Rozporządzenie wykonawcze 2015/428 zmieniające rozporządzenie (EWG) nr 2454/93 i rozporządzenie (UE) nr 1063/2010 w odniesieniu do reguł pochodzenia dotyczących ogólnego systemu preferencji taryfowych i preferencyjnych środków taryfowych dla określonych krajów lub terytoriów
Dz.U.UE.L.2015.70.12
Akt jednorazowyROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) 2015/428
z dnia 10 marca 2015 r.
zmieniające rozporządzenie (EWG) nr 2454/93 i rozporządzenie (UE) nr 1063/2010 w odniesieniu do reguł pochodzenia dotyczących ogólnego systemu preferencji taryfowych i preferencyjnych środków taryfowych dla określonych krajów lub terytoriów
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Rady (EWG) nr 2913/92 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiające Wspólnotowy kodeks celny 1 , w szczególności jego art. 247,
(1) W rozporządzeniu Komisji (EWG) nr 2454/93 2 , zmienionym rozporządzeniem (UE) nr 1063/2010 3 , oraz w rozporządzeniu wykonawczym (UE) nr 530/2013 4 przewidziano reformę sposobu poświadczania pochodzenia towarów do celów unijnego ogólnego systemu preferencji taryfowych ("GSP"). W ramach tej reformy wprowadzono system samodzielnego poświadczania pochodzenia towarów przez eksporterów zarejestrowanych w tym celu przez kraje korzystające z preferencji lub przez państwa członkowskie; wdrożenie tego systemu odroczono do dnia 1 stycznia 2017 r. Zgodnie z podstawową zasadą tej reformy eksporterzy są w stanie najlepiej określić, jakie jest pochodzenie ich produktów, dlatego należy od nich żądać, by bezpośrednio przedstawiali swoim klientom oświadczenia o pochodzeniu. W celu umożliwienia krajom korzystającym i państwom członkowskim rejestracji Komisja powinna ustanowić elektroniczny system zarejestrowanych eksporterów ("system REX").
(2) Wyjaśniono dalsze wymogi systemu REX. Wymogi te powodują konieczność zmiany wielu przepisów odnoszących się do reguł pochodzenia w ramach GSP.
(3) Norwegia i Szwajcaria również przyznają jednostronne preferencje taryfowe dla przywozu z państw korzystających z preferencji. W trakcie dyskusji prowadzonych przez Komisję z Norwegią i Szwajcarią zgodnie z upoważnieniem Komisji przez Radę do renegocjacji z tymi dwoma krajami obowiązujących porozumień 5 dotyczących wzajemnego uznawania zastępczych dowodów pochodzenia oraz rozszerzenia dwustronnej kumulacji na materiały pochodzące z Norwegii i Szwajcarii uzgodniono, że Norwegia i Szwajcaria również będą stosować system zarejestrowanych eksporterów oraz korzystać z systemu REX. Taką samą możliwość należy zaoferować Turcji po tym, jak kraj ten spełni pewne warunki określone w rozporządzeniu (EWG) nr 2454/93. Należy zatem wprowadzić niezbędne dostosowania w celu zapewnienia właściwego funkcjonowania współpracy między Unią, Norwegią, Szwajcarią i Turcją.
(4) Importer wykorzystujący oświadczenie o pochodzeniu powinien być w stanie zweryfikować ważność numeru zarejestrowanego eksportera, który je sporządził. W związku z tym dane z systemu REX powinny być publikowane na ogólnodostępnej stronie internetowej.
(5) Istniejące przepisy dotyczące systemu zarejestrowanych eksporterów mają zacząć obowiązywać z dniem 1 stycznia 2017 r. Aby uniknąć wpływu na te przepisy na etapie ich wdrażania, zmiany wprowadzone niniejszym rozporządzeniem powinny zacząć obowiązywać przed tą datą.
(6) Zgodnie z obowiązującymi przepisami jedynie eksporterzy w państwach korzystających i w Unii są uprawnieni do rejestracji. Jako że Norwegia, Szwajcaria, a także Turcja, kiedy kraj ten spełni pewne warunki, mają stosować system zarejestrowanych eksporterów, eksporterzy z tych krajów również powinni mieć możliwość rejestracji, aby być uprawnionymi do sporządzenia oświadczenia o pochodzeniu w kontekście kumulacji dwustronnej lub do sporządzenia zastępczego oświadczenia o pochodzeniu w kontekście ponownej wysyłki towarów.
(7) Obecne zasady dotyczące terminów dla ustanowienia systemu REX nie uwzględniają w wystarczającym stopniu zdolności krajów korzystających do zarządzania procedurą rejestracji i do wdrożenia systemu, począwszy od 2017 r. W związku z tym należy przewidzieć środki przejściowe i podejście stopniowego wdrażania do dnia 31 grudnia 2019 r. z możliwością przedłużenia tego terminu o sześć miesięcy. Od dnia 30 czerwca 2020 r., aby być uprawnionym do preferencji taryfowych w ramach GSP, do wszystkich przesyłek zawierających produkty pochodzące, których łączna wartość przekracza 6 000 EUR, należy dołączyć oświadczenie o pochodzeniu sporządzone przez zarejestrowanego eksportera.
(8) Komisja, właściwe organy krajów korzystających oraz organy celne państw członkowskich, oraz Norwegii, Szwajcarii i Turcji, gdy tylko kraj ten spełni pewne warunki, muszą mieć dostęp do danych zarejestrowanych w systemie. W celu zapewnienia właściwej ochrony danych osobowych należy określić szczegółowe przepisy dotyczące w szczególności zakresu dostępu do tych danych oraz celu ich przetwarzania, a także prawa eksporterów do zmiany, usunięcia lub zablokowania tych danych.
(9) Niniejsze rozporządzenie nie powinno w żaden sposób zmieniać poziomu ochrony osób fizycznych w odniesieniu do przetwarzania danych na mocy przepisów dyrektywy 95/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady 6 i przepisów krajowych wdrażających tę dyrektywę, a w szczególności pozostaje bez uszczerbku dla zobowiązań państw członkowskich w odniesieniu do przetwarzania przez nie danych na mocy dyrektywy 95/46/WE lub dla zobowiązań instytucji i organów Unii w odniesieniu do przetwarzania przez nie danych osobowych na mocy rozporządzenia (WE) nr 45/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady 7 w trakcie pełnienia ich obowiązków.
(10) Okres przechowywania danych dotyczących zarejestrowanego eksportera, którego rejestracja została cofnięta, należy ustalić z uwzględnieniem rzeczywistej potrzeby przechowywania takich danych oraz okresu przechowywania określonego już w przepisach państw członkowskich.
(11) Należy dostosować przepisy dotyczące podziału przesyłek, tak by wyjaśnić, że podział przesyłek może mieć miejsce jedynie, jeżeli dokonuje go eksporter lub inna osoba na jego odpowiedzialność.
(12) Warunki dotyczące wystawiania z mocą wsteczną świadectw pochodzenia na formularzu A powinny przewidywać dodatkowy przypadek, w którym ostateczne miejsce przeznaczenia produktów jest ustalane podczas transportu lub składowania produktów i po ewentualnym podziale przesyłki.
(13) Ponieważ status niektórych krajów objętych systemem GSP uległ zmianie z dniem 1 stycznia 2015 r. z kraju korzystającego na kraj kwalifikujący się, właściwe organy tych krajów nie będą już mogły wystawiać świadectw na formularzu A dla towarów pochodzących z innego kraju tego samego ugrupowania regionalnego, który nadal jest krajem korzystającym, jak miało to miejsce uprzednio zgodnie z art. 86 ust. 4 akapity drugi i trzeci. W celu umożliwienia eksporterom towarów z krajów korzystających dalszego transportu swoich towarów ich regularnymi trasami handlowymi przez kraje, których status uległ zmianie, bez zakłóceń od dnia 1 stycznia 2015 r. do dnia wejścia w życie niniejszego rozporządzenia, zmiany przepisów dotyczących wydawania z mocą wsteczną świadectw na formularzu A powinny mieć zastosowanie z mocą wsteczną od dnia 1 stycznia 2015 r.
(14) Obecne przepisy, procedury oraz metody współpracy administracyjnej obowiązujące do czasu zastosowania systemu zarejestrowanych eksporterów określają, że korzystające kraje wywozu z własnej inicjatywy lub na wniosek organów celnych państw członkowskich przeprowadzają odpowiednie dochodzenie, jeżeli procedura weryfikacji lub wszelkie inne dostępne informacje wskazują, że naruszone zostały reguły pochodzenia. Ten sam obowiązek powinien nadal obowiązywać po wprowadzeniu systemu zarejestrowanych eksporterów.
(15) Aby zagwarantować pewność prawa, przepisy przejściowe dotyczące stosowania systemu samodzielnego poświadczania pochodzenia przez zarejestrowanych eksporterów, które są obecnie określone w zmieniającym rozporządzeniu (UE) nr 1063/2010, powinny zostać włączone bezpośrednio do rozporządzenia (EWG) nr 2454/93.
(16) W części II załącznika 13a należy wprowadzić nowy dział Zharmonizowanego systemu oznaczania i kodowania towarów wraz z odnośnymi regułami, aby uwzględnić odzież niedzianą (dział 62), lecz zawierającą części dziane.
(17) W związku z dodaniem języka hiszpańskiego do grupy języków, w których można sporządzać oświadczenie o pochodzeniu, należy zmienić załącznik 13d, o którym mowa w art. 95 ust. 3 rozporządzenia (EWG) nr 2454/93 poprzez dodanie hiszpańskiej wersji oświadczenia o pochodzeniu.
(18) Należy zmienić załącznik 17 w celu wprowadzenia tolerancji w zakresie szerokości, do której świadectwa pochodzenia na formularzu A mogą nie spełniać wymagań dotyczących wymiarów. Ponadto do wykazu państw, które akceptują świadectwa pochodzenia na formularzu A do celów ogólnego systemu preferencji taryfowych Unii, należy dodać Chorwację.
(19) Art. 109 należy uzupełnić przepisem dotyczącym zatwierdzenia pola 7 świadectwa przewozowego EUR.1 i deklaracji na fakturze, które powinny zawierać dodatkowe informacje wyjaśniające ramy prawne, na podstawie których wydano lub sporządzono tego rodzaju dowody.
(20) Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (EWG) nr 2454/93.
(21) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Kodeksu Celnego,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Sporządzono w Brukseli dnia 10 marca 2015 r.
W imieniu Komisji | |
Jean-Claude JUNCKER | |
Przewodniczący |
_____
Odnośnik zmieniony przez pkt 14 sprostowania z dnia 4 listopada 2016 r. (Dz.U.UE.L.2016.297.25).
W stosownych przypadkach powyższe oznaczenie zastępuje się jednym z poniższych oznaczeń:
a) w przypadku kumulacji dwustronnej: »EU cumulation«, »Cumul UE« lub »Acumulación UE«;
b) w przypadku kumulacji z Norwegią, Szwajcarią lub Turcją: »Norway cumulation«, »Switzerland cumulation«, »Turkey cumulation«, »Cumul Norvège«, »Cumul Suisse«, »Cumul Turquie« lub »Acumulación Noruega«, »Acumulación Suiza« lub »Acumulación Turquía«;
c) w przypadku kumulacji regionalnej: »regional cumulation«, »cumul regional« lub »Acumulación regional«;
d) w przypadku kumulacji rozszerzonej: »extended cumulation with country x«, »cumul étendu avec le pays x« lub »Acumulación ampliada con el país x«."
W stosownych przypadkach powyższe oznaczenie zastępuje się jednym z poniższych oznaczeń:
a) w przypadku kumulacji dwustronnej: »EU cumulation«, »Cumul UE« lub »Acumulación UE«;
b) w przypadku kumulacji z Norwegią, Szwajcarią lub Turcją: »Norway cumulation«, »Switzerland cumulation«, »Turkey cumulation«, »Cumul Norvège«, »Cumul Suisse«, »Cumul Turquie« lub »Acumulación Noruega«, »Acumulación Suiza« lub »Acumulación Turquía«;
c) w przypadku kumulacji regionalnej: »regional cumulation«, »cumul regional« lub »Acumulación regional«;
d) w przypadku kumulacji rozszerzonej: »extended cumulation with country x«, »cumul étendu avec le pays x« lub »Acumulación ampliada con el país x«."
W stosownych przypadkach powyższe oznaczenie zastępuje się jednym z poniższych oznaczeń:
a) w przypadku kumulacji dwustronnej: »EU cumulation«, »Cumul UE« lub »Acumulación UE«;
b) w przypadku kumulacji z Norwegią, Szwajcarią lub Turcją: »Norway cumulation«, »Switzerland cumulation«, »Turkey cumulation«, »Cumul Norvège«, »Cumul Suisse«, »Cumul Turquie« lub »Acumulación Noruega«, »Acumulación Suiza« lub »Acumulación Turquía«;
c) w przypadku kumulacji regionalnej: »regional cumulation«, »cumul regional« lub »Acumulación regional«;
d) w przypadku kumulacji rozszerzonej: »extended cumulation with country x«, »cumul étendu avec le pays x« lub »Acumulación ampliada con el país x«.