Rozporządzenie 613/91 w sprawie transferu statków z jednego rejestru do drugiego wewnątrz Wspólnoty

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.1991.68.1

Akt utracił moc

Wersja od: 19 grudnia 2002 r.

ROZPORZĄDZENIE RADY (EWG) NR 613/91

z dnia 4 marca 1991 r.

w sprawie transferu statków z jednego rejestru do drugiego wewnątrz Wspólnoty

RADA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Gospodarczą, w szczególności jego art. 84 ust. 2,

uwzględniając wniosek Komisji⁽¹⁾,

uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego⁽²⁾,

uwzględniając opinię Komitetu Ekonomiczno-Społecznego ⁽³⁾,

a także mając na uwadze, co następuje:

ustanowienie i funkcjonowanie rynku wewnętrznego prowadzi do zniesienia barier technicznych odnośnie transferu statków między rejestrami krajowymi Państw Członkowskich; są również wymagane środki w celu ułatwienia transferu statków we Wspólnocie w celu zwolnienia europejskich właścicieli statków z kosztów i procedur administracyjnych, aby zmienić rejestr w ramach Wspólnoty, jak również w celu poprawy warunków eksploatacji transportu morskiego i konkurencji floty Wspólnoty;

konieczne jest jednocześnie zapewnienie wysokiego poziomu bezpieczeństwa statków i ochrony środowiska, zgodnie z konwencjami międzynarodowymi;

transfer statków pływających pod banderą Państwa Członkowskiego między rejestrami Państw Członkowskich nie może być zakłócony barierami technicznymi, jeżeli uznaje się, że statki spełniają przepisy tych konwencji międzynarodowych;

państwa są odpowiedzialne za wydanie międzynarodowych certyfikatów bezpieczeństwa i zapobiegania zanieczyszczeniu, zgodnie z Międzynarodową Konwencją o Bezpieczeństwie Życia na Morzu (Solas 1974) z 1974 r., Międzynarodową Konwencją o Liniach Przeładunkowych (LL 1966), Międzynarodową Konwencją Zapobiegania Zanieczyszczeniu przez Statki, zmienioną Protokołem z 1978 r. (Mariol 73/78) i odnośnymi uchwałami o statucie obowiązującym przyjętymi przez Międzynarodową Organizację Morską (MOM); również organizacje prywatne, wydając certyfikaty w imieniu Państwa Członkowskiego, zgodnie z danymi konwencjami, czynią to na odpowiedzialność tego Państwa Członkowskiego, zgodnie z tymi konwencjami;

konwencje międzynarodowe pozostawiają ważne punkty interpretacji do uznania poszczególnych państw zawierających umowę; na podstawie odpowiedniej interpretacji konwencji, rządy Państw Członkowskich wydają wszystkim statkom pływającym pod ich banderami, które podlegają przepisom tych konwencji, międzynarodowe certyfikaty zaświadczające o ich zgodności z tymi przepisami; Państwa Członkowskie wprowadzają w życie krajowe regulacje techniczne, z których niektóre przepisy zawierają wymagania inne niż zawarte w międzynarodowych konwencjach i związane normy techniczne; musi zostać ustalona odpowiednia procedura w celu rozwiązywania różnic w interpretacji istniejących wymagań, które mogą pojawić się na wniosek transferu statków oraz aby uwzględnić wprowadzenie nowych przepisów do tych konwencji;

niniejsze rozporządzenie w żaden sposób nie przesądza przygotowania i interpretacji konwencji przez Międzynarodową Organizację Morską (MOM);

statki korzystające z przepisów rozporządzenia muszą zostać zarejestrowane i aktywnie eksploatowane pod banderą Państwa Członkowskiego przez przynajmniej sześć miesięcy, aby zapewnić temu państwu wystarczającą ilość czasu na sprawdzenie ich stanu;

powinien zostać powołany komitet w celu wsparcia Komisji we wprowadzaniu i interpretacji niniejszego rozporządzenia w celu ułatwienia transferu statków we Wspólnocie, zapewniając, że normy bezpieczeństwa morskiego i ochrony środowiska nie są ograniczane,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł  1

Do celów niniejszego rozporządzenia:

a) ¹ "Konwencje" oznacza Międzynarodową Konwencję o Bezpieczeństwie Życia na Morzu, (Solas 1974), Międzynarodową Konwencję o Liniach Ładunkowych (LL 66) i Międzynarodową konwencję o zapobieganiu zanieczyszczaniu morza przez statki (Marpol 73/78), w ich aktualnych wersjach, a także odnośne wiążące rezolucje przyjęte przez Międzynarodową Organizację Morską (IMO).

b) "wymagania" oznaczają wymagania bezpieczeństwa i zapobiegania zanieczyszczaniu zgodnie z konwencjami;

c) "certyfikaty" oznaczają certyfikaty wydane przez lub w imieniu Państwa Członkowskiego zgodnie z konwencjami, jak również certyfikaty wydane dla zbiornikowców chemicznych i tankowców gazowych wybudowanych przed dniem 1 lipca 1986 r. zgodnie z kodeksem chemicznym [rezolucja MOM A.212 (VII)] lub kodeksem towarów gazowych [rezolucja MOM A.328 (IX)].

Artykuł  2

Niniejsze rozporządzenie stosuje się dla statków towarowych o wadze 500 ton brutto i więcej, które:

a) zostały wybudowane w dniu lub po dniu 25 maja 1980 r., lub

zostały wybudowane przed tym terminem, ale:

– których zgodność z rozporządzeniami dla nowych statków określona w Konwencji Solas 1974, i

– w przypadku zbiornikowców chemicznych i gazowych, zgodność z kodeksami norm określonych w art. 1 lit. c) dla statków wybudowanych w dniu lub po dniu 25 maja 1980 r.,

jest zaświadczona przez lub w imieniu Państwa Członkowskiego; oraz

b) pływają pod banderą i zostały zarejestrowane w Państwie Członkowskim i pozostają w czynnej służbie pod banderą przez przynajmniej sześć miesięcy; oraz

c) posiadają ważne certyfikaty.

Artykuł  3

1. Państwa Członkowskie nie zabraniają rejestracji z powodów technicznych wynikających z konwencji statku towarowego zarejestrowanego w innym Państwie Członkowskim, spełniającego wymagania i posiadającego ważne certyfikaty, urządzenia i sprzęt zatwierdzone lub które uzyskały homologację w kraju pochodzenia statku.

Jeżeli w dniu wejścia w życie niniejszego rozporządzenia Państwa Członkowskie podlegają umowom regionalnym o ochronie środowiska morskiego, mogą one narzucić dodatkowe zasady zgodne z wymaganiami załączników opcjonalnych do konwencji.

2. Przy transferze statku Państwo Członkowskie przyjmujące go pod swoją banderę wydaje certyfikaty na tych samych warunkach, jak dla bandery, pod którą poprzednio pływał.

3. Jeżeli certyfikaty są wydawane przez organizację w imieniu Państwa Członkowskiego, musi ono zapewnić, że kwalifikacje, doświadczenie techniczne i personel tej organizacji umożliwiają jej wydanie certyfikatów gwarantujących wysoki poziom bezpieczeństwa, stosując konwencje.

Organizacja musi być w stanie rozwijać i uaktualniać zasady i przepisy stanowiące zaakceptowane normy techniczne oraz powinna działać z wykwalifikowanymi i doświadczonymi kontrolerami, aby odpowiednio ocenić stan statku.

4. Jednakże przy transferze statek może podlegać kontroli Państwa Członkowskiego przyjmującego go pod swoją banderę w celu zaświadczenia, że obecny stan statku i jego sprzęt odpowiada certyfikatom i zaświadczeniom zgodności określonym w art. 2 lit. a).

Artykuł  4

Jeżeli wymagania pozostają niezmienione dla istniejących statków w czasie odnowienia, przedłużenia lub kontroli certyfikatów wydanych na mocy z art. 3, Państwa Członkowskie przyjmujące go pod swoją banderę nie narzucają innych wymagań niż początkowo określone dla certyfikatów długoterminowych.

Artykuł  5

1. Państwa Członkowskie natychmiast powiadamiają Komisję o każdej odmowie wydania nowych certyfikatów z powodów wynikających z różnicy interpretacji wymagań lub przepisów, które konwencje pozostawiają uznaniu Stron.

Jeżeli Komisja nie jest informowana o umowie między danymi Państwami Członkowskim w ciągu miesiąca, podejmuje kroki w celu uchwalenia decyzji zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 7.

2. Jeżeli Państwo Członkowskie uważa, że statek nie może zostać zarejestrowany na mocy art. 3 z powodu poważnego zagrożenia bezpieczeństwa lub środowiska spoza zakresu certyfikatów, rejestracja może zostać zawieszona na okres nieprzekraczający trzech miesięcy, i Państwo Członkowskie bezzwłocznie przekazuje sprawę Komisji, podając jej uzasadnienie. Zawieszenie jest potwierdzone lub odwołane zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 7.

Artykuł  6 ²

1. Komisja jest wspomagana przez Komitet ds. Bezpieczeństwa Żeglugi Morskiej i Zapobiegania Zanieczyszczeniom Mórz przez Statki (COSS) utworzony na mocy art. 3 rozporządzenia (WE) nr 2099/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 5 listopada 2002 r. ustanawiającego Komitet ds. Bezpiecznych Mórz i Zapobiegania Zanieczyszczeniom Morza przez Statki (COSS)⁽⁴⁾.

2. W przypadku odniesienia do niniejszego ustępu stosuje się art. 5 i 7 decyzji Rady 1999/468/WE z dnia 28 czerwca 1999 r. ustanawiającej warunki wykonywania uprawnień wykonawczych przyznanych Komisji⁽⁵⁾, uwzględniając przepisy jej art. 8.

Przyjmuje się, że termin określony w art. 5 ust. 6 decyzji 1999/468/WE wynosi dwa miesiące.

3. Komitet uchwala swój regulamin.

Artykuł  7 ³

Zmiany instrumentów międzynarodowych określonych w art. 1 mogą być wyłączone z zakresu niniejszego rozporządzenia na podstawie art. 5 rozporządzenia (WE) nr 2099/ 2002.

Artykuł  8

Komisja może również zasięgnąć opinii komitetu w każdej sprawie dotyczącej stosowania oraz interpretacji niniejszego rozporządzenia i w szczególności w celu zapewnienia, że normy bezpieczeństwa morskiego i ochrony środowiska nie są ograniczane.

Komitet opracowuje swój regulamin wewnętrzny.

Artykuł  9

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1992 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 4 marca 1991 r.

	W imieniu Rady
	J. F. POOS
	Przewodniczący

______

⁽¹⁾ Dz.U. C 153 z 22.6.1990, str. 14.

⁽²⁾ Dz.U. C 19 z 28.1.1991.

⁽³⁾ Dz.U. C 60 z 8.3.1991.

(4) Dz.U. L 324 z 29.11.2002, str. 1.

(5) Dz.U. L 184 z 17.7.1999, str. 23.

¹ Art. 1 lit. a) zmieniona przez art. 8 pkt 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2099/2002 z dnia 5 listopada 2002 r. ustanawiającego Komitet ds. Bezpiecznych Mórz i Zapobiegania Zanieczyszczeniu Morza przez Statki (COSS) i zmieniającego rozporządzenia dotyczące bezpieczeństwa na morzu i zapobiegania zanieczyszczeniom morza przez statki (Dz.U.UE.L.02.324.1) z dniem 19 grudnia 2002 r.

² Art. 6 zmieniony przez art. 8 pkt 2 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2099/2002 z dnia 5 listopada 2002 r. ustanawiającego Komitet ds. Bezpiecznych Mórz i Zapobiegania Zanieczyszczeniu Morza przez Statki (COSS) i zmieniającego rozporządzenia dotyczące bezpieczeństwa na morzu i zapobiegania zanieczyszczeniom morza przez statki (Dz.U.UE.L.02.324.1) z dniem 19 grudnia 2002 r.

³ Art. 7 zmieniony przez art. 8 pkt 2 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2099/2002 z dnia 5 listopada 2002 r. ustanawiającego Komitet ds. Bezpiecznych Mórz i Zapobiegania Zanieczyszczeniu Morza przez Statki (COSS) i zmieniającego rozporządzenia dotyczące bezpieczeństwa na morzu i zapobiegania zanieczyszczeniom morza przez statki (Dz.U.UE.L.02.324.1) z dniem 19 grudnia 2002 r.