Rozporządzenie wykonawcze 825/2011 dotyczące klasyfikacji niektórych towarów według Nomenklatury scalonej

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2011.211.5

Akt obowiązujący
Wersja od: 18 sierpnia 2011 r.

ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) NR 825/2011
z dnia 12 sierpnia 2011 r.
dotyczące klasyfikacji niektórych towarów według Nomenklatury scalonej

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej(1), w szczególności jego art. 9 ust. 1 lit. a),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) W celu zapewnienia jednolitego stosowania Nomenklatury scalonej, stanowiącej załącznik do rozporządzenia (EWG) nr 2658/87, konieczne jest przyjęcie środków dotyczących klasyfikacji towaru określonego w załączniku do niniejszego rozporządzenia.

(2) Rozporządzeniem (EWG) nr 2658/87 ustanowiono Ogólne reguły interpretacji Nomenklatury scalonej. Reguły te stosuje się także do każdej innej nomenklatury, która jest w całości lub w części oparta na Nomenklaturze scalonej, bądź która dodaje do niej jakikolwiek dodatkowy podpodział i która została ustanowiona szczególnymi przepisami unijnymi, w celu stosowania środków taryfowych i innych środków odnoszących się do obrotu towarowego.

(3) Stosownie do wymienionych wyżej ogólnych reguł, towar opisany w kolumnie 1. tabeli zamieszczonej w załączniku należy klasyfikować do kodu CN wskazanego w kolumnie 2., na mocy uzasadnień określonych w kolumnie 3. tej tabeli.

(4) Należy zagwarantować, aby wiążąca informacja taryfowa wydana przez organy celne państw członkowskich odnośnie do klasyfikacji towarów w Nomenklaturze scalonej, która nie jest zgodna z niniejszym rozporządzeniem, mogła być nadal przywoływana przez otrzymującego przez okres trzech miesięcy, zgodnie z art. 12 ust. 6 rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny(2).

(5) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Kodeksu Celnego,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł  1

Towar opisany w kolumnie 1. tabeli zamieszczonej w załączniku klasyfikuje się w Nomenklaturze scalonej do kodu CN wskazanego w kolumnie 2. tej tabeli.

Artykuł  2

Wiążąca informacja taryfowa wydana przez organy celne państw członkowskich, która nie jest zgodna z niniejszym rozporządzeniem, może być nadal przywoływana przez okres trzech miesięcy, zgodnie z art. 12 ust. 6 rozporządzenia (EWG) nr 2913/92.

Artykuł  3

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 12 sierpnia 2011 r.

W imieniu Komisji, za Przewodniczącego,
Algirdas ŠEMETA
Członek Komisji

______

(1) Dz.U. L 256 z 7.9.1987, s. 1.

(2) Dz.U. L 302 z 19.10.1992, s. 1.

ZAŁĄCZNIK 

Opis towarówKlasyfikacja (kod CN)Uzasadnienie
(1)(2)(3)
Kopolimer styrenu z butadienem w formie podstawowej.

Kopolimer ten jest wytwarzany poprzez zmieszanie lateksu kauczuku butadienowosterynowego (SBR) z żywicą o wysokiej zawartości styrenu.

Produkt końcowy składa się z mieszaniny kopolimerów styrenu z butadienem, z zawartością styrenu 65 % masy lub więcej.

3903 90 90Klasyfikacja wyznaczona jest przez reguły 1. i 6. Ogólnych reguł interpretacji Nomenklatury scalonej, uwagi 1, 4 i 6 do działu 39, uwagi 4 (a) i 4 (c) do działu 40, uwagę 1. do podpozycji do działu 39 oraz brzmienie kodów CN 3903, 3903 90 i 3903 90 90.

Kopolimery styrenu z butadienem, z zawartością styrenu 65 % masy lub więcej, nie odpowiadają definicji kauczuku syntetycznego, o którym mowa w uwadze 4 (a) do działu 40, ponieważ po wulkanizacji z siarką nie spełniają one wymagań dotyczących wydłużenia i powrotu wskazanych w tej uwadze.

Artykuł ten należy zatem klasyfikować do kodu CN 3903 90 90, jako pozostałe polimery styrenu.

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.