Skarga wniesiona w dniu 10 stycznia 2014 r. przez Urząd Nadzoru EFTA przeciwko Królestwu Norwegii (Sprawa E-3/14).

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2014.138.32

Akt nienormatywny

Wersja od: 8 maja 2014 r.

Skarga wniesiona w dniu 10 stycznia 2014 r. przez Urząd Nadzoru EFTA przeciwko Królestwu Norwegii

(Sprawa E-3/14)

(2014/C 138/09)

(Dz. U.UE C z dnia 8 maja 2014 r.)

Skarga przeciwko Królestwu Norwegii została wniesiona do Trybunału EFTA w dniu 10 stycznia 2014 r. przez Urząd Nadzoru EFTA, reprezentowany przez Xaviera Lewisa i Markusa Schneidera, działających w charakterze pełnomocników Urzędu Nadzoru EFTA, Rue Belliard 35, 1040 Bruxelles/Brussel, BELGIQUE/BELGIË.

Urząd Nadzoru EFTA występuje do Trybunału EFTA o:

1) orzeczenie, że nie przyjmując w wyznaczonym terminie środków niezbędnych do wdrożenia aktu prawnego przywołanego w pkt 65a załącznika XIII do Porozumienia o Europejskim Obszarze Gospodarczym (dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/12/WE z dnia 11 marca 2009 r. w sprawie opłat lotniskowych), dostosowanego do Porozumienia protokołem 1 do tego Porozumienia, lub nie powiadamiając niezwłocznie Urzędu Nadzoru EFTA o przyjęciu takich środków, Norwegia uchybiła swoim zobowiązaniom wynikającym z tego aktu prawnego i art. 7 Porozumienia EOG;

2) obciążenie Królestwa Norwegii kosztami postępowania.

Kontekst prawny i faktyczny oraz zarzuty prawne przytoczone na poparcie skargi:

- Skarga dotyczy niezastosowania się przez Norwegię przed dniem 30 marca 2013 r. do uzasadnionej opinii Urzędu Nadzoru EFTA z dnia 30 stycznia 2013 r. dotyczącej niewdrożenia przez to państwo do swojego krajowego porządku prawnego dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/12/WE z dnia 11 marca 2009 r. w sprawie opłat lotniskowych ("akt prawny"), przywołanej w pkt 65a załącznika XIII do Porozumienia o Europejskim Obszarze Gospodarczym i dostosowanej do Porozumienia protokołem 1 do tego Porozumienia.

- Urząd Nadzoru EFTA twierdzi, że Norwegia uchybiła zobowiązaniom wynikającym z art. 13 aktu prawnego oraz art. 7 Porozumienia EOG poprzez nieprzyjęcie lub niepowiadomienie Urzędu o przyjęciu środków niezbędnych do wdrożenia aktu prawnego w wyznaczonym terminie.