Rozporządzenie delegowane 2024/856 uzupełniające dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/36/UE w odniesieniu do regulacyjnych standardów technicznych określających scenariusze wstrząsu stosowane do celów nadzorczych, wspólne założenia na potrzeby modelowania i założenia parametryczne oraz definicję dużego obniżenia

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2024.856

Akt oczekujący

Wersja od: 24 kwietnia 2024 r.

ROZPORZĄDZENIE DELEGOWANE KOMISJI (UE) 2024/856

z dnia 1 grudnia 2023 r.

uzupełniające dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/36/UE w odniesieniu do regulacyjnych standardów technicznych określających scenariusze wstrząsu stosowane do celów nadzorczych, wspólne założenia na potrzeby modelowania i założenia parametryczne oraz definicję "dużego obniżenia"

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/36/UE z dnia 26 czerwca 2013 r. w sprawie warunków dopuszczenia instytucji kredytowych do działalności oraz nadzoru ostrożnościowego nad instytucjami kredytowymi, zmieniającą dyrektywę 2002/87/WE i uchylającą dyrektywy 2006/48/WE oraz 2006/49/WE ¹ , w szczególności jej art. 98 ust. 5a akapit trzeci,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Scenariusze wstrząsu stosowane do celów nadzorczych zostały określone przez Bazylejski Komitet Nadzoru Bankowego ²  i są odzwierciedlone w wytycznych Europejskiego Urzędu Nadzoru Bankowego dotyczących zarządzania ryzykiem stopy procentowej wynikającym z działalności w ramach portfela bankowego ³ , które mają zastosowanie od dnia 30 czerwca 2019 r. Należy zapewnić, by scenariusze wstrząsu stosowane do celów nadzorczych określone w niniejszym rozporządzeniu opierały się na tych specyfikacjach i tej metodyce.

(2) Do celów obliczania wartości ekonomicznej kapitału własnego oraz wyniku odsetkowego netto należy określić wspólne założenia na potrzeby modelowania i założenia parametryczne, które instytucje powinny stosować. W tym celu przy obliczaniu wyniku odsetkowego netto należy przyjąć założenie bilansu stałego w rocznym horyzoncie czasowym, natomiast przy obliczaniu wartości ekonomicznej kapitału własnego należy przyjąć założenie bilansu odpływów, w przypadku którego zapadające pozycje nie są zastępowane. Założenia te mają na celu osiągnięcie właściwego kompromisu między dokładnością obliczeń, wiarygodnością wartości szacunkowych i złożonością operacyjną.

(3) Aby osiągnąć odpowiednią równowagę między zapewnieniem porównywalności wyników oraz elastyczności niezbędnej ze względu na długookresowy horyzont czasowy i nieodłączną złożoność operacyjną, przy obliczaniu wyniku odsetkowego netto należy uwzględniać marże handlowe i elementy składowe spreadu, natomiast przy obliczaniu wartości ekonomicznej kapitału własnego instytucje powinny postępować zgodnie ze swoim wewnętrznym podejściem w zakresie zarządzania i pomiaru w odniesieniu do ryzyka stopy procentowej w portfelu bankowym.

(4) Zgodnie ze standardami Bazylejskiego Komitetu Nadzoru Bankowego w ramach każdego testu wartości odstających, do którego przeprowadzenia zobowiązano w uzupełnieniu testu dotyczącego wartości ekonomicznej kapitału własnego, należy stosować wartość progową służącą identyfikacji banków wykazujących wartości odstające, która jest co najmniej tak rygorystyczna jak wartość progowa stosowana w przypadku testu dotyczącego wartości ekonomicznej kapitału własnego (15 % kapitału Tier 1). Ta wartość progowa powinna zasadniczo odzwierciedlać panujące aktualnie warunki w sposób proporcjonalny i solidny pod względem ostrożnościowym, przyczyniając się tym samym do pewności prawa i osiągnięcia harmonizacji w obrębie Unii, mając również na uwadze fakt, że przekroczenie wartości progowych w przypadku wartości ekonomicznej kapitału własnego i wyniku odsetkowego netto w ramach testów wartości odstających niekoniecznie będzie oznaczać konieczność dokonania przez instytucje ponownej kalibracji swoich wewnętrznych ustaleń, procesów lub mechanizmów oraz odpowiadających im modeli i podejść, ani też pociągać za sobą automatyczne skorzystanie z uprawnień nadzorczych, o ile zarządzanie przez instytucję ryzykiem stopy procentowej wynikającym z działalności w ramach portfela bankowego jest adekwatne oraz proporcjonalne do modelu biznesowego, a instytucja nie jest nadmiernie narażona na ten rodzaj ryzyka.

(5) Aby zapewnić zharmonizowaną metodykę na potrzeby nadzorczego testu wartości odstających w odniesieniu do tego, co stanowi "duże obniżenie" wyniku odsetkowego netto w następstwie nagłej i nieoczekiwanej zmiany poziomu stóp procentowych, należy wprowadzić referencyjną wartość progową, która będzie równie rygorystyczna jak wartość progowa na potrzeby nadzorczego testu wartości odstających w odniesieniu do wartości ekonomicznej kapitału własnego, jak również specyfikacje dotyczące obliczania wyniku odsetkowego netto.

(6) Podstawę niniejszego rozporządzenia stanowi projekt regulacyjnych standardów technicznych przedłożony Komisji przez Europejski Urząd Nadzoru Bankowego.

(7) Europejski Urząd Nadzoru Bankowego przeprowadził otwarte konsultacje publiczne na temat projektu regulacyjnych standardów technicznych, który stanowi podstawę niniejszego rozporządzenia, dokonał analizy potencjalnych powiązanych kosztów i korzyści oraz zwrócił się o opinię do Bankowej Grupy Interesariuszy powołanej na podstawie art. 37 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1093/2010 ⁴ ,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł  1

Scenariusze wstrząsu stosowane do celów nadzorczych

1. Sześć scenariuszy wstrząsu stosowanych do celów nadzorczych, o których mowa w art. 98 ust. 5 akapit drugi lit. a) dyrektywy 2013/36/UE, to:

a) równoległy wzrost, w przypadku którego występuje równoległe przesunięcie krzywej rentowności w górę, z takim samym wstrząsem stóp procentowych w górę dla wszystkich terminów zapadalności;

b) równoległy spadek, w przypadku którego występuje równoległe przesunięcie krzywej rentowności w dół, z takim samym wstrząsem stóp procentowych w dół dla wszystkich terminów zapadalności;

c) zwiększenie stromizny (ang. steepener), w przypadku którego dochodzi do zwiększenia nachylenia krzywej rentowności, ze wstrząsami stóp procentowych w dół dla krótszych terminów zapadalności oraz wstrząsami stóp procentowych w górę dla dłuższych terminów zapadalności;

d) spłaszczenie (ang. flattener), w przypadku którego dochodzi do zmniejszenia nachylenia krzywej rentowności, ze wstrząsami stóp procentowych w górę dla krótszych terminów zapadalności oraz wstrząsami stóp procentowych w dół dla dłuższych terminów zapadalności;

e) wzrost stóp krótkoterminowych, z większymi wstrząsami stóp procentowych w górę dla krótszych terminów zapadalności prowadzącymi do konwergencji z poziomem odniesienia dla dłuższych terminów zapadalności;

f) spadek stóp krótkoterminowych, z większymi wstrząsami stóp procentowych w dół dla krótszych terminów zapadalności prowadzącymi do konwergencji z poziomem odniesienia dla dłuższych terminów zapadalności.

2. Dwa scenariusze wstrząsu stosowane do celów nadzorczych, o których mowa w art. 98 ust. 5 akapit drugi lit. b) dyrektywy 2013/36/UE, to:

a) równoległy wzrost, w przypadku którego występuje równoległe przesunięcie krzywej rentowności w górę, z takimi samymi wstrząsami stóp procentowych w górę dla wszystkich terminów zapadalności;

b) równoległy spadek, w przypadku którego występuje równoległe przesunięcie krzywej rentowności w dół, z takimi samymi wstrząsami stóp procentowych w dół dla wszystkich terminów zapadalności.

3. Instytucje określają scenariusze wstrząsu stosowane do celów nadzorczych, o których to scenariuszach mowa w ust. 1 i 2, na podstawie specyficznych dla poszczególnych walut wstrząsów stóp procentowych określonych w części A załącznika lub, w przypadku niewymienionych tam walut, na podstawie wstrząsów stóp procentowych skalibrowanych zgodnie z częścią B załącznika.

Instytucje dokonują kalibracji wstrząsów stóp procentowych zgodnie z częścią B załącznika co najmniej raz na pięć lat.

4. Scenariusze wstrząsu stosowane do celów nadzorczych, o których to scenariuszach mowa w ust. 1 i 2, mają zastosowanie do ekspozycji instytucji na ryzyko stopy procentowej wynikające z działalności w ramach portfela bankowego deno- minowanych odrębnie w każdej walucie, w której instytucja posiada odpowiednie pozycje, to jest jeżeli wartość księgowa aktywów finansowych lub zobowiązań finansowych denominowanych w danej walucie osiąga jedną z następujących wartości:

a) co najmniej 5 % ogółu aktywów finansowych lub zobowiązań finansowych zaliczanych do portfela bankowego;

b) mniej niż 5 % ogółu aktywów finansowych lub zobowiązań finansowych zaliczanych do portfela bankowego, jeżeli suma aktywów finansowych lub zobowiązań finansowych uwzględniona w obliczeniach jest niższa niż 90 % ogółu aktywów finansowych, z wyłączeniem rzeczowych aktywów trwałych, lub zobowiązań finansowych zaliczanych do portfela bankowego.

Artykuł  2

Specyfikacja scenariuszy wstrząsu stosowanych do celów nadzorczych

Przyjmując dla każdej waluty c określoną wielkość wstrząsu równoległego, krótkiego i długiego dla stopy procentowej wolnej od ryzyka, stosuje się następujące parametryzacje sześciu scenariuszy wstrząsu stosowanych do celów nadzorczych:

1) wstrząs równoległy dla waluty c: stały równoległy wzrost lub spadek we wszystkich przedziałach czasowych:

2) wstrząs krótkoterminowy dla waluty c:

gdzie t_k stanowi punkt środkowy (w czasie) k-tego przedziału czasowego;

3) wstrząs długoterminowy dla waluty c:

4) wstrząs typu "flattener" lub "steepener" dla waluty c:

Artykuł  3

Zmiany wartości ekonomicznej kapitału własnego instytucji

1. W swoich obliczeniach wartości ekonomicznej kapitału własnego instytucje uwzględniają wspólne założenia na potrzeby modelowania i założenia parametryczne określone w ust. 2-10.

2. W swoich obliczeniach wartości ekonomicznej kapitału własnego instytucje uwzględniają, co następuje:

a) wszystkie pozycje portfela bankowego wynikające z instrumentów wrażliwych na zmiany stóp procentowych;

b) działalność zaliczaną do portfela handlowego prowadzoną na małą skalę w rozumieniu art. 94 ust. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 ⁵ , chyba że związane z nią ryzyko stopy procentowej jest uwzględnione przez inną miarę ryzyka;

c) opcje automatyczne i opcje behawioralne;

d) zobowiązania z tytułu świadczeń emerytalnych oraz aktywa programu emerytalnego, chyba że związane z nimi ryzyko stopy procentowej jest uwzględnione przez inną miarę ryzyka;

e) przepływy środków pieniężnych z tytułu instrumentów wrażliwych na zmianę stóp procentowych, które obejmują wszelkie spłaty kwoty głównej, wszelkie przeszacowania kwoty głównej oraz wszelkie powiązane płatności odsetek;

f) specyficzne dla instrumentu górne i dolne ograniczenia stopy procentowej.

Do celów lit. c) instytucje dostosowują główne założenia modelowania behawioralnego instrumentów wrażliwych na zmiany stóp procentowych do cech poszczególnych scenariuszy dotyczących stóp procentowych, przy uwzględnieniu progów proporcjonalności i istotności określonych w art. 8 ust. 10, art. 9 ust. 2, art. 10 ust. 4, art. 12 ust. 2 i art. 23 ust. 1 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2024/857 ⁶ .

3. Z obliczeń wyłącza się wszystkie instrumenty kapitału podstawowego Tier 1 oraz inne wieczyste fundusze własne bez jakiejkolwiek daty wcześniejszego wykupu.

4. Instytucje ze współczynnikiem ekspozycji nieobsługiwanych na poziomie co najmniej 2 % uwzględniają ekspozycje nieobsługiwane jako instrumenty wrażliwe na ogólne zmiany stóp procentowych, których modelowanie powinno odzwierciedlać oczekiwane przepływy środków pieniężnych oraz harmonogram tych przepływów. Ekspozycje nieobsługiwane uwzględnia się w kwocie pomniejszonej o rezerwy. W tym celu jako ekspozycje nieobsługiwane określa się dłużne papiery wartościowe, kredyty i zaliczki klasyfikowane jako nieobsługiwane zgodnie z art. 47a ust. 3 rozporządzenia (UE) nr 575/2013, a współczynnik ekspozycji nieobsługiwanych oblicza się jako iloraz kwoty ekspozycji nieobsługiwanych i całkowitej kwoty brutto dłużnych papierów wartościowych, kredytów i zaliczek obliczonej na poziomie instytucji.

5. Marże handlowe i inne elementy składowe spreadu w płatnościach odsetek traktuje się, pod względem ich uwzględniania lub nieuwzględniania w przepływach środków pieniężnych, zgodnie z wewnętrznym podejściem instytucji w zakresie zarządzania i pomiaru w odniesieniu do ryzyka stopy procentowej w portfelu bankowym. Jeżeli nie uwzględnia się marż handlowych i innych elementów składowych spreadu, instytucje:

a) stosują przejrzystą metodykę określania stopy procentowej wolnej od ryzyka w momencie powstania każdego instrumentu;

b) stosują metodykę, która jest stosowana spójnie przez wszystkie jednostki organizacyjne;

c) zapewniają, by nieuwzględnianie marż handlowych i innych elementów składowych spreadu w przepływach środków pieniężnych było spójne ze sposobem, w jaki instytucja zarządza ryzykiem stopy procentowej w portfelu bankowym oraz zabezpiecza się przed tym ryzykiem;

d) zgłaszają ich nieuwzględnianie właściwemu organowi.

6. Zmianę wartości ekonomicznej kapitału własnego oblicza się przy założeniu bilansu odpływów, w przypadku którego istniejące pozycje zapadają i nie są zastępowane.

7. W odniesieniu do każdej waluty stosuje się uzależnione od terminu zapadalności dolne ograniczenie stopy procentowej po wystąpieniu wstrząsu, rozpoczynające się od -150 punktów bazowych w przypadku natychmiastowego terminu zapadalności. To dolne ograniczenie wzrasta o trzy punkty bazowe za każdy kolejny rok i osiąga ostatecznie wartość 0 % w przypadku terminów zapadalności wynoszących 50 lat i więcej. Jeżeli obserwowane stopy procentowe są niższe niż dolne ograniczenie stopy procentowej po wystąpieniu wstrząsu, instytucje stosują obserwowaną niższą stopę procentową.

8. Obliczając zagregowaną zmianę dla każdego scenariusza wstrząsu stóp procentowych, instytucje sumują wszystkie dodatnie i ujemne zmiany występujące w przypadku każdej waluty. Waluty inne niż waluta sprawozdawcza przelicza się na walutę sprawozdawczą według natychmiastowego kursu walutowego w Europejskim Banku Centralnym na dzień odniesienia. Zmiany dodatnie są ważone współczynnikiem wynoszącym 50 % lub współczynnikiem wynoszącym 80 % w przypadku walut objętych mechanizmem kursowym ERM II z formalnie uzgodnionym zakresem wahań węższym niż zakres standardowy wynoszący +/-15 %. Ważone zyski ujmuje się do wyższej z następujących wartości:

a) bezwzględnej wartości ujemnych zmian w euro lub w walutach objętych mechanizmem ERM II lub

b) wartości będącej wynikiem zastosowania współczynnika wynoszącego 50 % do dodatniej zmiany w, odpowiednio, walutach objętych mechanizmem ERM II lub euro.

9. W odniesieniu do dyskontowania stosuje się odpowiednią ogólną wolną od ryzyka krzywą rentowności dla każdej waluty. Ta krzywa rentowności nie obejmuje spreadów kredytowych lub spreadów płynności specyficznych dla instrumentu, branży lub podmiotu.

10. Przy szacowaniu ryzyka związanego z produktami wrażliwymi na zmiany stóp procentowych, które to produkty są powiązane z inflacją lub innymi czynnikami rynkowymi, stosuje się ostrożne założenia. Założenia te opierają się na aktualnej lub ostatnio zaobserwowanej wartości, na prognozach renomowanej instytucji badań ekonomicznych lub na innych powszechnie uznawanych praktykach rynkowych i są zasadniczo niezależne od scenariuszy.

Artykuł  4

Zmiany wyniku odsetkowego netto instytucji

1. W swoich obliczeniach wyniku odsetkowego netto instytucje uwzględniają wspólne założenia na potrzeby modelowania i założenia parametryczne określone w art. 3 ust. 2, 3, 4 i 7-10. Ponadto w swoich obliczeniach wyniku odsetkowego netto instytucje uwzględniają wspólne założenia na potrzeby modelowania i założenia parametryczne określone w ust. 2-4 niniejszego artykułu.

2. Instytucje uwzględniają w swoich obliczeniach przychody z tytułu odsetek i wydatki z tytułu odsetek w trakcie jednorocznego okresu, niezależnie od terminu zapadalności i księgowego traktowania odpowiednich, wrażliwych na zmiany stóp procentowych instrumentów z portfela bankowego.

3. W swoich obliczeniach instytucje uwzględniają marże handlowe i inne elementy składowe spreadu.

4. Instytucje obliczają zmianę wyniku odsetkowego netto przy założeniu bilansu stałego, którego łączna wielkość i skład, w tym pozycje bilansowe i pozabilansowe, są utrzymywane w drodze zastąpienia instrumentów z zapadającymi lub podlegającymi przeszacowaniu przepływami środków pieniężnych nowymi instrumentami, które pod względem waluty, kwoty i okresu przeszacowania mają cechy porównywalne z instrumentami generującymi przepływy środków pieniężnych podlegające przeszacowaniu. Podstawę marż nowych instrumentów stanowią marże ostatnio zakupionych lub sprzedanych produktów o podobnych cechach. W przypadku instrumentów z notowanymi cenami rynkowymi zamiast historycznych spreadów rynkowych stosuje się najnowsze spready rynkowe.

Artykuł  5

Duże obniżenie

1. Do celów art. 98 ust. 5 akapit drugi lit. b) dyrektywy 2013/36/UE "duże obniżenie" oznacza spadek rocznego wyniku odsetkowego netto instytucji o więcej niż 5 % jej kapitału Tier 1, wynikający z nagłej i nieoczekiwanej zmiany poziomu stóp procentowych określonej w dowolnym z dwóch scenariuszy wstrząsu stosowanych do celów nadzorczych, o których to scenariuszach mowa w art. 1 ust. 2.

2. Duże obniżenie, o którym mowa w ust. 1, oblicza się w oparciu o następujący wzór:

Artykuł  6

Wejście w życie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 1 grudnia 2023 r.

ZAŁĄCZNIK

Część A: Wstrząsy stóp procentowych

	ARS	AUD	BGN	BRL	CAD	CHF	CNY	CZK	DKK	EUR	GBP
Równoległe	400	300	250	400	200	100	250	200	200	200	250
Krótkie	500	450	350	500	300	150	300	250	250	250	300
Długie	300	200	150	300	150	100	150	100	150	100	150

	HKD	HUF	IDR	INR	JPY	KRW	MXN	PLN	RON	RUB	SAR
Równoległe	200	300	400	400	100	300	400	250	350	400	200
Krótkie	250	450	500	500	100	400	500	350	500	500	300
Długie	100	200	350	300	100	200	300	150	250	300	150

	SEK	SGD	TRY	USD	ZAR
Równoległe	200	150	400	200	400
Krótkie	300	200	500	300	500
Długie	150	100	300	150	300

ARS	Peso argentyńskie	INR	Rupia indyjska
AUD	Dolar australijski	JPY	Jen japoński
BGN	Lew bułgarski	KRW	Won południowokoreański
BRL	Real brazylijski	MXN	Peso meksykańskie
CAD	Dolar kanadyjski	PLN	Złoty polski
CHF	Frank szwajcarski	RON	Lej rumuński
CNY	Yuan renminbi (Chiny)	RUB	Rubel rosyjski
CZK	Korona czeska	SAR	Rial saudyjski
DKK	Korona duńska	SEK	Korona szwedzka
EUR	Euro	SGD	Dolar singapurski
GBP	Funt szterling	TRY	Lira turecka
HKD	Dolar Hongkongu	USD	Dolar amerykański
HUF	Forint węgierski	ZAR	Rand (ZAR)
IDR	Rupia indonezyjska

Część B: Kalibracja wstrząsów stóp procentowych w przypadku walut niewymienionych w części A

1) Instytucje najpierw obliczają średnią dzienną stopę procentową przez zgromadzenie obejmującego 16 lat szeregu czasowego dziennych stóp procentowych wolnych od ryzyka, bez spreadów kredytowych lub spreadów płynności specyficznych dla instrumentu lub podmiotu, dla każdej waluty dla terminów zapadalności wynoszących 3 miesiące, 6 miesięcy, 1 rok, 2 lata, 5 lat, 7 lat, 10 lat, 15 lat i 20 lat, a następnie dla każdej waluty c obliczają średnią stopę procentową jako średnią arytmetyczną wszystkich obserwacji w ramach szeregów czasowych i dla wszystkich terminów zapadalności. Wynikiem jest jedna miara dla każdej waluty.

2) Jeżeli średnia stopa procentowa obliczona zgodnie z pkt 1 dla pierwszych siedmiu lat jest większa niż 700 punktów bazowych, stosuje się dane z ostatnich 10 lat, o ile są dostępne. Jeżeli średnia stopa procentowa obliczona zgodnie z pkt 1 dla pierwszych siedmiu lat wynosi nie więcej niż 700 punktów bazowych, stosuje się pełny szereg czasowy obejmujący 16 lat.

3) Wstrząsy stóp procentowych: równoległy, krótki i długi dla każdej waluty oblicza się przez zastosowanie odpowiedniego globalnego parametru wstrząsu z tabeli 1 do średniej stopy procentowej obliczonej zgodnie z pkt 1 i 2.

Tabela 1

Bazowe globalne parametry wstrząsu stóp procentowych

Równoległy		60 %
Krótki		85 %
Długi		40 %

4) Instytucje stosują dolne ograniczenie w wysokości 100 punktów bazowych, jak również zmienne górne ograniczenia w wysokości, odpowiednio, 500 punktów bazowych dla wstrząsu krótkoterminowego, 400 punktów bazowych dla wstrząsu równoległego oraz 300 punktów bazowych dla wstrząsu długoterminowego.

5) Zestaw wstrząsów stóp procentowych dla każdej waluty zaokrągla się następnie do najbliższych 50 punktów bazowych.

¹ Dz.U. L 176 z 27.6.2013, s. 338.

² SRP - Supervisory review process - SRP31 - Interest rate risk in the banking book [Proces nadzoru - ryzyko stopy procentowej wynikające z działalności w ramach portfela bankowego] (link).

³ EBA/GL/2018/02 z 18 lipca 2018 r. (link).

⁴ Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1093/2010 z dnia 24 listopada 2010 r. w sprawie ustanowienia Europejskiego Urzędu Nadzoru (Europejskiego Urzędu Nadzoru Bankowego), zmiany decyzji nr 716/2009/WE oraz uchylenia decyzji Komisji 2009/78/WE (Dz.U. L 331 z 15.12.2010, s. 12).

⁵ Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 z dnia 26 czerwca 2013 r. w sprawie wymogów ostrożnościo- wych dla instytucji kredytowych oraz zmieniające rozporządzenie (UE) nr 648/2012 (Dz.U. L 176 z 27.6.2013, s. 1).

⁶ Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2024/857 z dnia 1 grudnia 2023 r. uzupełniające dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/36/UE w odniesieniu do regulacyjnych standardów technicznych określających standardową metodykę i uproszczoną standardową metodykę w celu oceny ryzyka z tytułu potencjalnych zmian stóp procentowych, które wpływają zarówno na wartość ekonomiczną kapitału własnego, jak i na wynik odsetkowy netto z działalności w ramach portfela bankowego instytucji (Dz.U. L, 2024/857, 24.4.2024, ELI: http://data.europa.eu/eli/reg_del/2024/857/oj).