Rozporządzenie delegowane 2017/565 uzupełniające dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/65/UE w odniesieniu do wymogów organizacyjnych i warunków prowadzenia działalności przez firmy inwestycyjne oraz pojęć zdefiniowanych na potrzeby tej dyrektywy

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2017.87.1

Akt obowiązujący

Wersja od: 2 sierpnia 2022 r.

Artykuł  10

Właściwości innych kontraktów pochodnych dotyczących instrumentów dewizowych

1. Do celów sekcji C pkt 4 załącznika I do dyrektywy 2014/65/UE inny kontrakt pochodny dotyczący instrumentu dewizowego nie jest instrumentem finansowym, o ile kontrakt spełnia jeden z następujących warunków:

a) jest kontraktem na rynku kasowym w rozumieniu ust. 2 niniejszego artykułu;

b) jest sposobem płatności, który:

(i) musi być rozliczony fizycznie w przypadku innym niż niedotrzymanie warunków lub innego rodzaju zdarzenie skutkujące rozwiązaniem kontraktu;

(ii) jest zawierany co najmniej przez osobę niebędącą kontrahentem finansowym w rozumieniu art. 2 pkt 8 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 648/2012 ²⁸ ;

(iii) jest zawierany w celu ułatwienia płatności za możliwe do zidentyfikowania towary, usługi lub inwestycje bezpośrednie; oraz

(iv) nie jest przedmiotem obrotu w systemie obrotu.

2. Kontrakt na rynku kasowym dla celów ust. 1 to kontrakt na wymianę jednej waluty na inną walutę, zgodnie z warunkami którego dostawa ma nastąpić w dłuższym spośród następujących terminów:

a) 2 dni handlowe w odniesieniu do dowolnej pary głównych walut, o których mowa w ust. 3;

b) w odniesieniu do dowolnej pary walut, w której co najmniej jedna waluta nie jest walutą główną, dłuższy termin spośród 2 dni handlowych lub okresu ogólnie przyjętego na rynku dla tej pary walut jako standardowy termin dostawy;

c) jeżeli kontrakt na wymianę tych walut wykorzystuje się do głównego celu sprzedaży lub zakupu zbywalnego papieru wartościowego lub jednostki uczestnictwa w przedsiębiorstwie zbiorowego inwestowania, krótszy termin spośród okresu ogólnie przyjętego na rynku dla rozliczania takiego zbywalnego papieru wartościowego lub jednostki w przedsiębiorstwie zbiorowego inwestowania jako standardowego terminu dostawy bądź 5 dni handlowych.

Danego kontraktu nie uznaje się za kontrakt na rynku kasowym, jeśli niezależnie od jego oficjalnych warunków obie strony kontraktu przyjmują między sobą, że dostawa instrumentu dewizowego będzie odłożona w czasie i nie będzie zrealizowana w terminie określonym w akapicie pierwszym.

3. Waluty główne do celów ust. 2 to wyłącznie dolar amerykański, euro, jen japoński, funt szterling, dolar australijski, frank szwajcarski, dolar kanadyjski, dolar Hongkongu, korona szwedzka, dolar nowozelandzki, dolar singapurski, korona norweska, peso meksykańskie, kuna chorwacka, lew bułgarski, korona czeska, korona duńska, forint węgierski, złoty polski i lej rumuński.

4. Do celów ust. 2 dzień handlowy oznacza dzień zwykłego obrotu w jurysdykcji obu instrumentów dewizowych będących przedmiotem wymiany na mocy kontraktu na wymianę tych instrumentów dewizowych oraz w jurysdykcji instrumentu dewizowego strony trzeciej, jeżeli spełniony jest co najmniej jeden z poniższych warunków:

a) wymiana tych instrumentów dewizowych obejmuje przeliczenie ich z wykorzystaniem instrumentu dewizowego strony trzeciej do celów płynności;

b) standardowy okres dostawy na wymianę tych instrumentów dewizowych odnosi się do jurysdykcji instrumentu dewizowego strony trzeciej.

²⁸ Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 648/2012 z dnia 4 lipca 2012 r. w sprawie instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, kontrahentów centralnych i repozytoriów transakcji (Dz.U. L 201 z 27.7.2012, s. 1).