Rozporządzenie 574/1999 określające państwa trzecie, których obywatele podlegają obowiązkowi wizowemu przy przekraczaniu granic zewnętrznych Państw Członkowskich
Dz.U.UE.L.1999.72.2
Akt utracił mocROZPORZĄDZENIE RADY (WE) NR 574/1999
z dnia 12 marca 1999 r.
określające państwa trzecie, których obywatele podlegają obowiązkowi wizowemu przy przekraczaniu granic zewnętrznych Państw Członkowskich
uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, a w szczególności jego art. 100c,
uwzględniając wniosek Komisji (1),
uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego (2),
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Artykuł 100c Traktatu nakłada na Radę obowiązek określenia państw trzecich, których obywatele podlegają obowiązkowi wizowemu przy przekraczaniu granic zewnętrznych Państw Członkowskich.
(2) Sporządzenie wspólnego wykazu załączonego do niniejszego rozporządzenia stanowi ważny krok na drodze harmonizacji polityki wizowej; art. 7a akapit drugi Traktatu przewiduje w szczególności, iż rynek wewnętrzny obejmuje obszar bez granic wewnętrznych, na którym zagwarantowany jest swobodny przepływ między innymi osób; inne aspekty harmonizacji polityki wizowej, w tym warunki wydawania wiz, powinny zostać określone we właściwy sposób.
(3) Podczas sporządzania wspólnego wykazu, o którym mowa powyżej, należy priorytetowo traktować ryzyko związane z bezpieczeństwem i nielegalną imigracją; dodatkową rolę odgrywają tu również stosunki Państw Członkowskich z państwami trzecimi.
(4) Zasada, iż Państwo Członkowskie nie może wymagać posiadania wizy od osoby pragnącej przekroczyć jego granicę zewnętrzną, jeśli osoba ta posiada wizę innego Państwa Członkowskiego, spełniającą zharmonizowane zasady regulujące wydawanie wiz i ważną w całej Wspólnocie lub jeśli osoba ta posiada właściwe zezwolenie wydane przez Państwo Członkowskie, powinna zostać określona we właściwy sposób.
(5) Niniejsze rozporządzenie nie powinno uniemożliwiać Państwu Członkowskiemu podejmowania decyzji, na jakich warunkach obywatele państw trzecich legalnie zamieszkujący stale na jego terytorium mogą na nie ponownie wjechać po opuszczeniu terytorium Państw Członkowskich Unii w czasie obowiązywania wydanych przez nie zezwoleń.
(6) W wyjątkowych przypadkach uzasadniających takie zwolnienie, wówczas gdy z zasady istnieje obowiązek wizowy, Państwa Członkowskie mogą zgodnie z prawem i zwyczajami międzynarodowymi zwolnić z niego niektóre kategorie osób.
(7) Jako że przepisy krajowe dotyczące bezpaństwowców, osób uznanych za uchodźców oraz osób, które posiadają paszport lub dokumenty podróżne wydane przez jednostkę terytorialną lub władzę nieuznaną za państwo przez wszystkie Państwa Członkowskie, różnią się pomiędzy sobą, Państwa Członkowskie mogą zdecydować o obowiązku wizowym dla tej grupy osób, w przypadku gdy dana jednostka terytorialna lub władza nie figuruje na wspólnym wykazie, o którym mowa powyżej.
(8) Przy uzupełnianiu wykazu konieczne jest uwzględnienie implikacji oraz wytycznych dyplomatycznych przyjętych w tej sprawie przez Unię Europejską; wciągnięcie państwa trzeciego do wykazu jest całkowicie bez uszczerbku dla jego statusu międzynarodowego.
(9) Określenie państw trzecich, których obywatele podlegają obowiązkowi wizowemu przy przekraczaniu zewnętrznych granic Państw Członkowskich powinno następować stopniowo; Państwa Członkowskie będą stale podejmować wysiłki w celu harmonizacji swych polityk wizowych w odniesieniu do państw trzecich niefigurujących we wspólnym wykazie; przepisy obecne nie mogą utrudniać swobodnego przepływu osób przewidzianego w art. 7a Traktatu; Komisja powinna sporządzić sprawozdanie okresowe dotyczące postępów w harmonizacji w pierwszej połowie 2001 r.
(10) W celu zapewnienia, iż system administrowany jest w sposób jawny, a zainteresowane osoby są informowane, każde Państwo Członkowskie powinno powiadomić pozostałe Państwa Członkowskie oraz Komisję o środkach przez nie podejmowanych na mocy niniejszego rozporządzenia; z tych samych przyczyn informacje takie muszą być również opublikowane w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Sporządzono w Brukseli, dnia 12 marca 1999 r.
| W imieniu Rady | |
| O. SCHILY | |
| Przewodniczący |
______
(1) Dz.U. C 11 z 15.1.1994, str. 15.
(2) Dz.U. C 128, 1994 z 9.5.1994, str. 350. Opinia Parlamentu Europejskiego z dnia 10 lutego 1999 r. (dotychczas nieopublikowana w Dzienniku Urzędowym).