Art. 6. - Przekazywanie danych klientów do państw członkowskich - Rozporządzenie delegowane 2019/758 uzupełniające dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/849 w odniesieniu do regulacyjnych standardów technicznych określających minimalny zakres działań oraz rodzaj dodatkowych środków, które instytucje kredytowe i finansowe muszą wdrożyć, aby ograniczyć ryzyko związane z praniem pieniędzy i finansowaniem terroryzmu w niektórych państwach trzecich

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2019.125.4

Akt obowiązujący

Wersja od: 14 maja 2019 r.

Artykuł  6

Przekazywanie danych klientów do państw członkowskich

W przypadku gdy prawo państwa trzeciego uniemożliwia lub ogranicza przekazywanie do państwa członkowskiego danych związanych z klientami oddziału lub jednostki zależnej z większościowym udziałem, które posiadają siedzibę w państwie trzecim, do celów nadzoru nad przeciwdziałaniem praniu pieniędzy i finansowaniu terroryzmu, instytucje kredytowe i instytucje finansowe podejmują co najmniej następujące działania:

a) bez zbędnej zwłoki, a w każdym razie nie później niż w terminie 28 dni kalendarzowych od dnia zidentyfikowania państwa trzeciego, informują właściwy organ państwa członkowskiego pochodzenia o:

(i) nazwie danego państwa trzeciego;

(ii) sposobie, w jaki wdrażanie prawa państwa trzeciego uniemożliwia lub ogranicza przekazywanie danych związanych z klientami do celów nadzoru nad przeciwdziałaniem praniu pieniędzy i finansowaniu terroryzmu;

b) przeprowadzają gruntowne przeglądy, w tym, w przypadkach gdy jest to współmierne do ryzyka związanego z praniem pieniędzy i finansowaniem terroryzmu w odniesieniu do działalności oddziału lub jednostki zależnej z większościowym udziałem, które mają siedzibę w państwie trzecim, kontrole na miejscu lub niezależne audyty w celu upewnienia się, że oddział lub spółka zależna z większościowym udziałem skutecznie wdrażają strategie i procedury obejmujące całą grupę oraz że odpowiednio identyfikują i oceniają ryzyko związane z praniem pieniędzy i finansowaniem terroryzmu, a także zarządzają tym ryzykiem;

c) przedstawiają - na wniosek właściwego organu państwa członkowskiego pochodzenia - ustalenia dokonane w ramach przeglądów, o których mowa w lit. b);

d) zobowiązują oddział lub jednostkę zależną z większościowym udziałem, które mają siedzibę w państwie trzecim, do regularnego przekazywania stosownych informacji kadrze kierowniczej wyższego szczebla instytucji kredytowej lub instytucji finansowej, w tym co najmniej następujących informacji:

(i) dotyczących liczby klientów wysokiego ryzyka oraz zagregowanych danych statystycznych przedstawiających ogólny obraz powodów, dla których klientów sklasyfikowano jako klientów wysokiego ryzyka, np. ze względu na status osoby zajmującej eksponowane stanowisko polityczne;

(ii) dotyczących liczby wykrytych i zgłoszonych podejrzanych transakcji oraz zagregowanych danych statystycznych przedstawiających ogólny obraz okoliczności, które wzbudziły podejrzenia;

e) udostępniają - na wniosek właściwego organu państwa członkowskiego pochodzenia - informacje, o których mowa w lit. d).