Rozporządzenie 639/2003 ustanawiające szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 1254/1999 w odniesieniu do wymagań dotyczących przyznania refundacji wywozowych związanych z ochroną żywego bydła w czasie transportu

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2003.93.10

Akt utracił moc
Wersja od: 20 czerwca 2009 r.

ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 639/2003
z dnia 9 kwietnia 2003 r.
ustanawiające szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 1254/1999 w odniesieniu do wymagań dotyczących przyznania refundacji wywozowych związanych z ochroną żywego bydła w czasie transportu

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1254/1999 z dnia 17 maja 1999 r. w sprawie wspólnej organizacji rynku wołowiny i cielęciny(1), ostatnio zmienione rozporządzeniem Komisji (WE) nr 2345/2001(2), w szczególności jego art. 33 ust. 12,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Artykuł 33 ust. 9 rozporządzenia (WE) nr 1254/1999 stanowi, że wypłata refundacji za wywóz żywego bydła podlega przepisom ustalonym w prawodawstwie wspólnotowym dotyczącym ochrony zwierząt, w szczególności w dyrektywie Rady 91/628/EWG z dnia 19 listopada 1991 r. w sprawie ochrony zwierząt podczas transportu(3), ostatnio zmienionej dyrektywą 95/29/WE(4).

(2) Szczegółowe zasady dotyczące ochrony bydła żywego podczas transportu są ustanowione w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 615/98(5). Doświadczenie pokazało potrzebę poprawy wymogów stosowania ochrony zwierząt do celów przyznania refundacji za wywóz tych zwierząt. Dlatego kontrole i kary przewidziane w wyżej wymienionym rozporządzeniu powinny być wzmocnione. Dodatkowo, z uwagi na przejrzystość, rozporządzenie (WE) nr 615/98 powinno zostać zastąpione.

(3) W celu zagwarantowania, że utrzymywane są normy ochrony zwierząt, należy wprowadzić system monitorowania w postaci obowiązkowych kontroli w miejscach wyjazdu ze Wspólnoty oraz po opuszczeniu obszaru celnego Wspólnoty, w przypadku zmiany środka transportu, a także w miejscu pierwszego rozładunku w państwie trzecim przeznaczenia.

(4) W celu przeprowadzenia właściwych kontroli przy wywozie ze Wspólnoty niezbędne jest wyznaczenie miejsc wyjścia.

(5) Ocena warunków fizycznych i stanu zdrowia zwierząt wymaga szczególnej wiedzy fachowej i doświadczenia. Dlatego kontrole powinny być przeprowadzane przez lekarza weterynarii. Ponadto, do celów dokładności i ujednolicenia kontroli, powinien być jasny ich zakres oraz ustalony wzór sprawozdania.

(6) Kontrole w państwach trzecich do celów niniejszego rozporządzenia powinny być obowiązkowe oraz powinny być przeprowadzane przez agencje Państw Członkowskich lub międzynarodowe agencje kontroli i nadzoru (zwane dalej SA) zatwierdzone i kontrolowane przez Państwa Członkowskie zgodnie z rozporządzeniem Komisji (WE) nr 800/1999 z dnia 15 kwietnia 1999 r. ustanawiającym wspólne szczegółowe zasady stosowania systemu refundacji wywozowych do produktów rolnych(6), ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 444/2003(7). W celu przeprowadzenia kontroli do celów niniejszego rozporządzenia SA powinny w szczególności spełniać wymogi dotyczące zatwierdzania i kontroli wymienione w załączniku VI do rozporządzenia (WE) nr 800/1999 z dniem 1 stycznia 2004 r.

(7) Dodatkowo, oprócz braku wypłaty refundacji wywozowej w przypadku dowodu na to, że nie jest przestrzegana w odniesieniu do dużej liczby zwierząt dyrektywa 91/628/EWG, powinny być zastosowane właściwe kary. Ponadto, gdy takie nieprzestrzeganie jest spowodowane całkowitym lekceważeniem wymogów ochrony zwierząt, powinna być ustalona całkowita utrata refundacji.

(8) Państwa Członkowskie powinny dostarczać Komisji niezbędnych informacji do celów monitorowania i składania sprawozdań ze stosowania niniejszego rozporządzenia.

(9) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Wołowiny i Cielęciny,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł  1 1

Zakres

Płatność refundacji wywozowych za żywe bydło objęte kodem CN 0102 (zwane dalej zwierzętami), zgodnie z art. 168 rozporządzenia (WE) nr 1234/2007 jest uzależniona od spełnienia podczas transportu zwierząt do ich pierwszego miejsca rozładunku w państwie trzecim przeznaczenia warunku zgodności z przepisami art. 2, 3 i 4-9 rozporządzenia Rady (WE) nr 1/2005(8) oraz załącznikami, o których mowa w wymienionych artykułach, oraz przepisami niniejszego rozporządzenia.

Dla celów niniejszego rozporządzenia, w przypadku transportu drogowego "pierwsze miejsce rozładunku w państwie trzecim przeznaczenia" oznacza miejsce, w którym pierwsze zwierzę jest ostatecznie wyładowane z pojazdu drogowego, tym samym z wyłączeniem miejsca, w którym podróż zostaje przerwana w celu umożliwienia zwierzętom odpoczynku, nakarmienia ich oraz napojenia.

Artykuł  2

Kontrole we Wspólnocie

1.
Wywóz zwierząt poza obszar celny Wspólnoty może odbywać się tylko przez następujące miejsca wyjazdu:

a) punkt kontroli granicznej upoważniony decyzją Komisji do przeprowadzania kontroli weterynaryjnej żywych zwierząt kopytnych z państw trzecich;

lub

b) miejsce wyjazdu wyznaczone przez Państwo Członkowskie.

2. 2
Urzędowy lekarz weterynarii w miejscu wyjazdu ze Wspólnoty sprawdza zgodnie z przepisami dyrektywy Rady 96/93/WE(9), w odniesieniu do tych zwierząt, na które przyjęto zgłoszenie wywozowe, czy:

a) wymogi ustanowione w dyrektywie 91/628/EWG zostały spełnione z miejsca wysyłki, jak określono w art. 2 ust. 2 lit. e) tej dyrektywy, aż do miejsca wyjazdu; oraz

b) warunki transportu w pozostałym czasie podróży są zgodne z przepisami dyrektywy 91/628/EWG, a konieczne działania zostały podjęte, aby zapewnić zgodność tych warunków do pierwszego rozładunku w państwie trzecim miejsca przeznaczenia.

Urzędowy lekarz weterynarii po przeprowadzeniu kontroli sporządza sprawozdanie zgodnie ze wzorem określonym w załączniku I, poświadczając, że wyniki przeprowadzonej zgodnie z akapitem pierwszym kontroli, są zadowalające lub nie.

Organ weterynaryjny odpowiedzialny za punkt wyjścia zachowuje sprawozdanie przez co najmniej trzy lata. Kopię sprawozdania przesyła się agencji płatniczej.

3.  3 Jeżeli urzędowy lekarz weterynarii w miejscu wyjazdu stwierdzi, że wymagania ust. 2 zostały spełnione, poświadcza to za pomocą jednego z wpisów wymienionych w załączniku Ia oraz pieczęci i podpisu na dokumencie stanowiącym dowód opuszczenia obszaru celnego Wspólnoty, w sekcji J egzemplarza kontrolnego T5 lub w najbardziej właściwym miejscu dokumentu krajowego.

4.
Urzędowy lekarz weterynarii w miejscu wywozu wpisuje na dokumencie określonym w ust. 3 całkowitą liczbę zwierząt, na które zostało przyjęte zgłoszenie wywozowe, pomniejszoną o liczbę zwierząt, które urodziły lub poroniły podczas transportu, padły lub w odniesieniu do których nie zostały spełnione wymogi dyrektywy 91/628/EWG.
5.
Państwa Członkowskie mogą wymagać od eksportera, aby przedstawił urzędowemu lekarzowi weterynarii, w miejscu wywozu, uprzednie zawiadomienie o przybyciu dostawy do miejsca wywozu.
6.
W drodze odstępstwa od ust. 1, w przypadku w którym stosuje się uproszczoną procedurę tranzytu wspólnotowego transportem kolejowym lub przy pomocy dużych kontenerów, określoną w art. 10 rozporządzenia (WE) nr 800/199, urzędowy lekarz weterynarii przeprowadza kontrole w pomieszczeniu, do którego zwierzęta te zostały wprowadzone w ramach tej procedury.

Zaświadczenia i adnotacje, określone z ust. 3 i 4 niniejszego artykułu, są umieszczane na dokumencie używanym do celów wypłaty refundacji lub na egzemplarzu kontrolnym T5, w przypadku opisanym w art. 10 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 800/1999.

Artykuł  3

Kontrole w państwach trzecich

1.
Po opuszczeniu obszaru celnego Wspólnoty eksporter zapewnia, aby zwierzęta podlegały kontroli:

a) w każdym miejscu, gdzie następuje zmiana środka transportu, z wyjątkiem miejsc, gdzie taka zmiana nie była zaplanowana i jest spowodowana wyjątkowymi i nieprzewidzianymi okolicznościami;

b) w miejscu pierwszego rozładunku w państwie trzecim przeznaczenia.

2. 4
Przedsiębiorstwo zajmujące się międzynarodową kontrolą i nadzorem, zatwierdzone i kontrolowane w tym celu przez Państwo Członkowskie zgodnie z art. 16 lit. a)-f) rozporządzenia (WE) nr 800/1999 lub urzędowa agencja Państwa Członkowskiego, są odpowiedzialne za przeprowadzanie kontroli wymienionych w ust. 1.

Kontrole przewidziane w ust. 1 prowadzone są przez weterynarza posiadającego dyplom, świadectwo lub inny dokument potwierdzający posiadanie formalnych kwalifikacji w zakresie weterynarii, o których mowa w art. 2 dyrektywy Rady 78/1026/EWG(10). Państwa członkowskie, które zatwierdziły międzynarodowe agencje kontroli i nadzoru, o których mowa w pierwszym akapicie tego ustępu, weryfikują, czy agencje te sprawdzają, czy weterynarze posiadający kwalifikacje nieobjęte tą dyrektywą posiadają wiedzę co do wymogów nałożonych przez dyrektywę 91/628/EWG. Kontrole te prowadzi się w sposób rozsądny, obiektywny i bezstronny poprzez odpowiednie procedury.

Sprawozdanie z każdej kontroli przeprowadzonej zgodnie z ust. 1 jest sporządzane zgodnie z wzorami wymienionymi w załącznikach II i III przez lekarza weterynarii, który dokonał kontroli.

Artykuł  4

Procedura dotycząca wypłaty refundacji wywozowych

1.
Eksporter informuje właściwy organ w Państwie Członkowskim, w którym przyjmuje się zgłoszenie wywozowe, o wszelkich niezbędnych szczegółach transportu, najpóźniej w momencie złożenia deklaracji wywozowej.

Równocześnie lub najpóźniej w momencie uzyskania odpowiedniej informacji eksporter informuje właściwe organy o wszelkich ewentualnych zmianach środka transportu.

2.
Wnioski o wypłatę refundacji wywozowych zgłaszane zgodnie z art. 49 rozporządzenia (WE) nr 800/1999 muszą być uzupełnione w terminie ustanowionym w tym artykule:

a) odpowiednio wypełnionym dokumentem, zgodnie z art. 2 ust. 3 tego rozporządzenia; oraz

b) sprawozdaniami przewidzianymi w art. 3 ust. 2 tego rozporządzenia.

3.
W przypadku gdy kontrole określone w art. 3 ust. 1 nie mogły zostać przeprowadzone wskutek okoliczności niezależnych od eksportera, właściwe organy, po złożeniu przez eksportera uzasadnionego wniosku, mogą przyjąć inne dokumenty, na podstawie których można wyciągnąć wniosek, że eksporter spełnił wymogi dyrektywy 91/628/EWG.
Artykuł  5

Brak wypłaty refundacji wywozowych

1. 5
Łączna kwota refundacji wywozowej na zwierzę obliczona zgodnie z akapitem drugim nie jest wypłacana za:

a) zwierzęta, które padły podczas transportu, z wyjątkiem przypadków określonych w ust. 2;

b) zwierzęta, które urodziły lub poroniły podczas transportu przed pierwszym rozładunkiem w państwie trzecim przeznaczenia;

c) zwierzęta, w odniesieniu do których, w świetle dokumentów, o których mowa w art. 4 ust. 2 i/lub wszystkich innych dostępnych właściwemu organowi elementów dotyczących zgodności z niniejszym rozporządzeniem, organ ten stwierdzi nieprzestrzeganie art. 2, 3 i 4-9 rozporządzenia (WE) nr 1/2005 oraz załączników, o których mowa w wymienionych artykułach.

Waga zwierzęcia, za które nie wypłaca się refundacji, ustalana jest w formie stawki ryczałtowej, poprzez podzielenie całkowitej wagi w kilogramach podanej w zgłoszeniu wywozowym przez całkowitą liczbę zwierząt podaną w tym samym zgłoszeniu.

2.
Jeśli zwierzęta padły podczas transportu w wyniku siły wyższej, po opuszczeniu obszaru celnego Wspólnoty:

a) w przypadku refundacji niezróżnicowanej wypłaca się całkowitą kwotę refundacji,

b) w przypadku refundacji zróżnicowanej wypłaca się część refundacji określoną zgodnie z art. 18 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 800/1999.

Artykuł  6

Kary

1.
Dodatkowo refundacja jest obniżana o kwotę równą kwocie refundacji, która nie jest wypłacona na podstawie art. 5 ust. 1, jeśli liczba zwierząt, za które nie wypłacono refundacji wywozowej, wynosi:

a) więcej niż 1 % ilości zadeklarowanej w przyjętym zgłoszeniu wywozowym i przynajmniej dwa zwierzęta; lub

b) więcej niż pięć zwierząt.

2.
Nie wypłaca się refundacji za wszystkie zwierzęta podane w zgłoszeniu wywozowym, jeśli ilość zwierząt, za które nie wypłacono refundacji na podstawie art. 5 ust. 1 wynosi:

a) więcej niż 5 % ilości zadeklarowanej w przyjętym zgłoszeniu wywozowym jednak nie mniej niż dwa zwierzęta; lub

b) 10 zwierząt, jednak nie mniej niż 2 % liczby zadeklarowanej w przyjętym zgłoszeniu wywozowym.

3.
Do celów ust. 1 i 2 nie bierze się pod uwagę zwierząt, które padły podczas transportu oraz zwierząt, które urodziły lub poroniły przed pierwszym rozładunkiem w państwie trzecim przeznaczenia, wobec których eksporter przedstawi dostateczny dla właściwych organów dowód na to, że ich śmierć, narodziny lub poronienie nie były wynikiem braku zgodności z dyrektywą 91/628/EWG.
4.
Kara określona w art. 51 rozporządzenia (WE) nr 800/1999 nie ma zastosowania do kwoty niewypłaconej i kwoty obniżenia refundacji zgodnie z art. 5 oraz ust. 1 i 2 niniejszego artykułu.
Artykuł  7

Odzyskanie nadpłaconych kwot

W przypadku gdy po wypłaceniu refundacji okazuje się, że nie zastosowano się do przepisów dyrektywy 91/628/EWG, wypłacenie odpowiedniej części refundacji, wraz z odpowiednią karą wynikającą z art. 6 niniejszego rozporządzenia, traktuje się jako bezprawne i podlega odzyskaniu zgodnie z przepisami art. 52 rozporządzenia (WE) nr 800/1999.

Artykuł  8

Przekazywanie informacji

Państwa Członkowskie przekazują Komisji nie później niż do dnia 31 marca każdego roku następujące informacje odnoszące się do zastosowania niniejszego rozporządzenia podczas poprzedniego roku kalendarzowego:

a) ilość deklaracji wywozowych na żywe zwierzęta, w odniesieniu do których wypłacono refundację oraz ilość żywych zwierząt, w odniesieniu do których refundacja została wypłacona;

b) ilość deklaracji wywozowych, w odniesieniu do których refundacja nie została całkowicie lub częściowo wypłacona oraz ilość zwierząt, w odniesieniu do których refundacja nie została wypłacona;

c) ilość deklaracji wywozowych, w odniesieniu do których refundacja została całkowicie lub częściowo odzyskana oraz ilość zwierząt, w odniesieniu do których refundacja została odzyskana, włączając zwierzęta, w odniesieniu do których odzyskanie refundacji związane jest z czynnościami wywozowymi przeprowadzonymi przed danym okresem;

d) 6 powody niewypłacenia i odzyskania refundacji za zwierzęta określone w lit. b) i c) oraz liczba tych zwierząt ujętych odpowiednio w kategoriach B, C i D zgodnie z załącznikami I, II i III;

da) 7 liczba kar dla każdej kategorii określonej w art. 6 ust. 1 i 2 wraz z odpowiadającą im liczbą zwierząt i kwotami niewypłaconych refundacji;

e) kwoty refundacji w euro, które nie zostały wypłacone, oraz kwoty, które zostały odzyskane, włączając odzyskane kwoty odpowiadające czynnościom wywozowym przeprowadzonym przed danym okresem;

f) ilość zgłoszeń wywozowych oraz kwoty, w odniesieniu do których procedura odzyskiwania nie została zakończona;

g) wszelkie pozostałe informacje, które Państwa Członkowskie uznają za właściwe w zakresie funkcjonowania niniejszego rozporządzenia.

Artykuł  9

Uchylenie

Traci moc rozporządzenie (WE) nr 615/98. Jednakże rozporządzenie to nadal stosuje się do zgłoszeń wywozowych przyjętych przed wejściem w życie niniejszego rozporządzenia.

Odniesienia do uchylonego rozporządzenia traktowane są tak jak odniesienia do niniejszego rozporządzenia i odczytywane są zgodnie z tabelą korelacji podaną w załączniku IV.

Artykuł  10

Wejście w życie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie trzeciego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Rozporządzenie stosuje się do zgłoszeń wywozowych przyjętych od dnia 1 października 2003 r.

Jednakże wymóg, aby zatwierdzenie przedsiębiorstwa międzynarodowej kontroli i nadzoru, o którym mowa w art. 3 ust. 2, było zgodne z art. 16 lit. a)-f) rozporządzenia (WE) nr 800/1999, stosuje się do zgłoszeń wywozowych przyjętych od dnia 1 stycznia 2004 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 9 kwietnia 2003 r.

W imieniu Komisji
Franz FISCHLER
Członek Komisji

______

(1) Dz.U. L 160 z 26.6.1999, str. 21.

(2) Dz.U. L 315 z 1.12.2001, str. 29.

(3) Dz.U. L 340 z 11.12.1991, str. 17.

(4) Dz.U. L 148 z 30.6.1995, str. 52.

(5) Dz.U. L 82 z 19.3.1998, str. 19.

(6) Dz.U. L 102 z 17.4.1999, str. 11.

(7) Dz.U. L 67 z 12.3.2003, str. 3.

(8) Dz.U. L 3 z 5.1.2005, s. 1.

(9) Dz.U. L 13 z 16.1.1997, str. 28.

(10) Dz.U. L 362 z 23.12.1978, str. 1.

ZAŁĄCZNIKI

..................................................

Notka Wydawnictwa Prawniczego "Lex"

Grafiki zostały zamieszczone wyłącznie w Internecie. Obejrzenie grafik podczas pracy z programem Lex wymaga dostępu do Internetu.

..................................................

ZAŁĄCZNIK  I

ZAŁĄCZNIK  Ia 8

Wpisy, o których mowa w art. 2 ust. 3:

W języku bułgarskim: Резултатите от проверките съгласно член 2 от Регламент (ЕО) № 639/2003 са удовлетво-рителни,

W języku hiszpańskim: Resultados de los controles de conformidad con el artículo 2 del Reglamento (CE) no 639/2003 satisfactorios

W języku czeskim: Výsledky kontrol podle článku 2 nařízení (ES) č. 639/2003 jsou uspokojivé

W języku duńskim: Resultater af kontrollen efter artikel 2 i forordning (EF) nr. 639/2003 er tilfredsstillende

W języku niemieckim: Ergebnisse der Kontrollen nach Artikel 2 der Verordnung (EG) Nr. 639/2003 zufrieden stellend

W języku estońskim: Määruse (EÜ) nr 639/2003 artiklis 2 osutatud kontrollide tulemused rahuldavad

W języku greckim: Αποτελέσματα των ελέγχων βάσει του άρθρου 2 του κανονισμού (EK) αριθ. 639/2003 ικανο-ποιητικά

W języku angielskim: Results of the checks pursuant to Article 2 of Regulation (EC) No 639/2003 satisfactory

W języku francuskim: Résultats des contrôles visés à l'article 2 du règlement (CE) no 639/2003 satisfaisants

W języku włoskim: Risultati dei controlli conformi alle disposizioni dell'articolo 2 del regolamento (CE) n. 639/2003

W języku łotewskim: Regulas (EK) Nr. 639/2003 2. pantā minēto pārbaužu rezultāti ir apmierinoši

W języku litewskim: Reglamento (EB) Nr. 639/2003 2 straipsnyje numatytų patikrinimų rezultatai yra patenkinami

W języku węgierskim: A 639/2003/EK rendelet 2. cikkében előirányzott ellenőrzések eredményei kielégítők

W języku maltańskim: Riżultati tal-kontrolli konformi ma'l-artikolu 2 tar-regolament (KE) nru 639/2003 sodisfaċenti

W języku niderlandzkim: Bevindingen bij controle overeenkomstig artikel 2 van Verordening (EG) nr. 639/2003 bevredigend

W języku polskim: Wyniki kontroli, o której mowa w art. 2 rozporządzenia (WE) nr 639/2003, zadowalające.

W języku portugalskim: Resultados dos controlos satisfatórios nos termos do artigo 2.o do Regulamento (CE) n.o 639/2003

W języku rumuńskim: Rezultatele controalelor menț ionate la articolul 2 din Regulamentul (CE) nr. 639/2003 - satisfăcătoare.

W języku słowackim: Výsledky kontrol podľa článku 2 nariadenia (ES) č. 639/2003 uspokojivé

W języku słoweńskim: Rezultati kontrol, izhajajoči iz člena 2 Uredbe (ES) št. 639/2003 so zadovoljivi

W języku fińskim: Asetuksen (EY) N:o 639/2003 2 artiklan mukaisen tarkastuksen tulos tyydyttävä

W języku szwedzkim: Resultaten av kontrollen enligt artikel 2 i förordning (EG) nr 639/2003 är tillfredsställande.

ZAŁĄCZNIK  II

ZAŁĄCZNIK  III

ZAŁĄCZNIK  IV

Tabela korelacji

Niniejsze rozporządzenieRozporządzenie (WE) nr 615/98
Artykuł 1Artykuł 1
Artykuł 2Artykuł 2
Artykuł 3Artykuł 3
Artykuł 4Artykuł 5 ust. 1, 2 i 6
Artykuł 5Artykuł 5 ust. 3
Artykuł 6Artykuł 5 ust. 4 i 5
Artykuł 7Artykuł 5 ust. 7
Artykuł 8
Artykuł 9
Artykuł 10Artykuł 6
1 Art. 1:

- zmieniony przez art. 1 rozporządzenia nr 2187/2003 z dnia 15 grudnia 2003 r. (Dz.U.UE.L.03.327.15) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 17 grudnia 2003 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 1 rozporządzenia nr 498/2009 z dnia 12 czerwca 2009 r. (Dz.U.UE.L.09.150.3) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 20 czerwca 2009 r.

2 Art. 2 ust. 2 zmieniony przez art. 1 pkt 1 rozporządzenia nr 354/2006 z dnia 28 lutego 2006 r. (Dz.U.UE.L.06.59.10) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 8 marca 2006 r., jednakże zmieniony przepis stosuje się do zgłoszeń wywozowych przyjętych począwszy od dnia 1 stycznia 2007 r.
3 Art. 2 ust. 3:

- zmieniony przez art. 1 rozporządzenia nr 687/2004 z dnia 14 kwietnia 2004 r. (Dz.U.UE.L.04.106.13) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 maja 2004 r.

- zmieniony przez art. 1 rozporządzenia nr 1979/2004 z dnia 17 listopada 2004 r. (Dz.U.UE.L.04.342.23) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 maja 2004 r.

- zmieniony przez art. 7 pkt 1 rozporządzenia nr 1847/2006 z dnia 13 grudnia 2006 r. (Dz.U.UE.L.06.355.21) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2007 r.

4 Art. 3 ust. 2 zmieniony przez art. 1 pkt 2 rozporządzenia nr 354/2006 z dnia 28 lutego 2006 r. (Dz.U.UE.L.06.59.10) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 8 marca 2006 r., jednakże zmieniony przepis stosuje się do zgłoszeń wywozowych przyjętych począwszy od dnia 1 stycznia 2007 r.
5 Art. 5 ust. 1 zmieniony przez art. 1 pkt 2 rozporządzenia nr 498/2009 z dnia 12 czerwca 2009 r. (Dz.U.UE.L.09.150.3) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 20 czerwca 2009 r.
6 Art. 8 lit. d) zmieniona przez art. 1 pkt 3 rozporządzenia nr 354/2006 z dnia 28 lutego 2006 r. (Dz.U.UE.L.06.59.10) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 8 marca 2006 r.
7 Art. 8 lit. da) dodana przez art. 1 pkt 3 rozporządzenia nr 354/2006 z dnia 28 lutego 2006 r. (Dz.U.UE.L.06.59.10) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 8 marca 2006 r.
8 Załącznik Ia dodany przez art. 7 pkt 2 rozporządzenia nr 1847/2006 z dnia 13 grudnia 2006 r. (Dz.U.UE.L.06.355.21) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2007 r.

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.