Rozporządzenie delegowane 2022/2290 zmieniające rozporządzenie delegowane (UE) 2020/2015 w odniesieniu do niektórych wyłączeń z obowiązku wyładunku w wodach zachodnich na rok 2023
Dz.U.UE.L.2022.303.12
Akt jednorazowyROZPORZĄDZENIE DELEGOWANE KOMISJI (UE) 2022/2290
z dnia 19 sierpnia 2022 r.
zmieniające rozporządzenie delegowane (UE) 2020/2015 w odniesieniu do niektórych wyłączeń z obowiązku wyładunku w wodach zachodnich na rok 2023
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/472 z dnia 19 marca 2019 r. ustanawiające wieloletni plan gospodarowania stadami poławianymi w wodach zachodnich i wodach z nimi sąsiadujących oraz połowami eksploatującymi te stada, zmieniające rozporządzenia (UE) 2016/1139 i (UE) 2018/973 oraz uchylające rozporządzenia Rady (WE) nr 811/2004, (WE) nr 2166/2005, (WE) nr 388/2006, (WE) nr 509/2007 i (WE) nr 1300/2008 1 , w szczególności jego art. 13,
(1) W rozporządzeniu delegowanym Komisji (UE) 2020/2015 2 określono szczegóły dotyczące sposobu wdrożenia obowiązku wyładunku w odniesieniu do niektórych połowów dennych w wodach zachodnich na lata 2021-2023.
(2) Na mocy rozporządzenia delegowanego (UE) 2020/2015 niektóre wyłączenia z obowiązku wyładunku obowiązują tymczasowo do dnia 31 grudnia 2022 r. W takich przypadkach państwa członkowskie mające bezpośredni interes w zarządzaniu miały dostarczyć jak najszybciej, a w każdym razie nie później niż 1 maja 2022 r., dodatkowe informacje naukowe uzasadniające dane wyłączenie. Komitet Naukowo-Techniczny i Ekonomiczny ds. Rybołówstwa (STECF) miał ocenić przedstawione dowody do dnia 31 lipca 2022 r.
(3) W dniu 3 maja 2022 r. państwa członkowskie leżące nad wodami północnozachodnimi (Belgia, Irlandia, Hiszpania, Francja i Niderlandy) przedłożyły Komisji wspólną rekomendację. Zmienioną wersję wspólnej rekomendacji przedłożono 25 lipca 2022 r.
(4) We wspólnej rekomendacji wnioskowano o wprowadzenie nowego wyłączenia z uwagi na wysoką przeżywalność w odniesieniu do osobników soli poniżej minimalnego rozmiaru odniesienia do celów ochrony ("MCRS") złowionych w rejonie ICES 7e przez statki o długości poniżej 12 m przy użyciu włoków dennych rozpornicowych ("OTB") w odległości do sześciu mil morskich od brzegu, ale poza określonymi obszarami dojrzewania narybku, wyposażonych w worek włoka o rozmiarze oczek sieci większym niż 80 mm.
(5) STECF odnotował znaczną ilość informacji i wyjaśnień otrzymanych na poparcie tego wyłączenia i uznał niski poziom wielkości odrzutów w tego rodzaju połowach.
(6) Z uwagi na powody podane przez STECF, z którymi Komisja się zgadza, należy zatem przyznać wyłączenie do 31 grudnia 2023 r.
(7) We wspólnej rekomendacji wnioskowano także o nowe wyłączenie de minimis w odniesieniu do soli (Solea solea), maksymalnie 3 % całkowitych rocznych połowów tego gatunku przez statki używające włoków rozprzowych TBB o rozmiarze oczek sieci wynoszącym 80-119 mm, wyposażone w panel flamandzki, do połowu soli w rejonach ICES 7j i 7k.
(8) STECF odnotował poprawę osiągniętą dzięki wprowadzeniu bardziej selektywnych narzędzi połowowych oraz spadku niepożądanych połowów ryb niewymiarowych. Obecna wielkość odrzutów jest minimalna. STECF zauważył ponadto, że są realizowane plany mające na celu poszerzenie wiedzy na temat stada dzięki badaniom genetycznym, które mogą doprowadzić do lepszego zrozumienia granic stada i wielkości stada. STECF uznał, że pomaga to określić wpływ połowów i w związku z tym skupić środki zarządzania - takie jak wnioskowane wyłączenia - na obowiązku wyładunku.
(9) Biorąc pod uwagę trudności w dalszym zwiększaniu selektywności i minimalną wielkość odrzutów stwierdzoną przez STECF, należy zatem przyznać wyłączenie do 31 grudnia 2023 r., co umożliwi również państwom członkowskim kontynuowanie odpowiednich badań prowadzących docelowo do poszerzenia wiedzy o stadzie.
(10) W art. 13 ust. 1 lit. a) rozporządzenia delegowanego (UE) 2020/2015 przyznano wyłączenie de minimis w odniesieniu do witlinka (Merlangius merlangus), maksymalnie 5 % całkowitych rocznych połowów tego gatunku dokonanych przez statki używające włoków dennych i niewodów o rozmiarze oczek sieci równym co najmniej 80 mm (OTB, OTT, OT, PTB, PT, SSC, SDN, SPR, SX, SV, TBN, TBS, TB, TX), włoków pelagicznych (OTM i PTM) oraz włoków roz- przowych (BT2) o rozmiarze oczek sieci wynoszącym 80-119 mm, w rejonach ICES 7b-7k.
(11) We wspólnej rekomendacji wnioskowano o przedłużenie stosowania tego wyłączenia do 31 grudnia 2023 r. w rejonach ICES 7d i 7e.
(12) STECF zauważył, że z powodu braku danych dotyczących połowów w odniesieniu do wszystkich państw członkowskich zaangażowanych we flotę, nie jest możliwa pełna ocena wpływu wyłączenia, ale docenia stałe działania prowadzone przez państwa członkowskie na wodach północnozachodnich na rzecz poprawy selektywności w odpowiednich rodzajach połowów. STECF ponawia jednak stwierdzenie, że zmniejszenie śmiertelności połowowej witlinka w Morzu Celtyckim powinno być priorytetem.
(13) Z uwagi na powody podane przez STECF, z którymi zgadza się Komisja, a w szczególności z powodu ograniczonego zakresu geograficznego zmienionego wyłączenia (rejony ICES 7d i 7e), które, w porównaniu z ostatnimi dwoma latami, nie obejmuje łowisk, na których poławiany jest witlinek z Morza Celtyckiego (rejony ICES 7b, 7c i 7f-7k), i ogranicza je do obszarów, na których poławiany jest głównie witlinek z Morza Północnego, wyłączenie powinno zatem zostać przyznane do 31 grudnia 2023 r. Ponadto w celu zapewnienia dokładnego monitorowania tego wyłączenia wymaga się, aby państwa członkowskie zapewniły jego ścisłe monitorowanie i gromadziły odpowiednie dane dotyczące odrzutów, które należy przedłożyć Komisji do 1 maja 2023 r.
(14) W art. 13 ust. 1 lit. g) rozporządzenia delegowanego (UE) 2020/2015 przyznano do 31 grudnia 2022 r. wyłączenie de minimis w odniesieniu do smuklic (Lepidorhombus spp.) poniżej MCRS, maksymalnie 4 % całkowitych rocznych połowów tego gatunku dokonanych przez statki używające włoków rozprzowych o rozmiarze oczek sieci wynoszącym 80-119 mm (BT2), w podobszarze ICES 7; i używające włoków dennych (OTT, OTB, TBS, TBN, TB, PTB, OT, PT, TX) w następujących warunkach:
- w rejonach ICES 7f, 7 g, części 7h na północ od 49° 30' szerokości geograficznej północnej i część 7j na północ od 49° 30' szerokości geograficznej północnej i na wschód od 11° długości geograficznej zachodniej, w przypadku statków TR2, których połowy obejmują ponad 55 % witlinka lub 55 % żabnicy, morszczuka europejskiego lub smuklicy łącznie;
- w podobszarze ICES 7, poza obszarem, o którym mowa powyżej, w przypadku statków TR2.
(15) We wspólnej rekomendacji wnioskowano o przedłużenie tego wyłączenia do 31 grudnia 2023 r.
(16) STECF zauważył, że skutki wyłączenia były ograniczone, a dodatkowe dowody przedstawione przez państwa członkowskie leżące nad wodami północnozachodnimi wykazują ograniczoną wielkość odrzutów generowanych przez część flot objętych tym wyłączeniem.
(17) Z uwagi na powody podane przez STECF, z którymi zgadza się Komisja, należy zatem przyznać wyłączenie do 31 grudnia 2023 r., co zapewni również wystarczający czas na zebranie dodatkowych informacji o połowach i odrzutach oddzielnie dla poszczególnych flot, których połowy są słabiej udokumentowane. Wymaga się, aby państwa członkowskie przedłożyły dodatkowe informacje do celów oceny STECF najpóźniej do dnia 1 maja 2023 r.
(18) W art. 13 ust. 1 lit. h) rozporządzenia delegowanego (UE) 2020/2015 przyznano do 31 grudnia 2022 r. wyłączenie de minimis w odniesieniu do soli (Solea solea), maksymalnie 3 % całkowitych rocznych połowów tego gatunku przez statki używające włoków rozprzowych o rozmiarze oczek sieci wynoszącym 80-119 mm (BT2) o zwiększonej selektywności (panel flamandzki) w rejonach ICES 7a.
(19) We wspólnej rekomendacji wnioskowano o przedłużenie tego wyłączenia do 31 grudnia 2023 r.
(20) STECF zauważył, że poprawa osiągnięta dzięki wprowadzeniu bardziej selektywnych narzędzi połowowych przyniosła znaczny spadek niepożądanych połowów ryb niewymiarowych i ilości odrzutów, które obecnie są minimalne.
(21) Z uwagi na powody podane przez STECF, z którymi Komisja się zgadza, należy zatem przyznać wyłączenie do 31 grudnia 2023 r.
(22) W art. 13 ust. 1 lit. f) rozporządzenia delegowanego (UE) 2020/2015 przyznano wyłączenie de minimis do 31 grudnia 2022 r. w odniesieniu do kaprosza (Caprus aper) złowionego przez statki używające włoków dennych w rejonach ICES 7b-7c oraz 7f-7k.
(23) We wspólnej rekomendacji wnioskowano o przedłużenie tego wyłączenia do 31 grudnia 2023 r.
(24) STECF przyznał, że testowanie narzędzi połowowych w celu poprawy selektywności wyłącznie w odniesieniu do kaprosza stanowi wyzwanie. STECF zauważył zatem, że dalsza poprawa selektywności w odniesieniu do tego gatunku będzie niełatwa i trudna do osiągnięcia bez konieczności ponoszenia nieproporcjonalnych kosztów przez zainteresowane floty.
(25) Z uwagi na powody podane przez STECF, z którymi Komisja się zgadza, należy zatem przyznać wyłączenie do 31 grudnia 2023 r.
(26) W art. 13 ust. 1 lit. d) rozporządzenia delegowanego (UE) 2020/2015 przyznano do 31 grudnia 2022 r. wyłączenie de minimis w odniesieniu do plamiaka (Melanogrammus aeglefinus), maksymalnie 5 % całkowitych rocznych połowów tego gatunku złowionych:
- przez statki prowadzące połowy przy rozmiarze oczek sieci co najmniej 100 mm w przypadku wszystkich włoków dennych, niewodów (OTB, OTT, OT, PTB, PT, SSC, SDN SPR, SX, SV, TBN, TBS, TB, TX) w rejonach ICES 7b, 7c i 7e-7k, których połowy obejmują nie więcej niż 30 % homarca i z wyłączeniem włoków rozprzowych;
- przez statki prowadzące połowy przy rozmiarze oczek sieci co najmniej 80 mm w rejonach ICES 7b, 7c i 7e-7k, których połowy obejmują ponad 30 % homarca;
- przez statki prowadzące połowy przy użyciu włoków rozprzowych o rozmiarze oczek sieci wynoszącym co najmniej 80 mm w rejonach ICES 7b, 7c i 7e-7k w połączeniu ze stosowaniem panelu flamandzkiego.
(27) We wspólnej rekomendacji wnioskowano o przedłużenie tego wyłączenia do 31 grudnia 2023 r.
(28) STECF odnotował zarówno stałe działania państw członkowskich leżących nad wodami północnozachodnimi na rzecz poprawy selektywności w odpowiednich rodzajach połowów, jak i wprowadzenie na Morzu Celtyckim bardziej selektywnych narzędzi połowowych. STECF zauważył również, że dalsza poprawa selektywności dla tego gatunku będzie trudna.
(29) Z uwagi na powody podane przez STECF, z którymi Komisja się zgadza, należy zatem przyznać wyłączenie do 31 grudnia 2023 r. Ponadto w celu zapewnienia dokładnego monitorowania tego wyłączenia wymaga się, aby państwa członkowskie zapewniły jego ścisłe monitorowanie i gromadziły odpowiednie dane dotyczące odrzutów, które należy przedłożyć Komisji do 1 maja 2023 r.
(30) W art. 13 ust. 1 lit. i) rozporządzenia delegowanego (UE) 2020/2015 przyznano do 31 grudnia 2022 r. wyłączenie de minimis w odniesieniu do argentyny wielkiej (Argentina silus) złowionej przez statki używające włoków dennych (OTT, OTB, TBS, TBN, TB, PTB, OT, PT, TX) o rozmiarze oczek sieci co najmniej 100 mm (TR1) w rejonie ICES 5b (wody UE) i w podobszarze ICES 6, maksymalnie 0,6 % całkowitych rocznych połowów tego gatunku przy użyciu wszystkich narzędzi na tych obszarach.
(31) We wspólnej rekomendacji wnioskowano o przedłużenie tego wyłączenia do 31 grudnia 2023 r.
(32) STECF zauważył, że niski poziom zgłoszonych odrzutów wskazuje, że wpływ tego wyłączenia będzie prawdopodobnie niewielki. Ponadto poprawa środków dotyczących selektywności jest trudna do osiągnięcia bez ponoszenia przez zainteresowane floty nieproporcjonalnych kosztów. Z uwagi na powody podane przez STECF, z którymi Komisja się zgadza, należy zatem przyznać wyłączenie do 31 grudnia 2023 r.
(33) W art. 13 ust. 1 lit. j) rozporządzenia delegowanego (UE) 2020/2015 przyznano wyłączenie de minimis do 31 grudnia 2022 r. w odniesieniu do ostroboka (Trachurus spp.), maksymalnie 3 % całkowitych rocznych przyłowów tego gatunku złowionego w połowach wielogatunkowych dennych przez statki używające włoków dennych, niewodów i włoków rozprzowych (OTB, OTT, OT, PTB, PT, SSC, SDN, SPR, SX, SV, TBB, TBN, TBS, TB, TX) w podobszarze ICES 6 i w rejonach ICES 7b-7k.
(34) We wspólnej rekomendacji wnioskowano o przedłużenie tego wyłączenia do 31 grudnia 2023 r.
(35) STECF odnotował trudności dotyczące oceny wpływu wyłączenia ze względu na ograniczoną ilość dostępnych informacji i uznał, że należy wspierać wysiłki zmierzające do poprawy selektywności. STECF uznał również, że trudno jest zwiększyć selektywność w odniesieniu do ostroboka, nie powodując przy tym znacznych strat handlowych dla statków prowadzących takie połowy wielogatunkowe. Ponadto przyznano podobne wyłączenia w odniesieniu do tego samego stada w wodach południowozachodnich do 31 grudnia 2023 r.
(36) Z uwagi na powody podane przez STECF, z którymi Komisja się zgadza, należy zatem przyznać wyłączenie do 31 grudnia 2023 r. Zapewni to również wystarczającą ilość czasu na przetestowanie dalszych ulepszeń dotyczących selektywności narzędzi połowowych i ocenę ich wdrożenia przez floty uczestniczące w tych połowach wielogatunkowych. Wymaga się, aby państwa członkowskie przeprowadziły nowe badania dotyczące selektywności i najpóźniej do dnia 1 maja 2023 r. przedłożyły STECF dodatkowe odpowiednie i zaktualizowane informacje do oceny w celu wsparcia ewaluacji tego wyłączenia w ramach przeglądu obowiązku wyładunku przeprowadzanego w 2023 r.
(37) W art. 13 ust. 1 lit. k) rozporządzenia delegowanego (UE) 2020/2015 przyznano wyłączenie de minimis w odniesieniu do makreli (Scomber scombrus), maksymalnie 3 % całkowitych rocznych przyłowów tego gatunku złowionego w połowach wielogatunkowych dennych przez statki używające włoków dennych, niewodów i włoków rozprzo- wych (OTB, OTT, OT, PTB, PT, SSC, SDN, SPR, SX, SV, TBB, TBN, TBS, TB, TX) w podobszarze ICES 6 i w rejonach ICES 7b-7k.
(38) We wspólnej rekomendacji wnioskowano o przedłużenie tego wyłączenia do 31 grudnia 2023 r.
(39) STECF odnotował trudności dotyczące oceny wpływu wyłączenia ze względu na ograniczoną ilość dostępnych informacji i uznał, że należy wspierać działania zmierzające do poprawy selektywności. STECF uznał również, że trudno jest zwiększyć selektywność w odniesieniu do makreli, nie powodując przy tym znacznych strat handlowych dla statków prowadzących takie połowy wielogatunkowe. Ponadto przyznano podobne wyłączenia w odniesieniu do tego samego stada w wodach południowozachodnich do 31 grudnia 2023 r.
(40) Z uwagi na powody podane przez STECF, z którymi zgadza się Komisja, należy zatem przyznać wyłączenie do 31 grudnia 2023 r., co zapewni również wystarczającą ilość czasu na przetestowanie dalszych ulepszeń dotyczących selektywności narzędzi połowowych i ocenę ich wdrożenia przez floty uczestniczące w tych połowach wielogatunkowych. Wymaga się, aby państwa członkowskie przeprowadziły nowe badania dotyczące selektywności i najpóźniej do dnia 1 maja 2023 r. przedłożyły STECF dodatkowe odpowiednie i zaktualizowane informacje do oceny w celu wsparcia ewaluacji tego wyłączenia w ramach przeglądu obowiązku wyładunku przeprowadzanego w 2023 r.
(41) W dniu 2 maja 2022 r. państwa członkowskie leżące nad wodami południowozachodnimi (Belgia, Hiszpania, Francja, Niderlandy i Portugalia) przedłożyły Komisji wspólną rekomendację. Zmienioną wersję wspólnej rekomendacji przedłożono 28 lipca 2022 r.
(42) W art. 10 ust. 4 lit. a) i b) rozporządzenia delegowanego (UE) 2020/2015 przyznano do 31 grudnia 2022 r. wyłączenie z uwagi na wysoką przeżywalność w odniesieniu do, odpowiednio, do rai dwuplamej złowionej przy użyciu drygawic w podobszarach ICES 8 i 9 oraz w odniesieniu do rai dwuplamej złowionej przy użyciu włoków dennych w podobszarze ICES 8.
(43) We wspólnej rekomendacji wnioskowano o przedłużenie tych wyłączeń do 31 grudnia 2023 r.
(44) STECF dokonał przeglądu informacji naukowych i stwierdził, że państwa członkowskie leżące nad wodami południowozachodnimi powinny dołożyć starań, aby poprawić dane dotyczące połowów i wykorzystać swój wspólny potencjał naukowy w celu bardziej systematycznego zestawiania danych.
(45) Biorąc pod uwagę przedstawione w przeszłości przez państwa członkowskie leżące nad wodami południowo- zachodnimi dowody w zakresie wskaźników przeżywalności dotyczących rai dwuplamej oraz konieczność zapewnienia wystarczającego czasu na zakończenie badania mającego na celu poszerzenie wiedzy naukowej na temat przeżywalności rai dwuplamej, którego pierwsze wyniki spodziewane są w 2023 r., wyłączenia te powinno się przyznać do 31 grudnia 2023 r. Ponadto przyznanie tych wyłączeń zapewni spójność między wodami północno- zachodnimi a wodami południowozachodnimi. Wymaga się, aby państwa członkowskie leżące nad wodami południowozachodnimi przedłożyły STECF najpóźniej do 1 maja 2023 r. wyniki tych badań, aby wesprzeć ewaluację tego wyłączenia w ramach przeglądu obowiązku wyładunku przeprowadzanego w 2023 r.
(46) W art. 11 ust. 1 rozporządzenia delegowanego (UE) 2020/2015 przewidziano do 31 grudnia 2022 r. wyłączenie z uwagi na wysoką przeżywalność w odniesieniu do morlesza bogara (Pagellus bograveo) złowionego tradycyjnym narzędziem połowowym "voracera" w rejonie ICES 9a oraz do morlesza bogara złowionego przy użyciu haków i lin w podobszarach ICES 8 i 10 oraz w rejonie ICES 9a.
(47) We wspólnej rekomendacji wnioskowano o przedłużenie tego wyłączenia do 31 grudnia 2023 r.
(48) STECF dokonał przeglądu informacji naukowych i stwierdził, że dodatkowe eksperymenty dotyczące przeżywal- ności powinny zapewnić rzetelne szacunki przeżywalności.
(49) Biorąc pod uwagę przedstawione w przeszłości przez państwa członkowskie leżące nad wodami południowozachodnimi dowody dotyczące wskaźników przeżywalności oraz fakt, że dodatkowe eksperymenty dotyczące przeżywalności prawdopodobnie zapewnią rzetelne szacunki przeżywalności, należy przedłużyć to wyłączenie do 31 grudnia 2023 r., aby umożliwić zakończenie badań. Wymaga się, aby państwa członkowskie leżące nad wodami południowozachodnimi przedłożyły STECF najpóźniej do 1 maja 2023 r. wyniki tych badań, aby wesprzeć ewaluację tego wyłączenia w ramach przeglądu obowiązku wyładunku przeprowadzanego w 2023 r.
(50) W art. 14 ust. 1 lit. n) rozporządzenia delegowanego (UE) 2020/2015 przyznano do 31 grudnia 2022 r. wyłączenie de minimis w odniesieniu do witlinka (Merlangius merlangus) złowionego przy użyciu sieci skrzelowych w podobszarze ICES 8.
(51) We wspólnej rekomendacji wnioskowano o przedłużenie tego wyłączenia do 31 grudnia 2023 r.
(52) STECF stwierdził, że wcześniejsze ewaluacje wskazują na to, iż połowy i odrzuty witlinka w połowach za pomocą sieci skrzelowych są niewielkie i że wpływ wyłączenia na stado witlinka jest prawdopodobnie nieistotny.
(53) Biorąc pod uwagę przedstawione w przeszłości przez państwa członkowskie leżące nad wodami południowo- zachodnimi dowody dotyczące nieproporcjonalnych kosztów postępowania z niezamierzonymi połowami oraz zaplanowane badania dotyczące selektywności, należy przedłużyć to wyłączenie do 31 grudnia 2023 r. Wymaga się, aby państwa członkowskie leżące nad wodami południowozachodnimi przedłożyły STECF najpóźniej do 1 maja 2023 r. wyniki tych badań, aby wesprzeć ewaluację tego wyłączenia w ramach przeglądu obowiązku wyładunku przeprowadzanego w 2023 r.
(54) Biorąc pod uwagę, że środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu mają bezpośredni wpływ na planowanie okresu połowu statków unijnych oraz na powiązaną działalność gospodarczą, niniejsze rozporządzenie powinno wejść w życie natychmiast po opublikowaniu. Niniejsze rozporządzenie należy stosować od dnia 1 stycznia 2023 r.,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Sporządzono w Brukseli dnia 19 sierpnia 2022 r.