Setna rocznica ludobójstwa w Armenii (2015/2590(RSP)).

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2016.328.2

Akt nienormatywny

Wersja od: 6 września 2016 r.

Setna rocznica ludobójstwa w Armenii

P8_TA(2015)0094

Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 15 kwietnia 2015 r. w sprawie setnej rocznicy ludobójstwa Ormian (2015/2590(RSP))

(2016/C 328/01)

(Dz.U.UE C z dnia 6 września 2016 r.)

Parlament Europejski,

- uwzględniając Konwencję ONZ w sprawie zapobiegania i karania zbrodni ludobójstwa z 1948 r.,

- uwzględniając swoją rezolucję z dnia 18 czerwca 1987 r. w sprawie politycznego rozwiązania kwestii ormiańskiej ¹ ,

- uwzględniając swoją rezolucję z dnia 12 marca 2015 r. w sprawie rocznego sprawozdania dotyczącego praw człowieka i demokracji na świecie za rok 2013 oraz polityki UE w tym zakresie ² ,

- uwzględniając Protokół w sprawie nawiązania stosunków dyplomatycznych między Republiką Armenii a Republiką Turcji oraz Protokół w sprawie rozwoju stosunków między Republiką Armenii a Republiką Turcji, podpisane w Zurychu w dniu 10 października 2009 r.;

- uwzględniając wypowiedź Jego Świątobliwości Papieża Franciszka z dnia 12 kwietnia 2015 r.,

- uwzględniając art. 123 ust. 2 i 4 Regulaminu,

A. mając na uwadze, że 2015 r. przypada setna rocznica ludobójstwa Ormian popełnionego w Imperium Osmańskim;

B. mając na uwadze, że coraz więcej państw członkowskich i parlamentów narodowych uznaje ludobójstwo Ormian popełnione w Imperium Osmańskim;

C. mając na uwadze, że jednym z głównych motywów integracji europejskiej jest pragnienie, by już nigdy nie dopuścić do wojen i zbrodni przeciwko ludzkości w Europie;

D. mając na uwadze, że Turcja i Armenia zainicjowały proces normalizacji stosunków dyplomatycznych, podpisując w 2009 r. w Zurychu protokoły w sprawie nawiązania i rozwoju stosunków;

E. mając na uwadze, że pielęgnowanie pamięci o przeszłości ma nadrzędne znaczenie, gdyż bez prawdy i upamiętnienia nie jest możliwe pojednanie;

1. w przededniu setnej rocznicy tych wydarzeń składa hołd milionowi i pięciuset tysiącom niewinnych ormiańskich ofiar ludobójstwa popełnionego w Imperium Osmańskim; w duchu europejskiej solidarności i sprawiedliwości przyłącza się do upamiętnienia setnej rocznicy ludobójstwa Ormian; wzywa Komisję i Radę do włączenia się w upamiętnienie tego wydarzenia;

2. przypomina swoją rezolucję z dnia 18 czerwca 1987 r., w której między innymi uznał, iż tragiczne wydarzenia, które miały miejsce w latach 1915-1917 na terytorium Imperium Osmańskiego i których ofiarą byli Ormianie, stanowią zbrodnię ludobójstwa w rozumieniu Konwencji ONZ w sprawie zapobiegania i karania zbrodni ludobójstwa z 1948 r.; potępia wszelkie przypadki zbrodni przeciwko ludzkości i ludobójstwa oraz głęboko ubolewa nad próbami ich negowania;

3. składa hołd niewinnym ofiarom wszelkich aktów ludobójstwa i zbrodni przeciwko ludzkości; proponuje ustanowienie międzynarodowego dnia pamięci o zbrodniach ludobójstwa, aby wciąż na nowo przypominać o prawie wszystkich ludów i narodów na świecie do pokoju i godności;

4. podkreśla, że odpowiednio wczesne zapobieganie ludobójstwu i zbrodniom przeciwko ludzkości oraz skuteczne karanie za te czyny powinno należeć do głównych priorytetów wspólnoty międzynarodowej i Unii Europejskiej;

5. z zadowoleniem przyjmuje - jako krok we właściwym kierunku - oświadczenia prezydenta Republiki Turcji Recepa Tayyipa Erdoğana oraz premiera Republiki Turcji Ahmeta Davutoğlu, w których złożyli oni kondolencje i uznali zbrodnie przeciw Ormianom zamieszkującym Imperium Osmańskie; zachęca Turcję, by potraktowała upamiętnienie setnej rocznicy ludobójstwa Ormian jako ważną okazję do kontynuowania wysiłków na rzecz pogodzenia się ze swoją przeszłością - w tym do otwarcia archiwów - i uznania ludobójstwa Ormian, a tym samym utorowania drogi prawdziwemu pojednaniu między narodami Turcji i Armenii;

6. wyraża uznanie dla słów wygłoszonych przez Jego Świątobliwość Papieża Franciszka dnia 12 kwietnia 2015 r., w których w duchu pokoju i pojednania upamiętnił setną rocznicę ludobójstwa Ormian;

7. wzywa Turcję do poszanowania i pełnego wykonania zobowiązań podjętych w celu ochrony dziedzictwa kulturowego, a w szczególności do przeprowadzenia w dobrej wierze pełnej ewidencji zniszczonego lub zrujnowanego w minionym stuleciu na jej terytorium dziedzictwa kulturowego Ormian i innych grup ludności;

8. zwraca się do Armenii i Turcji, by skorzystały z przykładów pomyślnego pojednania między europejskimi narodami i skupiły się na programie działań, który na pierwszym miejscu stawia współpracę między narodami; ufa, że przyczyni się to do historycznego pojednania między Ormianami a Turkami w duchu prawdy i wzajemnego szacunku; popiera inicjatywy społeczeństwa obywatelskiego w Turcji i Armenii zmierzające do normalizacji stosunków; wzywa Turcję i Armenię, by przystąpiły do normalizacji wzajemnych stosunków poprzez bezwarunkową ratyfikację i wdrożenie protokołów w sprawie nawiązania stosunków dyplomatycznych, otwarcie granic oraz aktywne pogłębianie wzajemnych stosunków, ze szczególnym odniesieniem do współpracy transgranicznej i integracji gospodarczej;

9. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie, Komisji, wiceprzewodniczącej Komisji/wysokiej przedstawiciel Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa, rządom i parlamentom państw członkowskich, rządowi i parlamentowi Republiki Armenii, a także rządowi i parlamentowi Republiki Turcji.

¹ Dz.U. C 190 z 20.7.1987, s. 119.

² Teksty przyjęte, P8_TA(2015)0076.