Rozporządzenie wykonawcze 2017/840 w sprawie niezatwierdzenia substancji czynnej ortosulfamuron, zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1107/2009 dotyczącym wprowadzania do obrotu środków ochrony roślin

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2017.125.10

Akt obowiązujący
Wersja od: 18 maja 2017 r.

ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) 2017/840
z dnia 17 maja 2017 r.
w sprawie niezatwierdzenia substancji czynnej ortosulfamuron, zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1107/2009 dotyczącym wprowadzania do obrotu środków ochrony roślin
(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1107/2009 z dnia 21 października 2009 r. dotyczące wprowadzania do obrotu środków ochrony roślin i uchylające dyrektywy Rady 79/117/EWG i 91/414/EWG 1 , w szczególności jego art. 13 ust. 2,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Zgodnie z art. 80 ust. 1 lit. a) rozporządzenia (WE) nr 1107/2009 dyrektywę Rady 91/414/EWG 2  należy stosować, w odniesieniu do procedury i warunków zatwierdzania, do substancji czynnych, dla których przyjęto decyzję zgodnie z art. 6 ust. 3 tej dyrektywy przed dniem 14 czerwca 2011 r. W przypadku ortosulfamuronu warunki art. 80 ust. 1 lit. a) rozporządzenia (WE) nr 1107/2009 zostały spełnione decyzją Komisji 2006/806/WE 3 .

(2) Zgodnie z art. 6 ust. 2 dyrektywy 91/414/EWG w dniu 4 lipca 2005 r. Włochy otrzymały wniosek od przedsiębiorstwa Isagro S.p.A. w sprawie włączenia substancji czynnej ortosulfamuron do załącznika I do dyrektywy 91/414/EWG. W decyzji 2006/806/WE potwierdzono, że dokumentacja jest "kompletna" w tym sensie, że zasadniczo spełnia wymogi dotyczące danych i informacji przewidziane w załącznikach II oraz III do dyrektywy 91/414/EWG.

(3) Zgodnie z przepisami art. 6 ust. 2 i 4 dyrektywy 91/414/EWG dla wspomnianej substancji czynnej i dla zastosowań zaproponowanych przez wnioskodawcę został oceniony wpływ na zdrowie ludzi i zdrowie zwierząt oraz na środowisko. W dniu 27 lipca 2012 r. państwo członkowskie pełniące rolę sprawozdawcy przedłożyło projekt sprawozdania z oceny. Zgodnie z art. 6 ust. 3 rozporządzenia Komisji (UE) nr 188/2011 4  od wnioskodawcy zażądano dodatkowych informacji. Przeprowadzoną przez Włochy ocenę dodatkowych informacji przedstawionych przez wnioskodawcę przedłożono w formie uzupełnień do projektu sprawozdania z oceny i Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności (zwany dalej "Urzędem") dokonał ich zestawienia w sierpniu 2013 r.

(4) Projekt sprawozdania z oceny został zweryfikowany przez państwa członkowskie i Urząd. W dniu 3 września 2013 r. Urząd przedstawił Komisji swoje wnioski z oceny ryzyka stwarzanego przez pestycydy, dotyczącej substancji czynnej ortosulfamuron 5 . Urząd stwierdził, że dostępne informacje o rodzaju pozostałości w uprawach pierwotnych i roślinach uprawianych następczo w połączeniu z brakiem informacji toksykologicznych i oceny spożycia w odniesieniu do niektórych metabolitów roślinnych uniemożliwiają finalizację oceny ryzyka dla konsumentów. Ponadto nie można było sfinalizować oceny ryzyka dla organizmów żyjących w glebie i organizmów wodnych. Dodatkowo Urząd stwierdził istnienie obaw w odniesieniu do niektórych metabolitów, w związku z czym nie można było sfinalizować oceny wpływu na wody podziemne.

(5) Komisja zwróciła się do wnioskodawcy o przedstawienie uwag do wniosków Urzędu oraz, zgodnie z art. 9 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 188/2011, do projektu sprawozdania z przeglądu. Wnioskodawca przedstawił uwagi, które zostały dokładnie przeanalizowane.

(6) Mimo argumentów przedstawionych przez wnioskodawcę nie udało się jednak wyeliminować obaw, o których mowa w motywie 4.

(7) Nie wykazano zatem, by można było oczekiwać, iż w proponowanych warunkach stosowania środki ochrony roślin zawierające ortosulfamuron spełniają zasadniczo wymogi ustanowione w art. 5 ust. 1 lit. a) i b) dyrektywy 91/414/EWG.

(8) Zgodnie z art. 13 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1107/2009 nie należy zatem zatwierdzić ortosulfamuronu.

(9) Zgodnie z art. 8 ust. 1 lit. b) dyrektywy 91/414/EWG państwa członkowskie miały możliwość przyznawania tymczasowych zezwoleń na środki ochrony roślin zawierające ortosulfamuron na wstępny okres trzech lat. Decyzją wykonawczą Komisji 2013/205/UE 6  zezwolono państwom członkowskim na przedłużenie tymczasowych zezwoleń na ortosulfamuron na okres kończący się najpóźniej w dniu 30 kwietnia 2015 r.

(10) Wszystkie obowiązujące zezwolenia wygasły, nie jest zatem konieczne zapewnienie dodatkowego okresu na cofnięcie zezwoleń na środki ochrony roślin zawierające ortosulfamuron.

(11) Niniejsze rozporządzenie nie wyklucza możliwości złożenia nowego wniosku dotyczącego ortosulfamuronu zgodnie z art. 7 rozporządzenia (WE) nr 1107/2009.

(12) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Roślin, Zwierząt, Żywności i Pasz,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł  1

Niezatwierdzenie substancji czynnej

Substancja czynna ortosulfamuron nie zostaje zatwierdzona.

Artykuł  2

Wejście w życie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia 17 maja 2017 r.
W imieniu Komisji
Jean-Claude JUNCKER
Przewodniczący
1 Dz.U. L 309 z 24.11.2009, s. 1.
2 Dyrektywa Rady 91/414/EWG z dnia 15 lipca 1991 r. dotycząca wprowadzania do obrotu środków ochrony roślin (Dz.U. L 230 z 19.8.1991, s. 1).
3 Decyzja Komisji 2006/806/WE z dnia 24 listopada 2006 r. uznająca dokumentację przedłożoną do szczegółowego badania w celu możliwego włączenia ortosulfamuronu do załącznika I do dyrektywy Rady 91/414/EWG za zasadniczo kompletną (Dz.U. L 329 z 25.11.2006, s. 74).
4 Rozporządzenie Komisji (UE) nr 188/2011 z dnia 25 lutego 2011 r. ustanawiające szczegółowe zasady wdrażania dyrektywy Rady 91/414/EWG w odniesieniu do procedury oceny substancji czynnych, które nie znalazły się w obrocie dwa lata po notyfikacji przedmiotowej dyrektywy (Dz.U. L 53 z 26.2.2011, s. 51).
5 Dziennik EFSA 2013; 11(9):3352. Dostępne na stronie internetowej: www.efsa.europa.eu.
6 Decyzja wykonawcza Komisji 2013/205/UE z dnia 25 kwietnia 2013 r. zezwalająca państwom członkowskim na przedłużenie tymczasowych zezwoleń przyznanych na nowe substancje czynne acekwinocyl, aminopyralid, kwas askorbinowy, flubendiamid, gamma-cyhalotrynę, ipkonazol, metaflumizon, ortosulfamuron, Pseudomonas sp. szczep DSMZ 13134, pyridalil, piroksulam, spiromesifen, tienkarbazon oraz topramezon (Dz.U. L 117 z 27.4.2013, s. 20).

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.