Rozporządzenie delegowane 2023/1127 uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2022/2065 o szczegółową metodykę i procedury dotyczące opłat nadzorczych pobieranych przez Komisję od dostawców bardzo dużych platform internetowych i bardzo dużych wyszukiwarek internetowych

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2023.149.16

Akt obowiązujący

Wersja od: 9 czerwca 2023 r.

ROZPORZĄDZENIE DELEGOWANE KOMISJI (UE) 2023/1127

z dnia 2 marca 2023 r.

uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2022/2065 o szczegółową metodykę i procedury dotyczące opłat nadzorczych pobieranych przez Komisję od dostawców bardzo dużych platform internetowych i bardzo dużych wyszukiwarek internetowych

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2022/2065 z dnia 19 października 2022 r. w sprawie jednolitego rynku usług cyfrowych oraz zmiany dyrektywy 2000/31/WE (akt o usługach cyfrowych) ¹ , w szczególności jego art. 43 ust. 4,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Zgodnie z art. 43 rozporządzenia (UE) 2022/2065 Komisja musi pobierać od dostawców bardzo dużych platform internetowych i bardzo dużych wyszukiwarek internetowych roczne opłaty nadzorcze, których całkowita kwota musi obejmować łączne szacunkowe koszty, oszacowane rozsądnie z odpowiednim wyprzedzeniem, ponoszone przez Komisję w związku z wykonywaniem zadań nadzorczych wynikających z tego rozporządzenia.

(2) Przy określaniu szacunkowych kosztów na potrzeby opłat nadzorczych pobieranych w roku n należy uwzględnić wszystkie zasoby kadrowe, które wykorzysta Komisja w roku n+1 do realizacji zadań, o których mowa w art. 43 ust. 2 rozporządzenia (UE) 2022/2065, w tym urzędników, pracowników zatrudnionych na czas określony, pracowników kontraktowych i oddelegowanych ekspertów krajowych. Biorąc pod uwagę, że szacunki odnoszą się do przyszłych kosztów, powinny one opierać się na średnich kosztach wyrażonych jako ekwiwalent pełnego czasu pracy powiększonych o średnie mające zastosowanie składki na ubezpieczenia społeczne i wydatki operacyjne związane z tymi zasobami ludzkimi. Te wydatki operacyjne powinny zatem obejmować średnie koszty poniesione w celu przyjęcia pełnej równoważnej jednostki personelu i umożliwienia jej pracy w infrastrukturze informatycznej i fizycznej Komisji, takie jak koszty regularnie określane przez służby Komisji w kontekście obliczania średnich kosztów personelu do celów oceny skutków finansowych regulacji.

(3) Oprócz wyżej wymienionych kosztów związanych z zasobami kadrowymi Komisja musi również oszacować pozostałe konkretne wydatki operacyjne i administracyjne ponoszone w związku z wykonywaniem zadań, o których mowa w art. 43 ust. 2 rozporządzenia (UE) 2022/2065, takich jak prowadzenie badań, zatrudnianie ekspertów, realizacja badań ankietowych, misji, organizacja spotkań lub też rozwój lub wykorzystanie konkretnego oprogramowania lub konkretnych narzędzi lub usług informatycznych. W rocznym oszacowaniu całkowitej kwoty kosztów należy ponadto uwzględnić różnicę między szacunkowymi kosztami a kosztami poniesionymi w poprzednim roku według danych podanych w rocznym sprawozdaniu przyjętym przez Komisję.

(4) Całkowitą kwotę kosztów corocznie szacowanych przez Komisję powinni pokrywać dostawcy bardzo dużych platform internetowych i bardzo dużych wyszukiwarek internetowych w ramach opłaty nadzorczej pobieranej od nich w związku ze świadczeniem wskazanych usług podlegających opłacie nadzorczej w każdym roku kalendarzowym. Aby zapewnić spójność z decyzjami wskazującymi podejmowanymi na podstawie art. 33 ust. 4 rozporządzenia (UE) 2022/2065, w definicji terminu "dostawca wskazanej usługi lub wskazanych usług" należy zawrzeć odniesienie do adresata lub adresatów odpowiednich decyzji wskazujących podejmowanych na podstawie art. 33 ust. 4 rozporządzenia (UE) 2022/2065. Jeżeli decyzja przyjęta na podstawie art. 33 ust. 4 rozporządzenia (UE) 2022/2065 jest skierowana do więcej niż jednej osoby prawnej, wszyscy jej adresaci powinni ponosić odpowiedzialność solidarną za uiszczenie opłaty nadzorczej za daną usługę lub dane usługi.

(5) Usługi uwzględniane w danym roku n powinny obejmować usługi już podlegające obowiązkom mającym zastosowanie do bardzo dużych platform internetowych i bardzo dużych wyszukiwarek internetowych na początku roku, a także usługi, wobec których decyzja wskazująca lub decyzja znosząca wskazanie wejdzie w życie w tymże roku kalendarzowym, mając na uwadze, że oba te rodzaje decyzji wchodzą w życie po upływie czterech miesięcy od powiadomienia o nich dostawcę na podstawie art. 33 ust. 6 rozporządzenia (UE) 2022/2065. Termin ten należy obliczać zgodnie z ogólnymi zasadami określonymi w rozporządzeniu Rady (EWG, Euratom) nr 1182/71 ²  określającym zasady mające zastosowanie do okresów, dat i terminów.

(6) Komisja powinna określić całkowitą kwotę opłaty nadzorczej pobieranej każdego roku od każdego dostawcy, w pierwszej kolejności ustalając podstawową kwotę w odniesieniu do wskazanej usługi. Podstawowa kwota w odniesieniu do usługi powinna stanowić iloraz całkowitych kosztów w roku n+1 i liczby wszystkich wskazanych usług uwzględnionych w roku n. Przy określaniu podstawowej kwoty należy wziąć pod uwagę liczbę dni, w których dana usługa stanowiła wskazaną usługę w roku n. Po drugie, w celu zapewnienia, aby indywidualne opłaty nadzorcze były proporcjonalne do wielkości wskazanej usługi, którą to wielkość określa się na podstawie średniej liczby aktywnych miesięcznie odbiorców w Unii, Komisja powinna skorygować podstawową kwotę o współczynnik proporcjonalny do liczby aktywnych odbiorców wynikającej z dostępnych informacji.

(7) Zgodnie z art. 43 ust. 5 rozporządzenia (UE) 2022/2065 od żadnego dostawcy wskazanej usługi lub wskazanych usług nie można pobierać całkowitej kwoty opłaty nadzorczej przekraczającej jego możliwości finansowe, tj. przekraczające 0,05 % jego światowego rocznego dochodu netto. Odniesienie do dochodu netto, obejmującego całkowite przychody pomniejszone o koszty ponoszone przez dostawcę, powinno zapewnić uwzględnienie zdolności płatniczej dostawcy, w tym w przypadku dostawców odnotowujących straty. Aby określić taki limit zgodnie z mającymi zastosowanie standardami sprawozdawczości finansowej, należy odnieść się do pojęcia całkowitego światowego zysku w poprzednim roku obrotowym, który to zysk ustala się na podstawie najbardziej wiarygodnych dostępnych danych dostawcy zawartych w sprawozdaniach finansowych przekazanych Komisji. Należy zatem odnieść się do międzynarodowych standardów sprawozdawczości finansowej stosowanych zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1606/2002 ³ , jeśli korzysta z nich dany dostawca, lub, alternatywnie, zgodnie ze sprawozdaniem finansowym sporządzonym według wymogów w zakresie sprawozdawczości wynikających z dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/34/UE ⁴ . Jeżeli do danego dostawcy nie mają zastosowania ani międzynarodowe standardy sprawozdawczości finansowej, ani dyrektywa 2013/34/UE, należy odnieść się do dowolnego innego mającego zastosowanie do tego dostawcy i możliwego do zaakceptowania standardu sprawozdawczości państwa trzeciego, takiego jak standard sprawozdawczości państwa trzeciego uznawany za równoważny międzynarodowym standardom sprawozdawczości finansowej lub dowolny inny standard sprawozdawczości państwa trzeciego, który można uznać za zasadniczo akceptowalny do celów wszelkich innych przepisów Unii. W przypadku gdy dostawca posiada skonsolidowane sprawozdanie finansowe, wówczas skonsolidowany światowy zysk grupy, do której należy ten dostawca, najlepiej odzwierciedla jego możliwości finansowe w zakresie uiszczenia opłaty nadzorczej, ponieważ grupa udostępnia swoje zasoby finansowe temu dostawcy na potrzeby pokrycia całkowitej kwoty opłaty pobieranej za wszystkie wskazane usługi świadczone przez tego dostawcę.

(8) Jeżeli podstawowa kwota pobierana od danego dostawcy, lub suma odpowiednich podstawowych kwot w przypadku dostawcy świadczącego więcej niż jedną wskazaną usługę, przekracza maksymalny ogólny limit, należy odpowiednio obniżyć kwotę ostatecznej opłaty nadzorczej pobieranej od tego dostawcy. W celu zapewnienia, aby w każdym przypadku całkowite roczne koszty pokrywano w ramach opłaty nadzorczej pobieranej za wszystkie wskazane usługi, pozostała kwota niepobrana od dostawców ze względu na zastosowanie maksymalnego ogólnego limitu powinna zostać pobrana od pozostałych dostawców, którzy nie osiągnęli tego limitu, proporcjonalnie do podstawowego wzoru podziału. Podziału pozostałych kwot między resztę dostawców wskazanych usług po zastosowaniu maksymalnego ogólnego limitu należy dokonywać do czasu, aż nie będzie już żadnej pozostałej kwoty.

(9) Zgodnie z art. 43 ust. 3 rozporządzenia (UE) 2022/2065 Komisja corocznie przyjmuje indywidualne akty wykonawcze określające indywidualną kwotę opłaty nadzorczej, która ma zostać pobrana od każdego dostawcy wskazanej usługi lub wskazanych usług, które podlegają obowiązkowi uiszczenia opłaty nadzorczej w danym roku kalendarzowym. Roczną procedurę pobierania opłaty należy zatem zorganizować w taki sposób, aby te akty wykonawcze były przyjmowane po tym, jak ogólne koszty roczne, które będą stanowić podstawę obliczania całkowitej kwoty pobieranych opłat nadzorczych, zostaną określone zgodnie z dokumentem przygotowawczym Komisji załączonym do projektu budżetu zgodnie z art. 41 ust. 8 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) 2018/1046 w sprawie zasad finansowych mających zastosowanie do budżetu ogólnego Unii ⁵ . Poszczególne akty wykonawcze mogą ponadto zostać przyjęte dopiero po określonej dacie, jeżeli można ustalić liczbę i wielkość wskazanych usług podlegających opłatom nadzorczym. Procedura powinna również uwzględniać zdolność ekonomiczną pod względem zysków odpowiednich dostawców, które to zyski identyfikuje się na podstawie informacji dostarczonych przez danego dostawcę. Informację na temat wstępnej kwoty pobieranej opłaty należy ponadto przekazać danemu dostawcy przed przyjęciem jakiejkolwiek decyzji wykonawczej przez Komisję, aby umożliwić mu przedstawienie uwag, które należy uwzględnić przy określaniu ostatecznej kwoty opłaty nadzorczej. Po rozpatrzeniu przedłożonych uwag Komisja powinna przyjąć odpowiedni akt wykonawczy określający indywidualną opłatę nadzorczą płatną jako należność zgodnie z art. 98 rozporządzenia (UE, Euratom) 2018/1046, która ma zostać wpłacona do końca tego samego roku kalendarzowego, tak aby dostępne były niezbędne zasoby na pokrycie szacowanych kosztów na następny rok.

(10) Brak płatności w terminie wyznaczonym w aktach wykonawczych powinien skutkować odzyskaniem nieuiszczonej kwoty wraz z odsetkami za zwłokę według stopy stosowanej przez Europejski Bank Centralny do jego głównych operacji refinansujących powiększonej o 3,5 %, zgodnie z art. 99 ust. 2 rozporządzenia (UE, Euratom) 2018/1046.

(11) Aby zapewnić rozliczalność i przejrzystość kosztów poniesionych przez Komisję i uzyskanych przez nią dochodów w związku z zadaniami nadzorczymi przeprowadzonymi zgodnie z rozporządzeniem (UE) 2022/2065, Komisja powinna corocznie zgłaszać je Parlamentowi Europejskiemu i Radzie oraz udostępniać publicznie takie sprawozdanie na swojej stronie internetowej. Aby zapewnić spójność między szacunkowymi kosztami a konkretnymi kosztami faktycznie poniesionymi w związku z nadzorem w danym roku, w sprawozdaniu tym należy ponadto porównać odpowiednie kwoty na podstawie płatności faktycznie dokonanych w danym okresie w przypadku poszczególnych danych kategorii kosztów, o których mowa w art. 43 ust. 2 rozporządzenia (UE) 2022/2065, a także uwzględniając wszelkie zaciągnięte w tym roku zobowiązania na wydatki, w tym w związku z dowolnym orzeczeniem sądowym wydanym w tym roku. Żadna różnica między szacunkową kwotą a kosztami faktycznie poniesionymi nie może wpływać na kwotę opłat nadzorczych pobieranych w danym roku, a zamiast tego taką różnicę należy uwzględnić w kolejnym oszacowaniu przez odliczenie nadwyżki od całkowitych kosztów oszacowanych na rok n+2 albo przez dodanie deficytu do całkowitych kosztów oszacowanych na rok n+2.

(12) W ramach oszacowania kosztów należy określić koszty, których poniesienie zaplanowano na kolejny rok kalendarzowy, co służy zapewnieniu, aby Komisja z wyprzedzeniem dysponowała wystarczającymi zasobami. Od czasu wejścia w życie rozporządzenia (UE) 2022/2065 do 1 stycznia 2024 r. Komisja poniesie już lub zaplanuje koszty przewidziane w art. 43 ust. 2 rozporządzenia (UE) 2022/2065, które nie mogły zostać uwzględnione w żadnej wcześniejszej opłacie nadzorczej, a zatem musiały zostać co na ogół pokryte z innych środków przewidzianych w budżecie Unii przyjętym na rok 2023. W związku z tym, do celów określenia całkowitych opłat pobieranych w 2023 r., do kosztów szacunkowych na 2024 r. można dodać jedynie koszty, które nie zostały jeszcze pokryte z istniejących środków w budżecie ogólnym Unii na 2023 r., zgodnie z informacjami zawartymi w przeglądzie towarzyszącym szacunkom. W związku z tym, w celu ustalenia nadwyżki lub deficytu, które należy uwzględnić w poniższych szacunkach, w pierwszym sprawozdaniu dla Parlamentu Europejskiego i Rady należy uwzględnić jedynie koszty poniesione w 2022 r. od wejścia w życie rozporządzenia (UE) 2022/2065 i w 2023 r., które nie zostały jeszcze pokryte z istniejących środków,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł  1

Definicje

Do celów niniejszego rozporządzenia stosuje się następujące definicje:

1) "wskazana usługa" oznacza usługę pośrednią wskazaną jako bardzo duża platforma internetowa lub bardzo duża wyszukiwarka internetowa na podstawie art. 33 ust. 4 rozporządzenia (UE) 2022/2065;

2) "dostawca wskazanej usługi lub wskazanych usług" oznacza każdego dostawcę będącego adresatem jednej lub większej liczby decyzji Komisji wskazujących go jako bardzo dużą platformę internetową lub bardzo dużą wyszukiwarkę internetową na podstawie art. 33 ust. 4 rozporządzenia (UE) 2022/2065;

3) "podstawowa kwota" oznacza kwotę obliczoną w odniesieniu do każdej wskazanej usługi zgodnie z art. 4 i przed zastosowaniem maksymalnego ogólnego limitu, o którym mowa w art. 5.

Artykuł  2

Oszacowanie całkowitych rocznych kosztów

1. Komisja corocznie oszacowuje całkowite roczne koszty, które zgodnie z oczekiwaniami mają zostać poniesione w związku z wykonaniem zadań, o których mowa w art. 43 ust. 2 rozporządzenia (UE) 2022/2065, w kolejnym roku kalendarzowym (rok n+1) zgodnie z procedurą określoną w art. 6 ust. 1 niniejszego rozporządzenia. Na podstawie kwoty całkowitych rocznych kosztów oszacowanych za rok n+1 określa się całkowitą kwotę opłat nadzorczych pobieranych w roku n. Tę szacunkową kwotę pobiera się w całości od dostawców wskazanych usług w formie opłat nadzorczych obliczonych zgodnie z niniejszym rozporządzeniem.

2. Przy oszacowaniu całkowitych kosztów rocznych Komisja uwzględnia:

a) zasoby kadrowe niezbędne do wykonania zadań, o których mowa w art. 43 ust. 2 rozporządzenia (UE) 2022/2065, z uwzględnieniem różnych kategorii urzędników i innych pracowników Unii zatrudnionych przez Komisję. Koszty te szacuje się na podstawie średnich kosztów wyrażonych jako ekwiwalent pełnego czasu pracy, które to koszty obejmują proporcjonalne średnie koszty operacyjne i stosowne składki na ubezpieczenie społeczne związane z takimi zasobami kadrowymi;

b) wszelkie niezbędne pozostałe wydatki operacyjne i administracyjne ponoszone w związku z wykonywaniem zadań, o których mowa w art. 43 ust. 2 rozporządzenia (UE) 2022/2065, które to wydatki zgodnie z oczekiwaniami mają zostać poniesione w roku n+1, z uwzględnieniem niewyczerpującego wykazu pozycji zawartego w załączniku I do niniejszego rozporządzenia.

3. W każdym oszacowaniu całkowitych rocznych kosztów uwzględnia się dodatnią albo ujemną kwotę poniesionych kosztów wskazaną w sprawozdaniu, o którym mowa w art. 8 ust. 4. W szczególności w przypadku deficytu - tj. jeżeli kwota szacunkowych kosztów za rok n była niższa niż zgłoszona kwota kosztów poniesionych w roku n - całkowitą kwotę rocznych kosztów oszacowanych za rok n+2, która ma zostać pobrana w roku n+1, powiększa się o kwotę deficytu odnotowanego w roku n. W przypadku nadwyżki - tj. jeżeli kwota szacunkowych kosztów za rok n przewyższa zgłoszoną kwotę kosztów poniesionych w tym roku - całkowitą kwotę rocznych kosztów oszacowanych za rok n+2, która ma zostać pobrana w roku n+1, pomniejsza się o kwotę nadwyżki odnotowanej w roku n.

Artykuł  3

Coroczne określanie wskazanych usług

Opłatę nadzorczą w danym roku n pobiera się za następujące wskazane usługi:

a) każdą usługę, która już 1 stycznia tego roku podlegała obowiązkom określonym w rozdziale III sekcja 5 rozporządzenia (UE) 2022/2065 zgodnie z art. 33 ust. 6 tego rozporządzenia, w tym każdą usługę, której wskazanie zostaje skutecznie zniesione po tej dacie zgodnie z art. 33 ust. 6 tego rozporządzenia.

b) każdą usługę, która zaczyna podlegać obowiązkom określonym w rozdziale III sekcja 5 rozporządzenia (UE) 2022/2065 zgodnie z art. 33 ust. 6 tego rozporządzenia między 1 stycznia a 31 grudnia tego roku.

Artykuł  4

Określanie podstawowej kwoty dla każdej usługi

1. W odniesieniu do każdej wskazanej usługi podlegającej opłatom nadzorczym zgodnie z art. 3, podstawową kwotę w roku n oblicza się jako udział w szacowanych całkowitych kosztach rocznych w roku n+1 zgodnie z art. 2, proporcjonalnie do średniej liczby aktywnych miesięcznie odbiorców wskazanej usługi zgodnie ze współczynnikiem (U), o którym mowa w ust. 2 niniejszego artykułu, oraz z uwzględnieniem okresu, w którym usługa została wskazana zgodnie ze współczynnikiem (T), o którym mowa w ust. 3 niniejszego artykułu, zgodnie z następującym wzorem:

2. Współczynnik (U) służący do obliczania podstawowej kwoty w odniesieniu do każdej wskazanej usługi ma wartość określoną w załączniku II odpowiadającą średniej liczby aktywnych miesięcznie odbiorców w przeliczeniu na miliony jednostek, zaokrągloną w dół do najbliższych stu tysięcy.

Średnia liczba aktywnych miesięcznie odbiorców każdej wskazanej usługi określająca mający zastosowanie współczynnik zgodnie z akapitem pierwszym niniejszego ustępu jest liczbą wynikającą z danych przekazanych przez dostawcę platformy internetowej lub wyszukiwarki internetowej zgodnie z art. 24 ust. 2 rozporządzenia (UE) 2022/2065 lub informacji żądanych zgodnie z art. 24 ust. 3 tego rozporządzenia, lub każdych innych informacji będących w posiadaniu Komisji, dostępnych w dniu 31 sierpnia roku n.

3. Współczynnik (T) służący do obliczania podstawowej kwoty w odniesieniu do każdej wskazanej usługi stanowi stosunek liczby dni, podczas których usługa jest wskazana w roku n, do liczby dni w roku, obliczony w następujący sposób:

Zgodnie z art. 33 ust. 6 rozporządzenia (UE) 2022/2065 uznaje się, że okres wskazania rozpoczyna się po upływie czterech miesięcy od daty powiadomienia o decyzji wskazującej zgodnie z art. 33 ust. 4 rozporządzenia (UE) 2022/2065 i kończy się po upływie czterech miesięcy od powiadomienia o decyzji znoszącej wskazanie zgodnie z art. 33 ust. 5 rozporządzenia (UE) 2022/2065.

Artykuł  5

Określanie całkowitej kwoty opłaty nadzorczej oraz stosowanie maksymalnego ogólnego limitu w odniesieniu do pojedynczego dostawcy

1. Każdego roku dany dostawca wskazanej usługi lub wskazanych usług wnosi opłatę nadzorczą wynikającą z podstawowej kwoty lub sumy podstawowych kwot, obliczonych zgodnie z art. 4 w odniesieniu do wskazanej usługi lub wskazanych usług, które świadczy, oraz dostosowań zastosowanych zgodnie z niniejszym artykułem.

2. Całkowita kwota opłaty nadzorczej pobieranej w danym roku od danego dostawcy wskazanej usługi lub wskazanych usług nie przekracza maksymalnego ogólnego limitu równego 0,05 % jego światowego zysku w poprzednim roku obrotowym. W przypadku gdy dostawca posiada skonsolidowane sprawozdanie finansowe, w celu ustalenia maksymalnego ogólnego limitu opłaty uwzględnia się skonsolidowane światowe zyski grupy, do której należy ten dostawca.

Do celów akapitu pierwszego niniejszego ustępu światowym zyskiem jest zysk wynikający z najbardziej wiarygodnych dostępnych danych z rocznych sprawozdań finansowych odnoszące się do ostatniego pełnego roku podatkowego przedstawionych przez danego dostawcę, w rozumieniu jednego z następujących:

a) międzynarodowych standardów sprawozdawczości finansowej mających zastosowanie zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1606/2002, jeżeli dostawca z nich korzysta;

b) pkt 17 załącznika V lub pkt 15 załącznika VI do dyrektywy 2013/34/UE;

c) dowolnego możliwego do zaakceptowania standardu sprawozdawczości państwa trzeciego, w przypadku gdy dostawca nie korzysta ani z lit. a) ani b).

3. W przypadku gdy podstawowa kwota lub suma podstawowych kwot obliczonych zgodnie z art. 4 w odniesieniu do wskazanej usługi lub wskazanych usług świadczonych przez danego dostawcę przekracza maksymalny ogólny limit określony w ust. 2 niniejszego artykułu, całkowita kwota opłaty nadzorczej pobieranej od tego dostawcy zostaje obniżona do tego limitu.

4. Suma wszelkich pozostałych kwot niepobranych zgodnie z ust. 3 niniejszego artykułu obciąża pozostałych dostawców wskazanych usług, którzy nie osiągnęli maksymalnego ogólnego limitu, proporcjonalnie do średniej liczby aktywnych miesięcznie odbiorców wskazanej usługi, która to liczba jest wyrażona jako współczynnik (U), o którym mowa w art. 4 ust. 2, oraz z uwzględnieniem okresu wskazania usługi, wyrażonego jako współczynnik (T), o którym mowa w art. 4 ust. 3, zgodnie z następującym wzorem:

W przypadku gdy zastosowanie niniejszego ustępu uruchamia możliwość stosowania maksymalnego ogólnego limitu w odniesieniu do co najmniej jednego pozostałego dostawcy wskazanej usługi lub wskazanych usług, ust. 3 i niniejszy ustęp mają nadal zastosowanie aż do rozliczenia wszystkich pozostałych kwot.

Artykuł  6

Roczna procedura ustalania indywidualnych opłat

1. Zgodnie z art. 41 ust. 8 rozporządzenia (UE, Euratom) 2018/1046 w kontekście ustalania projektu budżetu na rok n +1 Komisja określa, w odniesieniu do każdej odpowiedniej pozycji budżetowej, szacowaną kwotę zewnętrznych dochodów przeznaczonych na określony cel wynikających z opłat nadzorczych, które zostaną udostępnione na początku roku n+1, jako kwoty odpowiadające całkowitym rocznym kosztom oszacowanym za rok n+1 zgodnie z art. 2 niniejszego rozporządzenia.

Oszacowaniu na podstawie akapitu pierwszego niniejszego ustępu towarzyszy przygotowany przez Komisję przegląd wskazujący elementy uwzględnione w takim oszacowaniu zgodnie z poszczególnymi kategoriami kosztów określonymi w art. 2, który ma zostać opublikowany najpóźniej do dnia 30 czerwca każdego roku kalendarzowego na stronie internetowej Komisji.

2. Najpóźniej do dnia 31 sierpnia każdego roku każdy dostawca wskazanej usługi lub wskazanych usług podlegających opłacie nadzorczej zgodnie z art. 3 przedstawia Komisji swoje najnowsze sprawozdanie finansowe oraz wszelkie inne dokumenty potwierdzające służące do określenia maksymalnego ogólnego limitu zgodnie z art. 5, jak również, w stosownych przypadkach, wszelkie informacje niezbędne do zastosowania opłaty. W przypadku gdy dostawca nie przedstawi dokumentu koniecznego do określenia maksymalnego ogólnego limitu, zakłada się, że dostawca ten nie osiągnął tego limitu w danym roku kalendarzowym.

3. Najpóźniej do dnia 30 września każdego roku Komisja przekazuje każdemu dostawcy wskazanej usługi lub wskazanych usług określonych zgodnie z art. 3 wstępnie ustaloną kwotę opłaty nadzorczej w odniesieniu do wszystkich wskazanych usług świadczonych przez tego dostawcę, obliczoną zgodnie z metodyką określoną w art. 4 i 5. Dostawca przekazuje Komisji wszelkie uwagi dotyczące tych obliczeń w terminie dwóch tygodni od otrzymania informacji o wstępnie ustalonej kwocie.

4. Najpóźniej do dnia 30 listopada każdego roku, uwzględniając uwagi, o których mowa w ust. 3, Komisja przyjmuje decyzję wykonawczą przyjętą zgodnie z art. 43 ust. 3 rozporządzenia (UE) 2022/2065 i powiadamia o niej każdego dostawcę wskazanej usługi lub wskazanych usług określonych zgodnie z art. 3 niniejszego rozporządzenia, określając opłatę nadzorczą w odniesieniu do wskazanej usługi lub wskazanych usług świadczonych przez tego dostawcę, obliczoną zgodnie z metodyką określoną w art. 4 i 5 niniejszego rozporządzenia. W decyzji wykonawczej ustala się należność z tytułu opłaty nadzorczej w rozumieniu art. 98 rozporządzenia (UE, Euratom) 2018/1046 i określa się termin uiszczenia opłat nadzorczych do dnia 31 grudnia tego roku. Jeżeli decyzja przyjęta na podstawie art. 33 ust. 4 rozporządzenia (UE) 2022/2065 jest skierowana do więcej niż jednej osoby prawnej, wszyscy jej adresaci ponoszą odpowiedzialność solidarną za uiszczenie opłaty nadzorczej za wskazaną usługę lub wskazane usługi.

Artykuł  7

Sposoby płatności i finansowe konsekwencje niedokonania płatności

1. Wszystkie opłaty nadzorcze pobiera się w euro i zgodnie z informacjami dotyczącymi płatności przewidzianymi w decyzji wykonawczej przyjętej na podstawie art. 6 ust. 4.

2. Każde opóźnienie w płatnościach, częściowa płatność, brak płatności lub nieprzestrzeganie warunków płatności określonych w decyzji wykonawczej, o której mowa w art. 6 ust. 4 niniejszego rozporządzenia, stanowi podstawę do odzyskania niezapłaconej kwoty wraz z odsetkami w wysokości, o której mowa w art. 99 ust. 2 rozporządzenia (UE, Euratom) 2018/1046. Płatności te pozostają bez uszczerbku dla grzywien i okresowych kar pieniężnych mających zastosowanie zgodnie z art. 74 i 76 rozporządzenia (UE) 2022/2065.

Artykuł  8

Sprawozdawczość w zakresie poniesionych kosztów i pobranych opłat nadzorczych

1. Do dnia 31 marca każdego roku n Komisja składa Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie dotyczące kwoty całkowitych rocznych kosztów poniesionych w związku z realizacją jej zadań na podstawie rozporządzenia (UE) 2022/2065 oraz całkowitej kwoty rocznych opłat nadzorczych pobranych zgodnie z art. 6 ust. 4 niniejszego rozporządzenia w poprzednim roku (rok n-1).

2. W sprawozdaniu zgodnie z ust. 1 określa się konkretne koszty poniesione w związku z wykonaniem zadań, o których mowa w art. 43 ust. 2 rozporządzenia (UE) 2022/2065, zgodnie z kategoriami kosztów określonymi w art. 2 ust. 2 niniejszego rozporządzenia. Koszty obejmują wszelkie zobowiązania podjęte w roku n-1, nawet jeśli płatności odpowiadające tym zobowiązaniom nie zostały jeszcze wykonane.

3. W sprawozdaniu zgodnie z ust. 1 wskazuje się całkowitą kwotę opłat nadzorczych pobranych od dostawcy wskazanej usługi lub wskazanych usług, w tym termin odpowiednich płatności, wszelkie brakujące płatności lub opóźnienia w płatnościach, trwające postępowanie sądowe związane z decyzjami wykonawczymi, o których mowa w art. 6 ust. 4, oraz procedury odzyskiwania środków, o których mowa w art. 7 ust. 2, związane z pobranymi opłatami nadzorczymi, na dzień opracowania ostatecznej wersji sprawozdania.

4. W sprawozdaniu wskazuje się, stosownie do przypadku, wszelkie koszty poniesione zgodnie z ust. 2, które przekroczyły kwotę szacowanych kosztów za rok n-1, lub wszelką nadwyżkę szacowanych kosztów za rok n-1 w stosunku do kosztów poniesionych w tym roku zgodnie z ust. 2.

5. Komisja publikuje sprawozdanie zgodnie z ust. 1 na swojej stronie internetowej.

Artykuł  9

Przepisy przejściowe

1. Koszty, o których mowa w art. 2 ust. 1 i 2, już poniesione lub zaplanowane na okres od dnia 16 listopada 2022 r. do dnia 31 grudnia 2023 r. można dodać do pierwszego oszacowania kosztów odnoszących się do okresu 2024 zgodnie z art. 6 ust. 1, chyba że koszty te zostały już pokryte z pierwotnych środków przegłosowanych przez Parlament Europejski i Radę w odniesieniu do budżetu ogólnego Unii na 2023 r.

2. Komisja przyjmie pierwsze sprawozdanie zgodnie z art. 8 do 31 marca 2024 r., a sprawozdanie obejmuje okres od 16 listopada 2022 r. do 31 grudnia 2023 r. W celu określenia poniesionych kosztów zgodnie z art. 8 ust. 2 koszty poniesione ze środków, o których mowa w ust. 1, wskazuje się oddzielnie i nie są one uwzględniane do celów salda, o którym mowa w art. 8 ust. 4.

Artykuł  10

Wejście w życie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 2 marca 2023 r.

ZAŁĄCZNIKI

ZAŁĄCZNIK  I

Niewyczerpujący wykaz wydatków operacyjnych i administracyjnych

Do celów art. 2 ust. 2 lit. b) można uwzględnić następujące elementy związane z wykonywaniem zadań, o których mowa w art. 43 ust. 2 rozporządzenia (UE) 2022/2065:

– ostrożnościowe oszacowanie dotyczące wszelkich misji prowadzonych w ramach wykonywania uprawnień przyznanych Komisji na podstawie rozdziału IV sekcja 4 rozporządzenia (UE) 2022/2065, z uwzględnieniem szacunkowej liczby wskazanych usług,

– szacunkowe koszty fizycznych posiedzeń Europejskiej Rady ds. Usług Cyfrowych zgodnie z rozporządzeniem (UE) 2022/2065,

– planowane uczestnictwo we wszelkich spotkaniach lub wydarzeniach związanych z rozwojem wiedzy eksperckiej i zdolności w zakresie nadzorowania pojawiających się i systemowych problemów lub organizację takich spotkań lub wydarzeń,

– ostrożnościowe oszacowanie dotyczące badań i konsultacji zewnętrznych związanych z daną wskazaną usługą, w tym jej audytów, lub analizujących daną kategorię ryzyka wynikającą z oceny ryzyka w odniesieniu do wskazanej usługi zgodnie z art. 34 rozporządzenia (UE) 2022/2065,

– wszelkie istniejące lub planowane porozumienia między służbami Komisji, z innymi organami, biurami lub agencjami Unii lub każdym innym organem krajowym dotyczące analizy stanowiącej podstawę kontroli nadzorczej wskazanych usług,

– wszelkie opracowywanie lub wykorzystywanie dowolnych narzędzi cyfrowych lub środowiska cyfrowego, w tym oprogramowania i API, specjalnie zaprojektowanych do analizowania, nadzorowania i testowania funkcjonowania wszelkich wskazanych usług w celu zapewnienia zgodności z rozporządzeniem (UE) 2022/2065,

– ostrożnościowe oszacowanie dotyczące dostępu do baz danych i przeprowadzanie badań mających na celu identyfikację usług, które mają zostać wskazane, oraz ocenę wpływu funkcjonowania wskazanych usług w odniesieniu do aspektów regulowanych rozporządzeniem (UE) 2022/2065,

– ostrożnościowe oszacowanie wydatków związanych z utworzeniem, nabyciem, licencjonowaniem, subskrypcją, rozwojem, utrzymaniem i obsługą systemu wymiany informacji zgodnie z art. 85 rozporządzenia (UE) 2022/2065 oraz bazy danych zarządzanej przez Komisję zgodnie z art. 24 ust. 5 rozporządzenia (UE) 2022/2065.

ZAŁĄCZNIK  II

Współczynnik U

Średnia liczba aktywnych miesięcznie odbiorców wskazanej usługi (w mln użytkowników, zaokrąglona w dół do pierwszego miejsca po przecinku)	Współczynnik
45-54,9	1
55-64,9	1,2
65-74,9	1,4
75-84,9	1,6
85-94,9	1,8
95-104,9	2
W przypadku każdej liczby powyżej 105 mln lub poniżej 45 mln (w oczekiwaniu na skutki decyzji wydanej na podstawie art. 33 ust. 5 rozporządzenia (UE) 2022/2065): przedział co 10 mln aktywnych odbiorców, z odpowiednim współczynnikiem U obliczonym jako zaokrąglonym w dół do pierwszego miejsca po przecinku.

¹ Dz.U. L 277 z 27.10.2022, s. 1.

² Rozporządzenie Rady (EWG, Euratom) nr 1182/71 z dnia 3 czerwca 1971 r. określające zasady mające zastosowanie do okresów, dat i terminów (Dz.U. L 124 z 8.6.1971, s. 1).

³ Rozporządzenie (WE) nr 1606/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 19 lipca 2002 r. w sprawie stosowania międzynarodowych standardów rachunkowości (Dz.U. L 243 z 11.9.2002, s. 1).

⁴ Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/34/UE z dnia 26 czerwca 2013 r. w sprawie rocznych sprawozdań finansowych, skonsolidowanych sprawozdań finansowych i powiązanych sprawozdań niektórych rodzajów jednostek, zmieniająca dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2006/43/WE oraz uchylająca dyrektywy Rady 78/660/EWG i 83/349/EWG (Dz.U. L 182 z 29.6.2013, s. 19).

⁵ Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) 2018/1046 z dnia 18 lipca 2018 r. w sprawie zasad finansowych mających zastosowanie do budżetu ogólnego Unii, zmieniające rozporządzenia (UE) nr 1296/2013, (UE) nr 1301/2013, (UE) nr 1303/2013, (UE) nr 1304/2013, (UE) nr 1309/2013, (UE) nr 1316/2013, (UE) nr 223/2014 i (UE) nr 283/2014 oraz decyzję nr 541/2014/UE, a także uchylające rozporządzenie (UE, Euratom) nr 966/2012 (Dz.U. L 193 z 30.7.2018, s. 1).