Rozporządzenie 2439/1999 w sprawie warunków zezwolenia na dodatki należące do grupy "lepiszcza, środki zapobiegające zbrylaniu i koagulanty" w paszach
Dz.U.UE.L.1999.297.8
Akt utracił mocROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 2439/1999
z dnia 17 listopada 1999 r.
w sprawie warunków zezwolenia na dodatki należące do grupy "lepiszcza, środki zapobiegające zbrylaniu i koagulanty" w paszach
uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,
uwzględniając dyrektywę Rady 70/524/EWG z dnia 23 listopada 1970 r. dotyczącą dodatków paszowych(1), ostatnio zmienioną rozporządzeniem Komisji (WE) nr 1636/1999(2), w szczególności jej art. 11,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Glinki kaolinitowe, pochodzące z niektórych kopalń położonych na terytorium Republiki Federalnej Niemiec zostały uznane za zawierające bardzo wysokie poziomy dioksyn. Zgodnie z dostępnymi informacjami może to być zanieczyszczenie pochodzenia geologicznego.
(2) Na mocy art. 11 dyrektywy 70/524/EWG, Państwo Członkowskie, które w wyniku pozyskania nowych informacji lub ponownej oceny istniejących informacji wykonanej od czasu przyjęcia danych przepisów, stwierdza, że stosowanie jednego z dodatków wymienionych w dyrektywie stanowi zagrożenie dla zdrowia zwierząt lub ludzi, lub dla środowiska naturalnego, może tymczasowo zawiesić zezwolenie na stosowanie takiego dodatku.
(3) Kilka Państw Członkowskich zakazało stosowania zanieczyszczonych glinek kaolinitowych w premiksach i paszach.
(4) Na mocy art. 3a lit. b) dyrektywy 70/524/EWG zezwolenie na dodatek ma zostać przyznane jedynie gdy, biorąc pod uwagę warunki jego stosowania, nie wpływa szkodliwie na zdrowie ludzi, zwierząt ani na środowisko naturalne.
(5) Stosowanie pasz zanieczyszczonych dioksynami może prowadzić do skażenia środków spożywczych pochodzenia zwierzęcego. Dioksyny są sklasyfikowane przez uznane organizacje międzynarodowe jako substancje rakotwórcze, prowadzące do powstania raka u ludzi. Niniejsze organizacje zalecają, aby podejmowane były środki w celu zmniejszenia, tak dalece, jak jest to możliwe, przyjmowania dioksyn przez spożywane pokarmy.
(6) Należy w maksymalnym stopniu unikać zanieczyszczonych dodatków paszowych.
(7) Z powodu braku odpowiednich danych naukowych nie można przeprowadzić pełnej oceny ryzyka. W związku z potrzebą podjęcia pilnych środków w celu zapobieżenia niedopuszczalnemu poziomowi zanieczyszczenia pasz oraz ze względu na oczekiwanie na wyniki programu monitoringu glinek oraz oceny ryzyka, dopuszczalne poziomy dioksyn w glinkach kaolinitowych powinny zostać ograniczone w ramach środków ostrożnościowych do limitu dającego się oznaczyć analitycznie. Limit ten może być poddany przeglądowi w świetle wyników wszelkich badań oraz programu monitoringu.
(8) Odkryte w Niemczech zanieczyszczenie kaolinu może w rzeczywistości dotyczyć także innych dodatków zatwierdzonych do użytku jako lepiszcza, środki zapobiegające zbrylaniu i koagulanty na podstawie dyrektywy 70/524/EWG, o czym może świadczyć fakt, że glina garncarska, gliny osadowe zawierające inne minerały oprócz kaolinu, pochodzące z kopalni w Stanach Zjednoczonych również są silnie zanieczyszczone dioksynami pochodzenia geologicznego. W ramach programu monitoringu właściwe jest zbadać ewentualną obecność dioksyn we wszystkich zatwierdzonych dodatkach. Przewiduje się, że jak na razie stosuje się tymczasowo maksymalny limit tylko dla glinek kaolinitowych, określony analityczny limit wykrywania będzie stosowany jako maksymalny limit, po wyraźnie określonym okresie czasu, dla dodatków innych niż glinki kaolinitowe w przypadku braku ustalenia, jeśli jest to wymagane, szczególnego maksymalnego limitu na podstawie wystarczających danych dotyczących obecności dioksyn.
(9) Środki, przewidziane w niniejszym rozporządzeniu, są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Pasz,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Sporządzono w Brukseli, dnia 17 listopada 1999 r.
| W imieniu Komisji | |
| David BYRNE | |
| Członek Komisji |
______
(1) Dz.U. L 270 z 14.12.1970, str. 1.
(2) Dz.U. L 194 z 27.7.1999, str. 17.