Rozporządzenie wykonawcze 2023/132 w sprawie środków ochronnych w odniesieniu do przywozu ryżu siewnego indyjskiego pochodzącego z Kambodży w następstwie wznowienia dochodzenia w celu wykonania wyroku Sądu z dnia 9 listopada 2022 r. w sprawie T-246/19, dotyczącego rozporządzenia wykonawczego (UE) 2019/67
Dz.U.UE.L.2023.17.88
Akt obowiązującyROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) 2023/132
z dnia 18 stycznia 2023 r.
w sprawie środków ochronnych w odniesieniu do przywozu ryżu siewnego indyjskiego pochodzącego z Kambodży w następstwie wznowienia dochodzenia w celu wykonania wyroku Sądu z dnia 9 listopada 2022 r. w sprawie T-246/19, dotyczącego rozporządzenia wykonawczego (UE) 2019/67
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając art. 310 ust. 5 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając art. 22 i 26 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 978/2012 z dnia 25 października 2012 r. wprowadzającego ogólny system preferencji taryfowych i uchylającego rozporządzenie Rady (WE) nr 732/2008 1 ,
1. PROCEDURA
(1) W dniu 17 stycznia 2019 r. Komisja Europejska ("Komisja") opublikowała rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2019/67 2 wprowadzające środki ochronne wobec przywozu ryżu siewnego indyjskiego pochodzącego z Kambodży i Mjanmy/Birmy, objętego kodami CN 1006 30 27, 1006 30 48, 1006 30 67 i 1006 30 98; na mocy tego rozporządzenia Komisja ponownie wprowadziła cła określone we Wspólnej Taryfie Celnej na przywóz tego ryżu na okres trzech lat oraz wprowadziła stopniowe obniżanie mającej zastosowanie stawki celnej ("sporne rozporządzenie") w odniesieniu do przywozu ryżu z Kambodży i Mjanmy/Birmy.
(2) Królestwo Kambodży i Federacja Przemysłu Ryżowego Kambodży zaskarżyły sporne rozporządzenie do Sądu Unii Europejskiej ("Sąd").
(3) Wyrokiem z dnia 9 listopada 2022 r. w sprawie T-246/19 (Królestwo Kambodży i Federacja Przemysłu Ryżowego Kambodży przeciwko Komisji) ("wyrok") Sąd stwierdził nieważność spornego rozporządzenia.
(4) Sąd stwierdził, że Komisja naruszyła prawo i popełniła oczywisty błąd w ocenie, ograniczając w sposób arbitralny zakres prowadzonego przez nią dochodzenia dotyczącego szkody wyrządzonej przemysłowi Unii jedynie do podmiotów wytwarzających ryż siewny indyjski bielony lub półbielony w procesie przetwarzania ryżu niełuskanego uprawianego lub zebranego w Unii. Błędna definicja producentów unijnych leżała zatem u źródeł błędu w analizie istnienia poważnych trudności, ponieważ Komisja wykluczyła część producentów z oceny szkody
(5) Sąd stwierdził również, że Komisja nie przedstawiła dowodów spełniających wymagany standard w odniesieniu do dostosowań dokonanych w odniesieniu do analizy podcięcia cenowego.
(6) Sąd stwierdził wreszcie, że Komisja naruszyła prawo skarżących do obrony oraz obowiązek ujawnienia istotnych faktów i ustaleń lub szczegółowych informacji na ich temat. W szczególności Komisja nie ujawniła danych, na podstawie których uzyskano wskaźniki konsumpcji i szkody, a także dotyczących analizy podcięcia cenowego oraz dostosowań dokonanych w następstwie uwag uzyskanych od zainteresowanych stron w odniesieniu do ogólnego dokumentu informacyjnego.
2. PODSTAWY WZNOWIENIA DOCHODZENIA I ZAWIESZENIA ZWROTU CEŁ
(7) W następstwie wyroku Komisja w drodze zawiadomienia ("zawiadomienie o wznowieniu dochodzenia") 3 wznowiła dochodzenie na etapie, na którym wystąpiła nieprawidłowość.
(8) Jak wyjaśniono w zawiadomieniu, celem wznowienia pierwotnego dochodzenia jest pełne wyeliminowanie błędów stwierdzonych przez Sąd oraz ocena, czy w świetle zasad doprecyzowanych przez Sąd uzasadnione jest ponowne wprowadzenie środków, co doprowadziłoby do ponownego wprowadzenia ceł określonych we Wspólnej Taryfie Celnej na przywóz ryżu siewnego indyjskiego pochodzącego z Kambodży objętego kodami CN 1006 30 27, 1006 30 48, 1006 30 67 i 1006 30 98 na pierwotny okres trzech lat, tj. od 18 stycznia 2019 r. do 18 stycznia 2022 r.
(9) Na podstawie wyniku wznowionego dochodzenia oraz nowych ustaleń, które na tym etapie są nieznane, Komisja może przyjąć nowe rozporządzenie. Ponieważ środki wygasły, cła określone we Wspólnej Taryfie Celnej mogą ewentualnie zostać ponownie wprowadzone jedynie w odniesieniu do przywozu dokonanego w pierwotnym okresie stosowania spornego rozporządzenia (tj. od 18 stycznia 2019 r. do 18 stycznia 2022 r.).
(10) Art. 310 ust. 5 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej nakazuje wykonywanie budżetu zgodnie z zasadą należytego zarządzania finansami i zobowiązuje państwa członkowskie do współpracy z Unią w celu zagwarantowania wykorzystania środków wpisanych do budżetu zgodnie z tą zasadą. Mając to na względzie, krajowe organy celne powinny do czasu uzyskania wyniku ponownego badania wstrzymać się z rozpatrzeniem wszelkich ewentualnych wniosków o zwrot ceł unieważnionych przez Sąd. Organom celnym nakazuje się zatem wstrzymanie rozpatrywania wszelkich wniosków o zwrot unieważnionych ceł do momentu opublikowania wyniku ponownego badania w Dzienniku Urzędowym,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Sporządzono w Brukseli dnia 18 stycznia 2023 r.