Rozporządzenie 305/2008 ustanawiające, na mocy rozporządzenia (WE) nr 842/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady, minimalne wymagania i warunki dotyczące wzajemnego uznawania certyfikacji personelu dokonującego odzysku fluorowanych gazów cieplarnianych z rozdzielnic wysokiego napięcia

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2008.92.17

Akt utracił moc

Wersja od: 3 kwietnia 2008 r.

ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 305/2008

z dnia 2 kwietnia 2008 r.

ustanawiające, na mocy rozporządzenia (WE) nr 842/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady, minimalne wymagania i warunki dotyczące wzajemnego uznawania certyfikacji personelu dokonującego odzysku fluorowanych gazów cieplarnianych z rozdzielnic wysokiego napięcia

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 842/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 17 maja 2006 r. w sprawie niektórych fluorowanych gazów cieplarnianych⁽¹⁾, w szczególności jego art. 5 ust. 1,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) W celu spełnienia wymagań rozporządzenia (WE) nr 842/2006 należy ustanowić przepisy dotyczące kwalifikacji personelu wykonującego prace przy urządzeniach zawierających fluorowane gazy cieplarniane, w wyniku których może powstać wyciek.

(2) Personel, który nie posiada jeszcze certyfikatu, lecz uczestniczy w szkoleniu w celu jego uzyskania, powinien mieć możliwość wykonywania, w określonym czasie, czynności wymagających posiadania takiego certyfikatu, aby zdobyć praktyczne umiejętności niezbędne do egzaminu, pod warunkiem że będzie nadzorowany przez personel będący już w posiadaniu takiego certyfikatu.

(3) Niektóre państwa członkowskie nie posiadają obecnie systemu kwalifikacji lub certyfikacji. W związku z tym należy przewidzieć określony czas na uzyskanie certyfikatów przez personel.

(4) Aby zapobiec nadmiernym obciążeniom administracyjnym, należy umożliwić tworzenie systemu certyfikacji na podstawie istniejących systemów zdobywania kwalifikacji, pod warunkiem że zakres wiedzy i umiejętności oraz odpowiedni system kwalifikacji odpowiadają minimalnym wymaganiom przewidzianym w niniejszym rozporządzeniu.

(5) Podmioty wytwarzające lub obsługujące rozdzielnice wysokiego napięcia mogą być wyznaczane jako jednostki oceniające i/lub certyfikujące, pod warunkiem że spełniają odpowiednie wymagania.

(6) Egzamin jest skutecznym środkiem sprawdzania zdolności kandydata do prawidłowego wykonywania czynności, które mogą bezpośrednio lub pośrednio spowodować wyciek.

(7) Urzędowo wyznaczone jednostki oceniające i certyfikujące powinny zapewniać zgodność z minimalnymi wymaganiami ustanowionymi w niniejszym rozporządzeniu i w ten sposób przyczyniać się do skutecznego i sprawnego wzajemnego uznawania certyfikatów na terenie całej Wspólnoty.

(8) Informacje na temat systemów certyfikacji, w ramach których wydawane są certyfikaty objęte wzajemnym uznawaniem powinny być przedstawiane Komisji w formie określonej w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 308/2008 z dnia 2 kwietnia 2008 r. określającym, zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 842/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady, formę powiadamiania o programach szkoleń i certyfikacji państw członkowskich⁽²⁾.

(9) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią komitetu ustanowionego na mocy art. 18 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 2037/2000 Parlamentu Europejskiego i Rady⁽³⁾,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł  1

Przedmiot i zakres

Niniejsze rozporządzenie ustanawia minimalne wymagania dotyczące certyfikacji personelu dokonującego odzysku fluorowanych gazów cieplarnianych z rozdzielnic wysokiego napięcia oraz warunki wzajemnego uznawania certyfikatów wydawanych zgodnie z tymi wymaganiami.

Artykuł  2

Definicje

Do celów niniejszego rozporządzenia "rozdzielnice wysokiego napięcia" oznaczają aparaturę rozdzielczą oraz aparaturę rozdzielczą wraz z przyłączonymi urządzeniami sterowniczymi, pomiarowymi, zabezpieczeniowymi i regulacyjnymi, a także zespół takiej aparatury i urządzeń wraz ze wzajemnymi połączeniami, osprzętem, obudową i elementami pomocniczymi, które są przeznaczone do wykorzystywania związanego z wytwarzaniem, przesyłem, rozdziałem i przetwarzaniem energii elektrycznej o napięciu znamionowym powyżej 1.000 V.

Artykuł  3

Certyfikacja personelu

1. Personel wykonujący czynności, o których mowa w art. 1, posiada certyfikat, o którym mowa w art. 4.

2. Przepis ust. 1 nie ma zastosowania przez maksymalny okres jednego roku w stosunku do personelu uczestniczącego w szkoleniu w celu uzyskania certyfikatu, pod warunkiem że wykonuje dane czynności pod nadzorem osoby posiadającej certyfikat.

3. Państwa członkowskie mogą zdecydować o niestosowaniu przepisów ust. 1, przez okres nie dłuższy niż do dnia, o którym mowa w art. 5 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 842/2006, w stosunku do personelu wykonującego czynności przewidziane w art. 1 niniejszego rozporządzenia do dnia, o którym mowa w art. 5 ust. 2 rozporządzenia nr 842/2006.

Do celów wymagań rozporządzenia (WE) nr 842/2006 personel taki uważa się za certyfikowany w odniesieniu do danych czynności w okresie, o którym mowa w akapicie pierwszym.

Artykuł  4

Wydawanie certyfikatów personelowi

1. Jednostka certyfikująca, o której mowa w art. 5, wydaje certyfikat personelowi, który zdał egzamin teoretyczny i praktyczny zorganizowany przez jednostkę oceniającą, o której mowa w art. 6, obejmujący minimalny zakres umiejętności i wiedzy określony w załączniku.

2. Certyfikat zawiera przynajmniej następujące informacje:

a) nazwę jednostki certyfikującej, imię i nazwisko posiadacza w pełnym brzmieniu, numer certyfikatu oraz, w stosownych przypadkach, datę wygaśnięcia;

b) czynności, do wykonywania których uprawniony jest posiadacz certyfikatu;

c) datę wydania i podpis wydającego certyfikat.

3. W przypadku gdy istniejący system certyfikacji na podstawie egzaminu obejmuje minimalny zakres umiejętności i wiedzy podany w załączniku oraz spełnia wymagania art. 5 i 6, lecz odpowiednie zaświadczenie nie zawiera informacji określonych w ust. 2 niniejszego artykułu, jednostka certyfikująca, o której mowa w art. 5, może wydać certyfikat posiadaczowi takich kwalifikacji bez ponownego egzaminowania.

4. W przypadku gdy istniejący system certyfikacji na podstawie egzaminu spełnia wymagania określone w art. 5 i 6 oraz częściowo obejmuje minimalny zakres umiejętności określony w załączniku, jednostka certyfikująca może wydać certyfikat pod warunkiem zdania przez wnioskodawcę, zorganizowanego przez jednostkę oceniającą, o której mowa w art. 6, dodatkowego egzaminu z umiejętności i wiedzy, które nie podlegają istniejącemu systemowi certyfikacji.

Artykuł  5

Jednostka certyfikująca

1. Jednostka certyfikująca uprawniona do wydawania certyfikatów personelowi wykonującemu czynności, o których mowa w art. 1, jest ustanawiana na mocy krajowych przepisów ustawowych lub wykonawczych albo wyznaczana przez właściwy organ państwa członkowskiego bądź przez inne uprawnione organy.

Jednostka certyfikująca wykonuje swoje zadania w sposób bezstronny.

2. Jednostka certyfikująca ustanawia i stosuje procedury wydawania, zawieszania i wycofywania certyfikatów.

3. Jednostka certyfikująca prowadzi rejestry umożliwiające sprawdzenie statusu osoby posiadającej certyfikat. Rejestry dowodzą, że procedura certyfikacji przebiegła prawidłowo. Rejestry te przechowuje się przez co najmniej 5 lat.

Artykuł  6

Jednostka oceniająca

1. Jednostka oceniająca, wyznaczona przez właściwy organ państwa członkowskiego lub inne organy do tego uprawnione, organizuje egzaminy dla personelu, o którym mowa w art. 1. Jednostka certyfikująca, o której mowa w art. 5, może również wykonywać zadania jednostki oceniającej.

Jednostka oceniająca wykonuje swoje zadania w sposób bezstronny.

2. Egzaminy są planowane i organizowane w taki sposób, by obejmowały minimalny zakres umiejętności i wiedzy, określony w załączniku.

3. Jednostka oceniająca przyjmuje procedury w zakresie sprawozdawczości i prowadzi rejestry z dokumentacją dotyczącą jednostkowych i łącznych wyników oceny.

4. Jednostka oceniająca dba o to, by egzaminatorzy wyznaczeni do przeprowadzenia testu należycie znali odpowiednie metody egzaminowania i dokumentację egzaminacyjną oraz by posiadali właściwe kompetencje w dziedzinie będącej przedmiotem egzaminu. Zapewnia również konieczne wyposażenie, narzędzia i materiały na egzamin praktyczny.

Artykuł  7

Powiadamianie

1. Do dnia 4 stycznia 2009 r. państwa członkowskie podają Komisji nazwy i dane teleadresowe jednostek certyfikujących personel, podlegających przepisom art. 5, oraz nazwy certyfikatów dla personelu spełniającego wymagania art. 4, zgodnie ze wzorem ustanowionym w rozporządzeniu (WE) nr 308/2008.

2. Państwa członkowskie dokonują aktualizacji powiadomień dokonywanych na podstawie ust. 1, uwzględniając nowe istotne informacje, i bezzwłocznie przekazują je Komisji.

Artykuł  8

Warunki wzajemnego uznawania

1. Wzajemne uznawanie certyfikatów wydanych w innych państwach członkowskich stosuje się do certyfikatów wydanych zgodnie z art. 4.

2. Państwa członkowskie mogą zażądać od posiadaczy certyfikatów wydanych w innym państwie członkowskim dostarczenia ich tłumaczenia na inny język urzędowy Wspólnoty.

Artykuł  9

Wejście w życie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 2 kwietnia 2008 r.

	W imieniu Komisji
	Stavros DIMAS
	Członek Komisji

______

⁽¹⁾ Dz.U. L 161 z 14.6.2006, s. 1.

⁽²⁾ Zob. s. 28 niniejszego Dziennika Urzędowego.

⁽³⁾ Dz.U. L 244 z 29.9.2000, s. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione decyzją Komisji 2007/540/WE (Dz.U. L 198 z 31.7.2007, s. 35).

ZAŁĄCZNIK

Minimalne wymagania w zakresie umiejętności i wiedzy sprawdzanych przez jednostki oceniające

Egzamin, o którym mowa w art. 4 ust. 1 i art. 6 ust. 2, obejmuje:

a) egzamin teoretyczny, składający się z jednego lub większej liczby pytań z zakresu umiejętności i wiedzy, oznaczony w kolumnie "Rodzaj egzaminu" symbolem (T);

b) egzamin praktyczny, podczas którego wnioskodawca musi wykonać odpowiednie zadanie przy użyciu stosownych materiałów, narzędzi i wyposażenia, oznaczony w kolumnie "Rodzaj egzaminu" symbolem (P).

Nr	Minimalny zakres wiedzy i umiejętności	Rodzaj egzaminu
1	Podstawowa wiedza w zakresie istotnych zagadnień dotyczących środowiska (zmiany klimatu, protokół z Kioto, współczynnik ocieplenia globalnego (GPW)), znajomość odnośnych przepisów rozporządzenia (WE) nr 842/2006 oraz odnośnych rozporządzeń wykonujących przepisy rozporządzenia (WE) nr 842/2006	T
2	Właściwości fizyczne, chemiczne i środowiskowe SF6	T
3	Stosowanie SF6 w urządzeniach elektroenergetycznych (izolacja i gaszenie łuku elektrycznego)	T
4	Jakość SF6 zgodnie z odpowiednimi normami technicznymi^(1)
5	Podstawowa znajomość konstrukcji sprzętu elektroenergetycznego	T
6	Sprawdzanie jakości SF6	P
7	Odzysk SF6 i mieszanek gazowych z SF6 oraz oczyszczanie SF6	P
8	Przechowywanie i transport SF6	T
9	Obsługa urządzeń służących do odzysku SF6	P
10	Wiercenie niepowodujące wycieku gazu (w razie potrzeby)	P
11	Ponowne wykorzystanie SF6 i różne sposoby ponownego wykorzystania	T
12	Praca z otwartą komorą na SF6	P
13	Neutralizacja produktów rozpadu SF6	T
14	Obowiązki kontrolowania SF6 i prowadzenia dokumentacji wynikające z ustawodawstwa krajowego lub prawodawstwa wspólnotowego lub też umów międzynarodowych	T
(^1) Np. IEC 6 0376 i IEC 60480.