Rozporządzenie wykonawcze 2023/1777 wprowadzające następczy (wsteczny) nadzór unijny nad przywozem etanolu paliwowego ze źródeł odnawialnych

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2023.228.247

Akt obowiązujący
Wersja od: 15 września 2023 r.

ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) 2023/1777
z dnia 14 września 2023 r.
wprowadzające następczy (wsteczny) nadzór unijny nad przywozem etanolu paliwowego ze źródeł odnawialnych

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/478 z dnia 11 marca 2015 r. w sprawie wspólnych reguł przywozu 1 , w szczególności jego art. 10,

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/755 z dnia 29 kwietnia 2015 r. w sprawie wspólnych reguł przywozu z niektórych państw trzecich 2 , w szczególności jego art. 7,

po konsultacji z Komitetem ds. Środków Ochronnych i Wspólnych Reguł Wywozu,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Zgodnie z art. 10 rozporządzenia (UE) 2015/478 nadzór unijny może zostać wprowadzony w przypadku, gdy tendencja w przywozie danego produktu grozi spowodowaniem szkody dla producentów unijnych oraz gdy wymaga tego interes Unii. W art. 7 rozporządzenia (UE) 2015/755 umożliwiono wprowadzenie nadzoru, jeżeli wymaga tego interes Unii. Nadzór następczy (wsteczny), wymagający od każdego państwa członkowskiego przekazywania Komisji Europejskiej danych dotyczących przywozu krótko po faktycznym przywozie, może zostać wprowadzony na mocy obu rozporządzeń, odpowiednio zgodnie z art. 10 ust. 1 lit. a) i art. 7 ust. 1 lit. a).

(2) Na podstawie informacji, którymi dysponuje Komisja, przywóz etanolu paliwowego ze źródeł odnawialnych zwiększył się ostatnio znacznie.

(3) Przywóz bioetanolu paliwowego ze wszystkich źródeł wzrósł w latach 2021-2022 o blisko 80 % (w przypadku braku kodów TARIC ilości te opierają się na pełnych kodach CN i mogą obejmować również inne rodzaje bioeta- nolu). Najważniejszymi krajami wywozu pod względem wielkości były w 2022 r. Brazylia, Stany Zjednoczone, Zjednoczone Królestwo i Peru.

(4) Dodatkowa analiza oparta na ekstrapolowanych danych TARIC dotyczących trzech najbardziej reprezentatywnych kodów CN (tj. obejmujących ponad 90 % przywozu na poziomie TARIC) wykazała, że przywóz bioetanolu paliwowego wzrósł w latach 2021-2022 o 45 %. Ponadto w pierwszych pięciu miesiącach 2023 r. odnotowano wzrost o kolejne 43,5 % w porównaniu z pierwszymi pięcioma miesiącami 2022 r.

(5) Trzema najważniejszymi krajami wywozu do Unii, na podstawie tej ekstrapolacji, są Stany Zjednoczone, Brazylia i Peru. Pakistan jest czwartym państwem pod względem wielkości przywozu i wykazuje przy tym największy wzrost przywozu w latach 2021-2022 wynoszący 179 %. W tym samym okresie przywóz ze Stanów Zjednoczonych wzrósł o 96 %, a z Brazylii o 37 %. Przywóz z Peru zmniejszył się o 13 %.

(6) Rynek UE wydaje się bardzo atrakcyjny ze względu na panujące na nim wysokie ceny. Ceny importowe z Brazylii i Stanów Zjednoczonych są niższe od cen przemysłu Unii o ponad 15 % 3 . Ponadto oba kraje dysponują bardzo dużymi zdolnościami produkcyjnymi.

(7) Jak pokazano w poniższej tabeli, Stany Zjednoczone i Brazylia produkują znacznie więcej, niż wynosi ich własna konsumpcja krajowa, co oznacza, że posiadają nadwyżkę zdolności produkcyjnych na rynkach eksportowych. Konsumpcja w UE wynosi około 4,6 mln ton, a producenci w Stanach Zjednoczonych i Brazylii dysponują łączną nadwyżką zdolności produkcyjnych wynoszącą 5,5 mln ton dostępnych na wywóz, a zatem są w stanie zaspokoić popyt w Unii.

Tabela 1

Produkcja i konsumpcja w 2022 r.

Rok 2022 (w tonach)Stany ZjednoczoneBrazyliaUE
Produkcja46 210 80022 549 6003 970 000
Konsumpcja41 685 00021 5174004605200
Nadwyżka zdolności produkcyjnych4 525 8001 032 200- 635200

(8) Wzrost przywozu zbiega się ze spadkiem o 10 % udziału w rynku posiadanego przez przemysł Unii. Stosunek przywozu do produkcji unijnej wzrósł z 21 % w 2021 r. do 39 % w 2022 r.

(9) Należy przypomnieć, że nadzór następczy (wsteczny) dotyczący przywozu etanolu paliwowego ze źródeł odnawialnych ("bioetanolu") wprowadzono po raz pierwszy w listopadzie 2020 r. rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) 2020/1628 4 . Rozporządzeniem tym wprowadzono pewne kody TARIC na okres jednego roku.

(10) Rozporządzenie wykonawcze (UE) 2020/1628 wygasło 4 listopada 2021 r., w związku z czym kody uległy dezaktywacji w systemie celnym. W 2021 r. przywóz bioetanolu zmniejszył się, a zatem w nie było wówczas podstaw do przedłużenia nadzoru.

(11) Na podstawie ostatnich tendencji przywozu etanolu paliwowego ze źródeł odnawialnych, dużych dostępnych zdolności produkcyjnych, w szczególności w Stanach Zjednoczonych i Brazylii, jak stwierdzono w motywie(7), oraz niższego poziomu cen przywozu do Unii szkodliwe skutki dla producentów unijnych mogą jednak w najbliższej przyszłości się nasilić.

(12) Zgodnie z informacjami przedstawionymi przez przemysł Unii większość wskaźników gospodarczych od IV kwartału 2021 r. pogarsza się, co wskazuje na oznaki szkody poniesionej przez objętych próbą producentów unijnych w okresie od IV kwartału 2021 r. do III kwartału 2022 r.:

- produkcja (spadek o 10 %),

- stopień wykorzystania zdolności produkcyjnych (spadek o 9 %),

- wielkość sprzedaży unijnej (spadek o 6 %),

- zapasy (wzrost o 15 %),

- inwestycje (spadek o 44 %),

- rentowność (spadek o 57 %).

(13) Interes Unii wymaga zatem, aby przywóz etanolu paliwowego ze źródeł odnawialnych podlegał następczemu (wstecznemu) nadzorowi unijnemu w celu dostarczania informacji statystycznych, przed opracowaniem oficjalnych statystyk dotyczących przywozu, pozwalających na szybką analizę tendencji przywozu ze wszystkich państw trzecich. Szybka dostępność danych dotyczących handlu jest konieczna, aby móc skutecznie reagować na problem dużej wrażliwości unijnego rynku etanolu paliwowego ze źródeł odnawialnych i wykrywać nagłe zmiany na rynku światowym.

(14) Ponieważ etanol paliwowy może być klasyfikowany do różnych pozycji CN obejmujących inne produkty, należy stworzyć specjalne kody TARIC w celu zapewnienia odpowiedniego monitorowania ograniczonego wyłącznie do odpowiednich produktów. Zakres następczego (wstecznego) nadzoru powinien obejmować produkty wymienione w załączniku do niniejszego rozporządzenia.

(15) Aby umożliwić właściwe monitorowanie tendencji przywozu oraz uniknąć ponownej dezaktywacji odpowiednich kodów TARIC, należy wprowadzić nadzór następczy (wsteczny) na okres trzech lat,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

1. 
Przywóz etanolu paliwowego ze źródeł odnawialnych wymienionego w załączniku do niniejszego rozporządzenia podlega następczemu (wstecznemu) nadzorowi unijnemu zgodnie z rozporządzeniami (UE) 2015/478 i (UE) 2015/755.
2. 
Klasyfikacja wyrobów objętych niniejszym rozporządzeniem opiera się na TARIC. Pochodzenie wyrobów objętych niniejszym rozporządzeniem ustala się zgodnie z art. 60 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 5 .

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia jego opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej i obowiązuje ono przez trzy lata.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 14 września 2023 r.

ZAŁĄCZNIK

Wykaz produktów podlegających następczemu (wstecznemu) nadzorowi unijnemu

Produktem podlegającym następczemu (wstecznemu) nadzorowi jest etanol paliwowy ze źródeł odnawialnych, tj. alkohol etylowy produkowany z produktów rolnych (wymienionych w załączniku I do Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej), skażony lub nieskażony, z wyłączeniem produktów zawierających ponad 0,3 % (m/m) wody mierzonej zgodnie z normą EN 15376, ale z uwzględnieniem alkoholu etylowego produkowanego z produktów rolnych (wymienionych w załączniku I do Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej) w mieszankach z benzyną o zawartości alkoholu etylowego ponad 10 % (v/v), przeznaczony do użycia jako paliwo. Produkt podlegający nadzorowi obejmuje również alkohol etylowy produkowany z produktów rolnych (wymienionych w załączniku I do Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej) zawarty w eterze etylo-tert-butylowym (ETBE).

Zakres produktu jest ograniczony wyłącznie do etanolu ze źródeł odnawialnych wykorzystywanego do celów paliwowych. W związku z tym etanol syntetyczny i etanol ze źródeł odnawialnych przeznaczone do zastosowań innych niż paliwowe, tj. do zastosowań przemysłowych i do napojów, nie są objęte niniejszym wykazem.

Produkt podlegający nadzorowi jest obecnie klasyfikowany do następujących kodów CN i TARIC:

Kody CNRozszerzenia kodów TARIC
ex 2207 10 0011
ex 2207 20 0011
ex 2208 90 9911
ex 2710 12 2110
ex 2710 12 2510
ex 2710 12 3110
ex 2710 12 4110
ex 2710 12 4510
ex 2710 12 4910
ex 2710 12 5010
ex 2710 12 7010
ex 2710 12 9010
ex 2909 19 1010
ex 3814 00 1010
ex 3814 00 9070
ex 3820 00 0010
ex 3824 99 9266
1 Dz.U. L 83 z 27.3.2015, s. 16.
2 Dz.U. L 123 z 19.5.2015, s. 33.
3 Dane dostarczone przez przemysł europejski.
4 Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2020/1628 z dnia 3 listopada 2020 r. wprowadzające następczy (wsteczny) nadzór unijny nad przywozem etanolu paliwowego ze źródeł odnawialnych (Dz.U. L 366 z 4.11.2020, s. 12).
5 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 z dnia 9 października 2013 r. ustanawiające unijny kodeks celny (Dz.U. L 269 z 10.10.2013, s. 1).

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.