Art. 2. - Funkcje centralnego punktu kontaktowego - Rozporządzenie delegowane 2020/1423 w sprawie uzupełnienia dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/2366 w odniesieniu do regulacyjnych standardów technicznych w zakresie kryteriów wyznaczania centralnych punktów kontaktowych w dziedzinie usług płatniczych oraz w zakresie funkcji tych centralnych punktów kontaktowych

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2020.328.1

Akt obowiązujący
Wersja od: 9 października 2020 r.
Artykuł  2

Funkcje centralnego punktu kontaktowego

1. 
Centralny punkt kontaktowy wyznaczony zgodnie z art. 29 ust. 4 dyrektywy (UE) 2015/2366 pełni każdą z następujących funkcji:
a)
służy jako pojedynczy punkt dostarczania i gromadzenia informacji na potrzeby obowiązków sprawozdawczych wyznaczającej instytucji płatniczej wobec właściwych organów przyjmującego państwa członkowskiego na podstawie art. 29 ust. 2 dyrektywy (UE) 2015/2366 w odniesieniu do usług świadczonych w przyjmującym państwie członkowskim przez agentów w ramach swobody przedsiębiorczości;
b)
służy jako pojedynczy punkt kontaktowy wyznaczającej instytucji płatniczej w komunikacji z właściwymi organami państwa członkowskiego pochodzenia i przyjmującego państwa członkowskiego w odniesieniu do usług płatniczych świadczonych w przyjmującym państwie członkowskim za pośrednictwem agentów w ramach swobody przedsiębiorczości, w tym poprzez dostarczanie właściwym organom, na ich żądanie, dokumentów i informacji;
c)
ułatwia właściwym organom przeprowadzanie kontroli na miejscu agentów wyznaczającej instytucji płatniczej prowadzącej działalność w przyjmującym państwie członkowskim w ramach swobody przedsiębiorczości oraz wdrażanie wszelkich środków nadzorczych przyjętych przez właściwe organy państwa członkowskiego pochodzenia lub przyjmującego państwa członkowskiego zgodnie z dyrektywą (UE) 2015/2366.
2. 
Instytucje płatnicze zapewniają, aby centralny punkt kontaktowy dysponował niezbędnymi zasobami oraz miał dostęp do wszystkich danych niezbędnych do pełnienia funkcji określonych w art. 29 ust. 4 dyrektywy (UE) 2015/2366 i wyszczególnionych w ust. 1 niniejszego artykułu.

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.