Rozporządzenie delegowane 2017/1180 zmieniające rozporządzenie delegowane (UE) 2017/118 ustanawiające środki ochronne rybołówstwa w celu ochrony środowiska morskiego w Morzu Północnym
Dz.U.UE.L.2017.171.1
Akt jednorazowyROZPORZĄDZENIE DELEGOWANE KOMISJI (UE) 2017/1180
z dnia 24 lutego 2017 r.
zmieniające rozporządzenie delegowane (UE) 2017/118 ustanawiające środki ochronne rybołówstwa w celu ochrony środowiska morskiego w Morzu Północnym
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1380/2013 z dnia 11 grudnia 2013 r. w sprawie wspólnej polityki rybołówstwa, zmieniające rozporządzenia Rady (WE) nr 1954/2003 i (WE) nr 1224/2009 oraz uchylające rozporządzenia Rady (WE) nr 2371/2002 i (WE) nr 639/2004 oraz decyzję Rady 2004/585/WE 1 , w szczególności jego art. 11,
(1) Zgodnie z art. 11 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013 państwa członkowskie są upoważnione do przyjmowania na swoich wodach środków ochronnych rybołówstwa, które są niezbędne do wypełnienia ich obowiązków wynikających z unijnych przepisów prawa w dziedzinie ochrony środowiska, w tym art. 6 dyrektywy Rady 92/43/EWG 2 i art. 13 ust. 4 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/56/WE 3 .
(2) W art. 6 dyrektywy 92/43/EWG zobowiązuje się państwa członkowskie do ustanawiania koniecznych środków ochronnych w odniesieniu do specjalnych obszarów ochrony, które odpowiadają ekologicznym wymaganiom wymienionych w załącznikach do tej dyrektywy typów siedlisk przyrodniczych i gatunków żyjących na danych terenach. Ponadto zgodnie z tym artykułem państwa członkowskie podejmują odpowiednie działania w celu uniknięcia pogorszenia stanu siedlisk przyrodniczych i siedlisk gatunków na specjalnych obszarach ochrony, jak również w celu uniknięcia znaczniejszego niepokojenia gatunków, dla których zostały wyznaczone takie obszary.
(3) Zgodnie z art. 13 ust. 4 dyrektywy 2008/56/WE państwa członkowskie są zobowiązane do przyjęcia programów środków, w tym środków ochrony przestrzennej przyczyniających się do powstawania spójnych i reprezentatywnych sieci chronionych obszarów morskich, odpowiednio obejmujących różnorodność tworzonych przez nie ekosystemów, takich jak specjalne obszary ochrony zgodnie z dyrektywą siedliskową, obszary specjalnej ochrony zgodnie z dyrektywą ptasią 4 oraz chronione obszary morskie zgodnie z ustaleniami Wspólnoty i zainteresowanych państw członkowskich w ramach umów międzynarodowych lub regionalnych, których są stronami.
(4) W przypadku gdy państwo członkowskie uzna, że należy przyjąć środki w celu wykonania zobowiązań wynikających z unijnych przepisów prawa dotyczących środowiska, a inne państwa członkowskie mają bezpośredni interes w zarządzaniu połowami, których mają dotyczyć te środki, Komisja jest uprawniona do przyjmowania takich środków w drodze aktów delegowanych po otrzymaniu wspólnych rekomendacji przekazanych przez zainteresowane państwa członkowskie.
(5) W dniu 5 września 2016 r. Komisja przyjęła rozporządzenie delegowane (UE) 2017/118 5 ustanawiające środki ochronne rybołówstwa w celu ochrony środowiska morskiego na określonych obszarach Morza Północnego.
(6) Zgodnie z art. 11 ust. 3 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013 Dania jako inicjujące państwo członkowskie przedstawiła Komisji i państwom członkowskim mającym bezpośredni interes w zarządzaniu odpowiednie informacje na temat dodatkowych wymaganych środków, w tym ich uzasadnienie, dowody naukowe i szczegóły ich praktycznego stosowania oraz egzekwowania.
(7) W dniu 16 listopada 2016 r., po konsultacji z Komitetem Doradczym ds. Morza Północnego, Dania, Niemcy i Szwecja przedstawiły Komisji wspólną rekomendację dotyczącą środków ochronnych rybołówstwa służących ochronie struktur rafowych na czterech dodatkowych duńskich obszarach sieci Natura 2000 w cieśninie Kattegat. Środki te obejmują zakaz połowów przy użyciu ruchomych narzędzi mających kontakt z dnem w strefach występowania rafy (typ siedliska 1170) oraz zakaz wszelkiej działalności połowowej w strefach występowania rafy "bąbelkowej" (typ siedliska 1180).
(8) Połowy denne przy użyciu ruchomych narzędzi mających kontakt z dnem wywierają negatywny wpływ na siedliska rafy, ponieważ taka działalność wpływa zarówno na struktury rafowe, jak i na różnorodność biologiczną obserwowaną na rafie. Zatem zakaz połowów przy użyciu takich narzędzi połowowych na odnośnych obszarach występowania rafy w Danii, jak określono we wspólnej rekomendacji, należy włączyć do rozporządzenia delegowanego (UE) 2017/118. Rafy "bąbelkowe" to szczególnie niestabilne struktury i wszelkie oddziaływanie fizyczny stanowi zagrożenie dla stanu ich ochrony. Zatem zakaz wszelkich połowów na odnośnych obszarach występowania rafy "bąbelkowej", jak określono we wspólnej rekomendacji, należy również włączyć do wspomnianego rozporządzenia.
(9) Komitet Naukowo-Techniczny i Gospodarczy ds. Rybołówstwa (STECF 6 ) stwierdził w swojej opinii naukowej z dnia 6 grudnia 2016 r., że proponowanych celów ochrony na specjalnych obszarach określonych we wspólnej rekomendacji nie można w pełni osiągnąć bez odpowiednich środków zapobiegających działalności połowowej na tych obszarach.
(10) STECF zwrócił uwagę na pewne kwestie dotyczące kontroli i egzekwowania środków ochronnych na omawianych obszarach. Państwa członkowskie mają obowiązek przyjąć odpowiednie środki, przeznaczyć odpowiednie zasoby oraz stworzyć struktury niezbędne do zapewnienia kontroli, inspekcji i egzekwowania przepisów w odniesieniu do działalności prowadzonej w ramach wspólnej polityki rybołówstwa (WPRyb). W odpowiedzi na obawy STECF można wprowadzić środki takie jak wymóg przekazywania z większą częstotliwością pozycji VMS przez wszystkie statki, których to dotyczy, lub wymóg uznawania obszarów za obszary wysokiego ryzyka w krajowym systemie kontroli opartym na zarządzaniu ryzykiem.
(11) Dania dostarczyła szczegółowych informacji na temat środków zastosowanych w celu zapewnienia monitorowania i kontroli, biorąc pod uwagę obecny poziom działalności połowowej na tych obszarach. Wspomniane środki kontroli obejmują kontrole połowów morskich oraz stałe monitorowanie przez duński ośrodek monitorowania rybołówstwa przy użyciu systemu zarządzania ryzykiem. W celu uzupełnienia danych VMS stosuje się również system automatycznej identyfikacji.
(12) Należy zapewnić ocenę środków wprowadzonych niniejszym rozporządzeniem, w szczególności w odniesieniu do kontroli przestrzegania zakazów połowu. W związku z tym kolejna ocena mająca na celu zapewnienie zgodności z zakazami połowu powinna zostać przeprowadzona przez Danię najpóźniej 18 miesięcy po wejściu w życie niniejszego rozporządzenia.
(13) Należy odpowiednio zmienić rozporządzenie delegowane (UE) 2017/118.
(14) Środki ochronne rybołówstwa ustanowione w niniejszym rozporządzeniu pozostają bez uszczerbku dla jakichkolwiek innych bieżących lub przyszłych środków zarządzania mających na celu ochronę danego obszaru, w tym środków ochronnych rybołówstwa,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
| W imieniu Komisji | |
| Jean-Claude JUNCKER | |
| Przewodniczący |