Art. 3. - Cele - Rozporządzenie 513/2014 ustanawiające, w ramach Funduszu Bezpieczeństwa Wewnętrznego, instrument na rzecz wsparcia finansowego współpracy policyjnej, zapobiegania i zwalczania przestępczości oraz zarządzania kryzysowego oraz uchylające decyzję Rady 2007/125/WSiSW

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2014.150.93

Akt utracił moc

Wersja od: 1 stycznia 2014 r.

Artykuł  3

Cele

1. Ogólnym celem Instrumentu jest przyczynianie się do zapewnienia wysokiego poziomu bezpieczeństwa w Unii.

2. W ramach ogólnego celu określonego w ust. 1 Instrument - zgodnie z priorytetami określonymi w odpowiednich unijnych strategiach, cyklach polityki, programach, ocenach zagrożenia i ryzyka - przyczynia się do realizacji następujących celów szczegółowych:

a) zapobiegania przestępczości, zwalczania przestępczości transgranicznej, poważnej i zorganizowanej, w tym terroryzmu, oraz wzmacniania koordynacji i zacieśniania współpracy organów ścigania i innych organów krajowych państw członkowskich, w tym z Europolem lub innymi odpowiednimi organami Unii, oraz z odpowiednimi państwami trzecimi i organizacjami międzynarodowymi;

b) zwiększania zdolności państw członkowskich i Unii do skutecznego zarządzania ryzykami związanymi z bezpieczeństwem i zarządzania kryzysowego oraz przygotowania i ochrony ludzi i infrastruktury krytycznej przed atakami terrorystycznymi i innymi zdarzeniami związanymi z zagrożeniem dla bezpieczeństwa.

Realizację celów szczegółowych Instrumentu ocenia się zgodnie z art. 55 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 514/2014 przy zastosowaniu wspólnych wskaźników określonych w załączniku II do niniejszego rozporządzenia oraz wskaźników dotyczących poszczególnych programów zawartych w programach krajowych.

3. Aby zrealizować cele, o których mowa w ust. 1 i 2, Instrument przyczynia się do następujących celów operacyjnych:

a) promowanie i rozwijanie środków wzmacniających zdolność państw członkowskich do zapobiegania przestępczości i zwalczania przestępczości transgranicznej, poważnej i zorganizowanej, w tym terroryzmu, w szczególności w drodze partnerstw publiczno-prywatnych, wymiany informacji i najlepszych praktyk, dostępu do danych, technologii interoperacyjnych, porównywalnych statystyk, stosowanych metod kryminologicznych, komunikacji społecznej i podnoszenia świadomości;

b) promowanie i rozwijanie koordynacji administracyjnej i operacyjnej, współpracy, wzajemnego zrozumienia oraz wymiany informacji między organami ścigania państw członkowskich, innymi organami krajowymi, Europolem i innymi odpowiednimi organami Unii oraz, w stosownych przypadkach, państwami trzecimi i organizacjami międzynarodowymi;

c) promowanie i rozwijanie programów szkoleniowych, w tym dotyczących umiejętności technicznych i zawodowych oraz wiedzy na temat zobowiązań w dziedzinie poszanowania praw człowieka i podstawowych wolności, w ramach realizacji europejskich polityk szkoleniowych, w tym poprzez szczegółowe programy wymiany poświęcone egzekwowaniu prawa unijnego, w celu rozpowszechniania prawdziwej kultury europejskiej w dziedzinie sądownictwa i egzekwowania prawa;

d) promowanie i rozwijanie środków, zabezpieczeń, mechanizmów i najlepszych praktyk w zakresie wczesnej identyfikacji, ochrony i wsparcia świadków i pokrzywdzonych, w tym ofiar terroryzmu, w szczególności dzieci występujących w roli świadków i ofiar, w szczególności dzieci bez opieki lub potrzebujących opieki;

e) środków wzmacniających zdolność administracyjną i operacyjną państw członkowskich w zakresie ochrony infrastruktury krytycznej we wszystkich sektorach działalności gospodarczej, w tym poprzez partnerstwa publiczno-prywatne oraz lepszą koordynację, współpracę, wymianę i rozpowszechnianie know-how oraz doświadczenia w Unii i w odpowiednich państwach trzecich;

f) bezpiecznych łączy oraz skutecznej koordynacji między istniejącymi w poszczególnych sektorach na poziomie unijnym i krajowym podmiotami zajmującymi się wczesnym ostrzeganiem oraz współpracą w sytuacjach kryzysowych, w tym centrami sytuacyjnymi, w celu umożliwienia szybkiego sporządzania kompleksowych i dokładnych przeglądów w sytuacjach kryzysowych, koordynowania środków reagowania oraz dzielenia się informacjami jawnymi, poufnymi oraz niejawnymi;

g) środków wzmacniające zdolność administracyjną i operacyjną państw członkowskich i Unii do sporządzania kompleksowych ocen zagrożenia i ryzyka, opartych na dowodach i zgodnych z unijnymi priorytetami i inicjatywami, w szczególności tymi, które zostały zatwierdzone przez Parlament Europejski i Radę, w celu umożliwienia Unii opracowania zintegrowanego podejścia opartego na wspólnych analizach w sytuacjach kryzysowych oraz poprawy wzajemnego zrozumienia różnych definicji poziomów zagrożenia stosowanych w państwach członkowskich i państwach partnerskich.

4. Instrument przyczynia się również do finansowania pomocy technicznej z inicjatywy państw członkowskich i Komisji.

5. Działania finansowane z Instrumentu realizuje się w pełnym poszanowaniu praw podstawowych i ludzkiej godności. W szczególności działania te muszą być zgodne z postanowieniami Karty praw podstawowych Unii Europejskiej, unijnym prawem w zakresie ochrony danych osobowych oraz europejską Konwencją o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności.

W szczególności państwa członkowskie przy realizacji działań powinny, gdy tylko jest to możliwe, zwrócić szczególną uwagę na pomoc osobom o szczególnych potrzebach i ochronę tych osób, w szczególności dzieci i małoletnich bez opieki.