Skarga wniesiona w dniu 1 lutego 2017 r. przez Urząd Nadzoru EFTA przeciwko Islandii (Sprawa E-2/17).

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2017.108.16

Akt nienormatywny

Wersja od: 6 kwietnia 2017 r.

Skarga wniesiona w dniu 1 lutego 2017 r. przez Urząd Nadzoru EFTA przeciwko Islandii

(Sprawa E-2/17)

(2017/C 108/14)

(Dz.U.UE C z dnia 6 kwietnia 2017 r.)

Skarga przeciwko Islandii została wniesiona do Trybunału EFTA w dniu 1 lutego 2017 r. przez Urząd Nadzoru EFTA, reprezentowany przez Carstena Zatschlera i Marię Moustakali, działających w charakterze pełnomocników Urzędu Nadzoru EFTA, 35, Rue Belliard, 1040 Bruksela, Belgia.

Urząd Nadzoru EFTA występuje do Trybunału EFTA o:

1. orzeczenie, że utrzymując w mocy (i) system zezwoleń dotyczący przywozu surowych jaj oraz przetworów z surowych jaj taki jak system określony w art. 10 aktu nr 25/1993 oraz art. 3 lit. e) i art. 4 rozporządzenia (IS) nr 448/2012; (ii) system zezwoleń dotyczący przywozu niepasteryzowanego mleka oraz produktów mlecznych wytwarzanych z mleka niepasteryzowanego oraz dodatkowe wymagania określone w art. 10 aktu nr 25/1993 oraz art. 3 lit. f), art. 4 i 5 rozporządzenia (IS) nr 448/2012, jak również zakaz obrotu importowanymi produktami mlecznymi wytwarzanymi z mleka niepasteryzowanego, określony w art. 7a rozporządzenia (IS) nr 104/2010; oraz (iii) praktykę administracyjną, zgodnie z którą od importerów wymaga się złożenia oświadczenia i uzyskania zgody na przywóz poddanych obróbce produktów mlecznych i jajecznych, taką jak praktyka przyjęta w kontekście stosowania rozporządzenia (IS) nr 448/2012, Islandia uchybiła swoim zobowiązaniom wynikającym z aktu, o którym mowa w rozdziale I pkt 1.1.1 załącznika I do Porozumienia EOG, to znaczy dyrektywy Rady 89/662/EWG z dnia 11 grudnia 1989 r. dotyczącej kontroli weterynaryjnych w handlu wewnątrzwspólnotowym w perspektywie wprowadzenia rynku wewnętrznego, zmienionej oraz dostosowanej do Porozumienia EOG na mocy protokołu 1 do tego porozumienia oraz na mocy zmian sektorowych w załączniku I do tego porozumienia, a w szczególności w art. 5 tej dyrektywy;

2. obciążenie Islandii kosztami postępowania.

Kontekst prawny i faktyczny oraz zarzuty prawne przytoczone na poparcie skargi:

- Urząd Nadzoru EFTA twierdzi, że Islandia uchybiła swoim zobowiązaniom wynikającym z dyrektywy 89/662/EWG (i) utrzymując w mocy system zezwoleń na przywóz surowych jaj i przetworów z surowych jaj; (ii) utrzymując w mocy system zezwoleń na przywóz niepasteryzowanego mleka oraz produktów mlecznych wytwarzanych z niepasteryzowanego mleka, a także dodatkowe wymagania i zakaz dotyczący wprowadzania do obrotu importowanych produktów mlecznych wytwarzanych z mleka niepasteryzowanego; oraz (iii) utrzymując w mocy praktykę administracyjną, zgodnie z którą od importerów wymaga się złożenia oświadczenia oraz uzyskania zezwolenia na przywóz poddanych obróbce produktów mlecznych i jajecznych.

- Urząd Nadzoru EFTA stwierdza, że zasady dotyczące handlu produktami pochodzenia zwierzęcego w obrębie EOG oraz kontroli weterynaryjnych zharmonizowano na poziomie EOG. Dyrektywa Rady 89/662/EWG reguluje kontrole weterynaryjne w zakresie handlu produktami pochodzenia zwierzęcego w obrębie EOG. Jej głównym celem jest wyeliminowanie kontroli weterynaryjnych na wewnętrznych granicach EOG przy jednoczesnym wzmocnieniu kontroli przeprowadzanych w punkach pochodzenia. Właściwe organy państwa przeznaczenia EOG mogą jedynie sprawdzić, za pomocą wyrywkowych niedyskryminacyjnych kontroli weterynaryjnych, czy spełnione są wymogi określone we właściwych przepisach EOG.

- Urząd Nadzoru EFTA twierdzi, że utrzymując w mocy istniejące środki Islandia narzuca dodatkowe wymagania, które nie są dopuszczalne w zharmonizowanym systemie kontroli weterynaryjnych.

- Zdaniem Urzędu Nadzoru EFTA Trybunał EFTA uznał już niezgodność tego typu wymogów z przepisami EOG w sprawie E-17/15, Ferskar kjötvörur ehf. przeciwko Republice Islandii w odniesieniu do ograniczeń dotyczących przywozu surowego mięsa na teren Islandii. Podobne ograniczenia dotyczące produktów mlecznych i jajecznych określono w przywołanym prawodawstwie islandzkim.