Rozporządzenie delegowane 2023/2779 uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 w odniesieniu do regulacyjnych standardów technicznych określających kryteria identyfikacji podmiotów z równoległego systemu bankowego, o których mowa w art. 394 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 575/2013
Dz.U.UE.L.2023.2779
Akt obowiązującyROZPORZĄDZENIE DELEGOWANE KOMISJI (UE) 2023/2779
z dnia 6 września 2023 r.
uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 w odniesieniu do regulacyjnych standardów technicznych określających kryteria identyfikacji podmiotów z równoległego systemu bankowego, o których mowa w art. 394 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 575/2013
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 z dnia 26 czerwca 2013 r. w sprawie wymogów ostrożnościowych dla instytucji kredytowych oraz zmieniające rozporządzenie (UE) nr 648/2012 1 , w szczególności jego art. 394 ust. 4 akapit czwarty,
(1) Działalność parabankowa (czyli działalność w tak zwanym równoległym systemie bankowym) może prowadzić do zwiększenia ryzyka dla stabilności finansowej. Udzielanie zezwoleń i prowadzenie nadzoru zgodnie z prawem Unii pozwala ograniczyć to ryzyko. W związku z tym należy postanowić, że podmiotów, które są objęte tym systemem udzielania zezwoleń i nadzoru, nie należy uznawać za podmioty z równoległego systemu bankowego. W tym celu należy ustanowić odpowiednie przepisy unijne.
(2) W trakcie niedawnego kryzysu związanego z COVID-19 fundusze rynku pieniężnego borykały się z poważnymi problemami związanymi z płynnością. Uwypukliło to fakt, że ryzyko związane z funduszami rynku pieniężnego, w szczególności w skrajnych warunkach rynkowych, nie jest w pełni ograniczone przez obowiązujące w Unii wymogi ostrożnościowe, w związku z czym może prowadzić do zwiększenia ryzyka dla stabilności finansowej. Z tego względu ekspozycje wobec funduszy rynku pieniężnego należy uznać za ekspozycje wobec podmiotów z równoległego systemu bankowego.
(3) Działalność alternatywnych funduszy inwestycyjnych stosujących dźwignię finansową na znaczną skalę wiąże się z dodatkowym ryzykiem, które nie jest uznawane za odpowiednio ograniczone z perspektywy ostrożnościowej przez wymogi nałożone na zarządzających aktywami tych funduszy na podstawie dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/61/UE 2 . W związku z tym należy zapewnić, by instytucje traktowały alternatywne fundusze inwestycyjne jako podmioty z równoległego systemu bankowego w przypadku, gdy przedsiębiorstwa te stosują dźwignię finansową na znaczną skalę, udzielają kredytów w ramach swojej podstawowej działalności gospodarczej lub dokonują na własny rachunek zakupu ekspozycji z tytułu kredytów udzielanych osobom trzecim.
(4) Instytucje nie powinny uznawać za podmioty z równoległego systemu bankowego instytucji finansowych, które są traktowane jak instytucje do celów obliczania aktywów ważonych ryzykiem w ramach metody standardowej określonej w art. 119 ust. 5 rozporządzenia (UE) nr 575/2013, gdyż takie instytucje finansowe posiadają zezwolenie na działalność wydane przez właściwe organy i są nadzorowane przez te organy oraz podlegają wymogom ostrożnoś- ciowym porównywalnym pod względem surowości z wymogami stosowanymi wobec instytucji.
(5) Ze względu na ich publiczny lub częściowo publiczny charakter lub ich status spółdzielni określone podmioty są wyraźnie wyłączone z zakresu stosowania dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/36/UE 3 , rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 648/2012 4 oraz rozporządzenia (UE) nr 575/2013. Z tego względu instytucje nie powinny uznawać tych podmiotów za podmioty z równoległego systemu bankowego.
(6) Art. 4 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/138/WE 5 wyłącza określone zakłady ubezpieczeń i zakłady reasekuracji z zakresu stosowania tej dyrektywy ze względu na ich wielkość. Ponieważ są to małe zakłady, nie stwarzają one znaczącego ryzyka dla stabilności finansowej. Z tego względu instytucje nie powinny uznawać tych zakładów za podmioty z równoległego systemu bankowego.
(7) Działalność w zakresie pośrednictwa kredytowego prowadzona przez podmioty, które wchodzą w skład grupy niefi- nansowej, prowadzona w imieniu innych podmiotów wchodzących w skład tej grupy niefinansowej, ma ograniczony zakres. Z tego względu podmioty te nie stwarzają znaczącego ryzyka dla stabilności finansowej i w związku z tym również nie powinny być uznawane za podmioty z równoległego systemu finansowego.
(8) Podmioty, które są objęte nadzorem prowadzonym na zasadzie skonsolidowanej nad instytucjami, które podlegają wymogom ostrożnościowym określonym w rozporządzeniu (UE) nr 575/2013, nie powinny być identyfikowane jako podmioty z równoległego systemu bankowego, gdyż ryzyko stwarzane przez te podmioty jest uwzględnione na poziomie skonsolidowanym.
(9) Podstawowe zasady efektywnego nadzoru bankowego (Basel Core Principles for effective banking supervision) odzwierciedlają zasady uzgodnione na szczeblu międzynarodowym i stanowią solidną podstawę dla regulacji, nadzoru, ładu korporacyjnego i zarządzania ryzykiem w przypadku krajowych sektorów bankowych. Instytucja z państwa trzeciego, która uzyskała zezwolenie od organu nadzoru stosującego te Podstawowe zasady efektywnego nadzoru bankowego (oraz podlega nadzorowi tego organu), nie powinna zatem stwarzać znaczącego ryzyka dla stabilności finansowej i nie powinna być identyfikowana jako podmiot z równoległego systemu bankowego.
(10) Z tego samego względu jednostki zależne jednostki dominującej, która uzyskała zezwolenie i podlega nadzorowi zgodnie z Podstawowymi zasadami efektywnego nadzoru bankowego, które to jednostki zależne są objęte konsolidacją ostrożnościową i nadzorem na zasadzie skonsolidowanej prowadzonym nad tą jednostką dominującą, nie powinny być uznawane za podmioty z równoległego systemu bankowego.
(11) W pkt 1, 2, 3, 6, 7, 8 i 10 załącznika I do dyrektywy 2013/36/UE wymieniono określone usługi i rodzaje działalności, które uznaje się za usługi bankowe i działalność bankową. Istnieją jednak inne usługi świadczone przez określone podmioty oraz inne rodzaje prowadzonej przez nie działalności, które są bardzo podobne do tych usług bankowych i tej działalności bankowej, w przypadku gdy są one związane z transformacją terminów zapadalności, transformacją płynności, stosowaniem dźwigni finansowej lub przeniesieniem ryzyka kredytowego. Z tego względu do celów identyfikacji podmiotów z równoległego systemu bankowego te usługi i rodzaje działalności powinny być uznawane za usługi bankowe i działalność bankową.
(12) Podstawę niniejszego rozporządzenia stanowi projekt regulacyjnych standardów technicznych przedłożony Komisji przez Europejski Urząd Nadzoru Bankowego.
(13) Europejski Urząd Nadzoru Bankowego przeprowadził otwarte konsultacje publiczne na temat projektu regulacyjnych standardów technicznych, który stanowi podstawę niniejszego rozporządzenia, dokonał analizy potencjalnych powiązanych kosztów i korzyści oraz zwrócił się o opinię do Bankowej Grupy Interesariuszy powołanej na podstawie art. 37 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1093/2010 6 ,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Sporządzono w Brukseli dnia 6 września 2023 r.