

1) orzeczenie, że Islandia uchybiła zobowiązaniom ciążącym na niej na mocy aktu, o którym mowa w pkt 9f załącznika XVII do Porozumienia o Europejskim Obszarze Gospodarczym (dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/77/UE z dnia 27 września 2011 r. dotycząca zmiany dyrektywy 2006/116/WE w sprawie czasu ochrony prawa autorskiego i niektórych praw pokrewnych), dostosowanego do Porozumienia EOG protokołem 1 do Porozumienia, oraz na mocy art. 7 Porozumienia, nie przyjmując w przewidzianym terminie środków niezbędnych do wdrożenia aktu lub nie powiadamiając Urzędu Nadzoru EFTA o ich przyjęciu;

2) obciążenie Islandii kosztami postępowania.

Kontekst prawny i faktyczny oraz zarzuty prawne przytoczone na poparcie skargi:

- Skarga dotyczy niezastosowania się przez Islandię najpóźniej do dnia 8 czerwca 2015 r. do uzasadnionej opinii Urzędu Nadzoru EFTA z dnia 8 kwietnia 2015 r. dotyczącej niewdrożenia przez to państwo do swojego krajowego porządku prawnego dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/77/UE z dnia 27 września 2011 r. dotyczącej zmiany dyrektywy 2006/116/WE w sprawie czasu ochrony prawa autorskiego i niektórych praw pokrewnych ("akt prawny"), przywołanej w pkt 9f załącznika XVII do Porozumienia o Europejskim Obszarze Gospodarczym i dostosowanej do Porozumienia protokołem 1 do tego porozumienia.

- Urząd Nadzoru EFTA twierdzi, że Islandia uchybiła zobowiązaniom wynikającym z tego aktu prawnego oraz art. 7 Porozumienia EOG, nie przyjmując w przewidzianym terminie środków niezbędnych do wdrożenia aktu.