Rozporządzenie 856/1999 ustanawiające specjalne ramy pomocy dla tradycyjnych dostawców AKP bananów

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.1999.108.2

Akt obowiązujący

Wersja od: 20 listopada 2003 r.

ROZPORZĄDZENIE RADY (WE) NR 856/1999

z dnia 22 kwietnia 1999 r.

ustanawiające specjalne ramy pomocy dla tradycyjnych dostawców AKP bananów

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 130w,

uwzględniając wniosek Komisji⁽¹⁾,

stanowiąc zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 189c Traktatu⁽²⁾,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Unia Europejska jest związana zobowiązaniami podjętymi w stosunku do krajów AKP w ramach Konwencji z Lomé, w szczególności jej protokołu 5 zawierającego dążenie do zapewnienia państwom AKP zachowania korzyści na rynku europejskim, dostępu do tego rynku na zasadach nie mniej korzystnych niż posiadane do tej pory i poprawy warunków produkcji i obrotu w odniesieniu do bananów AKP.

(2) Wspólna organizacja rynku bananów ustanowiona na mocy rozporządzenia (EWG) nr 404/93⁽³⁾ ustala ramy dla utrzymania korzyści posiadanych w przeszłości przez tradycyjnych dostawców AKP na rynku Wspólnoty.

(3) W szczególności przepisy dotyczące handlu z państwami trzecimi ustanowione na mocy tytułu IV wymienionego rozporządzenia były opracowane w celu umożliwienia zbytu zapewniającego odpowiedni dochód producentom bananów produkowanych w państwach AKP będących tradycyjnymi dostawcami Wspólnoty na rynku wspólnotowym bananów, zgodnie z zobowiązaniami wspólnotowymi określonymi powyżej.

(4) Te porozumienia handlowe zostały zmienione na mocy rozporządzenia (WE) nr 1637/98.

(5) Te zmiany w odniesieniu do handlu znacznie zmieniły warunki rynkowe dla tradycyjnych dostawców AKP i mogłyby być szkodliwe, w szczególności dla najmniej uprzywilejowanych dostawców.

(6) Tradycyjni dostawcy AKP muszą zatem podjąć szczególne wysiłki w celu dostosowania się do nowych warunków rynkowych, aby utrzymać się na rynku Wspólnoty oraz zapewnić zdolność utrzymania tradycyjnych dostaw AKP.

(7) Należy przyznać dodatkową pomoc techniczną i finansową, oprócz już przyznanej na mocy czwartej Konwencji AKP-WE z Lomé, dla tradycyjnych dostawców AKP w celu umożliwienia im przystosowania się do nowych warunków rynkowych, w szczególności w celu poprawy konkurencyjności; należy równocześnie wspierać przyjazną środowisku produkcję i metody rynkowe, które uwzględniają także normy społeczne.

(8) Ponieważ pomoc ta powinna uwzględniać wysiłki szczególne, niezbędne ze względu na nowe warunki rynkowe, należy ustalić obiektywne kryteria w celu określenia zakresu takiej pomocy.

(9) Aby zapewnić adekwatność takiej pomocy w odniesieniu do założonych celów, pomoc ta powinna być czasowa oraz stopniowo i łagodnie wycofywana.

(10) Aby ułatwić wprowadzenie w życie tych przepisów, należy ustanowić procedurę obejmującą bliską współpracę między Państwami Członkowskimi a Komisją,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł  1

1. Niniejszym ustanawia się specjalne ramy pomocy technicznej i finansowej w celu wsparcia tradycyjnych dostawców AKP bananów w przystosowaniu się do nowych warunków rynkowych w następstwie zmian wprowadzonych we wspólnej organizacji rynku bananów na mocy rozporządzenia (WE) nr 1637/98.

2. Te specjalne ramy pomocy wprowadza się w życie na okres nieprzekraczający dziesięciu lat, począwszy od dnia 1 stycznia 1999 r.

Artykuł  2

Dla celów niniejszego rozporządzenia:

– "tradycyjni dostawcy AKP" oznaczają kraje AKP wymienione w Załączniku,

– "banany" oznaczają świeże lub suszone banany oznaczone kodem CN 0803, z wyjątkiem plantanów.

Artykuł  3

1. Tradycyjni dostawcy AKP kwalifikują się do ubiegania się o pomoc techniczną i finansową.

2. Pomoc techniczna i finansowa jest udzielana na wniosek kraju AKP w celu przyczynienia się do wdrażania programów mających na celu:

a) poprawę konkurencyjności w sektorze bananów, w szczególności przez:

– zwiększenie wydajności bez powodowania szkód dla środowiska,

– poprawę jakości obejmującą środki fitosanitarne,

– dostosowanie metod produkcji, dystrybucji lub metod wprowadzania do obrotu w celu osiągnięcia norm jakości przewidzianych w art. 2 rozporządzenia (EWG) nr 404/93,

– ustanowienie organizacji producentów, które mają na celu poprawę obrotu i konkurencyjności ich produktów oraz rozwój systemów certyfikacji metod produkcji przyjaznych dla środowiska, włącznie z uczciwym handlem bananami,

– opracowanie strategii produkcji i/lub strategii wprowadzania do obrotu, mającej na celu zaspokojenie wymogów rynku w świetle wspólnej organizacji rynku bananów we Wspólnocie,

– pomoc w szkoleniach, znajomości rynku, rozwoju produkcji przyjaznej dla środowiska, włącznie z uczciwym handlem bananami, poprawę infrastruktury dystrybucyjnej oraz poprawę usług handlowych i finansowych dla producentów bananów;

b) wspieranie dywersyfikacji, gdy poprawa konkurencyjności w sektorze bananów nie jest trwała.

Artykuł  4

Komisja rozstrzyga o kwalifikowaniu się programów określonych w art. 3 po konsultacji z zainteresowanymi tradycyjnymi dostawcami AKP, zgodnie z procedurami przewidzianymi w art. 6. W szczególności uwzględnione zostaną okoliczności specyficzne dla każdego z dostawców AKP, ze szczególnym naciskiem na potrzebę specyficznych rozwiązań dla Somalii. Komisja uwzględnia również zgodność przewidywanego programu z ogólnymi celami rozwoju zainteresowanego państwa AKP oraz jego spójność z zasadami regionalnej współpracy z innymi producentami bananów, w szczególności z producentami wspólnotowymi.

Artykuł  5

1. Komisja jest odpowiedzialna za ocenę, podejmowanie decyzji oraz za zarządzanie działaniami prowadzonymi na mocy tego rozporządzenia, zgodnie z obowiązującymi procedurami budżetowymi i innymi obowiązującymi procedurami, w szczególności z tymi określonymi w rozporządzeniu finansowym, mającymi zastosowanie do ogólnego budżetu Wspólnot Europejskich.

2. Decyzje dotyczące każdej operacji finansowanej na mocy niniejszego rozporządzenia, której kwota przekracza 2 miliony EUR, lub jakakolwiek korekta takiej operacji pociągająca za sobą zwiększenie pierwotnie uzgodnionej kwoty o więcej niż 20 % oraz propozycje zasadniczych zmian dokonywanych w wyniku trudności pojawiających się w trakcie wdrażania projektów już rozpoczętych przyjmuje się zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 6.

Jeśli przekroczenie określone w akapicie pierwszym jest większe niż 4 miliony EUR, lecz mniejsze niż 20 % pierwotnego zobowiązania, opinia Komitetu wydawana jest według uproszczonych i przyspieszonych procedur, zgodnie z art. 6.

Komisja przekazuje zwięzłą informację Komitetowi o decyzjach finansowych, które zamierza podjąć w związku z projektami i programami o wartości poniżej 2 milionów EUR. Informacja taka podawana jest co najmniej na tydzień przed podjęciem decyzji.

3. Wszelkie porozumienia finansowe lub umowy zawarte na podstawie niniejszego rozporządzenia przewidują przeprowadzenie przez Komisję i Trybunał Obrachunkowy kontroli na miejscu, zgodnie ze zwykłymi zasadami ustanowionymi przez Komisję na podstawie obowiązujących przepisów, w szczególności tych ustanowionych w rozporządzeniu finansowym stosowanym do ogólnego budżetu Wspólnot Europejskich.

4. Jeżeli transakcje prowadzą do zawarcia porozumień finansowych między Wspólnotą a krajem odbioru, porozumienia takie stanowią, że podatki, cła i opłaty nie są ponoszone przez Wspólnotę.

5. Uczestnictwo w zaproszeniach do składania ofert i umowach jest otwarte, na równych warunkach dla wszystkich osób fizycznych i prawnych w Państwach Członkowskich, w kraju odbioru i we wszystkich państwach AKP. W należycie uzasadnionych przypadkach i w celu zapewnienia najbardziej korzystnego wskaźnika optymalizacji kosztów, uczestnictwo to można rozszerzyć na inne kraje rozwijające się.

6. Dostawy pochodzą z Państw Członkowskich lub państw AKP. W należycie uzasadnionych wyjątkowych przypadkach mogą pochodzić z innych krajów rozwijających się.

7. Szczególna uwaga zostanie zwrócona na:

– dążenie do optymalizacji kosztów oraz do osiągnięcia stabilności przy opracowaniu projektu,

– jasne określenie i monitorowanie celów oraz wskaźników realizacji dla wszystkich projektów.

8. Pomoc udzielana na podstawie niniejszego rozporządzenia uzupełnia i wzmacnia pomoc udzielaną na podstawie innych instrumentów współpracy na rzecz rozwoju.

Artykuł  6 ¹

1. Komisję wspomaga Komitet ds. Rozwoju, właściwy pod względem geograficznym.

2. W przypadku odniesienia się do niniejszego artykułu - art. 5 i 7 decyzji 1999/468/WE⁽⁴⁾ stosuje się z uwagi na przepisy zawarte w jej art. 8.

Okres ustanowiony w art. 5 ust. 6 decyzji 1999/468/WE ustala się na jeden miesiąc.

3. Komitet uchwala swój regulamin wewnętrzny.

Artykuł  7

1. W ramach całkowitej kwoty przeznaczonej na dany rok Komisja ustala maksymalną kwotę przeznaczoną dla każdego tradycyjnego dostawcy AKP na finansowanie programów wymienionych w art. 3 ust. 2 na podstawie zaobserwowanych różnic konkurencyjności i uwzględniając znaczenie produkcji bananów w zainteresowanym kraju. Jeśli wdrażane są tylko programy określone w art. 3 ust. 2 lit. b), Komisja przeznaczy kwotę porównywalną do kwoty udzielonej innym tradycyjnym dostawcom.

2. Począwszy od 2004 r. i w każdym następnym roku maksymalny współczynnik redukcji środków w wysokości 15 % stosuje się w odniesieniu do pomocy udostępnianej poszczególnym tradycyjnym dostawcom AKP. W przypadku wdrażania programów określonych na mocy art. 3 ust. 2 lit. a) ten współczynnik redukcji obniża się do poziomu równego wzrostowi konkurencyjności zaobserwowanemu w porównaniu z rokiem poprzednim.

3. Szczegółowe zasady zostaną ustanowione przez Komisję zgodnie z procedurą określoną w art. 8.

Artykuł  8 ²

1. Komisję wspomaga Komitet ds. Rozwoju, właściwy pod względem geograficznym.

2. W przypadku odniesienia się do niniejszego artykułu - art. 5 i 7 decyzji 1999/468/WE stosuje się z uwagi na przepisy zawarte w jej art. 8.

Okres ustanowiony w art. 5 ust. 6 decyzji 1999/468/WE ustala się na trzy miesiące.

3. Komitet uchwala swój regulamin wewnętrzny.

Artykuł  9

Do dnia 31 grudnia 2000 r., a następnie co dwa lata, Komisja przedstawia Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie, jeśli to stosowne, wraz z odpowiednimi wnioskami, dotyczące funkcjonowania niniejszego rozporządzenia.

Artykuł  10

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie trzeciego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Luksemburgu, dnia 22 kwietnia 1999 r.

	W imieniu Rady
	W. MÜLLER
	Przewodniczący

______

⁽¹⁾ Dz.U. C 364 z 25.11.1998, str. 14.

⁽²⁾ Opinia Parlamentu Europejskiego z dnia 19 czerwca 1998 r. (Dz.U. C 210 z 6.7.1998), wspólne stanowisko Rady z dnia 5 października 1998 r. (Dz.U. C 364 z 25.11.1998) oraz decyzja Parlamentu Europejskiego z dnia 28 stycznia 1999 r. (dotychczas nieopublikowana w Dzienniku Urzędowym).

⁽³⁾ Dz.U. L 47 z 25. 2.1993, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1637/98 (Dz.U. L 210 z 28.7.1998, str. 28).

⁽⁴⁾ Decyzja Rady 1999/468/WE z dnia 28 czerwca 1999 r. ustanawiająca warunki wykonywania uprawnień wykonawczych przyznanych Komisji (Dz.U. L 184 z 17.7.1999, str. 23).

ZAŁĄCZNIK

LISTA OKREŚLONA W ART. 2 AKAPIT PIERWSZY

Tradycyjni dostawcy AKP bananów

Belize

Kamerun

Wyspy Zielonego Przylądka

Wybrzeże Kości Słoniowej

Dominika

Grenada

Jamajka

Madagaskar

Saint Lucia

Saint Vincent i Grenadyny

Somalia

Surinam

¹ Art. 6 zmieniony przez art. 3 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady nr 1882/2003 z dnia 29 września 2003 r. (Dz.U.UE.L.03.284.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 20 listopada 2003 r.

² Art. 8 zmieniony przez art. 3 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady nr 1882/2003 z dnia 29 września 2003 r. (Dz.U.UE.L.03.284.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 20 listopada 2003 r.