San Marino-Europejska Wspólnota Gospodarcza. Umowa w sprawie współpracy i unii celnej. Bruksela.1991.12.16.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2005.251.7

Akt obowiązujący

Wersja od: 1 lipca 2013 r.

UMOWA

w sprawie współpracy i unii celnej między Wspólnotą Europejską i jej państwami członkowskimi, z jednej strony, a Republiką San Marino, z drugiej strony ^{* 1}

JEGO KRÓLEWSKA MOŚĆ KRÓL BELGÓW,

JEJ WYSOKOŚĆ KRÓLOWA DANII,

PREZYDENT REPUBLIKI FEDERALNEJ NIEMIEC,

PREZYDENT REPUBLIKI GRECKIEJ,

JEGO WYSOKOŚĆ KRÓL HISZPANII,

PREZYDENT REPUBLIKI FRANCUSKIEJ,

PREZYDENT IRLANDII,

PREZYDENT REPUBLIKI WŁOSKIEJ,

JEGO KRÓLEWSKA WYSOKOŚĆ WIELKI KSIĄŻĘ LUKSEMBURGA,

JEJ KRÓLEWSKA MOŚĆ KRÓLOWA NIDERLANDÓW,

PREZYDENT REPUBLIKI PORTUGALSKIEJ,

JEJ KRÓLEWSKA MOŚĆ KRÓLOWA ZJEDNOCZONEGO KRÓLESTWA WIELKIEJ BRYTANII I IRLANDII PÓŁNOCNEJ,

których Państwa są Stronami Traktatu ustanawiającego Europejską Wspólnotę Gospodarczą, oraz

RADA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

z jednej strony, oraz

REPUBLIKA SAN MARINO,

z drugiej strony,

ZDECYDOWANI, by wzmacniać i poszerzać bliskie stosunki istniejące pomiędzy Europejską Wspólnotą Gospodarczą i Republiką San Marino,

ZWAŻYWSZY, że istniejące więzi pomiędzy obydwiema Stronami, w szczególności w dziedzinach handlowych, gospodarczych, społecznych i kulturalnych, powinny być wzmacniane poprzez ustanawianie współpracy pomiędzy San Marino i Europejską Wspólnotą Gospodarczą w zakresie wszystkich spraw będących przedmiotem wspólnego zainteresowania,

ZWAŻYWSZY, że w związku z sytuacją San Marino i jej aktualnym statusem w ramach obszaru celnego Wspólnoty należy ustanowić unię celną pomiędzy Republiką San Marino i Europejską Wspólnotą Gospodarczą,

UZGODNILI, CO NASTĘPUJE:

Artykuł  1

Celem niniejszego Porozumienia pomiędzy Europejską Wspólnotą Gospodarczą i Republiką San Marino jest ustanowienie unii celnej pomiędzy obydwiema Stronami oraz wspieranie szerokiej współpracy pomiędzy nimi w celu przyczyniania się do rozwoju społecznego i gospodarczego Republiki San Marino oraz wzmocnienia stosunków pomiędzy Umawiającymi się Stronami.

TYTUŁ  I

UNIA CELNA

Artykuł  2

Niniejszym ustanawia się unię celną pomiędzy Europejską Wspólnotą Gospodarczą i Republiką San Marino dla produktów objętych rozdziałami od 1 do 97 Wspólnej Taryfy Celnej, z wyjątkiem produktów wchodzących w zakres Traktatu ustanawiającego Europejską Wspólnotę Węgla i Stali.

Artykuł  3

1. Przepisy niniejszego tytułu stosuje się do:

a) towarów wyprodukowanych we Wspólnocie lub Republice San Marino, włącznie z towarami uzyskanymi całkowicie lub w części z produktów pochodzących z państw trzecich i będących przedmiotem swobodnego obrotu we Wspólnocie lub w San Marino;

b) towarów pochodzących z państw trzecich i będących w swobodnym obrocie we Wspólnocie oraz w Republice San Marino

2. Produkty pochodzące z państw trzecich są uważane za będące w swobodnym obrocie we Wspólnocie oraz w Republice San Marino, jeżeli dokonano formalności wwozowych, a cło lub opłaty o równoważnych skutkach, które są wymagalne, zostały pobrane oraz nie nastąpił całkowity lub częściowy zwrot cła lub opłat dotyczących produktów, o których mowa.

Artykuł  4

Przepisy niniejszego tytułu stosuje się również do towarów uzyskanych lub wyprodukowanych we Wspólnocie lub w Republice San Marino, w wytworzeniu których użyto produktów pochodzących z państw trzecich i niebędących w swobodnym obrocie we Wspólnocie lub w San Marino. Niniejsze przepisy stosuje się do tych towarów tylko w przypadku gdy Umawiająca się Strona, dokonująca wywozu, pobiera cło nałożone we Wspólnocie na produkty z państw trzecich użyte do wytworzenia tych towarów.

Artykuł  5

1. Umawiające się Strony powstrzymują się przed wprowadzaniem między sobą jakichkolwiek nowych ceł przywozowych lub wywozowych lub opłat o podobnych skutkach.

2. Republika San Marino zobowiązuje się powstrzymać od dokonywania zmian w odniesieniu do ceł określonych w ustępie 1 stosowanych na towary przywożone ze Wspólnoty dnia 1 stycznia 1991 r., nie naruszając istniejących zobowiązań pomiędzy San Marino i Włochami wprowadzonych na mocy wymiany listów z dnia 21 grudnia 1972 r.

Artykuł  6

1. Wymiana handlowa pomiędzy Wspólnotą i Republiką San Marino jest zwolniona z wszelkich ceł wwozowych i ceł wywozowych oraz opłat o podobnych skutkach, z zastrzeżeniem postanowień ustępów 2 i 3.

2. W celu umożliwienia zniesienia opłat o równoważnych skutkach na towary przywożone ze Wspólnoty z dniem 1 stycznia 1996 r., Republika San Marino podejmie działania mające na celu wprowadzenie, w ciągu sześciu miesięcy od wejścia w życie niniejszego Porozumienia, uzupełniającego podatku odpowiadającego opłatom obecnie nakładanym na towary przywożone, który będzie obciążał produkty krajowe przeznaczone na rynek wewnętrzny. Podatek uzupełniający będzie stosowany w całości od wyżej wymienionej daty. Podatek uzupełniający jest stosowany jako środek o charakterze wyrównawczym i jest obliczany na podstawie wartości dodanej produktu krajowego przy stawkach równych stawkom stosowanym do towarów przywożonych podobnego rodzaju.

3.

a) Od chwili wejścia niniejszego Porozumienia w życie Wspólnota, z wyjątkiem Królestwa Hiszpanii i Republiki Portugalskiej, dopuszcza do bezcłowego przywozu towarów z Republiki San Marino,

b) od chwili wejścia niniejszego Porozumienia w życie Królestwo Hiszpanii oraz Republika Portugalska stosują w odniesieniu do Republiki San Marino takie samo cło, jakie stosują w odniesieniu do Wspólnoty w jej kształcie z dnia 31 grudnia 1985 r.

4. W zakresie handlu produktami rolnymi pomiędzy Wspólnotą i San Marino, Republika San Marino podejmie działania mające na celu przyjęcie przepisów Wspólnotowych, odnoszących się do kwestii weterynaryjnych, zdrowia roślin i jakości, tam gdzie to konieczne dla sprawnego funkcjonowania Porozumienia.

Artykuł  7

1. Od chwili wejścia w życie niniejszego Porozumienia Republika San Marino w odniesieniu do państw niebędących członkami Wspólnoty stosuje:

– Wspólną Taryfę Celną,

– przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne stosowane w kwestiach celnych we Wspólnocie i konieczne do sprawnego funkcjonowania unii celnej,

– wspólną politykę handlową Wspólnoty,

– przepisy Wspólnoty w sprawie handlu produktami rolnymi wymienionymi w załączniku II do Traktatu ustanawiającego Europejską Wspólnotę Gospodarczą, z wyjątkiem przepisów dotyczących refundacji i kwot wyrównawczych dotyczących wywozu,

– wspólnotowe przepisy weterynaryjne, dotyczące zdrowia roślin i jakości, jeśli to konieczne dla sprawnego funkcjonowania Porozumienia.

Przez przepisy określone w niniejszym ustępie rozumie się przepisy stosowane aktualnie we Wspólnocie.

2. Przepisy określone w ustępie 1 tiret od drugiego do piątego zostają ustalone szczegółowo przez Komitet ds. Współpracy.

3. W ramach wyjątku od ustępu 1 tiret pierwsze, publikacje, dzieła sztuki, materiały naukowe i edukacyjne oraz urządzenia lub pomoce medyczne, przekazywane Rządowi San Marino, a także insygnia, medale, znaczki, materiały drukowane i inne podobne przedmioty lub materiały papierowe przeznaczone dla użytku Rządu, są zwolnione z opłat celnych.

Artykuł  8

1.

a) Przez okres pięciu lat od chwili wejścia w życie niniejszego Porozumienia oraz przez dalszy okres, jeżeli nie zostanie osiągnięte porozumienie zgodnie z ust. 1 lit. b) niniejszego artykułu, Republika San Marino upoważnia Wspólnotę, która będzie działać w imieniu i na rzecz Republiki San Marino, do dokonywania formalności celnych związanych z odprawą celną, w szczególności dotyczących dopuszczenia do swobodnego obrotu produktów wysyłanych do San Marino z państw trzecich. Formalności, o których mowa, będą dokonywane przez wspólnotowe władze celne;

b) z upływem tego okresu i zgodnie z artykułem 26 Republika San Marino może sama dokonywać formalności celnych, po zawarciu porozumienia między Umawiającymi się Stronami.

2. W przypadku wymagalności ceł przywozowych na towary na mocy ustępu 1 cła pobierane są w imieniu Republiki San Marino. San Marino zobowiązuje się nie refundować kwot pobranych bezpośrednio lub pośrednio zainteresowanym stronom, z zastrzeżeniem postanowień ustępu 4.

3. Komitet ds. Współpracy podejmuje decyzje dotyczące:

a) możliwych zmian w wykazie urzędów celnych właściwych w zakresie odprawy celnej towarów określonych w ustępie 1 oraz procedury spedycji towarów, o których mowa, do Republiki San Marino;

b) postanowień odnoszących się do przekazywania Ministerstwu Finansów Republiki San Marino kwot zebranych na mocy artykułu 2 oraz udziału procentowego odprowadzanego przez Europejską Wspólnotę Gospodarczą na pokrycie kosztów administracyjnych zgodnie z określonymi przepisami obowiązującymi we Wspólnocie;

c) jakichkolwiek innych uzgodnień koniecznych do prawidłowego stosowania niniejszego artykułu.

4. Podatki i opłaty nakładane na przywożone produkty rolne mogą być przeznaczane przez San Marino na wsparcie produkcji lub wywozu. San Marino zobowiązuje się nie wprowadzać refundacji wywozowych oraz kwot wyrównawczych wyższych niż te, które wprowadziła Europejska Wspólnota Gospodarcza na wywóz do państw trzecich.

Artykuł  9

Od chwili wejścia w życie niniejszego Porozumienia nie są dozwolone jakiekolwiek ilościowe ograniczenia przywozowe i wywozowe oraz wszelkie środki o równoważnym skutku pomiędzy Wspólnotą i Republiką San Marino.

Artykuł  10

Porozumienie nie stanowi przeszkody w stosowaniu zakazów lub ograniczeń przywozowych, wywozowych lub nakładanych na towary w tranzycie, uzasadnionych względami moralności publicznej, porządku publicznego lub bezpieczeństwa publicznego, ochrony zdrowia i życia ludzi, zwierząt i roślin, ochroną dóbr narodowych o wartości artystycznej, historycznej lub archeologicznej, ochroną własności przemysłowej lub handlowej, lub kontroli odnoszących się do złota i srebra. Zakazy i ograniczenia, o których mowa, nie stanowią środka arbitralnej dyskryminacji lub ukrytych ograniczeń w handlu pomiędzy Umawiającymi się Stronami.

Artykuł  11

Umawiające się Strony powstrzymują się od nakładania wewnętrznych środków o charakterze podatkowym lub praktyk prowadzących bezpośrednio lub pośrednio do dyskryminacji produktów jednej Umawiającej się Strony wobec podobnych produktów drugiej Umawiającej się Strony.

Nie dokonuje się zwrotu opłat wewnętrznych, które są wyższe niż opłaty pobrane bezpośrednio lub pośrednio od produktów przesyłanych na terytorium jednej z Umawiających się Stron.

Artykuł  12

1. Jeśli w jakimkolwiek sektorze gospodarki jednej z Umawiających się Stron wystąpią poważne zakłócenia, Umawiająca się Strona, której dotyczą zakłócenia, może podjąć konieczne środki ochronne zgodnie z procedurą i warunkami przewidzianymi w poniższych ustępach.

2. W przypadku, o którym mowa w ustępie 1, przed powzięciem środków w nim przewidzianych lub w przypadkach przewidzianych w ustępie 3, Umawiająca się Strona niezwłocznie dostarcza Komitetowi ds. Współpracy wszystkie stosowne informacje konieczne do szczegółowego przeanalizowania sytuacji w celu znalezienia rozwiązania, które będzie do przyjęcia przez Umawiające się Strony. Na wniosek drugiej Umawiającej się Strony w ramach Komitetu ds. Współpracy odbywają się konsultacje, zanim Umawiająca się Strona, o której mowa, podejmie odpowiednie środki.

3. W przypadku gdy wyjątkowe okoliczności wymagają podjęcia natychmiastowych działań, w związku z czym nie ma możliwości przeprowadzenia szczegółowej analizy, Umawiająca się Strona, o której mowa, może bezzwłocznie zastosować środki ostrożności, które są bezwzględnie konieczne do opanowania zaistniałej sytuacji.

4. Przy podejmowaniu decyzji dotyczącej rodzaju środków w pierwszej kolejności należy stosować te środki, które w najmniejszym stopniu zakłócają funkcjonowanie Porozumienia. Środki, o których mowa, nie mogą wykraczać poza działania bezwzględnie konieczne dla przeciwdziałania zaistniałym trudnościom.

Podjęcie środków ochronnych musi zostać niezwłocznie zgłoszone Komitetowi ds. Współpracy, który odbywa regularne konsultacje w ich sprawie, w szczególności w związku z ich likwidacją, tak szybko jak pozwolą na to okoliczności.

Artykuł  13

1. Oprócz współpracy przewidzianej w artykule 23 ustęp 8, władze administracyjne Umawiających się Stron, odpowiedzialne za wprowadzanie w życie przepisów niniejszego Porozumienia, współpracują ze sobą w innych kwestiach w celu zapewnienia stosowania przepisów Porozumienia.

2. Procedura dotycząca zastosowania ustępu 1 jest ustalana przez Komitet ds. Współpracy.

TYTUŁ  II

WSPÓŁPRACA

Artykuł  14

Wspólnota i Republika San Marino ustanawiają współpracę mającą na celu wzmocnienie istniejących pomiędzy nimi więzi dla obopólnych korzyści w najszerszym możliwym zakresie, biorąc pod uwagę ich właściwe kompetencje. Współpraca jest skierowana w szczególności na obszary określone w artykułach 15-18 niniejszego tytułu.

Artykuł  15

Umawiające się Strony podejmą działania mające na celu zachęcanie do wzrostu i zróżnicowania sektora przemysłowego i usługowego gospodarki San Marino, biorąc pod uwagę w szczególności działania dotyczące współpracy w dziedzinie małych i średnich przedsiębiorstw.

Artykuł  16

Umawiające się Strony podejmą działania mające na celu współpracę w zakresie ochrony środowiska i jego poprawy w celu rozwiązania problemów spowodowanych przez zatrucie wody, gleby i powietrza, erozje i trzebienie lasów. Umawiające się Strony zwrócą szczególną uwagę na problemy zanieczyszczenia Adriatyku.

Artykuł  17

Zgodnie z prawem Umawiających się Stron, wspierają one współpracę w sektorze turystycznym poprzez działania, takie jak wymiana urzędników i specjalistów zajmujących się turystyką, wymiana informacji i danych statystycznych dotyczących turystyki oraz kształcenie w zakresie zarządzania i administracji hoteli. W powyższym zakresie Umawiające się Strony przykładają szczególną wagę do promowania turystyki pozasezonowej w San Marino.

Artykuł  18

Umawiające się Strony postanawiają podjąć wspólne działania w dziedzinie komunikacji, informacji oraz kultury, mające na celu zacieśnienie istniejących więzi pomiędzy nimi.

Działania powyższe mogą przyjąć następujące formy:

– wymiany informacji w sprawach stanowiących przedmiot wspólnego zainteresowania w dziedzinie kultury i informacji,

– wydarzeń kulturalnych,

– wymiany kulturalnej,

– wymiany akademickiej.

Artykuł  19

Umawiające się Strony mogą rozszerzyć zakres niniejszego Porozumienia za obopólną zgodą w celu uzupełnienia obszarów współpracy przez zawarcie porozumień dotyczących poszczególnych sektorów lub działalności.

TYTUŁ  III

POSTANOWIENIA DOTYCZĄCE ZAGADNIEŃ SPOŁECZNYCH

Artykuł  20

Państwa Członkowskie zapewniają pracownikom o przynależności państwowej San Marino, zatrudnionym na ich terytorium, traktowanie wolne od dyskryminacji ze względu na przynależność państwową w porównaniu ze swoimi obywatelami w odniesieniu do warunków pracy i wynagrodzenia.

Republika San Marino zapewnia takie samo traktowanie pracownikom będącym obywatelami Państw Członkowskich, zatrudnionym na jej terytorium.

Artykuł  21

1. Z zastrzeżeniem przepisów poniższych ustępów, pracownicy o przynależności państwowej San Marino oraz osoby pozostające z nimi we wspólnocie domowej korzystają w zakresie ubezpieczeń społecznych z traktowania wolnego od dyskryminacji ze względu na przynależność państwową w porównaniu z obywatelami Państw Członkowskich, w których są zatrudnieni.

2. Wszystkie okresy ubezpieczenia, zatrudnienia lub pobytu naliczane pracownikom, o których mowa, w różnych Państwach Członkowskich są dodawane dla celów emerytur i rent przyznawanych ze względu na wiek, śmierć lub inwalidztwo, a także dla celów opieki medycznej pracowników i członków ich rodzin przebywających we Wspólnocie.

3. Pracownicy, o których mowa, otrzymają zasiłki rodzinne dla członków ich rodzin przebywających we Wspólnocie.

4. Pracownicy, o których mowa, mogą swobodnie przekazywać do San Marino, na warunkach określonych przez prawo określonego Państwa Członkowskiego lub Państw Członkowskich, od których są należne, emerytury lub renty związane z niepełnosprawnością, wiekiem, śmiercią, wypadkami przy pracy lub chorobą zawodową.

5. Republika San Marino przyznaje pracownikom będącym obywatelami Państwa Członkowskiego, zatrudnionym na jego terytorium, oraz członkom ich rodzin traktowanie podobne do określonego w ustępach 1, 3 i 4.

Artykuł  22

1. Przed upływem pierwszego roku po wejściu w życie niniejszego Porozumienia Komitet ds. Współpracy przyjmuje przepisy mające na celu wprowadzenie w życie zasad określonych w artykule 21.

2. Komitet ds. Współpracy przyjmuje szczegółowe zasady współpracy administracyjnej, określając niezbędne gwarancje zarządzania i kontroli dla stosowania przepisów określonych w ustępie 1.

3. Przepisy przyjęte przez Komitet ds. Współpracy nie mają wpływu na prawa i zobowiązania wynikające z dwustronnych porozumień pomiędzy San Marino i Państwami Członkowskimi Wspólnoty, w przypadku gdy porozumienia te przewidują bardziej preferencyjne traktowanie obywateli San Marino albo Państwa Członkowskiego.

TYTUŁ  IV

POSTANOWIENIA OGÓLNE I KOŃCOWE

Artykuł  23

1. Niniejszym powołuje się Komitet ds. Współpracy, do którego zadań należy realizacja Porozumienia i zapewnienie, że jest właściwie stosowane. W tym celu Komitet formułuje zalecenia. W przypadkach przewidzianych w Porozumieniu Komitet podejmuje decyzje. Wykonanie decyzji następuje przez Umawiające się Strony zgodnie z ich przepisami.

2. W związku z właściwym stosowaniem Porozumienia Umawiające się Strony prowadzą wymianę informacji oraz, na wniosek drugiej Strony, dokonują konsultacji w ramach Komitetu ds. Współpracy.

3. Komitet ds. Współpracy opracowuje swój regulamin wewnętrzny.

4. W skład Komitetu ds. Współpracy wchodzą, z jednej strony, przedstawiciele Komisji, którym towarzyszą delegaci Państw Członkowskich, a z drugiej strony, przedstawiciele Republiki San Marino.

5. Komitet ds. Współpracy podejmuje decyzje w drodze wspólnego porozumienia.

6. Komitetowi ds. Współpracy przewodniczą rotacyjnie przedstawiciele Umawiających się Stron zgodnie z mającymi zostać ustalonymi postanowieniami regulaminu wewnętrznego.

7. Komitet ds. Współpracy zbiera się na wniosek każdej z Umawiających się Stron, który zostaje przedłożony co najmniej miesiąc przed datą przewidywanego spotkania. W przypadku gdy Komitet zwoływany jest na podstawie artykułu 12, zbiera się ona w ciągu ośmiu dni pracujących od dnia, w którym przedłożono wniosek.

8. Zgodnie z procedurą określoną w ustępie 1 Komitet ds. Współpracy ustala metody współpracy administracyjnej dla celów stosowania art. 3 i 4, biorąc jako podstawę metody przyjęte przez Wspólnotę odnoszące się do handlu pomiędzy Państwami Członkowskimi.

Artykuł  24

1. Jakiekolwiek spory, powstałe pomiędzy Umawiającymi się Stronami, dotyczące interpretacji postanowień Porozumienia, zostają przedstawione Komitetowi ds. Współpracy.

2. Jeśli Komitetowi ds. Współpracy nie uda się rozstrzygnąć sporu na kolejnym posiedzeniu, każda ze Stron może powiadomić drugą Stronę o wyborze arbitra, druga Strona ma wtedy obowiązek wyboru drugiego arbitra w terminie dwóch miesięcy.

Komitet ds. Współpracy wybiera trzeciego arbitra.

Decyzja arbitrów podejmowana jest większością głosów.

Każda ze Stron jest zobowiązana do podjęcia środków koniecznych do zapewnienia stosowania decyzji arbitrów.

Artykuł  25

W sprawach handlu przewidzianych przez Porozumienie:

– postanowienia stosowane przez Republikę San Marino w odniesieniu do Wspólnoty nie mogą powodować żadnej dyskryminacji pomiędzy Państwami Członkowskimi, ich obywatelami lub przedsiębiorstwami,

– postanowienia stosowane przez Wspólnotę w odniesieniu do San Marino nie mogą powodować żadnej dyskryminacji pomiędzy przedsiębiorstwami oraz obywatelami San Marino.

Artykuł  26

Porozumienie niniejsze zostało zawarte na czas nieokreślony. W ciągu nie więcej niż pięciu lat po wejściu w życie Porozumienia obydwie strony rozpoczynają konsultacje mające na celu analizę wyników stosowania Porozumienia oraz, jeśli okaże się to konieczne, rozpoczną negocjacje w sprawie wprowadzenia poprawek, biorąc pod uwagę wyniki przeprowadzonej analizy.

Artykuł  27

Każda z Umawiających się Stron może wypowiedzieć niniejsze Porozumienie w drodze pisemnej notyfikacji. W tym przypadku Porozumienie traci moc po upływie sześciu miesięcy od dnia takiej notyfikacji.

Artykuł  28

Porozumienie niniejsze zastępuje porozumienia zawarte pomiędzy Państwami Członkowskim Wspólnoty i Republiką San Marino, które są sprzeczne albo identyczne z niniejszym Porozumieniem.

Artykuł  29

Porozumienie niniejsze stosuje się, z jednej strony, do terytoriów, do których stosuje się Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Gospodarczą i na warunkach określonych w Traktacie, oraz do terytorium Republiki San Marino, z drugiej strony.

Artykuł  30

Porozumienie niniejsze podlega przyjęciu zgodnie z procedurami każdej Umawiającej się Strony.

Porozumienie niniejsze wchodzi w życie pierwszego dnia drugiego miesiąca następującego po powiadomieniu, że procedury określone w akapicie pierwszym zostały spełnione.

Artykuł  31

Załącznik do Porozumienia stanowi jego integralną część.

Artykuł  32

Niniejsze Porozumienie sporządzono w dwóch egzemplarzach w językach: angielskim, duńskim, francuskim, greckim, hiszpańskim, niderlandzkim, niemieckim, portugalskim i włoskim. Wszystkie teksty są jednakowo autentyczne.

Hecho en Bruselas, el dieciséis de diciembre de mil novecientos noventa y uno.

Udfærdiget i Bruxelles, den sekstende december nitten hundrede og enoghalvfems.

Geschehen zu Brüssel am sechzehnten Dezember neunzehnhunderteinundneunzig.

Έγινε στις Βρυξέλλες, στις δέκα έξι Δεκεμβρίου χίλια εννιακόσια ενενήντα ένα.

Done at Brussels on the sixteenth day of December in the year one thousand nine hundred and ninetyone.

Fait à Bruxelles, le seize décembre mil neuf cent quatre-vingt-onze.

Fatto a Bruxelles, addì sedici dicembre millenovecentonovantuno.

Gedaan te Brussel, de zestiende december negentienhonderd eenennegentig.

Feito em Bruxelas, em dezasseis de Dezembro de mil novecentos e noventa e um.

Pour Sa Majesté le Roi des Belges

Voor Zijne Majesteit de Koning der Belgen

(podpis pominięto)

For Hendes Majestæt Danmarks Dronning

(podpis pominięto)

Für den Präsidenten der Bundesrepublik Deutschland

(podpis pominięto)

Για τον Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας

(podpis pominięto)

Por Su Majestad el Rey de España

(podpis pominięto)

Pour le Président de la République française

(podpis pominięto)

For the President of Ireland

Thar ceann Uachtarán na hEireann

(podpis pominięto)

Per il presidente della Repubblica italiana

(podpis pominięto)

Pour Son Altesse Royale le Grand-Duc de Luxembourg

(podpis pominięto)

Voor Hare Majesteit de Koningin der Nederlanden

(podpis pominięto)

Pelo Presidente da República Portuguesa

(podpis pominięto)

For Her Majesty the Queen of the United Kingdom of Great Britain and Northern Ireland

(podpis pominięto)

Por el Consejo de las Comunidades Europeas

For Rådet for De Europæiske Fællesskaber

Für den Rat der Europäischen Gemeinschaften

Για το Συμβούλιο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων

For the Council of the European Communities

Pour le Conseil des Communautés européennes

Per il Consiglio delle Comunità europee

Voor de Raad van de Europese Gemeenschappen

Pelo Conselho das Comunidades Europeias

(podpis pominięto)

Per la Repubblica di San Marino

(podpis pominięto)

ZAŁĄCZNIK 

Lista urzędów celnych określonych w artykule 8 ustęp 1 litera a)

Livorno

Ravenna

Rimini

Trieste

DEKLARACJA WSPÓLNOTY

W przypadku gdy uzasadnia to wysokość obrotów handlowych, Wspólnota jest gotowa do podjęcia negocjacji w imieniu i na rzecz Republiki San Marino z państwami, z którymi San Marino zawarło umowy preferencyjne dotyczące odpowiednich form uznawania równego traktowania produktów pochodzących z San Marino oraz produktów pochodzących ze Wspólnoty.

DEKLARACJA WSPÓLNOTY

w sprawie transportu

W odpowiednim momencie i biorąc pod uwagę postęp w opracowywaniu wspólnotowej polityki transportowej, Wspólnota rozpatrzy kwestię dostępu San Marino do rynku międzynarodowego transportu drogowego pasażerów i towarów.

DEKLARACJA WSPÓLNOTY

w sprawie programu Erasmus

Wspólnota w odpowiednim czasie przychylnie zbada możliwość udziału San Marino, gdy sytuacja do tego dojrzeje, w programie wymiany studentów i nauczycieli w ramach programu Erasmus.

DEKLARACJA WSPÓLNOTY

w sprawie niektórych spraw, które mogą być poruszane w Komitecie ds. Współpracy

Wspólnota jest gotowa do zbadania w ramach swych kompetencji i Komitetu ds. Współpracy każdego problemu, który może powstać pomiędzy San Marino i Wspólnotą, w szczególności w dziedzinach:

– handlu usługami,

– własności intelektualnej, przemysłowej i handlowej,

– uznawania kwalifikacji,

– oceny zgodności produktów z przepisami technicznymi.

DEKLARACJA PAŃSTW CZŁONKOWSKICH

dotycząca protokołu z negocjacji

Państwa Członkowskie będą z przychylnością rozpatrywać wnioski San Marino dotyczące dopuszczenia do transportu drogowego pasażerów lub frachtu.

^*Umowa uzupełniona:

- z dniem 1 kwietnia 2002 r. Protokołem do Porozumienia w sprawie współpracy i unii celnej między Europejską Wspólnotą Gospodarczą i Republiką San Marino, wynikającym z przystąpienia do Unii Europejskiej Republiki Austrii, Republiki Finlandii oraz Królestwa Szwecji sporządzonym w Brukseli dnia 30 października 1997 r. (Dz.U.UE.L.05.251.17).

- z dniem 1 sierpnia 2005 r. Protokołem do Porozumienia w sprawie współpracy i unii celnej między Europejską Wspólnotą Gospodarczą i Republiką San Marino, dotyczącym włączenia w charakterze Stron Porozumienia Republiki Czeskiej, Republiki Estońskiej, Republiki Cypryjskiej, Republiki Łotewskiej, Republiki Litewskiej, Republiki Węgierskiej, Republiki Malty, Rzeczypospolitej Polskiej, Republiki Słowenii i Republiki Słowackiej, w następstwie przystąpienia tych państw do Unii Europejskiej, sporządzonym w Brukseli dnia 4 maja 2005 r. (Dz.U.UE.L.05.251.3).

- z dniem 1 lutego 2008 r. Protokołem do Umowy w sprawie współpracy i unii celnej między Europejską Wspólnotą Gospodarczą a Republiką San Marino, dotyczący uwzględnienia Republiki Bułgarii i Rumunii jako Umawiających się Stron w związku z przystąpieniem tych państw do Unii Europejskiej (Dz.U.UE.L.07.325.84).

- z dniem 1 lipca 2013 r. Protokołem do Umowy w sprawie współpracy i unii celnej między Wspólnotą Europejską i jej państwami członkowskimi, z jednej strony, i Republiką San Marino, z drugiej strony, w zakresie udziału Republiki Chorwacji jako umawiającej się strony w następstwie jej przystąpienia do Unii Europejskiej (Dz.U.UE.L.13.322.2).

¹ Tytuł zmieniony przez art. 2 Protokołem do Umowy w sprawie współpracy i unii celnej między Europejską Wspólnotą Gospodarczą a Republiką San Marino, dotyczący uwzględnienia Republiki Bułgarii i Rumunii jako Umawiających się Stron w związku z przystąpieniem tych państw do Unii Europejskiej (Dz.U.UE.L.07.325.84) z dniem 1 lutego 2008 r.