Art. 24. - Wyznaczanie i zatwierdzanie upoważnionych przedstawicieli i dodatkowych upoważnionych przedstawicieli - Rozporządzenie 389/2013 ustanawiające rejestr Unii zgodnie z dyrektywą 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady, decyzjami nr 280/2004/WE i nr 406/2009/WE Parlamentu Europejskiego i Rady oraz uchylające rozporządzenia Komisji (UE) nr 920/2010 i nr 1193/2011

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2013.122.1

Akt utracił moc

Wersja od: 22 lipca 2019 r. do: 31 grudnia 2029 r.

Artykuł  24

Wyznaczanie i zatwierdzanie upoważnionych przedstawicieli i dodatkowych upoważnionych przedstawicieli

1. Składając wniosek o otwarcie rachunku, potencjalny posiadacz rachunku wyznacza upoważnionych przedstawicieli i dodatkowych upoważnionych przedstawicieli zgodnie z art. 23.

2. Wyznaczając upoważnionego przedstawiciela lub dodatkowego upoważnionego przedstawiciela, posiadacz rachunku dostarcza informacje wymagane przez administratora. Informacje te obejmują co najmniej informacje określone w załączniku VIII.

3. Krajowy administrator zatwierdza upoważnionego przedstawiciela lub dodatkowego upoważnionego przedstawiciela lub informuje posiadacza rachunku o odmowie zatwierdzenia w ciągu 20 dni roboczych od otrzymania kompletnych informacji wymaganych zgodnie z ust. 2. W przypadku gdy do przeprowadzenia oceny osoby wyznaczonej niezbędny jest dłuższy okres, administrator może przedłużyć okres procesu oceny jednorazowo o najwyżej 20 dni roboczych i powiadamia o tym przedłużeniu posiadacza rachunku.

4. Krajowy administrator sprawdza, czy informacje i dokumenty przedstawione w celu wyznaczenia upoważnionego przedstawiciela lub dodatkowego upoważnionego przedstawiciela są kompletne, aktualne, dokładne i prawdziwe.

5. Krajowy administrator może odmówić zatwierdzenia upoważnionego przedstawiciela lub dodatkowego upoważnionego przedstawiciela:

a) jeżeli przedstawione informacje i dokumenty są niekompletne, nieaktualne lub niedokładne, bądź fałszywe;

b) jeżeli wobec potencjalnego przedstawiciela prowadzone jest dochodzenie w sprawie udziału w oszustwie obejmującym uprawnienia lub jednostki Kioto, w praniu pieniędzy, finansowaniu terroryzmu lub w innych poważnych przestępstwach, w których rachunek mógłby stanowić narzędzie, lub jeżeli w poprzednich pięciu latach wydano na taką osobę wyrok skazujący z wyżej wymienionych powodów;

c) z powodów określonych w prawie krajowym.

6. Jeżeli krajowy administrator odmówił zatwierdzenia upoważnionego przedstawiciela lub dodatkowego upoważnionego przedstawiciela, posiadacz rachunku może zgłosić sprzeciw wobec tej odmowy do właściwego organu zgodnie z prawem krajowym, który poleca krajowemu administratorowi, aby zatwierdził przedstawiciela, albo podtrzymuje odmowę, wydając uzasadnioną decyzję, z zastrzeżeniem wymogów prawa krajowego, które służą zasadnemu celowi zgodnemu z niniejszym rozporządzeniem i są proporcjonalne.