Rozporządzenie 1650/2006 rozszerzające ostateczne cło antydumpingowe, nałożone rozporządzeniem (WE) nr 769/2002 na przywóz kumaryny pochodzącej z Chińskiej Republiki Ludowej, na przywóz kumaryny wysyłanej z Indonezji lub Malezji, zgłoszonej lub niezgłoszonej jako pochodząca z Indonezji lub Malezji
Dz.U.UE.L.2006.311.1
Akt jednorazowyROZPORZĄDZENIE RADY (WE) NR 1650/2006
z dnia 7 listopada 2006 r.
rozszerzające ostateczne cło antydumpingowe, nałożone rozporządzeniem (WE) nr 769/2002 na przywóz kumaryny pochodzącej z Chińskiej Republiki Ludowej, na przywóz kumaryny wysyłanej z Indonezji lub Malezji, zgłoszonej lub niezgłoszonej jako pochodząca z Indonezji lub Malezji
uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,
uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 384/96 z dnia 22 grudnia 1995 r. w sprawie ochrony przed dumpingowym przywozem z krajów niebędących członkami Wspólnoty Europejskiej(1) ("rozporządzenie podstawowe"), w szczególności jego art. 13, uwzględniając wniosek przedstawiony przez Komisję po konsultacji z Komitetem Doradczym,
a także mając na uwadze, co następuje:
A. PROCEDURA
1. Obowiązujące środki
(1) W następstwie przeglądu wygaśnięcia, rozporządzeniem (WE) nr 769/2002(2) (zwanym dalej "rozporządzeniem pierwotnym"), Rada nałożyła ostateczne cła antydumpingowe w wysokości 3.479 EUR za tonę przywożonej kumaryny objętej kodem CN ex 2932 21 00 pochodzącej z Chińskiej Republiki Ludowej ("ChRL").
(2) W grudniu 2004 r., po stwierdzeniu występowania praktyk związanych z obchodzeniem ceł za pośrednictwem Indii i Tajlandii, środki zostały rozszerzone rozporządzeniem (WE) nr 2272/2004(3) na przywóz kumaryny wysyłanej z Indii lub Tajlandii, zgłoszonej lub niezgłoszonej jako pochodząca z Indii lub Tajlandii.
2. Wniosek
(3) Dnia 13 lutego 2006 r. Komisja otrzymała wniosek zgodnie z art. 13 ust. 3 rozporządzenia podstawowego o przeprowadzenie dochodzenia w sprawie możliwego obejścia środków antydumpingowych nałożonych na przywóz kumaryny pochodzącej z ChRL (zwany dalej "wnioskiem"). Wniosek został złożony przez Europejską Radę ds. Przemysłu Chemicznego (CEFIC) (zwaną dalej "wnioskodawcą") w imieniu jedynego producenta we Wspólnocie.
(4) Wniosek zawierał wystarczające dowody prima facie, że nastąpiła zmiana w strukturze handlu po nałożeniu obowiązujących środków antydumpingowych i środków przeciwdziałających obejściu ceł na przywóz kumaryny pochodzącej z ChRL, polegająca na znacznym wzroście przywozu tego samego produktu z Indonezji i Malezji.
(5) Istnieje przypuszczenie, że wspomniana zmiana w strukturze handlu wynika z dokonywanego w Indonezji i Malezji przeładunku kumaryny pochodzącej z ChRL. Stwierdzono ponadto, że nie było wystarczającej racjonalnej przyczyny ani uzasadnienia ekonomicznego takiej zmiany, innych niż istnienie środków antydumpingowych nałożonych na przywóz kumaryny pochodzącej z ChRL.
(6) Wreszcie, wnioskodawca przedstawił dowody na to, że skutki naprawcze obowiązujących środków antydumpingowych nałożonych na kumarynę pochodzącą z ChRL zostały osłabione pod względem ilości i cen. Znaczna wielkość przywozu kumaryny z Indonezji i Malezji prawdopodobnie zastąpiła przywóz kumaryny z ChRL. Ponadto istniały wystarczające dowody na to, że wzrost przywozu nastąpił po cenach znacznie poniżej poziomu niewyrządzającego szkodę ustalonego w dochodzeniu, które doprowadziło do nałożenia obowiązujących środków, oraz że wystąpił dumping w odniesieniu do normalnych wartości wcześniej określonych dla kumaryny pochodzącej z ChRL.
3. Wszczęcie postępowania
(7) Komisja wszczęła dochodzenie na podstawie rozporządzenia (WE) nr 499/2006(4) (zwanego dalej "rozporządzeniem wszczynającym") w sprawie możliwego obejścia środków antydumpingowych nałożonych na przywóz kumaryny pochodzącej z ChRL poprzez przywóz kumaryny wysyłanej z Indonezji lub Malezji, zgłoszonej lub niezgłoszonej jako pochodząca z Indonezji lub Malezji i, zgodnie z art. 13 ust. 3 i 14 ust. 5 rozporządzenia podstawowego, nakazała organom celnym rejestrowanie przywozu kumaryny wysyłanej z Indonezji lub Malezji, zgłoszonej lub niezgłoszonej jako pochodząca z Indonezji lub Malezji, objętej kodem CN ex 2932 21 00 (kod TARIC 2932 21 00 16).
4. Dochodzenie
(8) Komisja oficjalnie powiadomiła władze ChRL, Indonezji i Malezji, zainteresowanych producentów/eksporterów, importerów we Wspólnocie oraz wnioskodawcę o wszczęciu dochodzenia. Kwestionariusze zostały przesłane do producentów/eksporterów w ChRL oraz do importerów we Wspólnocie wymienionych we wniosku. Według posiadanych informacji w Indonezji i Malezji nie było żadnych producentów. Zainteresowane strony miały możliwość wyrażenia swoich opinii na piśmie i złożenia wniosku o przesłuchanie w ramach limitu czasowego określonego w rozporządzeniu wszczynającym. Wszystkie strony poinformowano, że brak współpracy może spowodować zastosowanie art. 18 rozporządzenia podstawowego oraz rozpoznanie sytuacji na podstawie dostępnych faktów.
(9) Żaden producent lub eksporter w ChRL, Indonezji lub Malezji nie udzielił odpowiedzi na kwestionariusz. Władze indonezyjskie odpowiedziały, że - o ile im wiadomo - w Indonezji nie ma żadnych producentów.
5. Okres dochodzenia
(10) Okres dochodzenia objął okres od dnia 1 marca 2005 r. do dnia 28 lutego 2006 r. (zwany dalej "OD"). Zebrano dane od 2002 r. do końca OD w celu zbadania domniemanej zmiany w strukturze handlu.
B. WYNIKI DOCHODZENIA
1. Uwagi ogólne/stopień współpracy
a) Indonezja i Malezja
(11) Żaden producent ani eksporter z Indonezji i Malezji nie ujawnił się ani nie złożył odpowiedzi na kwestionariusz. W związku z powyższym ustalenia dotyczące wywozu kumaryny wysyłanej z Indonezji i Malezji do Wspólnoty musiały zostać oparte na dostępnych faktach zgodnie z art. 18 rozporządzenia podstawowego. Na początku dochodzenia władze Indonezji i Malezji zostały poinformowane o konsekwencjach braku współpracy, jak określono w art. 18 ust. 6 rozporządzenia podstawowego.
b) ChRL
(12) Żaden chiński producent lub eksporter nie podjął współpracy w ramach dochodzenia.
(13) Znanym Komisji przedsiębiorstwom wyjaśniono, że brak współpracy może doprowadzić do zastosowania art. 18 rozporządzenia podstawowego.
2. Produkt objęty postępowaniem oraz produkt podobny
(14) Produktem objętym postępowaniem związanym z możliwym obejściem ceł jest, jak określono w rozporządzeniu podstawowym, kumaryna klasyfikowana obecnie w ramach kodu CN ex 2932 21 00. Kumaryna jest białawym krystalicznym proszkiem o charakterystycznym zapachu świeżo skoszonego siana. Wykorzystywana jest głównie jako aromatyczna substancja chemiczna i jako utrwalacz w przygotowywaniu komponentów zapachowych, które używane są w produkcji detergentów, kosmetyków i perfum.
(15) Kumaryna może być wytworzona w wyniku dwóch różnych procesów produkcji: proces syntezy z fenolu (reakcja Perkina) lub na drodze syntezy z ortokrezolu (reakcja Raschiga). Jednakże kumaryna wyprodukowana w wyniku tych dwóch procesów ma te same właściwości fizyczne i chemiczne oraz to samo zastosowanie.
(16) W obliczu braku współpracy stron z Indonezji i Malezji należy wywnioskować, na podstawie dostępnych informacji oraz wobec braku dowodów przeciwnych, że kumaryna wywożona do Wspólnoty z ChRL i kumaryna wysyłana z Indonezji i Malezji mają takie same właściwości fizyczne i chemiczne oraz to samo zastosowanie. Należy je zatem uznać za produkty podobne w rozumieniu art. 1 ust. 4 rozporządzenia podstawowego.
3. Zmiana struktury handlu
(17) Jak stwierdzono powyżej, istnieje przypuszczenie, że zmiana struktury handlu wynika z przeładunku towarów w Indonezji i Malezji.
Indonezja
(18) Ponieważ żadne indonezyjskie przedsiębiorstwo nie podjęło współpracy w ramach dochodzenia, zaistniała konieczność określenia wielkości wywozu towarów z Indonezji do Wspólnoty na podstawie dostępnych faktów zgodnie z art. 18 rozporządzenia podstawowego. W związku z powyższym, w celu ustalenia cen eksportowych i wielkości przywozu z Indonezji, wykorzystano dane Eurostatu, będące najwłaściwszymi dostępnymi informacjami.
(19) Odnotowano napływ znacznych wielkości przywozu z Indonezji do Wspólnoty, na poziomie 12,5 ton w 2004 r., 15 ton w 2005 r. i 10 ton w okresie objętym dochodzeniem (stanowiącym 1,7 % konsumpcji w UE), zaraz po wszczęciu poprzedniego dochodzenia dotyczącego obejścia środków w odniesieniu do Indii i Tajlandii. Równocześnie chiński wywóz do Indonezji zwiększył się z 57 ton w 2003 r. do 83,8 ton w okresie objętym dochodzeniem.
(20) Wobec braku współpracy i dowodów przeciwnych stwierdzono, że wystąpiła zmiana w strukturze handlu między ChRL, Indonezją i Wspólnotą od 2004 r. do końca okresu objętego dochodzeniem, która wynikała z przeładunku kumaryny pochodzącej z ChRL w Indonezji.
Malezja
(21) Z uwagi na fakt, że żadne malezyjskie przedsiębiorstwo nie podjęło współpracy w ramach dochodzenia, zaistniała konieczność określenia wielkości wywozu towarów z Malezji do Wspólnoty na podstawie dostępnych faktów zgodnie z art. 18 rozporządzenia podstawowego. W związku z powyższym, w celu ustalenia cen eksportowych i wielkości przywozu z Malezji, wykorzystano dane Eurostatu, będące najwłaściwszymi dostępnymi informacjami.
(22) Napływ przywozu z Malezji do Wspólnoty rozpoczął się w 2005 r., osiągając poziom 13 ton w 2005 r. i 23 ton w okresie objętym dochodzeniem (stanowiąc 3,9 % konsumpcji w UE). Równocześnie chiński wywóz do Malezji zwiększył się z 23,6 ton w 2004 r. do 43,76 ton w okresie objętym dochodzeniem.
(23) Wobec braku współpracy i dowodów przeciwnych stwierdzono, że wystąpiła zmiana w strukturze handlu między ChRL, Malezją i Wspólnotą od 2005 r. do końca okresu objętego dochodzeniem, która wynikała z przeładunku kumaryny pochodzącej z ChRL w Malezji.
4. Racjonalna przyczyna lub ekonomiczne uzasadnienie
Indonezja
(24) Wobec braku współpracy i dowodów przeciwnych stwierdzono, mając na uwadze napływ znacznych wielkości przywozu zaraz po wszczęciu poprzedniego dochodzenia dotyczącego obejścia środków w odniesieniu do Indii i Tajlandii, równocześnie ze wzrostem chińskiego wywozu kumaryny do Indonezji, że zmiana struktury handlu wynikała raczej z istnienia środków antydumpingowych niż z innych wystarczających racjonalnych przyczyn lub ekonomicznego uzasadnienia w rozumieniu art. 13 ust. 1 rozporządzenia podstawowego. W tym zakresie należy również podkreślić, że nie ma dowodów na istnienie rzeczywistej produkcji kumaryny w Indonezji.
Malezja
(25) Wobec braku współpracy i dowodów przeciwnych stwierdzono, mając na uwadze rozpoczęcie przywozu w 2005 r. po rozszerzeniu środków na przywóz kumaryny wysyłanej z Indii lub Tajlandii i równoczesne zwiększenie chińskiego wywozu do Malezji z 23,6 ton w 2004 r. do 43,76 ton w 2005 r., że zmiana struktury handlu wynikała raczej z istnienia środków antydumpingowych niż z innych wystarczających racjonalnych przyczyn lub ekonomicznego uzasadnienia w rozumieniu art. 13 ust. 1 rozporządzenia podstawowego. W tym zakresie należy również podkreślić, że nie ma dowodów na istnienie rzeczywistej produkcji kumaryny w Malezji.
5. Osłabienie skutków zaradczych ceł w zakresie cen i/lub ilości produktów podobnych
Indonezja
(26) W oparciu o przeprowadzoną powyżej analizę przepływów handlowych stwierdzono, że zmiana struktury przywozu do Wspólnoty wiąże się z faktem istnienia środków antydumpingowych i przeciwdziałających obejściu ceł. Podczas gdy do 2003 r. nie było w ogóle przywozu na rynek wspólnotowy, zgłaszanego jako pochodzący z Indonezji, w 2003 r. wyniósł on 4 tony, w 2004 r. - 12,5 tony, w 2005 r. - 15 ton, a w okresie objętym dochodzeniem - 10 ton, stanowiąc 1,7 % konsumpcji we Wspólnocie.
(27) Dochodzenie wykazało, że przywóz z Indonezji odbywał się po cenie niższej od poziomu ceny eksportowej ustalonej w pierwotnym dochodzeniu i znacznie poniżej pierwotnej wartości normalnej.
(28) W związku z powyższym stwierdza się, że zmiany w przepływach handlowych w połączeniu z wyjątkowo niskimi cenami wywozu z Indonezji osłabiły skutki zaradcze środków antydumpingowych pod względem ilości i cen produktów podobnych.
Malezja
(29) W oparciu o przeprowadzoną powyżej analizę przepływów handlowych stwierdzono, że zmiana struktury handlu wiąże się z faktem istnienia środków antydumpingowych i przeciwdziałających obejściu ceł. Podczas gdy przed 2005 r. nie było w ogóle przywozu kumaryny na rynek wspólnotowy, w 2005 r. wyniósł on 13 ton, a w okresie objętym dochodzeniem - 23 tony.
(30) Dochodzenie wykazało, że przywóz z Malezji odbywał się po cenie niższej od poziomu ceny eksportowej ustalonej w pierwotnym dochodzeniu i znacznie poniżej pierwotnej wartości normalnej.
(31) W związku z powyższym stwierdza się, że zmiany w przepływach handlowych w połączeniu z wyjątkowo niskimi cenami wywozu z Malezji osłabiły skutki zaradcze środków antydumpingowych pod względem ilości i cen produktów podobnych.
6. Dowody dumpingu w odniesieniu do normalnych wartości ustalonych wcześniej dla produktów podobnych
Indonezja
(32) W celu określenia, czy możliwe jest znalezienie dowodów dumpingu względem wywozu kumaryny do Wspólnoty z Indonezji w OD, wykorzystano dane Eurostatu zgodnie z art. 18 rozporządzenia podstawowego.
(33) Artykuł 13 ust. 1 rozporządzenia podstawowego wymaga przedstawienia dowodów dumpingu względem normalnej wartości ustalonej wcześniej dla produktów podobnych.
(34) W celu obiektywnego porównania wartości normalnej z ceną eksportową uwzględniono, w postaci dostosowań, różnice mające wpływ na ceny i porównywalność cen. Dostosowania te zostały dokonane zgodnie z art. 2 ust. 10 rozporządzenia podstawowego w odniesieniu do transportu i ubezpieczenia, na podstawie dostępnych faktów, tj. wskazanych we wniosku, zgodnie z art. 18 rozporządzenia podstawowego.
(35) Zgodnie z art. 2 ust. 11 i art. 2 ust. 12 rozporządzenia podstawowego porównanie średniej ważonej wartości normalnej ustalonej w poprzednim dochodzeniu oraz średniej ważonej cen eksportowych w OD, wyrażone jako odsetek ceny cif na granicy Wspólnoty przed ocleniem, wykazało dumping w zakresie przywozu kumaryny do Wspólnoty z Indonezji. Ustalony margines dumpingu, wyrażony jako odsetek ceny cif na granicy Wspólnoty przed ocleniem, wyniósł ponad 100 %.
Malezja
(36) W celu określenia, czy możliwe jest znalezienie dowodów dumpingu względem wywozu kumaryny do Wspólnoty z Malezji w OD, wykorzystano dane Eurostatu zgodnie z art. 18 rozporządzenia podstawowego.
(37) W celu obiektywnego porównania wartości normalnej z ceną eksportową uwzględniono, w postaci dostosowań, różnice mające wpływ na ceny i porównywalność cen. Dostosowania te zostały dokonane zgodnie z art. 2 ust. 10 rozporządzenia podstawowego w odniesieniu do transportu i ubezpieczenia, na podstawie dostępnych faktów, tj. wskazanych we wniosku, zgodnie z art. 18 rozporządzenia podstawowego.
(38) Zgodnie z art. 2 ust. 11 i art. 2 ust. 12 rozporządzenia podstawowego porównanie średniej ważonej wartości normalnej ustalonej w poprzednim dochodzeniu oraz średniej ważonej cen eksportowych w OD, wyrażone jako odsetek ceny cif na granicy Wspólnoty przed ocleniem, wykazało dumping w zakresie przywozu kumaryny do Wspólnoty z Malezji. Ustalony margines dumpingu, wyrażony jako odsetek ceny cif na granicy Wspólnoty przed ocleniem, wyniósł ponad 100 %.
C. ŚRODKI
(39) W związku z powyższymi ustaleniami dotyczącymi obejścia środków w rozumieniu art. 13 ust. 1 rozporządzenia podstawowego obowiązujące środki antydumpingowe nałożone na przywóz produktu objętego dochodzeniem pochodzącego z ChRL powinny zostać rozszerzone na ten sam produkt wysyłany z Indonezji lub Malezji, zgłoszony lub niezgłoszony jako pochodzący z Indonezji lub Malezji.
(40) Rozszerzone cło powinno być równe cłu ustanowionemu w art. 1 ust. 2 rozporządzenia pierwotnego.
(41) Zgodnie z art. 13 ust. 3 i art. 14 ust. 5 rozporządzenia podstawowego, które przewidują, że wszelkie rozszerzone środki są stosowane wobec zarejestrowanego przywozu od daty rejestracji, cło antydumpingowe powinno być pobierane od przywozu kumaryny wysyłanej z Indonezji lub Malezji, która została przywieziona do Wspólnoty w ramach procedury rejestracji nałożonej rozporządzeniem wszczynającym.
D. WNIOSKI O WYŁĄCZENIE
(42) Pomimo że w trakcie niniejszego dochodzenia nie ustalono istnienia w Indonezji lub Malezji żadnych rzeczywistych producentów kumaryny, ani też tacy producenci nie zgłosili się do Komisji, informuje się nowych producentów, którzy mają zamiar złożyć wniosek o wyłączenie z zastosowania rozszerzonego środka antydumpingowego zgodnie z art. 13 ust. 4 rozporządzenia podstawowego, że będą musieli wypełnić kwestionariusz w celu umożliwienia Komisji podjęcia decyzji, czy wyłączenie może być im przyznane. Tego rodzaju wyłączenie może zostać udzielone po dokonaniu oceny, między innymi, sytuacji rynkowej produktu objętego postępowaniem, mocy produkcyjnych i wykorzystania mocy produkcyjnych, zakupów i sprzedaży oraz prawdopodobieństwa stosowania praktyk, w odniesieniu do których nie ma wystarczającej racjonalnej przyczyny ani ekonomicznego uzasadnienia, a także dowodów na istnienie dumpingu. W takim przypadku Komisja najprawdopodobniej przeprowadzi również weryfikację na miejscu. Wniosek należałoby niezwłocznie skierować do Komisji, razem z wszelkimi właściwymi informacjami, w szczególności wszelkimi zmianami w działalności przedsiębiorstwa związanymi z produkcją i sprzedażą.
(43) Importerzy mogliby korzystać z wyłączenia z zastosowania środka, w takiej mierze, w jakiej ich przywóz pochodzi od eksportujących producentów, którym przyznano tego rodzaju wyłączenie, oraz zgodnie z art. 13 ust. 4 rozporządzenia podstawowego.
(44) W przypadkach, w których udzielono wyłączenia, Rada wprowadzi odpowiednie zmiany do niniejszego rozporządzenia. Wszelkie udzielone wyłączenia będą następnie monitorowane przez Komisję w celu zapewnienia zgodności z warunkami określonymi w tych wyłączeniach.
E. PROCEDURA
(45) Zainteresowane strony zostały poinformowane o istotnych faktach i okolicznościach, na podstawie których Rada zamierzała rozszerzyć obowiązujące ostateczne środki antydumpingowe, oraz miały możliwość zabrania głosu w sprawie i przedstawienia swoich uwag. Nie otrzymano żadnych uwag, których charakter mógłby zmienić wyżej wspomniane wnioski,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Sporządzono w Brukseli, dnia 7 listopada 2006 r.
| W imieniu Rady | |
| E. HEINÄLUOMA | |
| Przewodniczący |
______
(1) Dz.U. L 56 z 6.3.1996, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 2117/2005 (Dz.U. L 340 z 23.12.2005, str. 17).
(2) Dz.U. L 123 z 9.5.2002, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1854/2003 (Dz.U. L 272 z 23.10.2003, str. 1).
(3) Dz.U. L 396 z 31.12.2004, str. 18.
(4) Dz.U. L 91 z 29.3.2006, str. 3.