Rozporządzenie wykonawcze 2021/2069 zmieniające załącznik VI do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2019/2072 w odniesieniu do wprowadzania do Unii ziemniaków późnych z Bośni i Hercegowiny, Czarnogóry i Serbii oraz uchylające decyzje wykonawcze 2012/219/UE i (UE) 2015/1199

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2021.421.28

Akt jednorazowy

Wersja od: 26 listopada 2021 r.

ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) 2021/2069

z dnia 25 listopada 2021 r.

zmieniające załącznik VI do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2019/2072 w odniesieniu do wprowadzania do Unii ziemniaków późnych z Bośni i Hercegowiny, Czarnogóry i Serbii oraz uchylające decyzje wykonawcze 2012/219/UE i (UE) 2015/1199

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/2031 z dnia 26 października 2016 r. w sprawie środków ochronnych przeciwko agrofagom roślin, zmieniające rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 228/2013, (UE) nr 652/2014 i (UE) nr 1143/2014 oraz uchylające dyrektywy Rady 69/464/EWG, 74/647/EWG, 93/85/EWG, 98/57/WE, 2000/29/WE, 2006/91/WE i 2007/33/WE ¹ , w szczególności jego art. 40 ust. 2, a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Pozycja 17 w załączniku VI do rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2019/2072 ²  zakazuje wprowadzania do Unii bulw roślin z rodzaju Solanum L. i ich mieszańców, innych niż wymienione w pozycjach 15 i 16, w tym bulw Solanum tuberosum L. ("określona roślina") pochodzących z niektórych państw trzecich.

(2) Zakaz ten nie ma zastosowania do europejskich państw trzecich i określonych obszarów wymienionych w pozycji 17 kolumna czwarta lit. b) załącznika VI do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2019/2072, jeżeli zostały one uznane za wolne od Clavibacter sepedonicus (Spieckermann and Kotthoff) Nouioui et al. ("określony agrofag"), który powoduje wystąpienie bakteriozy pierścieniowej, lub jeżeli ich przepisy prawa zostały uznane za równoważne z przepisami Unii w zakresie ochrony przed tym agrofagiem.

(3) Z informacji dostarczonych przez Czarnogórę i związanych z corocznymi kampaniami badawczymi w latach 2010-2020 oraz z informacji zebranych podczas audytu sektora ziemniaków przeprowadzonego przez Komisję w tym państwie w listopadzie 2019 r. wynika, że określony agrofag nie występował w Czarnogórze. Państwo to opracowało zadowalający plan działań następczych w odpowiedzi na zalecenia zawarte w sprawozdaniu końcowym z audytu w odniesieniu do poprawy kontroli zdrowia roślin w sektorze ziemniaków. Należy zatem uznać Czarnogórę za państwo wolne od Clavibacter sepedonicus (Spieckermann and Kotthoff) Nouioui et al. oraz zezwolić na wprowadzanie do Unii ziemniaków jadalnych z Czarnogóry, ponieważ uznaje się je za wolne od określonego agrofaga.

(4) W decyzjach wykonawczych Komisji 2012/219/UE ³  i (UE) 2015/1199 ⁴  uznano odpowiednio Serbię oraz Bośnię i Hercegowinę za wolne od określonego agrofaga.

(5) Jako że na podstawie wyników odpowiednich badań i audytów sytuacja w Bośni i Hercegowinie oraz Serbii nie uległa zmianie od czasu przyjęcia tych decyzji wykonawczych, te państwa trzecie nadal uznaje się za wolne od określonego agrofaga i należy zezwolić na wprowadzanie do Unii ziemniaków późnych wyprodukowanych na ich terytoriach.

(6) W celu zapewnienia, aby Bośnia i Hercegowina, Czarnogóra, Serbia i Zjednoczone Królestwo pozostały wolne od określonego agrofaga, należy zobowiązać te państwa trzecie do przedkładania Komisji do dnia 30 kwietnia każdego roku wyników badań z poprzedniego roku potwierdzających, że określony agrofag nie występuje na ich terytoriach, ponieważ jest to najwłaściwszy okres czasu zapewniający odpowiednie zebranie i przedłożenie tych wyników.

(7) Należy zatem odpowiednio zmienić pozycję 17 kolumnę czwartą lit. b) i c) w załączniku VI do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2019/2072 w celu uwzględnienia również Bośni i Hercegowiny, Czarnogóry, Serbii i Zjednoczonego Królestwa.

(8) Ze względu na jasność prawa należy uchylić decyzje wykonawcze 2012/219/UE i (UE) 2015/1199.

(9) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Roślin, Zwierząt, Żywności i Pasz,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł  1

W załączniku VI do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2019/2072 wprowadza się zmiany określone w załączniku do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł  2

Decyzje wykonawcze 2012/219/UE i (UE) 2015/1199 tracą moc.

Artykuł  3

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europej- skiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich pań stwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 25 listopada 2021 r.

	W imieniu Komisji
	Ursula VON DER LEYEN
	Przewodnicząca

ZAŁĄCZNIK

W załączniku VI do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2019/2072 tekst w pozycji 17 kolumna czwarta otrzymuje brzmienie:

"Państwa trzecie lub regiony inne niż:

a) Algieria, Egipt, Izrael, Libia, Maroko, Syria, Szwajcaria, Tunezja i Turcja;

lub

b) państwa trzecie lub regiony spełniające następujące warunki:

(i) należą do następującej grupy państw:

Albania, Andora, Armenia, Azerbejdżan, Białoruś, Gruzja, Islandia, Liechtenstein, Macedonia Północna, Mołdawia, Monako, Norwegia, Rosja (tylko następujące części: Centralny Okręg Federalny (Centralnyj fiedieralnyj okrug), Północno-Zachodni Okręg Federalny (Siewiero-zapadnyj fiedieralnyj okrug), Południowy Okręg Federalny (Jużnyj fie- dieralnyj okrug), Północnokaukaski Okręg Federalny (Siewiero-kawkazskij fiedieralnyj okrug) i Nadwołżański Okręg Federalny (Priwołżskij fiedieralnyj okrug), San Marino, Ukraina, Wyspy Kanaryjskie i Wyspy Owcze, oraz

(ii) spełniają jeden z następujących warunków:

– zostały uznane za wolne od Clavibacter sepedonicus (Spieckermann and Kotthoff) Nouioui et al., zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 107 rozporządzenia (UE) 2016/2031, albo

– ich przepisy prawa zostały uznane za równoważne z przepisami Unii w zakresie ochrony przed Clavibacter sepe- donicus (Spieckermann and Kotthoff) Nouioui et al. zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 107 rozporządzenia (UE) 2016/2031;

lub

c) Bośnia i Hercegowina, Czarnogóra, Serbia i Zjednoczone Królestwo ^* , o ile spełniony jest następujący warunek: przedłożenie Komisji przez te państwa trzecie do dnia 30 kwietnia każdego roku wyników badań z poprzedniego roku potwierdzających, że na ich terytoriach nie występuje Clavibacter sepedonicus (Spieckermann and Kotthoff) Nouioui et al.

¹ Dz.U. L 317 z 23.11.2016, s. 4.

² Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2019/2072 z dnia 28 listopada 2019 r. ustanawiające jednolite warunki wykonania rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/2031 w sprawie środków ochronnych przeciwko agrofagom roślin i uchylające rozporządzenie Komisji (WE) nr 690/2008 oraz zmieniające rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2018/2019 (Dz.U. L 319 z 10.12.2019, s. 1).

³ Decyzja wykonawcza Komisji 2012/219/UE z dnia 24 kwietnia 2012 r. uznająca Serbię za państwo wolne od Clavibacter michiganensis ssp. sepedonicus (Spieckerman i Kotthoff) Davis et al. (Dz.U. L 114 z 26.4.2012, s. 28).

⁴ Decyzja wykonawcza Komisji (UE) 2015/1199 z dnia 17 lipca 2015 r. uznająca Bośnię i Hercegowinę za państwo wolne od Clavibacter michiganensis ssp. sepedonicus (Spieckerman i Kotthoff) Davis et al. (Dz.U. L 194 z 22.7.2015, s. 42).

^* Zgodnie z Umową o wystąpieniu Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej z Unii Europejskiej i Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej, w szczególności z art. 5 ust. 4 Protokołu w sprawie Irlandii/Irlandii Północnej w związku z załącznikiem 2 do tego protokołu, do celów niniejszego załącznika odniesienia do Zjednoczonego Królestwa nie obejmują Irlandii Północnej.".