Rozporządzenie 2124/2004 ustanawiające szczegółowe zasady stosowania, przewidzianego w rozporządzeniu Rady (WE) nr 1922/2004, kontyngentu taryfowego na przywóz żywego bydła o wadze przekraczającej 160 kg i pochodzącego ze Szwajcarii

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2004.368.3

Akt utracił moc

Wersja od: 15 grudnia 2004 r.

ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 2124/2004

z dnia 14 grudnia 2004 r.

ustanawiające szczegółowe zasady stosowania, przewidzianego w rozporządzeniu Rady (WE) nr 1922/2004, kontyngentu taryfowego na przywóz żywego bydła o wadze przekraczającej 160 kg i pochodzącego ze Szwajcarii

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1922/2004 z dnia 25 października 2004 r.⁽¹⁾ przyjmujące autonomiczne i przejściowe środki w celu ustanowienia wspólnotowego kontyngentu taryfowego na przywóz żywego bydła pochodzącego ze Szwajcarii, w szczególności jego art. 2,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1254/1999 z dnia 17 maja 1999 r. w sprawie wspólnej organizacji rynku wołowiny i cielęciny⁽²⁾, w szczególności jego art. 32,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Rozporządzenie Rady (WE) nr 1922/2004 przewiduje ustanowienie wspólnotowego bezcłowego kontyngentu taryfowego na zasadzie autonomicznej i przejściowej na okres od dnia jego wejścia w życie do dnia 30 czerwca 2005 r. na przywóz 4.600 sztuk wszystkich gatunków bydła żywego o wadze przekraczającej 160 kg i pochodzących ze Szwajcarii. Na mocy art. 2 tego rozporządzenia szczegółowe zasady stosowania kontyngentu powinny zostać określone zgodnie z art. 32 rozporządzenia Rady (WE) nr 1254/1999.

(2) W celu przydziału kontyngentu taryfowego i biorąc pod uwagę produkty nim objęte, uznaje się za właściwe zastosowanie metody jednoczesnego rozpatrywania, o której mowa w art. 32 ust. 2 tiret drugie rozporządzenia (WE) nr 1254/1999.

(3) Aby kwalifikować się do korzystania z tych kontyngentów taryfowych, żywe bydło musi pochodzić ze Szwajcarii, zgodnie z zasadami określonymi w art. 4 Umowy między Wspólnotą Europejską a Konfederacją Szwajcarską w sprawie handlu produktami rolnymi⁽³⁾ (dalej zwanej "Umową").

(4) W celu uniknięcia spekulacji ilości dostępne w ramach kontyngentu powinny być udostępnione podmiotom gospodarczym, które są w stanie wykazać, że faktycznie zajmują się przywozem z państw trzecich na znaczącą skalę. Mając to na uwadze oraz dla zapewnienia skutecznego zarządzania, odnośni handlowcy powinni spełniać wymóg przywozu co najmniej 50 sztuk zwierząt w ciągu 2003 r., zważywszy na fakt, że partię 50 zwierząt można uznać za zwykły ładunek. Z doświadczenia wynika, że zakup pojedynczej partii towaru jest minimalnym wymogiem, aby transakcja była uważana za rzeczywistą i opłacalną. Podmiotom gospodarczym na Węgrzech, w Polsce, Republice Czeskiej, Słowacji, Słowenii, Estonii, Łotwie, Litwie, na Cyprze i Malcie (dalej zwanych "nowymi Państwami Członkowskimi") należy zezwolić na składanie wniosków na podstawie przywozów z państw, które były dla nich państwami trzecimi w ciągu roku 2003.

(5) W celu umożliwienia weryfikacji tych kryteriów wnioski należy składać w Państwie Członkowskim, w którym dany importer jest wpisany do rejestru VAT.

(6) W celu zapobiegania spekulacji, należy odmówić dostępu do kontyngentu importerom niezajmującym się już handlem żywym bydłem w dniu 1 stycznia 2004 r., jak również należy ustalić kwotę zabezpieczenia z tytułu praw do przywozu, pozwolenia nie powinny podlegać przeniesieniu oraz zezwolenia na przywóz powinny być wydawane podmiotom gospodarczym wyłącznie w odniesieniu do ilości, na które zostały im przyznane prawa do przywozu.

(7) W celu zapewnienia bardziej wyrównanego dostępu do kontyngentu, przy jednoczesnym utrzymaniu opłacalnej z punktu widzenia handlowego liczby zwierząt przypadających na jeden wniosek, każdy wniosek o zezwolenie przywozowe powinien przestrzegać górnego i dolnego limitu pogłowia.

(8) Należy zastrzec, że prawa do przywozu są przydzielane po upływie okresu rozpatrzenia oraz, gdzie właściwe, z zastosowaniem ustalonego współczynnika redukcji, wyrażonego w procentach.

(9) Instrumentami tymi powinno się zarządzać z wykorzystaniem zezwoleń przywozowych. W tym celu należy ustanowić zasady składania wniosków oraz zakres informacji podawanych we wnioskach i w zezwoleniach, w miarę potrzeby poprzez uzupełnienie niektórych przepisów rozporządzenia Komisji (WE) nr 1291/2000 z dnia 9 czerwca 2000 r. ustanawiającego wspólne szczegółowe zasady stosowania systemu zezwoleń na wywóz i przywóz oraz świadectw o wcześniejszym ustaleniu refundacji dla produktów rolnych⁽⁴⁾ oraz rozporządzenia Komisji (WE) nr 1445/95 z dnia 26 czerwca 1995 r. w sprawie zasad stosowania zezwoleń na przywóz i na wywóz w sektorze wołowiny i cielęciny oraz uchylające rozporządzenie (EWG) nr 2377/80⁽⁵⁾.

(10) Aby zobowiązać podmioty gospodarcze do ubiegania się o zezwolenia przywozowe w odniesieniu do wszystkich przyznanych praw do przywozu, należy ustanowić, że w wypadku zabezpieczenia z tytułu praw do przywozu taki wniosek stanowi podstawowy wymóg w rozumieniu rozporządzenia Komisji (EWG) nr 2220/85 z dnia 22 lipca 1985 r. ustanawiającego wspólne szczegółowe zasady stosowania systemu zabezpieczeń w odniesieniu do produktów rolnych⁽⁶⁾.

(11) Z doświadczenia wynika, że właściwe zarządzanie kontyngentem wymaga również, aby posiadacz zezwolenia był faktycznym importerem. Dlatego taki importer powinien czynnie uczestniczyć w zakupie, transporcie i przywozie zwierząt. Udokumentowanie tych czynności powinno zatem również stanowić zasadniczy wymóg w odniesieniu do zabezpieczenia zezwoleń.

(12) W celu zapewnienia ścisłej kontroli statystycznej zwierząt przywożonych w ramach kontyngentu nie stosuje się tolerancji, o której mowa w art. 8 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 1291/2000.

(13) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Wołowiny i Cielęciny,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł  1

1. Niniejszym ustanawia się bezcłowy kontyngent taryfowy, na zasadzie autonomicznej i przejściowej, na okres od dnia wejścia w życie niniejszego rozporządzenia do dnia 30 czerwca 2005 r. na przywóz 4.600 sztuk każdego żywego bydła pochodzącego ze Szwajcarii, o wadze powyżej 160 kg, objętego kodami CN 0102 90 41, 0102 90 49, 0102 90 51, 0102 90 59, 0102 90 61, 0102 90 69, 0102 90 71 lub 0102 90 79.

Kontyngentowi taryfowemu nadaje się numer zlecenia 09.4203.

2. W odniesieniu do produktów wymienionych w ust. 1 stosują się reguły pochodzenia przewidziane w art. 4 Umowy.

Artykuł  2

1. Do korzystania z kontyngentu ustanowionego w art. 1 kwalifikują się osoby fizyczne lub prawne, które w momencie składania wniosku o zezwolenie przywozowe udowodnią w stopniu wystarczającym dla właściwych władz odnośnego Państwa Członkowskiego, że dokonały przywozu co najmniej 50 sztuk zwierząt objętych kodami CN 0102 10 i 0102 90 w ciągu 2003 r. Wnioskodawcy muszą być wpisani do krajowego rejestru płatników VAT.

2. Podmioty gospodarcze w nowych Państwach Członkowskich mogą składać wnioski o zezwolenia na przywóz na podstawie przywozu, o których mowa w ust. 1, z państw, które były dla nich państwami trzecimi w ciągu roku 2003.

3. Dowód przywozu stanowi wyłącznie dokument celny dopuszczenia do swobodnego obrotu, podpisany przez władze celne i zawierający odniesienie do zainteresowanego wnioskodawcy jako odbiorcy.

Państwa Członkowskie mogą przyjmować kopie powyższych dokumentów, których zgodność z oryginałem potwierdziła właściwa władza. W wypadku przyjmowania takich kopii, Państwa Członkowskie powiadamiają o tym fakcie w odniesieniu do każdego z odnośnych wnioskodawców w ramach komunikatu, o którym mowa w art. 3 ust. 5.

4. Podmioty gospodarcze, które w dniu 1 stycznia 2004 r. zaprzestały działalności handlowej z państwami trzecimi w sektorze wołowiny i cielęciny, nie kwalifikują się do przyznania kontyngentu.

5. Spółka utworzona poprzez połączenie spółek, z których każda wykazuje przywozy referencyjne zgodne z minimalną ilością wskazaną w art. 2 ust. 1 i art. 2 ust. 2, może wykorzystać te przywozy referencyjne jako podstawę do składania wniosku.

Artykuł  3

1. Wnioski o zezwolenia przywozowe można przedstawiać jedynie w tym Państwie Członkowskim, w którym wnioskodawca jest zarejestrowany dla celów podatku VAT.

2. Wnioski o zezwolenia przywozowe:

– muszą obejmować co najmniej 100 sztuk zwierząt,

i

– nie mogą obejmować więcej niż 5% całkowitej ilości dostępnej do wykorzystania.

W przypadkach, w których wnioski przewyższają ilość, nadwyżka nie jest rozpatrywana.

3. Wnioski o zezwolenia przywozowe składa się do godz. 13:00 czasu brukselskiego, 10 dnia roboczego następującego po dniu opublikowania niniejszego rozporządzenia w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

4. Każdy wnioskodawca może złożyć tylko jeden wniosek w odniesieniu do kontyngentu, o którym mowa w art. 1 ust. 1. Jeżeli ten sam wnioskodawca składa więcej niż jeden wniosek, wszystkie wnioski przez niego złożone uznaje się za niespełniające warunków przyjęcia.

5. Po weryfikacji przedstawionych dokumentów Państwa Członkowskie przekazują Komisji, najpóźniej do 10 dnia roboczego od ostatecznego terminu składania wniosków, listę wnioskodawców i ich adresów oraz ilości, o które wnioskują.

Wszystkie notyfikacje, w tym również wnioski puste, są przekazywane za pośrednictwem faksu lub poczty elektronicznej z wykorzystaniem formularza wzorcowego w Załączniku do niniejszego rozporządzenia w przypadkach, w których wnioski zostały w ogóle złożone.

Artykuł  4

1. Po notyfikacji, o której mowa w art. 3 ust. 5, Komisja decyduje możliwie najszybciej, w jakim stopniu możliwa jest realizacja wniosków.

2. Jeśli ilości objęte wnioskami, określone w art. 3, przekraczają dostępne ilości, Komisja jednorazowo ustala jednolitą obniżkę procentową, którą stosuje się do wnioskowanych ilości. W przypadkach, w których zastosowanie współczynnika obniżki, o którym mowa w pierwszym akapicie, daje wynik poniżej 100 sztuk na wniosek, dostępna ilość będzie przyznana przez odnośne Państwo Członkowskie w drodze losowania uprawnień do przywozu obejmujących po 100 sztuk bydła. Jeżeli reszta jest mniejsza niż 100 sztuk, przyznaje się jednorazowe zezwolenie do przywozu tej ilości.

Artykuł  5

1. Zabezpieczenie odnoszące się do zezwolenia przywozowego wynosi 3 EUR od sztuki bydła. Musi być ono złożone właściwej władzy wraz z wnioskiem o przyznanie zezwolenia na przywóz.

2. Wnioski o wydanie zezwolenia na przywóz muszą być sporządzone w odniesieniu do przydzielonej ilości. Ten obowiązek stanowi podstawowy wymóg w rozumieniu art. 20 ust. 2 rozporządzenia (EWG) nr 2220/85.

3. Jeżeli zastosowanie współczynnika redukcji, o którym mowa w art. 4, spowoduje zmniejszenie liczby przydzielonych praw do przywozu w stosunku do wnioskowanych, złożone zabezpieczenie zostanie bezzwłocznie zwolnione w proporcjonalnej części.

Artykuł  6

1. Przywóz przyznanych ilości odbywa się za okazaniem co najmniej jednego zezwolenia przywozowego.

2. Wnioski o zezwolenie przywozowe mogą być składane tylko w tym Państwie Członkowskim, w którym wnioskodawca złożył wniosek o prawa do przywozu i je uzyskał w ramach kontyngentu.

Każde wystawienie zezwolenie na przywóz powoduje odpowiednie zmniejszenie puli uzyskanych praw do przywozu.

3. Zezwolenie przywozowe wydaje się na wniosek i wystawia na nazwę podmiotu gospodarczego, który otrzymał prawa do przywozu.

4. Wnioski o zezwolenia i zezwolenia zawierają następujące informacje:

a) w polu 8, kraj pochodzenia; pozwolenie wiąże się z obowiązkiem przywozu ze wskazanego państwa;

b) w polu 16, co najmniej jeden spośród następujących kodów Nomenklatury Scalonej:

0102 90 41, 0102 90 49, 0102 90 51, 0102 90 59, 0102 90 61, 0102 90 69, 0102 90 71 lub 0102 90 79;

c) w polu 20, numer zlecenia kontyngentu (09.4203) oraz przynajmniej jedną z poniższych informacji:

– Reglamento (CE) n^o 2124/2004

– Nařízení (ES) č. 2124/2004

– Forordning (EF) nr. 2124/2004

– Verordnung (EG) Nr. 2124/2004

– Määrus (EÜ) nr 2124/2004

– Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 2124/2004

– Regulation (EC) No 2124/2004

– Règlement (CE) n^o 2124/2004

– Regolamento (CE) n. 2124/2004

– Regula (EK) Nr. 2124/2004

– Reglamentas (EB) Nr. 2124/2004

– 2124/2004/EK rendelet

– Regolament (KE) Nru 2124/2004

– Verordening (EG) nr. 2124/2004

– Rozporządzenie (WE) nr 2124/2004

– Regulamento (CE) n.^o 2124/2004

– Nariadenie (ES) č. 2124/2004

– Uredba (ES) št. 2124/2004

– Asetus (EY) N:o 2124/2004

– Förordning (EG) nr 2124/2004.

Artykuł  7

1. Nie naruszając przepisów art. 9 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1291/2000, zezwolenia przywozowe wystawione zgodnie z niniejszym rozporządzeniem nie podlegają przeniesieniu i nadają prawa w odniesieniu do kontyngentów taryfowych, wyłącznie jeżeli są wystawione na tę samą nazwę lub nazwisko oraz na ten sam adres, które widnieją jako dane odbiorcy w towarzyszących deklaracjach celnych dopuszczających do wolnego obrotu.

2. Żadne zezwolenia przywozowe nie są ważne po dniu 30 czerwca 2005 r.

3. Zabezpieczenie odnoszące się do zezwolenia przywozowego wynosi 20 EUR od sztuki bydła i jest wnoszone przez wnioskodawcę wraz ze złożeniem wniosku o zezwolenie.

4. Wydane zezwolenia są ważne na terytorium całej Wspólnoty.

5. Zgodnie z art. 50 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1291/2000 od wszelkich ilości przywiezionych ponad ilość wskazaną w zezwoleniu przywozowym pobiera się pełne cło wynikające ze Wspólnej Taryfy Celnej obowiązującej w dniu przyjęcia deklaracji celnej o dopuszczeniu do wolnego obrotu.

6. Nie naruszając przepisów sekcji 4 tytułu III rozporządzenia (WE) nr 1291/2000, zabezpieczenie nie zostanie zwolnione do czasu przedstawienia dowodów na to, że posiadacz zezwolenia był komercyjnie i logistycznie odpowiedzialny za zakup, transport i odprawę dopuszczającą do swobodnego obrotu zwierząt. Takie dowody zawierają co najmniej:

– oryginał lub potwierdzoną kopię wystawionej na posiadacza zezwolenia przez sprzedawcę lub jego przedstawiciela, posiadających siedzibę w kraju trzecim wywozu, jak również dowód zapłaty wniesionej przez posiadacza zezwolenia lub otwarcia przez niego akredytywy dokumentowej na rzecz sprzedawcy,

– dokument przewozowy, wystawiony na posiadacza zezwolenia na odnośne zwierzęta,

– kopię nr 8 formularza IM 4 wraz ze wskazaniem wyłącznie nazwy i adresu posiadacza zezwolenia w polu 8.

Artykuł  8

Rozporządzenia (WE) nr 1291/2000 i (WE) nr 1445/95 mają zastosowanie z zastrzeżeniem przepisów niniejszego rozporządzenia.

Artykuł  9

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 14 grudnia 2004 r.

	W imieniu Komisji
	Mariann FISCHER BOEL
	Członek Komisji

______

⁽¹⁾ Dz.U. L 331 z 5.11.2004, str. 7.

⁽²⁾ Dz.U. L 160 z 26.6.1999, str. 21. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem Komisji (WE) nr 1899/2004 (Dz.U. L 328 z 30.10.2004, str. 67).

⁽³⁾ Dz.U. L 114 z 30.4.2002, str. 132.

⁽⁴⁾ Dz.U. L 152 z 24.6.2000, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 646/2004 (Dz.U. L 100 z 6.4.2004, str. 25).

⁽⁵⁾ Dz.U. L 143 z 27.6.1995, str. 35. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1118/2004 (Dz.U. L 217 z 17.6.2004, str. 9).

⁽⁶⁾ Dz.U. L 205 z 3.8.1985, str. 5. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 673/2004 (Dz.U. L 105 z 14.4.2004, str. 17).

ZAŁĄCZNIK

..................................................

Notka Wydawnictwa Prawniczego "Lex"

Grafiki zostały zamieszczone wyłącznie w Internecie. Obejrzenie grafik podczas pracy z programem Lex wymaga dostępu do Internetu.

..................................................

grafika