San Marino-Unia Europejska. Układ monetarny. Bruksela.2012.03.27.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2012.317.4

Akt obowiązujący
Wersja od: 12 kwietnia 2018 r.

UKŁAD MONETARNY

między Unią Europejską a Republiką San Marino

(Dz.U.UE C z dnia 20 października 2012 r.)

UNIA EUROPEJSKA

oraz

REPUBLIKA SAN MARINO,

mając na uwadze, co następuje:

(1) Na mocy rozporządzenia Rady (WE) nr 974/98 1  z dnia 3 maja 1998 r. w dniu 1 stycznia 1999 r. euro zastąpiło walutę każdego państwa członkowskiego uczestniczącego w trzecim etapie unii gospodarczej i walutowej, w tym Włoch.

(2) Przed wprowadzeniem euro Włochy i Republika San Marino zawierały umowy dwustronne dotyczące kwestii walutowych, w tym w dniu 21 grudnia 1991 r. zawarły Convenzione monetaria tra la Repubblica Italiana e la Repubblica di San Marino.

(3) W deklaracji nr 6 załączonej do Aktu końcowego Traktatu o Unii Europejskiej stwierdzono, że Wspólnota podejmuje się ułatwiać renegocjacje istniejących ustaleń z Republiką San Marino, jakie mogą okazać się konieczne w wyniku wprowadzenia wspólnej waluty.

(4) Republika Włoska zawarła w dniu 29 listopada 2000 r., w imieniu Wspólnoty Europejskiej, układ monetarny z Republiką San Marino 2 .

(5) Zgodnie ze wspomnianym układem monetarnym Republika San Marino stosuje euro jako walutę urzędową, a banknotom i monetom euro przyznaje status prawnego środka płatniczego. Republika San Marino powinna zagwarantować, że przepisy Unii Europejskiej (UE) dotyczące banknotów i monet denominowanych w euro, w tym przepisy dotyczące ochrony euro przed fałszowaniem, mają zastosowanie na jej terytorium. Republika San Marino zobowiązuje się podjąć wszelkie niezbędne środki w celu zwalczania fałszowania oraz w celu współpracy z Komisją Europejską, Europejskim Bankiem Centralnym (EBC) i Europolem. Do czasu podpisania umowy o współpracy między Europolem a Republiką San Marino Republika San Marino będzie współpracować z Europolem za pośrednictwem organów włoskich właściwych w tej dziedzinie.

(6) Republika San Marino powinna uwzględniać w szczególności zalecenia Grupy Specjalnej ds. Przeciwdziałania Praniu Pieniędzy (FATF), zwłaszcza wezwania FATF skierowane do swoich członków i członków organów regionalnych prowadzących działalność analogiczną do FATF do zastosowania niezbędnych środków zaradczych przeciwko wskazanym państwom wysokiego ryzyka. Republika San Marino, która jest reprezentowana w Komitecie Ekspertów ds. Oceny Środków Przeciwdziałania Praniu Pieniędzy i Finansowaniu Terroryzmu, uwzględnia należycie zalecenia, które zostały lub zostaną w przyszłości zawarte w sprawozdaniach z wzajemnej oceny zgodności dotyczących Republiki San Marino, aby poprawić swoje działania odpowiadające na zagrożenia związane z praniem pieniędzy.

(7) Niniejszy układ monetarny nie zobowiązuje w żaden sposób EBC ani krajowych banków centralnych do włączenia instrumentów finansowych Republiki San Marino do wykazu(-ów) aktywów kwalifikujących się do operacji w ramach polityki pieniężnej prowadzonej przez Europejski System Banków Centralnych.

(8) Republika San Marino posiada sektor bankowy, który zamierza działać w ściślejszym powiązaniu z sektorem bankowym strefy euro. W celu zapewnienia równych warunków prowadzenia działalności należy zatem stopniowo wprowadzać wymogi stosowania w Republice San Marino odpowiedniego prawodawstwa unijnego w zakresie bankowości i finansów, prawodawstwa dotyczącego przeciwdziałania praniu pieniędzy, przeciwdziałania oszustwom i podrabianiu bezgotówkowych środków płatniczych, a także wymogi sprawozdawczości statystycznej.

(9) Należy powołać wspólny komitet, w którego skład wejdą przedstawiciele Republiki San Marino, Republiki Włoskiej, Komisji i EBC i którego zadaniem będzie analiza stosowania postanowień niniejszego układu, podejmowanie decyzji w sprawie rocznego pułapu emisji monet oraz ocena zastosowanych przez Republikę San Marino środków mających na celu wdrożenie odpowiednich przepisów UE.

(10) Organem wymiaru sprawiedliwości właściwym do rozstrzygania sporów, które mogą powstać w związku ze stosowaniem niniejszego układu, powinien być Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej,

UZGADNIAJĄ, CO NASTĘPUJE:

Artykuł  1

Republika San Marino jest uprawniona do stosowania euro jako waluty urzędowej zgodnie z rozporządzeniem Rady (WE) nr 1103/97 z dnia 17 czerwca 1997 r. w sprawie niektórych przepisów dotyczących wprowadzenia euro 3  oraz rozporządzeniem (WE) nr 974/98 z dnia 3 maja 1998 r. w sprawie wprowadzenia euro. Republika San Marino przyznaje banknotom i monetom euro status prawnego środka płatniczego.

Artykuł  2

Republice San Marino nie wolno emitować żadnych banknotów, monet ani substytutów pieniądza, chyba że warunki takiej emisji zostały uzgodnione z Unią Europejską. Warunki dotyczące emisji monet euro od daty wejścia w życie niniejszego układu są określone w poniższych artykułach.

Artykuł  3

Roczny pułap (w ujęciu wartościowym) emisji monet euro przez Republikę San Marino oblicza wspólny komitet ustanowiony niniejszym układem jako sumę:

-
części stałej, której wstępna kwota na pierwszy rok po wejściu w życie niniejszego układu wynosi 2.600.000 EUR. Wspólny komitet może dokonywać corocznej aktualizacji części stałej w celu uwzględnienia inflacji - na podstawie zharmonizowanego indeksu cen konsumpcyjnych we Włoszech - za okres ostatnich 12 miesięcy, dla których dane są dostępne w momencie dokonywania obliczeń, oraz ewentualnych znaczących zmian mających wpływ na rynek kolekcjonerskich monet euro;
-
części zmiennej, odpowiadającej średniej emisji monet przez Republikę Włoską w przeliczeniu na jednego mieszkańca w okresie ostatnich 12 miesięcy, dla których dane są dostępne w momencie dokonywania obliczeń, pomnożonej przez liczbę mieszkańców Republiki San Marino.
Artykuł  4
1. 
Monety euro emitowane przez Republikę San Marino i monety euro emitowane przez państwa członkowskie Unii Europejskiej, które przyjęły euro, są identyczne pod względem wartości nominalnej, statusu prawnego środka płatniczego, parametrów technicznych, wzornictwa wspólnej strony i wspólnych elementów wzorniczych strony narodowej.
2. 
Republika San Marino z wyprzedzeniem powiadamia Komisję Europejską o swoich projektach narodowych stron monet euro, a Komisja sprawdza ich zgodność z przepisami UE.
Artykuł  5
1. 
Monety euro emitowane przez Republikę San Marino są bite w Instituto Poligrafico e Zecca dello Stato w Republice Włoskiej.
2. 
W drodze odstępstwa od ust. 1, monety Republiki San Marino może - za zgodą wspólnego komitetu - bić inna niż wymieniona w ust. 1 unijna mennica wytwarzająca monety euro.
3. 
Co najmniej 70 % obiegowych monet euro wprowadza się do obiegu według ich wartości nominalnej w roku następującym po wejściu w życie niniejszego układu. Po upływie trzech lat odsetek ten musi wzrosnąć do 80 %. Od tego momentu wspólny komitet będzie regularnie dokonywać przeglądu adekwatności powyższego udziału procentowego.
4. 
Republika San Marino może emitować kolekcjonerskie monety euro. Są one uwzględniane w rocznym pułapie, o którym mowa w art. 3. Republika San Marino emituje kolekcjonerskie monety euro zgodnie z wytycznymi Unii Europejskiej dotyczącymi kolekcjonerskich monet euro, które wymagają m.in. stosowania parametrów technicznych, wzornictwa i nominałów umożliwiających odróżnienie kolekcjonerskich monet euro od monet obiegowych.
Artykuł  6
1. 
Do celów zatwierdzenia przez Europejski Bank Centralny całkowitego wolumenu emisji Republiki Włoskiej zgodnie z art. 128 ust. 2 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, wolumen emisji monet euro Republiki San Marino dodawany jest do wolumenu emisji monet przez Włochy.
2. 
Najpóźniej dnia 1 września każdego roku Republika San Marino powiadamia Komisję Europejską i Republikę Włoską o wielkości emisji i wartości nominalnej monet euro, które zamierza wyemitować w następnym roku. Republika San Marino informuje również Komisję Europejską o planowanych warunkach emisji tych monet, a w szczególności o udziale procentowym monet kolekcjonerskich oraz o szczegółowych zasadach wprowadzania do obiegu monet obiegowych.
3. 
Po podpisaniu niniejszego układu Republika San Marino przekazuje wymienione w ust. 2 informacje w odniesieniu do roku następującego po dacie wejścia w życie niniejszego układu.
Artykuł  7
1. 
Niniejszy układ pozostaje bez uszczerbku dla prawa Republiki San Marino do kontynuowania emisji złotych monet denominowanych w scudi.
2. 
Emitowane przez Republikę San Marino monety kolekcjonerskie i złote monety denominowane w scudi nie mają statusu prawnego środka płatniczego w Unii Europejskiej.
Artykuł  8
1. 
Republika San Marino zobowiązuje się do zastosowania wszelkich odpowiednich środków, bądź to w postaci transpozycji bezpośredniej, bądź też ewentualnie w postaci równoważnych w skutkach działań, w celu wdrożenia aktów prawnych i przepisów UE wymienionych w załączniku do niniejszego układu, dotyczących:
a)
banknotów i monet euro;
b)
prawodawstwa w dziedzinie bankowości i finansów, w szczególności w zakresie działalności odpowiednich instytucji i nadzoru nad nimi;
c)
przeciwdziałania praniu pieniędzy, przeciwdziałania oszustwom oraz fałszowaniu gotówkowych i bezgotówkowych środków płatniczych, przepisów dotyczących medali i żetonów oraz wymogów sprawozdawczości statystycznej. W zakresie prawodawstwa dotyczącego gromadzenia danych statystycznych uzgadnia się z Europejskim Bankiem Centralnym szczegółowe zasady dotyczące jego wdrażania i dostosowań technicznych (w tym niezbędnych odstępstw uwzględniających szczególny status Republiki San Marino) najpóźniej w terminie 18 miesięcy przed wymaganym rozpoczęciem sprawozdawczości statystycznej;
d)
środków niezbędnych do stosowania euro jako jednej waluty, przyjętych na mocy art. 133 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej.
2. 
Republika San Marino wdraża akty prawne i przepisy, o których mowa w ust. 1, w terminach określonych w załączniku, których bieg rozpoczyna się z dniem wejścia w życie niniejszego układu.
3. 
Pułap, o którym mowa w art. 3:
a)
jest automatycznie i tymczasowo zmniejszany o 1/3 w przypadku niedotrzymania terminu określonego w załączniku, do czasu wdrożenia odpowiednich unijnych aktów prawnych lub przepisów;
b)
może zostać czasowo zmniejszony o 1/2 decyzją Rady, stanowiącej kwalifikowaną większością głosów na wniosek Komisji i po wysłuchaniu przedstawicieli Republiki San Marino, w przypadku gdy Republika San Marino nie stosuje się przez ponad dwa lata do jednego lub więcej unijnych aktów prawnych lub przepisów wymienionych w załączniku, które wdrożyła w uzgodnionym terminie.

Normalna wysokość pułapu jest przywracana w drodze tej samej procedury po przyjęciu przez Republikę San Marino właściwych środków usuwających naruszenia, które były powodem tymczasowego zmniejszenia pułapu

4. 
Republika San Marino może zwrócić się do podmiotów wchodzących w skład delegacji Unii Europejskiej o pomoc techniczną celem ułatwienia wdrożenia odpowiedniego prawodawstwa unijnego.
5. 
Załącznik jest zmieniany przez Komisję raz w roku lub w razie potrzeby częściej, w celu uwzględnienia odpowiednich nowych aktów prawnych i przepisów UE, które mają zastosowanie, oraz zmian w obowiązujących aktach. Wspólny komitet decyduje następnie o odpowiednich i rozsądnych terminach wdrożenia przez Republikę San Marino nowych aktów prawnych i przepisów dodanych do załącznika.
6. 
W wyjątkowych okolicznościach wspólny komitet może zmienić obowiązujący termin wdrożenia określony w załączniku.
7. 
Zaktualizowany załącznik jest publikowany w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Artykuł  9

Instytucje kredytowe i, w stosownych przypadkach, inne instytucje finansowe uprawnione do prowadzenia działalności na terytorium Republiki San Marino mogą mieć dostęp do międzybankowych systemów płatności i rozrachunków oraz do systemów rozrachunku papierów wartościowych w strefie euro na warunkach określonych przez włoski bank centralny w porozumieniu z Europejskim Bankiem Centralnym.

Artykuł  10
1. 
Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej ma wyłączne kompetencje do rozstrzygania wszelkich sporów między stronami, które mogą powstać w związku ze stosowaniem niniejszego układu i które nie mogły zostać rozstrzygnięte przez wspólny komitet.
2. 
Unia Europejska, reprezentowana przez Komisję Europejską i działająca na podstawie zalecenia delegacji UE we wspólnym komitecie, lub Republika San Marino mogą wnieść skargę do Trybunału Sprawiedliwości, jeżeli uznają, że druga strona uchybiła zobowiązaniu wynikającemu z niniejszego układu. Wyrok Trybunału jest wiążący dla obu stron, które podejmują wszelkie środki niezbędne do zastosowania się do wyroku w terminie określonym przez Trybunał w tymże wyroku.
Artykuł  11
1. 
Ustanawia się wspólny komitet. W jego skład wchodzą przedstawiciele Republiki San Marino i Unii Europejskiej. Wspólny komitet przyjmuje swój regulamin jednomyślnie. W skład delegacji Unii Europejskiej wchodzą przedstawiciele Komisji Europejskiej i Republiki Włoskiej oraz przedstawiciele Europejskiego Banku Centralnego.
2. 
Posiedzenia wspólnego komitetu odbywają się co najmniej raz w roku. Funkcja przewodniczącego jest pełniona przez okres jednego roku, naprzemiennie, przez przedstawiciela Unii Europejskiej i przedstawiciela Republiki San Marino. Wspólny komitet podejmuje decyzje jednogłośnie.
3. 
Wspólny komitet służy wymianie poglądów i informacji, a także przyjmuje decyzje, o których mowa w art. 3, 5 i 8. Wspólny komitet bada środki podjęte przez Republikę San Marino i dąży do rozwiązania ewentualnych sporów wynikających z wdrażania niniejszego układu.
4. 
Unia Europejska pełni funkcję przewodniczącego wspólnego komitetu jako pierwsza po wejściu w życie niniejszego układu, zgodnie z art. 13.
Artykuł  12

Każda ze stron może wypowiedzieć niniejszy układ z zachowaniem rocznego okresu wypowiedzenia.

Artykuł  13

Niniejszy układ wchodzi w życie pierwszego dnia miesiąca następującego po dniu, w którym strony powiadomiły się wzajemnie o zakończeniu obowiązujących je procedur ratyfikacji, zawarcia lub przyjęcia zgodnie z przepisami mającymi zastosowanie do każdej ze stron.

Artykuł  14

Układ monetarny z dnia 29 listopada 2000 r. traci moc z dniem wejścia w życie niniejszego układu. Odniesienia do układu z dnia 29 listopada 2000 r. rozumiane są jako odniesienia do niniejszego układu.

Sporządzono w Brukseli w dniu 27 marca 2012 r. w dwóch oryginalnych egzemplarzach w jężyku angielskim.
W imieniu Unii EuropejskiejW imieniu Republiki San Marino
Olli REHNAntonella MULARONI
Wiceprzewodniczący Komisji Europejskiej odpowiedzialny za sprawy gospodarcze i walutowe oraz euroMinister Spraw Zagranicznych

ZAŁĄCZNIK 4  

Przepisy wymagające wdrożeniaTermin wdrożenia
Zapobieganie praniu pieniędzy
1Decyzja ramowa Rady 2005/212/WSiSW z dnia 24 lutego 2005 r. w sprawie konfiskaty korzyści, narzędzi i mienia pochodzących z przestępstwa (Dz.U. L 68 z 15.3.2005, s. 49).1 października 2014 r. (1)
2Dyrektywa 2005/60/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 26 października 2005 r. w sprawie przeciwdziałania korzystaniu z systemu finansowego w celu prania pieniędzy oraz finansowania terroryzmu (Dz.U. L 309 z 25.11.2005, s. 15).

zmieniona:

1 września 2013 r.
3dyrektywą 2007/64/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 13 listopada 2007 r. w sprawie usług płatniczych w ramach rynku wewnętrznego zmieniającą dyrektywy 97/7/WE, 2002/65/WE, 2005/60/WE i 2006/48/WE i uchylającą dyrektywę 97/5/WE (Dz.U. L 319 z 5.12.2007, s. 1);
4dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/20/WE z dnia 11 marca 2008 r. zmieniającą dyrektywę 2005/60/WE w sprawie przeciwdziałania korzystaniu z systemu finansowego w celu prania pieniędzy oraz finansowania terroryzmu, w odniesieniu do uprawnień wykonawczych przyznanych Komisji (Dz.U. L 76 z 19.3.2008, s. 46);
5dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/110/WE z dnia 16 września 2009 r. w sprawie podejmowania i prowadzenia działalności przez instytucje pieniądza elektronicznego oraz nadzoru ostrożnościowego nad ich działalnością, zmieniającą dyrektywy 2005/60/WE i 2006/48/WE oraz uchylającą dyrektywę 2000/46/WE (Dz.U. L 267 z 10.10.2009, s. 7);
6dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2010/78/UE z dnia 24 listopada 2010 r. w sprawie zmiany dyrektyw 98/26/WE, 2002/87/WE, 2003/6/WE, 2003/41/WE, 2003/71/WE, 2004/39/WE, 2004/109/WE, 2005/60/WE, 2006/48/WE, 2006/49/WE i 2009/65/WE w odniesieniu do uprawnień Europejskiego Urzędu Nadzoru (Europejskiego Urzędu Nadzoru Bankowego), Europejskiego Urzędu Nadzoru (Europejskiego Urzędu Nadzoru Ubezpieczeń i Pracowniczych Programów Emerytalnych) oraz Europejskiego Urzędu Nadzoru (Europejskiego Urzędu Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych) (Dz.U. L 331 z 15.12.2010, s. 120);

uzupełniona:

7decyzją Rady 2000/642/WSiSW z dnia 17 października 2000 r. dotyczącą uzgodnień w sprawie współpracy pomiędzy jednostkami wywiadu finansowego państw członkowskich w odniesieniu do wymiany informacji (Dz.U. L 271 z 24.10.2000, s. 4);1 września 2013 r.
8decyzją ramową Rady 2001/500/WSiSW z dnia 26 czerwca 2001 r. w sprawie prania brudnych pieniędzy oraz identyfikacji, wykrywania, zamrożenia, zajęcia i konfiskaty narzędzi oraz zysków pochodzących z przestępstwa (Dz.U. L 182 z 5.7.2001, s. 1);
9rozporządzeniem (WE) nr 1889/2005 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 26 października 2005 r. w sprawie kontroli środków pieniężnych wwożonych do Wspólnoty lub wywożonych ze Wspólnoty (Dz.U. L 309 z 25.11.2005, s. 9);
10dyrektywą Komisji 2006/70/WE z dnia 1 sierpnia 2006 r. ustanawiającą środki wykonawcze do dyrektywy 2005/60/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w odniesieniu do definicji osoby zajmującej eksponowane stanowisko polityczne, jak również w odniesieniu do technicznych kryteriów stosowania uproszczonych zasad należytej staranności wobec klienta oraz wyłączenia z uwagi na działalność finansową prowadzoną w sposób sporadyczny lub w bardzo ograniczonym zakresie (Dz.U. L 214 z 4.8.2006, s. 29);
11rozporządzeniem (WE) nr 1781/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 listopada 2006 r. w sprawie informacji o zleceniodawcach, które towarzyszą przekazom pieniężnym (Dz.U. L 345 z 8.12.2006, s. 1);
12decyzją Rady 2007/845/WSiSW z dnia 6 grudnia 2007 r. dotyczącą współpracy pomiędzy biurami ds. odzyskiwania mienia w państwach członkowskich w dziedzinie wykrywania i identyfikacji korzyści pochodzących z przestępstwa lub innego mienia związanego z przestępstwem (Dz.U. L 332 z 18.12.2007, s. 103).
13Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/42/UE z dnia 3 kwietnia 2014 r. w sprawie zabezpieczenia i konfiskaty narzędzi służących do popełnienia przestępstwa i korzyści pochodzących z przestępstwa w Unii Europejskiej (Dz.U. L 127 z 29.4.2014, s. 39).1 listopada 2016 r. (2)
14Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/847 z dnia 20 maja 2015 r. w sprawie informacji towarzyszących transferom środków pieniężnych i uchylenia rozporządzenia (WE) nr 1781/2006 (Dz.U. L 141 z 5.6.2015, s. 1).1 października 2017 r. (3)
15Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/849 z dnia 20 maja 2015 r. w sprawie zapobiegania wykorzystywaniu systemu finansowego do prania pieniędzy lub finansowania terroryzmu, zmieniająca rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 648/2012 i uchylająca dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2005/60/WE oraz dyrektywę Komisji 2006/70/WE (Dz.U. L 141 z 5.6.2015, s. 73).

uzupełniona:

1 października 2017 r. (3)
16rozporządzeniem delegowanym Komisji (UE) 2016/1675 z dnia 14 lipca 2016 r. uzupełniającym dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/849 przez wskazanie państw trzecich wysokiego ryzyka mających strategiczne braki (Dz.U. L 254 z 20.9.2016, s. 1).1 października 2017 r. (5)
Zapobieganie oszustwom i fałszowaniu środków płatniczych
17Decyzja ramowa Rady 2001/413/WSiSW z dnia 28 maja 2001 r. w sprawie zwalczania fałszowania i oszustw związanych z bezgotówkowymi środkami płatniczymi (Dz.U. L 149 z 2.6.2001, s. 1).1 września 2013 r.
18Rozporządzenie Rady (WE) nr 1338/2001 z dnia 28 czerwca 2001 r. ustanawiające środki niezbędne dla ochrony euro przed fałszowaniem (Dz.U. L 181 z 4.7.2001, s. 6).

zmienione:

1 września 2013 r.
19rozporządzeniem Rady (WE) nr 44/2009 z dnia 18 grudnia 2008 r. zmieniającym rozporządzenie (WE) nr 1338/2001 ustanawiające środki niezbędne dla ochrony euro przed fałszowaniem (Dz.U. L 17 z 22.1.2009, s. 1).
20Decyzja Rady 2001/887/WSiSW z dnia 6 grudnia 2001 r. w sprawie ochrony euro przed fałszowaniem (Dz.U. L 329 z 14.12.2001, s. 1).1 września 2013 r.
21Decyzja Rady 2003/861/WE z dnia 8 grudnia 2003 r. dotycząca analizy technicznej i współpracy w odniesieniu do fałszywych monet euro (Dz.U. L 325 z 12.12.2003, s. 44).1 września 2013 r.
22Rozporządzenie Rady (WE) nr 2182/2004 z dnia 6 grudnia 2004 r. dotyczące medali i żetonów podobnych do monet euro (Dz.U. L 373 z 21.12.2004, s. 1).1 września 2013 r.
23zmienione:

rozporządzeniem Rady (WE) nr 46/2009 z dnia 18 grudnia 2008 r. zmieniającym rozporządzenie (WE) nr 2182/2004 dotyczące medali i żetonów podobnych do monet euro (Dz.U. L 17 z 22.1.2009, s. 5).

24Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/62/UE z dnia 15 maja 2014 r. w sprawie prawnokarnych środków ochrony euro i innych walut przed fałszowaniem, zastępująca decyzję ramową Rady 2000/383/WSiSW (Dz.U. L 151 z 21.5.2014, s. 1).1 lipca 2016 r. (2)
Przepisy dotyczące banknotów i monet euro
25Rozporządzenie Rady (WE) nr 2532/98 z dnia 23 listopada 1998 r. dotyczące uprawnień Europejskiego Banku Centralnego do nakładania sankcji (Dz.U. L 318 z 27.11.1998, s. 4).1 września 2013 r.
26Konkluzje Rady z dnia 10 maja 1999 r. w sprawie systemu zarządzania jakością w odniesieniu do monet euro1 września 2013 r.
27Komunikat Komisji 2001/C 318/03 z dnia 22 października 2001 r. w sprawie ochrony praw autorskich do projektów wspólnych stron monet euro (C(2001) 600 final) (Dz.U. C 318 z 13.11.2001, s. 3).1 września 2013 r.
28Wytyczne Europejskiego Banku Centralnego EBC/2003/5 z dnia 20 marca 2003 r. w sprawie egzekwowania środków przeciwdziałających niedozwolonej reprodukcji banknotów euro oraz w sprawie wymiany i wycofywania z obiegu banknotów euro (Dz.U. L 78 z 25.3.2003, s. 20).

zmienione:

1 września 2013 r.
29wytycznymi Europejskiego Banku Centralnego EBC/2013/11 z dnia 19 kwietnia 2013 r. zmieniającymi wytyczne EBC/2003/5 w sprawie egzekwowania środków przeciwdziałających niedozwolonej reprodukcji banknotów euro oraz w sprawie wymiany i wycofywania z obiegu banknotów euro (Dz.U. L 118 z 30.4.2013, s. 43).1 października 2013 r. (1)
30Zalecenie Komisji 2009/23/WE z dnia 19 grudnia 2008 r. w sprawie wspólnych wytycznych dotyczących narodowych rewersów i emisji monet euro przeznaczonych do obiegu (C(2008) 8625) (Dz.U. L 9 z 14.1.2009, s. 52).1 września 2013 r.
31Decyzja Europejskiego Banku Centralnego EBC/2010/14 z dnia 16 września 2010 r. w sprawie weryfikacji autentyczności i jakości obiegowej oraz powtórnego wprowadzania do obiegu banknotów euro (Dz.U. L 267 z 9.10.2010, s. 1).

zmieniona:

1 września 2013 r.
32decyzją Europejskiego Banku Centralnego EBC/2012/19 z dnia 7 września 2012 r. zmieniającą decyzję EBC/2010/14 w sprawie weryfikacji autentyczności i jakości obiegowej oraz powtórnego wprowadzania do obiegu banknotów euro (2012/507/UE) (Dz.U. L 253 z 20.9.2012, s. 19).1 października 2013 r. (1)
33Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1210/2010 z dnia 15 grudnia 2010 r. w sprawie weryfikacji autentyczności monet euro oraz postępowania z monetami euro nienadającymi się do obiegu (Dz.U. L 339 z 22.12.2010, s. 1).1 września 2013 r.
34Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1214/2011 z dnia 16 listopada 2011 r. w sprawie zawodowego, transgranicznego transportu drogowego gotówki euro między państwami członkowskimi należącymi do strefy euro (Dz.U. L 316 z 29.11.2011, s. 1).1 października 2014 r. (1)
35Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 651/2012 z dnia 4 lipca 2012 r. w sprawie emisji monet euro (Dz.U. L 201 z 27.7.2012, s. 135).1 października 2013 r. (1)
36Decyzja Europejskiego Banku Centralnego EBC/2013/10 z dnia 19 kwietnia 2013 r. w sprawie nominałów, parametrów, reprodukcji, wymiany i wycofania banknotów euro (EBC/2013/10) (Dz.U. L 118 z 30.4.2013, s. 37).1 października 2013 r. (1)
37Rozporządzenie Rady (UE) nr 729/2014 z dnia 24 czerwca 2014 r. w sprawie nominałów i parametrów technicznych monet euro przeznaczonych do obiegu (wersja przekształcona) (Dz.U. L 194 z 2.7.2014, s. 1).1 października 2013 r.
Prawodawstwo w dziedzinie bankowości i finansów
38Dyrektywa Rady 86/635/EWG z dnia 8 grudnia 1986 r. w sprawie rocznych i skonsolidowanych sprawozdań finansowych banków i innych instytucji finansowych (Dz.U. L 372 z 31.12.1986, s. 1).

zmieniona:

1 września 2016 r.
39dyrektywą 2001/65/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 27 września 2001 r. zmieniającą dyrektywy 78/660/EWG, 83/349/EWG oraz 86/635/EWG w zakresie zasad oceny rocznych i skonsolidowanych sprawozdań finansowych niektórych rodzajów spółek, a także banków oraz innych instytucji finansowych (Dz.U. L 283 z 27.10.2001, s. 28);
40dyrektywą 2003/51/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 czerwca 2003 r. zmieniającą dyrektywy 78/660/EWG, 83/349/EWG, 86/635/EWG i 91/674/EWG w sprawie rocznych i skonsolidowanych sprawozdań finansowych niektórych rodzajów spółek, banków i innych instytucji finansowych oraz zakładów ubezpieczeń (Dz.U. L 178 z 17.7.2003, s. 16);
41dyrektywą 2006/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 14 czerwca 2006 r. zmieniającą dyrektywy Rady 78/660/EWG w sprawie rocznych sprawozdań finansowych niektórych rodzajów spółek, 83/349/EWG w sprawie skonsolidowanych sprawozdań finansowych, 86/635/EWG w sprawie rocznych i skonsolidowanych sprawozdań finansowych banków i innych instytucji finansowych oraz 91/674/EWG w sprawie rocznych i skonsolidowanych sprawozdań finansowych zakładów ubezpieczeń (Dz.U. L 224 z 16.8.2006, s. 1).
42Dyrektywa Rady 89/117/EWG z dnia 13 lutego 1989 r. w sprawie obowiązków w zakresie publikacji odnoszących się do rocznych sprawozdań finansowych oddziałów, utworzonych w państwie członkowskim, instytucji kredytowych i instytucji finansowych mających swoją siedzibę poza tym państwem członkowskim (Dz.U. L 44 z 16.2.1989, s. 40).1 września 2018 r.
43Dyrektywa 97/9/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 3 marca 1997 r. w sprawie systemów rekompensat dla inwestorów (Dz.U. L 84 z 26.3.1997, s. 22).1 września 2018 r.
44Dyrektywa 98/26/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 19 maja 1998 r. w sprawie zamknięcia rozliczeń w systemach płatności i rozrachunku papierów wartościowych (Dz.U. L 166 z 11.6.1998, s. 45).

zmieniona:

1 września 2018 r.
45dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/44/WE z dnia 6 maja 2009 r. zmieniającą dyrektywę 98/26/WE w sprawie zamknięcia rozliczeń w systemach płatności i rozrachunku papierów wartościowych oraz dyrektywę 2002/47/WE w sprawie uzgodnień dotyczących zabezpieczeń finansowych w odniesieniu do systemów powiązanych i do wierzytelności kredytowych (Dz.U. L 146 z 10.6.2009, s. 37);
46dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2010/78/UE z dnia 24 listopada 2010 r. w sprawie zmiany dyrektyw 98/26/WE, 2002/87/WE, 2003/6/WE, 2003/41/WE, 2003/71/WE, 2004/39/WE, 2004/109/WE, 2005/60/WE, 2006/48/WE, 2006/49/WE i 2009/65/WE w odniesieniu do uprawnień Europejskiego Urzędu Nadzoru (Europejskiego Urzędu Nadzoru Bankowego), Europejskiego Urzędu Nadzoru (Europejskiego Urzędu Nadzoru Ubezpieczeń i Pracowniczych Programów Emerytalnych) oraz Europejskiego Urzędu Nadzoru (Europejskiego Urzędu Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych) (Dz.U. L 331 z 15.12.2010, s. 120);
47rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 648/2012 z dnia 4 lipca 2012 r. w sprawie instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, kontrahentów centralnych i repozytoriów transakcji (Dz.U. L 201 z 27.7.2012, s. 1);
48rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 909/2014 z dnia 23 lipca 2014 r. w sprawie usprawnienia rozrachunku papierów wartościowych w Unii Europejskiej i w sprawie centralnych depozytów papierów wartościowych, zmieniającym dyrektywy 98/26/WE i 2014/65/UE oraz rozporządzenie (UE) nr 236/2012 (Dz.U. L 257 z 28.8.2014, s. 1).1 września 2018 r.
49Dyrektywa 2001/24/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 4 kwietnia 2001 r. w sprawie reorganizacji i likwidacji instytucji kredytowych (Dz.U. L 125 z 5.5.2001, s. 15).

zmieniona:

1 września 2018 r.
50dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/59/UE z dnia 15 maja 2014 r. ustanawiającą ramy na potrzeby prowadzenia działań naprawczych oraz restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji w odniesieniu do instytucji kredytowych i firm inwestycyjnych oraz zmieniającą dyrektywę Rady 82/891/EWG i dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2001/24/WE, 2002/47/WE, 2004/25/WE, 2005/56/WE, 2007/36/WE, 2011/35/UE, 2012/30/UE i 2013/36/UE oraz rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1093/2010 i (UE) nr 648/2012 (Dz.U. L 173 z 12.6.2014, s. 190).
51Dyrektywa 2002/47/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 6 czerwca 2002 r. w sprawie uzgodnień dotyczących zabezpieczeń finansowych (Dz.U. L 168 z 27.6.2002, s. 43).

zmieniona:

1 września 2018 r.
52dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/44/WE z dnia 6 maja 2009 r. zmieniającą dyrektywę 98/26/WE w sprawie zamknięcia rozliczeń w systemach płatności i rozrachunku papierów wartościowych oraz dyrektywę 2002/47/WE w sprawie uzgodnień dotyczących zabezpieczeń finansowych w odniesieniu do systemów powiązanych i do wierzytelności kredytowych (Dz.U. L 146 z 10.6.2009, s. 37);
53dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/59/UE z dnia 15 maja 2014 r. ustanawiającą ramy na potrzeby prowadzenia działań naprawczych oraz restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji w odniesieniu do instytucji kredytowych i firm inwestycyjnych oraz zmieniającą dyrektywę Rady 82/891/EWG i dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2001/24/WE, 2002/47/WE, 2004/25/WE, 2005/56/WE, 2007/36/WE, 2011/35/UE, 2012/30/UE i 2013/36/UE oraz rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1093/2010 i (UE) nr 648/2012 (Dz.U. L 173 z 12.6.2014, s. 190).
54Dyrektywa 2002/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 16 grudnia 2002 r. w sprawie dodatkowego nadzoru nad instytucjami kredytowymi, zakładami ubezpieczeń oraz przedsiębiorstwami inwestycyjnymi konglomeratu finansowego i zmieniająca dyrektywy Rady 73/239/EWG, 79/267/EWG, 92/49/EWG, 92/96/EWG, 93/6/EWG i 93/22/EWG oraz dyrektywy 98/78/WE i 2000/12/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U. L 35 z 11.2.2003, s. 1).1 września 2018 r.
zmieniona:
55dyrektywą 2005/1/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 9 marca 2005 r. zmieniającą dyrektywy Rady 73/239/EWG, 85/611/EWG, 91/675/EWG, 92/49/EWG i 93/6/EWG oraz dyrektywy 94/19/WE, 98/78/WE, 2000/12/WE, 2001/34/WE, 2002/83/WE i 2002/87/WE w celu ustanowienia nowej struktury organizacyjnej komitetów w sektorze usług finansowych (Dz.U. L 79 z 24.3.2005, s. 9);
56dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/25/WE z dnia 11 marca 2008 r. zmieniającą dyrektywę 2002/87/WE w sprawie dodatkowego nadzoru nad instytucjami kredytowymi, zakładami ubezpieczeń oraz przedsiębiorstwami inwestycyjnymi konglomeratu finansowego w odniesieniu do uprawnień wykonawczych przyznanych Komisji (Dz.U. L 81 z 20.3.2008, s. 40);
57dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2010/78/UE z dnia 24 listopada 2010 r. w sprawie zmiany dyrektyw 98/26/WE, 2002/87/WE, 2003/6/WE, 2003/41/WE, 2003/71/WE, 2004/39/WE, 2004/109/WE, 2005/60/WE, 2006/48/WE, 2006/49/WE i 2009/65/WE w odniesieniu do uprawnień Europejskiego Urzędu Nadzoru (Europejskiego Urzędu Nadzoru Bankowego), Europejskiego Urzędu Nadzoru (Europejskiego Urzędu Nadzoru Ubezpieczeń i Pracowniczych Programów Emerytalnych) oraz Europejskiego Urzędu Nadzoru (Europejskiego Urzędu Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych) (Dz.U. L 331 z 15.12.2010, s. 120);
58dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/89/UE z dnia 16 listopada 2011 r. w sprawie zmiany dyrektyw 98/78/WE, 2002/87/WE, 2006/48/WE i 2009/138/WE w odniesieniu do dodatkowego nadzoru nad podmiotami finansowymi konglomeratu finansowego (Dz.U. L 326 z 8.12.2011, s. 113);
59dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/36/UE z dnia 26 czerwca 2013 r. w sprawie warunków dopuszczenia instytucji kredytowych do działalności oraz nadzoru ostrożnościowego nad instytucjami kredytowymi i firmami inwestycyjnymi, zmieniającą dyrektywę 2002/87/WE i uchylającą dyrektywy 2006/48/WE oraz 2006/49/WE (Dz.U. L 176 z 27.6.2013, s. 338).

uzupełniona:

60rozporządzeniem delegowanym Komisji (UE) 2015/2303 z dnia 28 lipca 2015 r. uzupełniającym dyrektywę 2002/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w odniesieniu do regulacyjnych standardów technicznych określających definicje i koordynowanie dodatkowego nadzoru nad koncentracją ryzyka i transakcji dokonywanych między przedsiębiorstwami należącymi do tej samej grupy (Dz.U. L 326 z 11.12.2015, s. 34).1 września 2018 r. (4)
61Dyrektywa 2004/39/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 21 kwietnia 2004 r. w sprawie rynków instrumentów finansowych zmieniająca dyrektywę Rady 85/611/EWG i 93/6/EWG i dyrektywę 2000/12/WE Parlamentu Europejskiego i Rady oraz uchylająca dyrektywę Rady 93/22/EWG (Dz.U. L 145 z 30.4.2004, s. 1).

zmieniona:

1 września 2018 r.
62dyrektywą 2006/31/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 5 kwietnia 2006 r. zmieniającą dyrektywę 2004/39/WE w sprawie rynków instrumentów finansowych w odniesieniu do niektórych terminów (Dz.U. L 114 z 27.4.2006, s. 60);
63dyrektywą 2007/44/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 5 września 2007 r. zmieniającą dyrektywę Rady 92/49/EWG oraz dyrektywy 2002/83/WE, 2004/39/WE, 2005/68/WE i 2006/48/WE w zakresie zasad proceduralnych i kryteriów oceny stosowanych w ramach oceny ostrożnościowej przypadków nabycia lub zwiększenia udziałów w podmiotach sektora finansowego (Dz.U. L 247 z 21.9.2007, s. 1);
64dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/10/WE z dnia 11 marca 2008 r. zmieniającą dyrektywę 2004/39/WE w sprawie rynków instrumentów finansowych w odniesieniu do uprawnień wykonawczych przyznanych Komisji (Dz.U. L 76 z 19.3.2008, s. 33);
65dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2010/78/UE z dnia 24 listopada 2010 r. w sprawie zmiany dyrektyw 98/26/WE, 2002/87/WE, 2003/6/WE, 2003/41/WE, 2003/71/WE, 2004/39/WE, 2004/109/WE, 2005/60/WE, 2006/48/WE, 2006/49/WE i 2009/65/WE w odniesieniu do uprawnień Europejskiego Urzędu Nadzoru (Europejskiego Urzędu Nadzoru Bankowego), Europejskiego Urzędu Nadzoru (Europejskiego Urzędu Nadzoru Ubezpieczeń i Pracowniczych Programów Emerytalnych) oraz Europejskiego Urzędu Nadzoru (Europejskiego Urzędu Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych) (Dz.U. L 331 z 15.12.2010, s. 120).

uzupełniona:

66rozporządzeniem Komisji (WE) nr 1287/2006 z dnia 10 sierpnia 2006 r. wprowadzającym środki wykonawcze do dyrektywy 2004/39/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w odniesieniu do zobowiązań przedsiębiorstw inwestycyjnych w zakresie prowadzenia rejestrów, sprawozdań z transakcji, przejrzystości rynkowej, dopuszczania instrumentów finansowych do obrotu oraz pojęć zdefiniowanych na potrzeby tejże dyrektywy (Dz.U. L 241 z 2.9.2006, s. 1);1 września 2018 r.
67dyrektywą Komisji 2006/73/WE z dnia 10 sierpnia 2006 r. wprowadzającą środki wykonawcze do dyrektywy 2004/39/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w odniesieniu do wymogów organizacyjnych i warunków prowadzenia działalności przez przedsiębiorstwa inwestycyjne oraz pojęć zdefiniowanych na potrzeby tejże dyrektywy (Dz.U. L 241 z 2.9.2006, s. 26).1 września 2018 r.
68Dyrektywa 2007/64/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 13 listopada 2007 r. w sprawie usług płatniczych w ramach rynku wewnętrznego zmieniająca dyrektywy 97/7/WE, 2002/65/WE, 2005/60/WE i 2006/48/WE i uchylająca dyrektywę 97/5/WE (Dz.U. L 319 z 5.12.2007, s. 1).

zmieniona:

1 września 2016 r.
69dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/111/WE z dnia 16 września 2009 r. zmieniającą dyrektywy 2006/48/WE, 2006/49/WE i 2007/64/WE w odniesieniu do banków powiązanych z centralnymi instytucjami, niektórych pozycji funduszy własnych, dużych ekspozycji, uzgodnień w zakresie nadzoru oraz zarządzania w sytuacji kryzysowej (Dz.U. L 302 z 17.11.2009, s. 97);
70dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/36/UE z dnia 26 czerwca 2013 r. w sprawie warunków dopuszczenia instytucji kredytowych do działalności oraz nadzoru ostrożnościowego nad instytucjami kredytowymi i firmami inwestycyjnymi, zmieniającą dyrektywę 2002/87/WE i uchylającą dyrektywy 2006/48/WE oraz 2006/49/WE (Tekst mający znaczenie dla EOG) (Dz.U. L 176 z 27.6.2013, s. 338).1 września 2017 r. (3)
71Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 924/2009 z dnia 16 września 2009 r. w sprawie płatności transgranicznych we Wspólnocie oraz uchylające rozporządzenie (WE) nr 2560/2001 (Dz.U. L 266 z 9.10.2009, s. 11).

zmienione:

1 września 2018 r.
72rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 260/2012 z dnia 14 marca 2012 r. ustanawiającym wymogi techniczne i handlowe w odniesieniu do poleceń przelewu i poleceń zapłaty w euro oraz zmieniającym rozporządzenie (WE) nr 924/2009 (Dz.U. L 94 z 30.3.2012, s. 22).1 września 2018 r. (1)
73Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/110/WE z dnia 16 września 2009 r. w sprawie podejmowania i prowadzenia działalności przez instytucje pieniądza elektronicznego oraz nadzoru ostrożnościowego nad ich działalnością, zmieniająca dyrektywy 2005/60/WE i 2006/48/WE oraz uchylająca dyrektywę 2000/46/WE (Dz.U. L 267 z 10.10.2009, s. 7).1 września 2016 r.
zmieniona:
74dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/36/UE z dnia 26 czerwca 2013 r. w sprawie warunków dopuszczenia instytucji kredytowych do działalności oraz nadzoru ostrożnościowego nad instytucjami kredytowymi i firmami inwestycyjnymi, zmieniającą dyrektywę 2002/87/WE i uchylającą dyrektywy 2006/48/WE oraz 2006/49/WE (Dz.U. L 176 z 27.6.2013, s. 338);1 września 2017 r. (3)
75dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/2366 z dnia 25 listopada 2015 r. w sprawie usług płatniczych w ramach rynku wewnętrznego, zmieniającą dyrektywy 2002/65/WE, 2009/110/WE, 2013/36/UE i rozporządzenie (UE) nr 1093/2010 oraz uchylającą dyrektywę 2007/64/WE (Dz.U. L 337 z 23.12.2015, s. 35).30 września 2018 r. (4)
76Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1093/2010 z dnia 24 listopada 2010 r. w sprawie ustanowienia Europejskiego Urzędu Nadzoru (Europejskiego Urzędu Nadzoru Bankowego), zmiany decyzji nr 716/2009/WE oraz uchylenia decyzji Komisji 2009/78/WE (Dz.U. L 331 z 15.12.2010, s. 12).

zmienione:

1 września 2016 r.
77rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1022/2013 z dnia 22 października 2013 r. zmieniającym rozporządzenie (UE) nr 1093/2010 w sprawie ustanowienia Europejskiego Urzędu Nadzoru (Europejskiego Urzędu Nadzoru Bankowego) w odniesieniu do powierzenia Europejskiemu Bankowi Centralnemu szczególnych zadań zgodnie z rozporządzeniem Rady (UE) nr 1024/2013 (Dz.U. L 287 z 29.10.2013, s. 5);
78dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/17/UE z dnia 4 lutego 2014 r. w sprawie konsumenckich umów o kredyt związanych z nieruchomościami mieszkalnymi i zmieniającą dyrektywy 2008/48/WE i 2013/36/UE oraz rozporządzenie (UE) nr 1093/2010 (Dz.U. L 60 z 28.2.2014, s. 34);
79dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/59/UE z dnia 15 maja 2014 r. ustanawiającą ramy na potrzeby prowadzenia działań naprawczych oraz restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji w odniesieniu do instytucji kredytowych i firm inwestycyjnych oraz zmieniającą dyrektywę Rady 82/891/EWG i dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2001/24/WE, 2002/47/WE, 2004/25/WE, 2005/56/WE, 2007/36/WE, 2011/35/UE, 2012/30/UE i 2013/36/UE oraz rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1093/2010 i (UE) nr 648/2012 (Dz.U. L 173 z 12.6.2014, s. 190);1 września 2018 r. (3)
80dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/2366 z dnia 25 listopada 2015 r. w sprawie usług płatniczych w ramach rynku wewnętrznego, zmieniającą dyrektywy 2002/65/WE, 2009/110/WE, 2013/36/UE i rozporządzenie (UE) nr 1093/2010 oraz uchylającą dyrektywę 2007/64/WE (Dz.U. L 337 z 23.12.2015, s. 35).
81Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1095/2010 z dnia 24 listopada 2010 r. w sprawie ustanowienia Europejskiego Urzędu Nadzoru (Europejskiego Urzędu Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych), zmiany decyzji nr 716/2009/WE i uchylenia decyzji Komisji 2009/77/WE (Dz.U. L 331 z 15.12.2010, s. 84).

zmienione:

1 września 2016 r.
82dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/61/UE z dnia 8 czerwca 2011 r. w sprawie zarządzających alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi i zmiany dyrektyw 2003/41/WE i 2009/65/WE oraz rozporządzeń (WE) nr 1060/2009 i (UE) nr 1095/2010 (Dz.U. L 174 z 1.7.2011, s. 1);
83rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 258/2014 z dnia 3 kwietnia 2014 r. w sprawie ustanowienia unijnego programu wspierania określonych działań w dziedzinach sprawozdawczości finansowej i badania sprawozdań finansowych na lata 2014-2020 oraz uchylającym decyzję nr 716/2009/WE (Dz.U. L 105 z 8.4.2014, s. 1);
84dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/51/UE z dnia 16 kwietnia 2014 r. zmieniającą dyrektywy 2003/71/WE i 2009/138/WE oraz rozporządzenia (WE) nr 1060/2009, (UE) nr 1094/2010 i (UE) nr 1095/2010 w zakresie uprawnień Europejskiego Urzędu Nadzoru (Europejskiego Urzędu Nadzoru Ubezpieczeń i Pracowniczych Programów Emerytalnych) oraz Europejskiego Urzędu Nadzoru (Europejskiego Urzędu Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych) (Dz.U. L 153 z 22.5.2014, s. 1).
85Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2010/78/UE w sprawie zmiany dyrektyw 98/26/WE, 2002/87/WE, 2003/6/WE, 2003/41/WE, 2003/71/WE, 2004/39/WE, 2004/109/WE, 2005/60/WE, 2006/48/WE, 2006/49/WE i 2009/65/WE w odniesieniu do uprawnień Europejskiego Urzędu Nadzoru (Europejskiego Urzędu Nadzoru Bankowego), Europejskiego Urzędu Nadzoru (Europejskiego Urzędu Nadzoru Ubezpieczeń i Pracowniczych Programów Emerytalnych) oraz Europejskiego Urzędu Nadzoru (Europejskiego Urzędu Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych) (Dz.U. L 331 z 15.12.2010, s. 120).

zmieniona:

1 września 2016 r.
86dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/36/UE z dnia 26 czerwca 2013 r. w sprawie warunków dopuszczenia instytucji kredytowych do działalności oraz nadzoru ostrożnościowego nad instytucjami kredytowymi i firmami inwestycyjnymi, zmieniającą dyrektywę 2002/87/WE i uchylającą dyrektywy 2006/48/WE oraz 2006/49/WE (Dz.U. L 176 z 27.6.2013, s. 338);1 września 2017 r. (3)
87dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/65/UE z dnia 15 maja 2014 r. w sprawie rynków instrumentów finansowych oraz zmieniającą dyrektywę 2002/92/WE i dyrektywę 2011/61/UE (Dz.U. L 173 z 12.6.2014, s. 349).31 grudnia 2020 r. (3)
88Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 260/2012 z dnia 14 marca 2012 r. ustanawiające wymogi techniczne i handlowe w odniesieniu do poleceń przelewu i poleceń zapłaty w euro oraz zmieniające rozporządzenie (WE) nr 924/2009 (Dz.U. L 94 z 30.3.2012, s. 22).

zmienione:

1 kwietnia 2018 r. (2)
89rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 248/2014 z dnia 26 lutego 2014 r. zmieniającym rozporządzenie (UE) nr 260/2012 w odniesieniu do przejścia na ogólnounijne polecenia przelewu i polecenia zapłaty (Dz.U. L 84 z 20.3.2014, s. 1).
90Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 648/2012 z dnia 4 lipca 2012 r. w sprawie instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, kontrahentów centralnych i repozytoriów transakcji (Dz.U. L 201 z 27.7.2012, s. 1).

zmienione:

30 września 2019 r. (3)
91rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 z dnia 26 czerwca 2013 r. w sprawie wymogów ostrożnościowych dla instytucji kredytowych i firm inwestycyjnych, zmieniającym rozporządzenie (UE) nr 648/2012 (Dz.U. L 176 z 27.6.2013, s. 1);
92rozporządzeniem delegowanym Komisji (UE) nr 1002/2013 z dnia 12 lipca 2013 r. zmieniającym rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 648/2012 w sprawie instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, kontrahentów centralnych i repozytoriów transakcji w odniesieniu do wykazu podmiotów, do których rozporządzenie to nie ma zastosowania (Dz.U. L 279 z 19.10.2013, s. 2);
93dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/59/UE z dnia 15 maja 2014 r. ustanawiającą ramy na potrzeby prowadzenia działań naprawczych oraz restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji w odniesieniu do instytucji kredytowych i firm inwestycyjnych oraz zmieniającą dyrektywę Rady 82/891/EWG i dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2001/24/WE, 2002/47/WE, 2004/25/WE, 2005/56/WE, 2007/36/WE, 2011/35/UE, 2012/30/UE i 2013/36/UE oraz rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1093/2010 i (UE) nr 648/2012 (Dz.U. L 173 z 12.6.2014, s. 190);
94rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 600/2014 z dnia 15 maja 2014 r. w sprawie rynków instrumentów finansowych oraz zmieniającym rozporządzenie (UE) nr 648/2012 (Dz.U. L 173 z 12.6.2014, s. 84);
95dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/849 z dnia 20 maja 2015 r. w sprawie zapobiegania wykorzystywaniu systemu finansowego do prania pieniędzy lub finansowania terroryzmu, zmieniającą rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 648/2012 i uchylającą dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2005/60/WE oraz dyrektywę Komisji 2006/70/WE (Dz.U. L 141 z 5.6.2015, s. 73);
96rozporządzeniem delegowanym Komisji (UE) 2015/1515 z dnia 5 czerwca 2015 r. zmieniającym rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 648/2012 w odniesieniu do przedłużenia okresów przejściowych związanych z systemami programów emerytalnych (Dz.U. L 239 z 15.9.2015, s. 63);30 września 2019 r. (4)
97rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/2365 z dnia 25 listopada 2015 r. w sprawie przejrzystości transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych i ponownego wykorzystania oraz zmiany rozporządzenia (UE) nr 648/2012 (Dz.U. L 337 z 23.12.2015, s. 1).

uzupełnione:

30 września 2019 r. (4)
98rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) nr 1247/2012 z dnia 19 grudnia 2012 r. ustanawiającym wykonawcze standardy techniczne w odniesieniu do formatu i częstotliwości dokonywania zgłoszeń dotyczących transakcji do repozytoriów transakcji zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 648/2012 w sprawie instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, kontrahentów centralnych i repozytoriów transakcji (Dz.U. L 352 z 21.12.2012, s. 20);
99rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) nr 1248/2012 z dnia 19 grudnia 2012 r. ustanawiającym wykonawcze standardy techniczne dotyczące formatu wniosku o rejestrację jako repozytorium transakcji zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 648/2012 w sprawie instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, kontrahentów centralnych i repozytoriów transakcji (Dz.U. L 352 z 21.12.2012, s. 30);
100rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) nr 1249/2012 z dnia 19 grudnia 2012 r. ustanawiającym wykonawcze standardy techniczne dotyczące formatu dokumentacji, która ma być zachowywana przez kontrahentów centralnych zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 648/2012 w sprawie instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, kontrahentów centralnych i repozytoriów transakcji (Dz.U. L 352 z 21.12.2012, s. 32);
101rozporządzeniem delegowanym Komisji (UE) nr 148/2013 z dnia 19 grudnia 2012 r. uzupełniającym rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 648/2012 w sprawie instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, kontrahentów centralnych i repozytoriów transakcji w odniesieniu do regulacyjnych standardów technicznych określających minimalny poziom szczegółowości informacji podlegających zgłoszeniu repozytoriom transakcji (Dz.U. L 52 z 23.2.2013, s. 1);
102rozporządzeniem delegowanym Komisji (UE) nr 149/2013 z dnia 19 grudnia 2012 r. uzupełniającym rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 648/2012 w odniesieniu do regulacyjnych standardów technicznych dotyczących pośrednich uzgodnień rozliczeniowych, obowiązku rozliczania, rejestru publicznego, dostępu do systemu obrotu, kontrahentów niefinansowych, technik ograniczania ryzyka związanego z kontraktami pochodnymi będącymi przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, które nie są rozliczane przez kontrahenta centralnego (Dz.U. L 52 z 23.2.2013, s. 11);
103rozporządzeniem delegowanym Komisji (UE) nr 150/2013 z dnia 19 grudnia 2012 r. uzupełniającym rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 648/2012 w sprawie instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, kontrahentów centralnych i repozytoriów transakcji w odniesieniu do regulacyjnych standardów technicznych określających szczegóły dotyczące wniosku o rejestrację jako repozytorium transakcji (Dz.U. L 52 z 23.2.2013, s. 25);
104rozporządzeniem delegowanym Komisji (UE) nr 151/2013 z dnia 19 grudnia 2012 r. uzupełniającym rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 648/2012 w sprawie instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, kontrahentów centralnych i repozytoriów transakcji w odniesieniu do regulacyjnych standardów technicznych określających dane, które mają być publikowane i udostępniane przez repozytoria transakcji, a także standardy operacyjne dotyczące agregowania i porównywania danych oraz dostępu do tych danych (Dz.U. L 52 z 23.2.2013, s. 33);
105rozporządzeniem delegowanym Komisji (UE) nr 152/2013 z dnia 19 grudnia 2012 r. uzupełniającym rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 648/2012 w odniesieniu do regulacyjnych standardów technicznych dotyczących wymogów kapitałowych obowiązujących partnerów centralnych (Dz.U. L 52 z 23.2.2013, s. 37);
106rozporządzeniem delegowanym Komisji (UE) nr 153/2013 z dnia 19 grudnia 2012 r. uzupełniającym rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 648/2012 w odniesieniu do regulacyjnych standardów technicznych dotyczących wymogów obowiązujących kontrahentów centralnych (Dz.U. L 52 z 23.2.2013, s. 41);
107rozporządzeniem delegowanym Komisji (UE) nr 876/2013 z dnia 28 maja 2013 r. uzupełniającym rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 648/2012 w odniesieniu do regulacyjnych standardów technicznych dotyczących kolegiów ds. kontrahentów centralnych (Dz.U. L 244 z 13.9.2013, s. 19);
108rozporządzeniem delegowanym Komisji (UE) nr 285/2014 z dnia 13 lutego 2014 r. uzupełniającym rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 648/2012 w odniesieniu do regulacyjnych standardów technicznych dotyczących bezpośredniego, znaczącego i przewidywalnego skutku kontraktów wewnątrz Unii oraz zapobiegania obchodzeniu przepisów i wymogów (Dz.U. L 85 z 21.3.2014, s. 1);
109rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) nr 484/2014 z dnia 12 maja 2014 r. ustanawiającym wykonawcze standardy techniczne w odniesieniu do hipotetycznego kapitału kontrahenta centralnego zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 648/2012 (Dz.U. L 138 z 13.5.2014, s. 57);
110rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) 2015/880 z dnia 4 czerwca 2015 r. w sprawie przedłużenia okresów przejściowych związanych z wymogami w zakresie funduszy własnych z tytułu ekspozycji wobec kontrahentów centralnych, przewidzianych w rozporządzeniach Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 i (UE) nr 648/2012 (Dz.U. L 143 z 9.6.2015, s. 7);
111rozporządzeniem delegowanym Komisji (UE) 2015/2205 z dnia 6 sierpnia 2015 r. uzupełniającym rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 648/2012 w odniesieniu do regulacyjnych standardów technicznych dotyczących obowiązku rozliczania (Dz.U. L 314 z 1.12.2015, s. 13);30 września 2019 r. (4)
112rozporządzeniem delegowanym Komisji (UE) 2016/592 z dnia 1 marca 2016 r. uzupełniającym rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 648/2012 w odniesieniu do regulacyjnych standardów technicznych dotyczących obowiązku rozliczania (Dz.U. L 103 z 19.4.2016, s. 5).30 września 2019 r. (4)
113Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 z dnia 26 czerwca 2013 r. w sprawie wymogów ostrożnościowych dla instytucji kredytowych i firm inwestycyjnych, zmieniające rozporządzenie (UE) nr 648/2012 (Dz.U. L 176 z 27.6.2013, s. 1).

zmienione:

1 września 2017 r. (1)
114rozporządzeniem delegowanym Komisji (UE) 2015/62 z dnia 10 października 2014 r. zmieniającym rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 w odniesieniu do wskaźnika dźwigni (Dz.U. L 11 z 17.1.2015, s. 37).
uzupełnione:
115rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) nr 1423/2013 z dnia 20 grudnia 2013 r. ustanawiającym wykonawcze standardy techniczne w zakresie wymogów dotyczących ujawniania informacji na temat funduszy własnych instytucji zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 (Dz.U. L 355 z 31.12.2013, s. 60);1 września 2017 r. (2)
116rozporządzeniem delegowanym Komisji (UE) nr 183/2014 z dnia 20 grudnia 2013 r. uzupełniającym rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 w sprawie wymogów ostrożnościowych dla instytucji kredytowych i firm inwestycyjnych w odniesieniu do regulacyjnych standardów technicznych dotyczących określenia sposobu obliczania korekt z tytułu szczególnego i ogólnego ryzyka kredytowego (Dz.U. L 57 z 27.2.2014, s. 3);1 września 2017 r. (2)
117rozporządzeniem delegowanym Komisji (UE) nr 241/2014 z dnia 7 stycznia 2014 r. uzupełniającym rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 w odniesieniu do regulacyjnych standardów technicznych dotyczących wymogów w zakresie funduszy własnych obowiązujących instytucje (Dz.U. L 74 z 14.3.2014, s. 8).

zmienione:

1 września 2017 r. (2)
1181) rozporządzeniem delegowanym Komisji (UE) 2015/488 z dnia 4 września 2014 r. zmieniającym rozporządzenie delegowane (UE) nr 241/2014 w odniesieniu do obowiązujących firmy wymogów w zakresie funduszy własnych opartych na stałych kosztach pośrednich (Dz.U. L 78 z 24.3.2015, s. 1);1 września 2017 r. (3)
1192) rozporządzeniem delegowanym Komisji (UE) 2015/850 z dnia 30 stycznia 2015 r. w sprawie zmiany rozporządzenia delegowanego (UE) nr 241/2014 uzupełniającego rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 w odniesieniu do regulacyjnych standardów technicznych dotyczących wymogów w zakresie funduszy własnych obowiązujących instytucje (Dz.U. L 135 z 2.6.2015, s. 1);1 września 2017 r. (3)
1203) rozporządzeniem delegowanym Komisji (UE) 2015/923 z dnia 11 marca 2015 r. zmieniającym rozporządzenie delegowane (UE) nr 241/2014 uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 w odniesieniu do regulacyjnych standardów technicznych dotyczących wymogów w zakresie funduszy własnych obowiązujących instytucje (Dz.U. L 150 z 17.6.2015, s. 1);1 września 2017 r. (3)
121rozporządzeniem delegowanym Komisji (UE) nr 342/2014 z dnia 21 stycznia 2014 r. uzupełniającym dyrektywę 2002/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady oraz rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 w odniesieniu do regulacyjnych standardów technicznych dotyczących stosowania metod obliczania wymogów adekwatności kapitałowej w odniesieniu do konglomeratów finansowych (Dz.U. L 100 z 3.4.2014, s. 1);1 września 2017 r. (2)
122rozporządzeniem delegowanym Komisji (UE) nr 523/2014 z dnia 12 marca 2014 r. uzupełniającym rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 w odniesieniu do regulacyjnych standardów technicznych służących określeniu, czym jest bliska odpowiedniość między wartością obligacji zabezpieczonych instytucji a wartością aktywów instytucji (Dz.U. L 148 z 20.5.2014, s. 4);1 września 2017 r. (2)
123rozporządzeniem delegowanym Komisji (UE) nr 525/2014 z dnia 12 marca 2014 r. uzupełniającym rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 w odniesieniu do regulacyjnych standardów technicznych dotyczących definicji rynku (Dz.U. L 148 z 20.5.2014, s. 15);1 września 2017 r. (2)
124rozporządzeniem delegowanym Komisji (UE) nr 526/2014 z dnia 12 marca 2014 r. uzupełniającym rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 w odniesieniu do regulacyjnych standardów technicznych dotyczących ustalania wskaźnika zastępczego spreadu i ograniczonej liczby mniejszych portfeli w odniesieniu do ryzyka korekty wyceny kredytowej (Dz.U. L 148 z 20.5.2014, s. 17);1 września 2017 r. (2)
125rozporządzeniem delegowanym Komisji (UE) nr 528/2014 z dnia 12 marca 2014 r. uzupełniającym rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 w odniesieniu do regulacyjnych standardów technicznych dotyczących ryzyka związanego z opcjami innego niż ryzyko delta w ramach standardowego podejścia do ryzyka rynkowego (Dz.U. L 148 z 20.5.2014, s. 29);1 września 2017 r. (2)
126rozporządzeniem delegowanym Komisji (UE) nr 529/2014 z dnia 12 marca 2014 r. uzupełniającym rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 w odniesieniu do regulacyjnych standardów technicznych dotyczących oceny istotności rozszerzeń i zmian metody wewnętrznych ratingów oraz metody zaawansowanego pomiaru (Dz.U. L 148 z 20.5.2014, s. 36).

zmienione:

1 września 2017 r. (2)
127rozporządzeniem delegowanym Komisji (UE) 2015/942 z dnia 4 marca 2015 r. zmieniającym rozporządzenie delegowane (UE) nr 529/2014 uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 w odniesieniu do regulacyjnych standardów technicznych dotyczących oceny istotności rozszerzeń i zmian metod wewnętrznych przy obliczaniu wymogów w zakresie funduszy własnych z tytułu ryzyka rynkowego (Dz.U. L 154 z 19.6.2015, s. 1);30 września 2017 r. (4)
128rozporządzeniem delegowanym Komisji (UE) nr 625/2014 z dnia 13 marca 2014 r. uzupełniającym rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 w drodze regulacyjnych standardów technicznych określających wymogi dla instytucji inwestujących, instytucji sponsorujących, pierwotnych kredytodawców oraz instytucji inicjujących w odniesieniu do ekspozycji z tytułu przeniesionego ryzyka kredytowego (Dz.U. L 174 z 13.6.2014, s. 16);1 września 2017 r. (2)
129rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) nr 680/2014 z dnia 16 kwietnia 2014 r. ustanawiającym wykonawcze standardy techniczne dotyczące sprawozdawczości nadzorczej instytucji zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 (Dz.U. L 191 z 28.6.2014, s. 1);

zmienione:

1 września 2017 r. (2)
1301) rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) 2015/79 z dnia 18 grudnia 2014 r. zmieniającym rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 680/2014 ustanawiające wykonawcze standardy techniczne dotyczące sprawozdawczości nadzorczej instytucji zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 w odniesieniu do obciążenia aktywów, jednolitego modelu punktów danych i zasad walidacji (Dz.U. L 14 z 21.1.2015, s. 1);1 września 2017 r. (3)
1312) rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) 2015/227 z dnia 9 stycznia 2015 r. zmieniającym rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 680/2014 ustanawiające wykonawcze standardy techniczne dotyczące sprawozdawczości nadzorczej instytucji zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 (Dz.U. L 48 z 20.2.2015, s. 1);1 września 2017 r. (3)
1323) rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) 2015/1278 z dnia 9 lipca 2015 r. zmieniającym rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 680/2014 ustanawiające wykonawcze standardy techniczne dotyczące sprawozdawczości nadzorczej instytucji w odniesieniu do instrukcji, wzorów i definicji (Dz.U. L 205 z 31.7.2015, s. 1);30 września 2017 r. (4)
1334) rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) 2016/322 z dnia 10 lutego 2016 r. zmieniającym rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 680/2014 ustanawiające wykonawcze standardy techniczne dotyczące sprawozdawczości nadzorczej instytucji w odniesieniu do wymogu pokrycia wypływów netto (Dz.U. L 64 z 10.3.2016, s. 1);30 września 2017 r. (4)
1345) rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) 2016/313 z dnia 1 marca 2016 r. zmieniającym rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 680/2014 w odniesieniu do dodatkowych wskaźników monitorowania na potrzeby sprawozdawczości w zakresie płynności (Dz.U. L 60 z 5.3.2016, s. 5);30 września 2017 r. (4)
1356) rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) 2016/428 z dnia 23 marca 2016 r. zmieniającym rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 680/2014 ustanawiające wykonawcze standardy techniczne dotyczące sprawozdawczości nadzorczej instytucji w odniesieniu do sprawozdawczości w zakresie wskaźnika dźwigni (Dz.U. L 83 z 31.3.2016, s. 1);30 września 2017 r. (4)
136rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) nr 602/2014 z dnia 4 czerwca 2014 r. ustanawiającym wykonawcze standardy techniczne w celu ułatwienia konwergencji praktyk nadzorczych w odniesieniu do stosowania dodatkowej wagi ryzyka zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 (Dz.U. L 166 z 5.6.2014, s. 22);1 września 2017 r. (2)
137rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) nr 945/2014 z dnia 4 września 2014 r. ustanawiającym wykonawcze standardy techniczne dotyczące stosownych indeksów o odpowiednim poziomie dywersyfikacji zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 (Dz.U. L 265 z 5.9.2014, s. 3);1 września 2017 r. (3)
138rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) nr 1030/2014 z dnia 29 września 2014 r. ustanawiającym wykonawcze standardy techniczne w odniesieniu do jednolitych formatów i dat do celów ujawniania wartości stosowanych do określania globalnych instytucji o znaczeniu systemowym zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 (Dz.U. L 284 z 30.9.2014, s. 14);1 września 2017 r. (3)
139rozporządzeniem delegowanym Komisji (UE) nr 1187/2014 z dnia 2 października 2014 r. uzupełniającym rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 w odniesieniu do regulacyjnych standardów technicznych mających na celu ustalenie ogólnej ekspozycji wobec danego klienta lub grupy powiązanych klientów w odniesieniu do transakcji dotyczących aktywów bazowych (Dz.U. L 324 z 7.11.2014, s. 1);1 września 2017 r. (3)
140rozporządzeniem delegowanym Komisji (UE) 2015/61 z dnia 10 października 2014 r. uzupełniającym rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 w odniesieniu do wymogu pokrycia wypływów netto dla instytucji kredytowych (Dz.U. L 11 z 17.1.2015, s. 1);1 września 2017 r. (3)
141rozporządzeniem delegowanym Komisji (UE) 2015/585 z dnia 18 grudnia 2014 r. uzupełniającym rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 w odniesieniu do regulacyjnych standardów technicznych dotyczących określenia okresów ryzyka w związku z uzupełnieniem zabezpieczenia (Dz.U. L 98 z 15.4.2015, s. 1);1 września 2017 r. (3)
142rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) 2015/233 z dnia 13 lutego 2015 r. ustanawiającym wykonawcze standardy techniczne w odniesieniu do walut, w przypadku których definicja aktywów przyjmowanych przez bank centralny jako zabezpieczenie jest bardzo wąska zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 (Dz.U. L 39 z 14.2.2015, s. 11);1 września 2017 r. (3)
143rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) 2015/880 z dnia 4 czerwca 2015 r. w sprawie przedłużenia okresów przejściowych związanych z wymogami w zakresie funduszy własnych z tytułu ekspozycji wobec kontrahentów centralnych, przewidzianych w rozporządzeniach Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 i (UE) nr 648/2012 (Dz.U. L 143 z 9.6.2015, s. 7);1 października 2017 r. (3)
144rozporządzeniem delegowanym Komisji (UE) 2015/1555 z dnia 28 maja 2015 r. uzupełniającym rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 w odniesieniu do regulacyjnych standardów technicznych dotyczących ujawniania informacji na temat przestrzegania przez instytucje wymogu w zakresie bufora antycyklicznego zgodnie z art. 440 (Dz.U. L 244 z 19.9.2015, s. 1);30 września 2017 r. (4)
145rozporządzeniem delegowanym Komisji (UE) 2015/1556 z dnia 11 czerwca 2015 r. uzupełniającym rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 w odniesieniu do regulacyjnych standardów technicznych dotyczących przejściowego stosowania podejścia IRB do ekspozycji kapitałowych (Dz.U. L 244 z 19.9.2015, s. 9);30 września 2017 r. (4)
146rozporządzeniem delegowanym Komisji (UE) 2015/1798 z dnia 2 lipca 2015 r. w sprawie sprostowania rozporządzenia delegowanego (UE) nr 625/2014 uzupełniającego rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 w drodze regulacyjnych standardów technicznych określających wymogi dla instytucji inwestujących, instytucji sponsorujących, pierwotnych kredytodawców oraz instytucji inicjujących w odniesieniu do ekspozycji z tytułu przeniesionego ryzyka kredytowego (Dz.U. L 263 z 8.10.2015, s. 12);30 września 2017 r. (4)
147rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) 2016/100 z dnia 16 października 2015 r. ustanawiającym wykonawcze standardy techniczne określające procedurę wspólnej decyzji w odniesieniu do wniosków o niektóre zezwolenia w zakresie nadzoru ostrożnościowego zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 (Dz.U. L 21 z 28.1.2016, s. 45);30 września 2017 r. (4)
148rozporządzeniem delegowanym Komisji (UE) 2016/101 z dnia 26 października 2015 r. uzupełniającym rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 w odniesieniu do regulacyjnych standardów technicznych dotyczących ostrożnej wyceny zgodnie z art. 105 ust. 14 (Dz.U. L 21 z 28.1.2016, s. 54);30 września 2017 r. (4)
149rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) 2015/2197 z dnia 27 listopada 2015 r. ustanawiającym wykonawcze standardy techniczne w odniesieniu do walut silnie ze sobą skorelowanych zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 (Dz.U. L 313 z 28.11.2015, s. 30);30 września 2017 r. (4)
150rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) 2015/2344 z dnia 15 grudnia 2015 r. ustanawiającym wykonawcze standardy techniczne w odniesieniu do walut z ograniczeniami dostępności aktywów płynnych zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 (Dz.U. L 330 z 16.12.2015, s. 26);30 września 2017 r. (4)
151rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) nr 2016/200 z dnia 15 lutego 2016 r. ustanawiającym wykonawcze standardy techniczne w odniesieniu do ujawniania informacji na temat wskaźnika dźwigni instytucji zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 (Dz.U. L 39 z 16.2.2016, s. 5).30 września 2017 r. (4)
152Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/36/UE z dnia 26 czerwca 2013 r. w sprawie warunków dopuszczenia instytucji kredytowych do działalności oraz nadzoru ostrożnościowego nad instytucjami kredytowymi i firmami inwestycyjnymi, zmieniająca dyrektywę 2002/87/WE i uchylająca dyrektywy 2006/48/WE oraz 2006/49/WE (Dz.U. L 176 z 27.6.2013, s. 338).

zmieniona:

1 września 2017 r. (1)
153dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/59/UE z dnia 15 maja 2014 r. ustanawiającą ramy na potrzeby prowadzenia działań naprawczych oraz restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji w odniesieniu do instytucji kredytowych i firm inwestycyjnych oraz zmieniającą dyrektywę Rady 82/891/EWG i dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2001/24/WE, 2002/47/WE, 2004/25/WE, 2005/56/WE, 2007/36/WE, 2011/35/UE, 2012/30/UE i 2013/36/UE oraz rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1093/2010 i (UE) nr 648/2012 (Dz.U. L 173 z 12.6.2014, s. 190).

uzupełniona:

1 września 2018 r. (3)
154rozporządzeniem delegowanym Komisji (UE) nr 604/2014 z dnia 4 marca 2014 r. uzupełniającym dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/36/UE w odniesieniu do regulacyjnych standardów technicznych w odniesieniu do kryteriów jakościowych i właściwych kryteriów ilościowych ustalania kategorii pracowników, których działalność zawodowa ma istotny wpływ na profil ryzyka instytucji (Dz.U. L 167 z 6.6.2014, s. 30);1 września 2017 r. (2)
155rozporządzeniem delegowanym Komisji (UE) nr 524/2014 z dnia 12 marca 2014 r. uzupełniającym dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/36/UE w odniesieniu do regulacyjnych standardów technicznych określających informacje, które właściwe organy państw członkowskich pochodzenia i przyjmujących państw członkowskich przekazują sobie nawzajem (Dz.U. L 148 z 20.5.2014, s. 6);1 września 2017 r. (2)
156rozporządzeniem delegowanym Komisji (UE) nr 527/2014 z dnia 12 marca 2014 r. uzupełniającym dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/36/UE w odniesieniu do regulacyjnych standardów technicznych określających klasy instrumentów, które odpowiednio odzwierciedlają jakość kredytową instytucji kontynuującej działalność i są przeznaczone do wykorzystania do celów wynagrodzenia zmiennego (Dz.U. L 148 z 20.5.2014, s. 21);1 września 2017 r. (2)
157rozporządzeniem delegowanym Komisji (UE) nr 530/2014 z dnia 12 marca 2014 r. uzupełniającym dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/36/UE w zakresie regulacyjnych standardów technicznych precyzujących istotne ekspozycje i progi w odniesieniu do wewnętrznych metod dotyczących ryzyka szczególnego w portfelu handlowym (Dz.U. L 148 z 20.5.2014, s. 50);1 września 2017 r. (2)
158rozporządzeniem delegowanym Komisji (UE) nr 1152/2014 z dnia 4 czerwca 2014 r. uzupełniającym dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/36/UE w odniesieniu do regulacyjnych standardów technicznych dotyczących ustalania lokalizacji geograficznej odnośnych ekspozycji kredytowych na potrzeby obliczania specyficznych dla instytucji wskaźników bufora antycyklicznego (Dz.U. L 309 z 30.10.2014, s. 5);1 września 2017 r. (3)
159rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) nr 620/2014 z dnia 4 czerwca 2014 r. ustanawiającym wykonawcze standardy techniczne w odniesieniu do wymiany informacji między właściwymi organami państwa członkowskiego pochodzenia a właściwymi organami przyjmującego państwa członkowskiego zgodnie z dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/36/UE (Dz.U. L 172 z 12.6.2014, s. 1);1 września 2017 r. (2)
160rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) nr 650/2014 z dnia 4 czerwca 2014 r. ustanawiającym wykonawcze standardy techniczne w odniesieniu do formatu, struktury, spisu treści i daty corocznej publikacji informacji ujawnianych przez właściwe organy zgodnie z dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/36/UE (Dz.U. L 185 z 25.6.2014, s. 1);1 września 2017 r. (2)
161rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) nr 710/2014 z dnia 23 czerwca 2014 r. ustanawiającym wykonawcze standardy techniczne dotyczące warunków stosowania procedury wspólnej decyzji na temat wymogów ostrożnościowych dostosowanych do konkretnych instytucji zgodnie z dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/36/UE (Dz.U. L 188 z 27.6.2014, s. 19);1 września 2017 r. (2)
162rozporządzeniem delegowanym Komisji (UE) nr 1222/2014 z dnia 8 października 2014 r. uzupełniającym dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/36/UE w odniesieniu do regulacyjnych standardów technicznych dotyczących określenia metody identyfikacji globalnych instytucji o znaczeniu systemowym oraz definiowania podkategorii globalnych instytucji o znaczeniu systemowym (Dz.U. L 330 z 15.11.2014, s. 27);1 września 2017 r. (3)
163rozporządzeniem delegowanym Komisji (UE) 2016/98 z dnia 16 października 2015 r. uzupełniającym dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/36/UE w odniesieniu do regulacyjnych standardów technicznych dotyczących określania ogólnych warunków funkcjonowania kolegiów organów nadzoru (Dz.U. L 21 z 28.1.2016, s. 2);30 września 2017 r. (4)
164rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) 2016/99 z dnia 16 października 2015 r. ustanawiającym wykonawcze standardy techniczne dotyczące ustalania zasad operacyjnego funkcjonowania kolegiów organów nadzoru zgodnie z dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/36/UE (Dz.U. L 21 z 28.1.2016, s. 21).30 września 2017 r. (4)
165Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 596/2014 z dnia 16 kwietnia 2014 r. w sprawie nadużyć na rynku (rozporządzenie w sprawie nadużyć na rynku) oraz uchylające dyrektywę 2003/6/WE Parlamentu Europejskiego i Rady i dyrektywy Komisji 2003/124/WE, 2003/125/WE i 2004/72/WE (Dz.U. L 173 z 12.6.2014, s. 1) oraz, w stosownych przypadkach, powiązane środki poziomu 2

zmienione:

30 września 2018 r. (4)
166rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/1033 z dnia 23 czerwca 2016 r. zmieniającym rozporządzenie (UE) nr 600/2014 w sprawie rynków instrumentów finansowych, rozporządzenie (UE) nr 596/2014 w sprawie nadużyć na rynku oraz rozporządzenie (UE) nr 909/2014 w sprawie usprawnienia rozrachunku papierów wartościowych w Unii Europejskiej i w sprawie centralnych depozytów papierów wartościowych (Dz.U. L 175 z 30.6.2016, s. 1).

uzupełnione:

30 września 2018 r. (5)
167dyrektywą wykonawczą Komisji (UE) 2015/2392 z dnia 17 grudnia 2015 r. w sprawie rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 596/2014 w odniesieniu do zgłaszania właściwym organom rzeczywistych lub potencjalnych naruszeń tego rozporządzenia (Dz.U. L 332 z 18.12.2015, s. 126);30 września 2018 r. (4)
168rozporządzeniem delegowanym Komisji (UE) 2016/522 z dnia 17 grudnia 2015 r. uzupełniającym rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 596/2014 w kwestiach dotyczących wyłączenia niektórych organów publicznych i banków centralnych państw trzecich, okoliczności wskazujących na manipulację na rynku, progów powodujących powstanie obowiązku podania informacji do wiadomości publicznej, właściwych organów do celów powiadomień o opóźnieniach, zgody na obrót w okresach zamkniętych oraz rodzajów transakcji wykonywanych przez osoby pełniące obowiązki zarządcze podlegających obowiązkowi powiadomienia (Dz.U. L 88 z 5.4.2016, s. 1).30 września 2018 r. (4)
169Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/49/UE z dnia 16 kwietnia 2014 r. w sprawie systemów gwarancji depozytów (wersja przekształcona) (Dz.U. L 173 z 12.6.2014, s. 149).1 września 2016 r. (2)
170Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/57/UE z dnia 16 kwietnia 2014 r. w sprawie sankcji karnych za nadużycia na rynku (dyrektywa w sprawie nadużyć na rynku) (Dz.U. L 173 z 12.6.2014, s. 179).30 września 2018 r. (4)
171Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/59/UE z dnia 15 maja 2014 r. ustanawiająca ramy na potrzeby prowadzenia działań naprawczych oraz restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji w odniesieniu do instytucji kredytowych i firm inwestycyjnych oraz zmieniająca dyrektywę Rady 82/891/EWG i dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2001/24/WE, 2002/47/WE, 2004/25/WE, 2005/56/WE, 2007/36/WE, 2011/35/UE, 2012/30/UE i 2013/36/UE oraz rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1093/2010 i (UE) nr 648/2012 (Dz.U. L 173 z 12.6.2014, s. 190) oraz, w stosownych przypadkach, powiązane środki poziomu 2

uzupełniona:

1 września 2018 r. (2)
172rozporządzeniem delegowanym Komisji (UE) 2015/63 z dnia 21 października 2014 r. uzupełniającym dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/59/UE w odniesieniu do składek ex ante wnoszonych na rzecz mechanizmów finansowania restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji (Dz.U. L 11 z 17.1.2015, s. 44).1 września 2018 r. (3)
173Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/65/UE z dnia 15 maja 2014 r. w sprawie rynków instrumentów finansowych oraz zmieniająca dyrektywę 2002/92/WE i dyrektywę 2011/61/UE (Dz.U. L 173 z 12.6.2014, s. 349) oraz, w stosownych przypadkach, powiązane środki poziomu 2

zmieniona:

31 grudnia 2020 r. (3)
174rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 909/2014 z dnia 23 lipca 2014 r. w sprawie usprawnienia rozrachunku papierów wartościowych w Unii Europejskiej i w sprawie centralnych depozytów papierów wartościowych, zmieniającym dyrektywy 98/26/WE i 2014/65/UE oraz rozporządzenie (UE) nr 236/2012 (Dz.U. L 257 z 28.8.2014, s. 1);31 grudnia 2020 r. (4)
175dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2016/1034 z dnia 23 czerwca 2016 r. zmieniającą dyrektywę 2014/65/UE w sprawie rynków instrumentów finansowych (Dz.U. L 175 z 30.6.2016, s. 8).31 grudnia 2021 r. (5)
176Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 600/2014 z dnia 15 maja 2014 r. w sprawie rynków instrumentów finansowych oraz zmieniające rozporządzenie (UE) nr 648/2012 (Dz.U. L 173 z 12.6.2014, s. 84) oraz, w stosownych przypadkach, powiązane środki poziomu 2

zmienione:

31 grudnia 2020 r. (3)
177rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/1033 z dnia 23 czerwca 2016 r. zmieniającym rozporządzenie (UE) nr 600/2014 w sprawie rynków instrumentów finansowych, rozporządzenie (UE) nr 596/2014 w sprawie nadużyć na rynku oraz rozporządzenie (UE) nr 909/2014 w sprawie usprawnienia rozrachunku papierów wartościowych w Unii Europejskiej i w sprawie centralnych depozytów papierów wartościowych (Dz.U. L 175 z 30.6.2016, s. 1).31 grudnia 2020 r. (5)
178Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 909/2014 z dnia 23 lipca 2014 r. w sprawie usprawnienia rozrachunku papierów wartościowych w Unii Europejskiej i w sprawie centralnych depozytów papierów wartościowych, zmieniające dyrektywy 98/26/WE i 2014/65/UE oraz rozporządzenie (UE) nr 236/2012 (Dz.U. L 257 z 28.8.2014, s. 1).31 grudnia 2020 r. (4)
179Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/2365 z dnia 25 listopada 2015 r. w sprawie przejrzystości transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych i ponownego wykorzystania oraz zmiany rozporządzenia (UE) nr 648/2012 (Dz.U. L 337 z 23.12.2015, s. 1).30 września 2019 r. (4)
180Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/2366 z dnia 25 listopada 2015 r. w sprawie usług płatniczych w ramach rynku wewnętrznego, zmieniająca dyrektywy 2002/65/WE, 2009/110/WE, 2013/36/UE i rozporządzenie (UE) nr 1093/2010 oraz uchylająca dyrektywę 2007/64/WE (Dz.U. L 337 z 23.12.2015, s. 35).30 września 2018 r. (4)
Prawodawstwo w dziedzinie gromadzenia informacji statystycznych
181Wytyczne Europejskiego Banku Centralnego EBC/2013/24 z dnia 25 lipca 2013 r. w sprawie wymogów sprawozdawczości statystycznej Europejskiego Banku Centralnego w dziedzinie kwartalnych rachunków finansowych (Dz.U. L 2 z 7.1.2014, s. 34).

zmienione:

1 września 2016 r. (2)
182wytycznymi Europejskiego Banku Centralnego (UE) 2016/66 z dnia 26 listopada 2015 r. zmieniającymi wytyczne EBC/2013/24 w sprawie wymogów sprawozdawczości statystycznej Europejskiego Banku Centralnego w dziedzinie kwartalnych rachunków finansowych (EBC/2015/40) (Dz.U. L 14 z 21.1.2016, s. 36).31 marca 2017 r. (4)
183Rozporządzenie Europejskiego Banku Centralnego (UE) nr 1071/2013 z dnia 24 września 2013 r. dotyczące bilansu sektora monetarnych instytucji finansowych (wersja przekształcona) (EBC/2013/33) (Dz.U. L 297 z 7.11.2013, s. 1).

zmienione:

1 września 2016 r. (2)
184rozporządzeniem Europejskiego Banku Centralnego (UE) nr 1375/2014 z dnia 10 grudnia 2014 r. zmieniającym rozporządzenie (UE) nr 1071/2013 dotyczące bilansu sektora monetarnych instytucji finansowych (EBC/2013/33) (EBC/2014/51) (Dz.U. L 366 z 20.12.2014, s. 77).
185Rozporządzenie Europejskiego Banku Centralnego (UE) nr 1072/2013 z dnia 24 września 2013 r. w sprawie statystyki stóp procentowych stosowanych przez monetarne instytucje finansowe (wersja przekształcona) (EBC/2013/34) (Dz.U. L 297 z 7.11.2013, s. 51).

zmienione:

1 września 2016 r. (2)
186rozporządzeniem Europejskiego Banku Centralnego (UE) nr 756/2014 z dnia 8 lipca 2014 r. zmieniającym rozporządzenie (UE) nr 1072/2013 (EBC/2013/34) w sprawie statystyki stóp procentowych stosowanych przez monetarne instytucje finansowe (EBC/2014/30) (Dz.U. L 205 z 12.7.2014, s. 14).
187Wytyczne Europejskiego Banku Centralnego z dnia 4 kwietnia 2014 r. w sprawie statystyki monetarnej i finansowej (wersja przekształcona) (EBC/2014/15) (Dz.U. L 340 z 26.11.2014, s. 1).

zmienione:

1 września 2016 r. (2)
188wytycznymi Europejskiego Banku Centralnego (UE) 2015/571 z dnia 6 listopada 2014 r. zmieniającymi wytyczne EBC/2014/15 w sprawie statystyki monetarnej i finansowej (EBC/2014/43) (Dz.U. L 93 z 9.4.2015, s. 82);
189wytycznymi Europejskiego Banku Centralnego (UE) 2016/450 z dnia 4 grudnia 2015 r. zmieniającymi wytyczne EBC/2014/15 w sprawie statystyki monetarnej i finansowej (EBC/2015/44) (Dz.U. L 86 z 1.4.2016, s. 42);31 marca 2017 r. (4)
190wytycznymi Europejskiego Banku Centralnego (UE) 2017/148 z dnia 16 grudnia 2016 r. zmieniającymi wytyczne EBC/2014/15 w sprawie statystyki monetarnej i finansowej (EBC/2016/45) (Dz.U. L 26 z 31.1.2017, s. 1).1 listopada 2017 r. (5)
(1) W 2013 r. wspólny komitet uzgodnił te terminy zgodnie z art. 8 ust. 5 Układu monetarnego pomiędzy Unią Europejską a Republiką San Marino z dnia 27 marca 2012 r.

(2) W 2014 r. wspólny komitet uzgodnił te terminy zgodnie z art. 8 ust. 5 Układu monetarnego pomiędzy Unią Europejską a Republiką San Marino z dnia 27 marca 2012 r.

(3) W 2015 r. wspólny komitet uzgodnił te terminy zgodnie z art. 8 ust. 5 Układu monetarnego pomiędzy Unią Europejską a Republiką San Marino z dnia 27 marca 2012 r.

(4) W 2016 r. wspólny komitet uzgodnił te terminy zgodnie z art. 8 ust. 5 Układu monetarnego pomiędzy Unią Europejską a Republiką San Marino z dnia 27 marca 2012 r.

(5) W 2017 r. wspólny komitet uzgodnił te terminy zgodnie z art. 8 ust. 5 Układu monetarnego pomiędzy Unią Europejską a Republiką San Marino z dnia 27 marca 2012 r.

Oświadczenie delegacji UE

Przeprowadzając ocenę dotrzymania zobowiązań ustanowionych w art. 8 ust. 3, UE będzie przykładać szczególną wagę do przyjęcia i ścisłego przestrzegania przepisów UE w sprawie prania pieniędzy.

Oświadczenie delegacji San Marino

San Marino potwierdza swoje ciągłe zaangażowanie na rzecz przejrzystości oraz przeciwdziałania praniu pieniędzy i finansowaniu terroryzmu, działając w ścisłej współpracy z odpowiednimi organami międzynarodowymi oraz poddając się monitorowaniu przez te organy.

W odniesieniu do art. 9 San Marino oczekuje, że jego instytucje finansowe uzyskają dostęp do europejskich międzybankowych systemów płatności i rozrachunków oraz do europejskich systemów rozrachunku papierów wartościowych, biorąc pod uwagę jego znaczenie dla stabilności krajowego sektora finansowego.

Ponadto, biorąc pod uwagę proces dostosowania do wszystkich odpowiednich dyrektyw UE, San Marino podkreśla znaczenie dostępu do operacji refinansujących Eurosystemu (również poprzez specjalne umowy z europejskimi bankami centralnymi) w celu udostępnienia instytucjom finansowym w San Marino instrumentów wsparcia płynności w sytuacjach nadzwyczajnych.

1 Dz.U. L 139 z 11.5.1998, s. 1.
2 Dz.U. C 209 z 27.7.2001, s. 1.
3 Dz.U. L 162 z 19.6.1997, s. 1.
4 Załącznik:

- zmieniony przez decyzję z dnia 6 marca 2014 r. (Dz.U.UE.C.2014.73.18) zmieniającą nin. umowę międzynarodową z dniem 13 marca 2014 r.

- zmieniony przez art. 1 decyzji z dnia 27 marca 2015 r. (Dz.U.UE.C.2015.112.4) zmieniającej nin. umowę międzynarodową z dniem 3 kwietnia 2015 r.

- zmieniony przez art. 1 decyzji z dnia 16 czerwca 2016 r. (Dz.U.UE.C.2016.219.11) zmieniającej nin. umowę międzynarodową z dniem 7 lipca 2016 r.

- zmieniony przez art. 1 decyzji z dnia 24 stycznia 2017 r. (Dz.U.UE.L.2017.19.71) zmieniającej nin. umowę międzynarodową z dniem 14 lutego 2017 r.

- zmieniony przez art. 1 decyzji nr (UE) 2018/492 z dnia 22 marca 2018 r. (Dz.U.UE.L.2018.81.25) zmieniającej nin. umowę międzynarodową z dniem 12 kwietnia 2018 r.

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.