Rozporządzenie wykonawcze 2023/1310 ustanawiające odstępstwo od rozporządzenia wykonawczego (UE) 2019/2072 dotyczącego wprowadzania na terytorium Unii naturalnie lub sztucznie skarlonych roślin przeznaczonych do sadzenia Chamaecyparis Spach, Juniperus L. i niektórych gatunków Pinus L., pochodzących z Republiki Korei

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2023.162.6

Akt jednorazowy
Wersja od: 28 czerwca 2023 r.

ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) 2023/1310
z dnia 27 czerwca 2023 r.
ustanawiające odstępstwo od rozporządzenia wykonawczego (UE) 2019/2072 dotyczącego wprowadzania na terytorium Unii naturalnie lub sztucznie skarlonych roślin przeznaczonych do sadzenia Chamaecyparis Spach, Juniperus L. i niektórych gatunków Pinus L., pochodzących z Republiki Korei

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/2031 z dnia 26 października 2016 r. w sprawie środków ochronnych przeciwko agrofagom roślin, zmieniające rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 228/2013, (UE) nr 652/2014 i (UE) nr 1143/2014 oraz uchylające dyrektywy Rady 69/464/EWG, 74/647/EWG, 93/85/EWG, 98/57/WE, 2000/29/WE, 2006/91/WE i 2007/33/WE 1 w szczególności jego art. 40 ust. 2 i art. 41 ust. 2,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Decyzją Komisji 2002/499/WE 2  upoważniono państwa członkowskie do wprowadzenia odstępstw od art. 4 ust. 1 dyrektywy Rady 2000/29/WE 3  w odniesieniu do zakazów określonych w części A pkt 1 w załączniku III do tej dyrektywy dotyczących wprowadzania na terytorium Unii naturalnie lub sztucznie skarlonych roślin Chamaecyparis Spach, Juniperus L. oraz Pinus L., innych niż owoce i nasiona, pochodzących z Republiki Korei.

(2) W dniu 17 stycznia 2019 r. Republika Korei złożyła wniosek o przedłużenie okresu stosowania decyzji 2002/499/WE, ale przedłużenie to nie zostało przyznane przed wygaśnięciem tej decyzji w dniu 31 grudnia 2020 r.

(3) Rozporządzeniem (UE) 2016/2031 zastąpiono dyrektywę 2000/29/WE, natomiast rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) 2019/2072 4  zastąpiono załączniki I-V do tej dyrektywy.

(4) W rozporządzeniu wykonawczym (UE) 2019/2072 ustanowiono wykaz roślin, produktów roślinnych i innych przedmiotów, których wprowadzanie na terytorium Unii z niektórych państw trzecich jest zakazane. Zgodnie z pkt 1 załącznika VI do tego rozporządzenia zakazuje się wprowadzania na terytorium Unii roślin przeznaczonych do sadzenia Chamaecyparis Spach, Juniperus L. i Pinus L., innych niż owoce i nasiona.

(5) Do dnia 31 grudnia 2020 r. wprowadzenie określonych roślin do Unii, z zastrzeżeniem wymogów decyzji 2002/499/WE, skutecznie stosowanych przez Republikę Korei, nie stwarzało ryzyka fitosanitarnego dla terytorium Unii. Ponadto od daty rozpoczęcia stosowania tej decyzji żadne dowody naukowe lub techniczne nie wskazują na pojawienie się jakiegokolwiek nowego ryzyka w odniesieniu do tych roślin. W związku z tym należy ponownie przyznać to odstępstwo.

(6) Odstępstwo to powinno podlegać tym samym wymogom co wymogi określone w decyzji 2002/499/WE. Wymogi te powinny mieć zastosowanie bez uszczerbku dla pkt 30 załącznika VII do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2019/2072 w odniesieniu do wprowadzania na terytorium Unii naturalnie lub sztucznie skarlonych roślin przeznaczonych do sadzenia innych niż nasiona.

(7) Jednocześnie należy uaktualnić wykaz odnośnych agrofagów w stosunku do odpowiedniego wykazu zawartego w decyzji 2002/499/WE w celu odzwierciedlenia najświeższych nowych informacji naukowych.

(8) Szereg agrofagów występujących u określonych roślin, w szczególności agrofagi Coleosporium paederiae Dietel ex Hirats. f., Crisicoccus pini (Kuwana), Dendrolimus spectabilis (Butler), Dendrolimus superans Butler, i Thecodiplosis japonen- sis Uchida & Inouye, nie są jeszcze wymienione jako agrofagi kwarantannowe dla Unii, ponieważ ich ryzyko fitosanitarne nie zostało w pełni ocenione. W związku z tym, ponieważ niniejsze rozporządzenie dotyczy szczególnego ryzyka fitosanitarnego, które nie zostało jeszcze w pełni ocenione, przewidziane w nim wymogi muszą mieć charakter tymczasowy, na podstawie art. 7 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2019/2072.

(9) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Roślin, Zwierząt, Żywności i Pasz,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł  1

Definicje

Do celów niniejszego rozporządzenia stosuje się następujące definicje:

1)
"określone rośliny" oznaczają naturalnie lub sztucznie skarlone rośliny przeznaczone do sadzenia, pochodzące z Republiki Korei, należące do następujących gatunków:
a)
Chamaecyparis sp. Spach;
b)
Juniperus sp. L.;
c)
Pinus parviflora Sieb. & Zucc. (Pinus pentaphylla Mayr);
d)
Pinus parviflora Sieb. & Zucc., szczepione na podkładce innego gatunku Pinus, pochodzącego z Republiki Korei;
2)
"odnośny agrofag" oznacza:
a)
w odniesieniu do wszystkich określonych roślin: każdy agrofag kwarantannowy dla Unii, agrofag kwarantannowy dla strefy chronionej lub agrofag objęty środkami, o których mowa w art. 30 rozporządzenia (UE) 2016/2031, którego występowania nie stwierdzono w Unii;
b)
w odniesieniu do Pinus parviflora Sieb. & Zucc. rośliny (Pinus pentaphylla Mayr), agrofagi, o których mowa w lit. a), oraz którekolwiek z następujących agrofagów:
(i)
Coleosporium paederiae Dietel ex Hirats. f.;
(ii)
Crisicoccus pini (Kuwana);
(iii)
Dendrolimus spectabilis (Butler);
(iv)
Dendrolimus superans Butler;
(v)
Thecodiplosis japonensis Uchida & Inouye.
Artykuł  2

Odstępstwo od zakazu wprowadzania określonych roślin na terytorium Unii

1. 
Na zasadzie odstępstwa od pkt 1 załącznika VI do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2019/2072 zezwala się na wprowadzanie na terytorium Unii określonych roślin, pod warunkiem spełnienia wymogów określonych w załączniku do niniejszego rozporządzenia.
2. 
Ust. 1 stosuje się do określonych roślin wprowadzanych na terytorium Unii w następujących okresach:
a)
dla Chamaecyparis: od dnia 1 lipca 2023 r. do dnia 31 grudnia 2028 r.;
b)
dla Juniperus: od dnia 1 listopada do dnia 31 marca każdego roku - do dnia 31 grudnia 2028 r.;
c)
dla Pinus parviflora Sieb. & Zucc. (Pinus pentaphylla Mayr) i Pinus parviflora Sieb. & Zucc., szczepione na podkładce innego gatunku Pinus, pochodzącego z Republiki Korei. od dnia 1 lipca 2023 r. do dnia 31 grudnia 2028 r.
Artykuł  3

Potwierdzone występowanie odnośnego agrofaga w okresie zatrzymania po wprowadzeniu lub po nim

Państwa członkowskie powiadamiają Komisję i pozostałe państwa członkowskie o każdym odnośnym agrofagu, którego występowanie potwierdzono w okresie zatrzymania po wprowadzeniu lub po nim, o którym mowa w pkt 9 załącznika.

W takim przypadku nie zezwala się na wprowadzanie na terytorium Unii żadnych określonych roślin ze szkółki, z której pochodzi zakażona/zarażona określona roślina, do czasu odnowienia rejestracji szkółki, o której mowa w pkt 11 załącznika.

Artykuł  4

Wejście w życie i data rozpoczęcia stosowania

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejszą decyzję stosuje się do dnia 31 grudnia 2028 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 27 czerwca 2023 r.

ZAŁĄCZNIK

Wymogi dotyczące wprowadzania na terytorium Unii określonych roślin, o których mowa w art. 2

1.
W przypadku gdy określone rośliny są roślinami Pinus parviflora Sieb. & Zucc. szczepionymi na podkładce innego gatunku Pinus, podkładka nie może mieć żadnych pędów.
2.
Całkowita liczba przywożonych określonych roślin nie przekracza ilości określonych dla każdego roku i zgłoszonych Komisji oraz pozostałym państwom członkowskim przez państwo członkowskie przywozu, z uwzględnieniem dostępnych obiektów zapewniających izolację lub stacji kwarantanny.
3.
Przed wywozem do Unii określone rośliny były uprawiane, utrzymywane i przygotowywane co najmniej przez dwa kolejne lata w upoważnionych szkółkach objętych systemem kontroli krajowej organizacji ochrony roślin ("KOOR") w Republice Korei specjalnie upoważnionych do celów wywozu do Unii. Roczne wykazy urzędowo upoważnionych szkółek zostają udostępnione Komisji najpóźniej przed dniem 30 września każdego roku. Wykazy te obejmują liczbę roślin uprawianych w każdej z tych szkółek, o ile są one uznawane za nadające się do wprowadzenia na terytorium Unii.
4.
W przypadku roślin Juniperus roślin z rodzajów Chaenomeles Lindl., Crataegus L., Cydonia Mill., Juniperus L., Malus Mill., Photinia Ldl. i Pyrus L., które były uprawiane w ciągu ostatnich dwóch lat przed przywozem w upoważnionych szkółkach wspomnianych w pkt 3, i w ich bezpośrednim sąsiedztwie, były poddawane co najmniej sześć razy w roku w odpowiednich odstępach czasu urzędowej kontroli pod kątem występowania odnośnych agrofagów w odniesieniu do odpowiednich roślin. W przypadku roślin Chamaecyparis i Pinus, roślin z rodzaju Chamaecyparis Spach i z rodzaju Pinus L., które były uprawiane we wspomnianych szkółkach roślin naturalnie lub sztucznie skarlonych oraz w ich bezpośrednim sąsiedztwie, były poddawane co najmniej sześć razy w roku w odpowiednich odstępach czasu urzędowej kontroli pod kątem występowania odpowiednich odnośnych agrofagów.
5.
Określone rośliny w wyniku tych kontroli zostały uznane za wolne od odnośnych agrofagów.

Porażone rośliny są usuwane przez krajową organizację ochrony roślin, właściwe organy krajowe lub podmioty profesjonalne pod urzędowym nadzorem krajowej organizacji ochrony roślin. Pozostałe określone rośliny są skutecznie poddane zabiegom i utrzymywane przez odpowiedni okres oraz poddane kontroli w celu zapewnienia, że są wolne od tych agrofagów.

Każdy przypadek wykrycia odnośnych agrofagów podczas kontroli prowadzonych na podstawie pkt 4 jest urzędowo rejestrowany, a odnośna dokumentacja jest udostępniana Komisji na jej żądanie.

Każdy przypadek wykrycia któregokolwiek z tych agrofagów powoduje usunięcie szkółki z wykazu upoważnionych szkółek. KOOR Republiki Korei niezwłocznie informuje o tym Komisję i usuwa szkółkę z wykazu upoważnionych szkółek, o którym mowa w pkt 3. KOOR może przedłużyć rejestrację tej szkółki nie wcześniej niż w następnym roku.

6.
Określone rośliny przeznaczone na wywóz do Unii, co najmniej w okresie dwóch kolejnych lat, o którym mowa w pkt 3:
a)
są zasadzone w doniczkach ustawionych na półkach znajdujących się co najmniej 50 cm ponad ziemią albo na wybetonowanej podłodze, niedostępnej dla nicieni, utrzymywanej w dobrym stanie i wolnej od zanieczyszczeń;
b)
są uznane za wolne od odnośnych agrofagów w wyniku kontroli, o których mowa w pkt 4;
c)
są oznaczone w sposób rozpoznawalny oznakowaniem lub kodem identyfikacyjnym, charakterystycznym dla każdej poszczególnej rośliny i zgłoszonym krajowej organizacji ochrony roślin, umożliwiającym identyfikację urzędowo upoważnionej szkółki i roku zasadzenia rośliny w doniczce; oraz
d)
jeżeli należą do rodzaju Pinus L. i w przypadku szczepienia na podkładce gatunku Pinus innego niż Pinus parviflora Sieb. & Zucc., mają podkładkę pochodzącą ze źródeł urzędowo zatwierdzonych jako zdrowy materiał.
7.
Określone rośliny są identyfikowalne od momentu opuszczenia szkółki do czasu załadunku w celu wywozu poprzez opieczętowanie pojazdów używanych do transportu lub w inny właściwy sposób.
8.
Do określonych roślin wraz z podłożem uprawowym, na którym rosną lub z którym są połączone ("materiał"), dołącza się świadectwo fitosanitarne wydane przez krajową organizację ochrony roślin, potwierdzające zgodność z wymogami określonymi w pkt 1-7 niniejszego załącznika oraz w pkt 30 załącznika VII do rozporządzenia (UE) 2019/2072.

W świadectwie podaje się:

a)
nazwę lub nazwy upoważnionej szkółki lub upoważnionych szkółek;
b)
oznaczenia lub kody identyfikacyjne określone w pkt 6 lit. c), o ile umożliwiają one identyfikację upoważnionej szkółki i roku zasadzenia w doniczce;
c)
specyfikację ostatniego zabiegu zastosowanego przed wysyłką;
d)
w rubryce "Deklaracja dodatkowa" - oświadczenie: "Niniejsza przesyłka spełnia wymagania określone w rozporządzeniu (UE) 2023/1310".
9.
Przed zwolnieniem określonych roślin podlegają one urzędowemu zatrzymaniu po wjeździe w obiekcie zapewniającym izolację lub stacji kwarantanny przez okres co najmniej trzech miesięcy aktywnego wzrostu.

W przypadku roślin Juniperus okres zatrzymania obejmuje okres od dnia 1 kwietnia do dnia 30 czerwca.

Ponadto w okresie zatrzymania i po tym okresie materiał musi zostać uznany za wolny od wszelkich odnośnych agrofagów. Właściwy organ lub podmioty profesjonalne zwracają szczególną uwagę na zachowanie, w przypadku każdej rośliny, oznakowania lub kodu identyfikacyjnego, o których mowa w pkt 6 lit. c).

10.
Każda partia zawierająca materiał, którego nie uznano za wolny od odnośnych agrofagów podczas okresu zatrzymania po wprowadzeniu, o którym mowa w pkt 9, zostaje natychmiast zniszczona przez właściwy organ lub podmiot profesjonalny pod urzędowym nadzorem właściwego organu.
11.
W takim przypadku odpowiednia szkółka w Republice Korei zostaje usunięta przez KOOR z wykazu upoważnionych szkółek, o którym mowa w pkt 3.

KOOR może wówczas przedłużyć rejestrację tej szkółki najwcześniej w następnym roku.

1 Dz.U. L 317 z 23.11.2016, s. 4.
2 Decyzja Komisji 2002/499/WE z dnia 26 czerwca 2002 r. upoważniająca do stosowania odstępstw od niektórych przepisów dyrektywy Rady 2000/29/WE w odniesieniu do naturalnie lub sztucznie skarlonych roślin Chamaecyparis Spach, Juniperus L. i Pinus L., pochodzących z Republiki Korei (Dz.U. L 168 z 27.6.2002, s. 53).
3 Dyrektywa Rady 2000/29/WE z dnia 8 maja 2000 r. w sprawie środków ochronnych przed wprowadzaniem do Wspólnoty organizmów szkodliwych dla roślin lub produktów roślinnych i przed ich rozprzestrzenianiem się we Wspólnocie (Dz.U. L 169 z 10.7.2000, s. 1).
4 Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2019/2072 z dnia 28 listopada 2019 r. ustanawiające jednolite warunki wykonania rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/2031 w sprawie środków ochronnych przeciwko agrofagom roślin i uchylające rozporządzenie Komisji (WE) nr 690/2008 oraz zmieniające rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2018/2019 (Dz.U. L 319 z 10.12.2019, s. 1).

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.