Rozporządzenie wykonawcze 2015/1550 ustanawiające przepisy dotyczące stosowania rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1308/2013 w odniesieniu do przywozu i rafinacji produktów cukrowniczych o kodzie CN 1701 w ramach umów preferencyjnych, na lata gospodarcze 2015/2016 i 2016/2017
Dz.U.UE.L.2015.242.30
Akt obowiązującyROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) 2015/1550
z dnia 17 września 2015 r.
ustanawiające przepisy dotyczące stosowania rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1308/2013 w odniesieniu do przywozu i rafinacji produktów cukrowniczych o kodzie CN 1701 w ramach umów preferencyjnych, na lata gospodarcze 2015/2016 i 2016/2017
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1308/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. ustanawiające wspólną organizację rynków produktów rolnych oraz uchylające rozporządzenia Rady (EWG) nr 922/72, (EWG) nr 234/79, (WE) nr 1037/2001 i (WE) nr 1234/2007 1 , w szczególności jego art. 178 i 180 oraz art. 192 ust. 5,
(1) Rozporządzeniem (UE) nr 1308/2013 uchylono i zastąpiono rozporządzenie Rady (WE) nr 1234/2007 2 oraz określono szczegółowe zasady przywozu i rafinacji produktów cukrowniczych. Rozporządzenie (UE) nr 1308/2013 upoważnia Komisję do przyjmowania w tym zakresie aktów delegowanych i wykonawczych. Aby zapewnić sprawne funkcjonowanie systemu przywozu i rafinacji produktów cukrowniczych o kodzie CN 1701 na podstawie umów preferencyjnych w nowych ramach prawnych, należy przyjąć określone przepisy w drodze takich aktów. Nowe przepisy powinny zastąpić istniejące przepisy wykonawcze określone w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 828/2009 3 , które utraci moc z dniem 30 września 2015 r.
(2) Rozporządzeniem delegowanym Komisji (UE) 2015/1538 4 określono wymagania, które muszą być spełnione przy składaniu wniosków o pozwolenie na przywóz produktów cukrowniczych o kodzie CN 1701 w ramach umów preferencyjnych. Należy ustanowić dalsze przepisy dotyczące składania wniosków o pozwolenie na przywóz, wydawania i ważności pozwoleń na przywóz oraz powiadomień dotyczących pozwoleń na przywóz.
(3) W celu uniknięcia fałszywych wniosków wykaz kwalifikujących się państw zawarty z załączniku I do niniejszego rozporządzenia należy ograniczyć do państw uznawanych za obecnych lub potencjalnych eksporterów cukru do Unii. Każde państwo obecnie niewymienione w załączniku I do niniejszego rozporządzenia, lecz wymienione albo w załączniku I do rozporządzenia Rady (WE) nr 1528/2007 5 , albo w załączniku I do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 978/2012 6 , kwalifikuje się do ujęcia go w załączniku I do niniejszego rozporządzenia. W tym celu takie państwo powinno wystąpić z wnioskiem do Komisji o ujęcie go w załączniku I do niniejszego rozporządzenia.
(4) Rozporządzenie Komisji (WE) nr 376/2008 7 powinno mieć zastosowanie do pozwoleń na przywóz wydanych na podstawie niniejszego rozporządzenia, chyba że w niniejszym rozporządzeniu przewidziano inaczej.
(5) Mając na uwadze, że przywóz w ramach niektórych systemów preferencyjnych nie jest przedmiotem ograniczonej ilości kwotowej, właściwe jest ułatwienie procedur celnych w celu ustalenia należności celnych przywozowych poprzez dopuszczenie zwyczajowego poziomu tolerancji około 5 % w odniesieniu do pozwoleń na preferencyjny przywóz cukru.
(6) W celu zapewnienia jednolitego i równego traktowania wszystkich podmiotów należy określić okres, w jakim można składać wnioski i wydawać pozwolenia.
(7) Cukier przywożony do rafinacji wymaga określonego monitorowania przez państwa członkowskie. Dlatego podmioty powinny określać już we wniosku o pozwolenie na przywóz, czy przywożony cukier jest przeznaczony do rafinacji czy nie.
(8) Zgodnie z art. 5 rozporządzenia Komisji (WE) nr 1301/2006 8 podmioty powinny przedłożyć państwu członkowskiemu, w którym są zarejestrowane do celów podatku VAT, dowód prowadzenia handlu cukrem w określonym okresie. Podmioty zatwierdzone zgodnie z art. 7 rozporządzenia Komisji (WE) nr 952/2006 9 powinny mieć możliwość uczestniczenia w preferencyjnym handlu cukrem bez przedstawiania takiego dowodu.
(9) Wnioski o pozwolenie powinny zawierać numer referencyjny powiązany z państwem trzecim wymienionym w załączniku I do niniejszego rozporządzenia.
(10) W przypadku pozwoleń ważnych do dnia 30 września, w odniesieniu do których cukier został załadowany najpóźniej dnia 15 września, małe opóźnienia w łańcuchu logistycznym, inne niż przypadki działania siły wyższej, mogłyby prowadzić do fizycznego przywozu po dniu 30 września. W celu uniknięcia ryzyka zapłacenia pełnej należności przywozowej oraz utraty zabezpieczenia importerzy powinni mieć możliwość przywozu cukru załadowanego najpóźniej dnia 15 września danego roku gospodarczego na podstawie pozwolenia na przywóz wydanego w odniesieniu do tego roku gospodarczego. Państwa członkowskie powinny zatem przedłużyć ważność pozwolenia na przywóz, jeżeli importer przestawi dowód, że cukier został załadowany najpóźniej dnia 15 września.
(11) W celu zapewnienia rozsądnego zarządzania umowami Komisja powinna otrzymywać odpowiednie informacje we właściwym czasie.
(12) Zgodnie z art. 192 ust. 3 rozporządzenia (UE) nr 1308/2013 w trakcie pierwszych trzech miesięcy każdego roku gospodarczego jedynie rafinerie przemysłowe powinny mieć możliwość występowania o pozwolenia na przywóz cukru do rafinacji. Takie pozwolenia powinny być ważne do końca roku gospodarczego, w odniesieniu do którego zostały wydane. W celu zapewnienia poszanowania wyłącznej możliwości przywozu przez rafinerie przemysłowe przewidzianej w art. 192 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 1308/2013 należy ustanowić przepisy dotyczące informacji, jakie mają być przekazywane Komisji.
(13) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Wspólnej Organizacji Rynków Rolnych,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Sporządzono w Brukseli dnia 17 września 2015 r.
W imieniu Komisji | |
Jean-Claude JUNCKER | |
Przewodniczący |