Art. 29. - Przyznawanie licencji przymusowych - Rozporządzenie 2100/94 w sprawie wspólnotowego systemu ochrony odmian roślin

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.1994.227.1

Akt obowiązujący
Wersja od: 31 stycznia 2008 r.
Artykuł  29 2

Przyznawanie licencji przymusowych

1.
Urząd przyznaje jednej lub większej liczbie osób licencję przymusową na wniosek tej osoby lub tych osób, wyłącznie wtedy, gdy przemawia za tym interes publiczny i po konsultacji z Radą Administracyjną określoną w art. 36.
2.
Na wniosek Państwa Członkowskiego, Komisji lub organizacji utworzonej dla całej Wspólnoty i zarejestrowanej przez Komisję licencja przymusowa może zostać udzielona określonej kategorii osób spełniających szczególne wymagania lub jakimkolwiek osobom w jednym lub więcej Państw Członkowskich albo na obszarze całej Wspólnoty. Udzielenie to może nastąpić jedynie z uwagi na interes publiczny i za zgodą Rady Administracyjnej.
3.
Udzielając licencji przymusowej zgodnie z ust.1, 2, 5 i 5a, Urząd określa rodzaj czynności, które są nią objęte i rozsądne warunki, które mają do niej zastosowanie oraz szczególne wymagania określone w ust. 2. Rozsądne warunki uwzględniają interesy wszystkich posiadaczy prawa do ochrony odmian roślin, wobec których skuteczna będzie licencja przymusowa. Rozsądne warunki mogą obejmować ograniczenia czasowe, uiszczanie odpowiedniej opłaty licencyjnej jako słusznego wynagrodzenia dla posiadacza i mogą nakładać pewne obowiązki, których spełnienie jest konieczne do korzystania z licencji przymusowej.
4.
Po upływie każdego okresu rocznego od udzielenia licencji przymusowej i w ramach wspomnianego wcześniej możliwego ograniczenia czasowego określonego w ust. 3, każda ze stron może żądać uchylenia lub zmiany decyzji dotyczącej udzielenia licencji. Podstawami takiego żądania może być wyłącznie zaistniała w tym czasie zmiana okoliczności przesądzających o rozstrzygnięciu.
5.
Na wniosek licencja przymusowa jest przyznawana posiadaczowi w odniesieniu do odmiany pochodnej, jeżeli spełniono kryteria określone w ust. 1. Rozsądne warunki określone w ust. 3 obejmują uiszczanie odpowiedniej opłaty licencyjnej, jako słusznego wynagrodzenia dla posiadacza odmiany macierzystej.
5a.
Zgodnie z art. 12 ust. 2 dyrektywy 98/44/WE niewyłączna licencja przymusowa przyznawana jest posiadaczowi patentu na wynalazek biotechnologiczny na wniosek, stosownie do uiszczenia odpowiedniej opłaty licencyjnej jako słusznego wynagrodzenia po warunkiem, że posiadacz patentu wykazał, iż:

i) jego wniosek do posiadacza prawa ochrony odmian roślin o licencję umowną został odrzucony, oraz

ii) wynalazek stanowi znaczący postęp techniczny o dużym znaczeniu ekonomicznym w porównaniu z chronionymi odmianami roślin.

W przypadku gdy w celu umożliwienia nabycia lub korzystania z jego prawa ochrony odmian roślin posiadacz uzyskał licencję przymusową zgodnie z art.12 ust. 1 dyrektywy 98/44/WE na niewyłączne wykorzystanie opatentowanego wynalazku, przyznawana jest posiadaczowi patentu na ten wynalazek, na wniosek, niewyłączna licencja wzajemna na korzystanie z odmiany na rozsądnych warunkach.

Zakres terytorialny licencji lub licencji wzajemnej, o której mowa w tym ustępie jest ograniczona do tego lub tych obszarów Wspólnoty, które są objęte tym patentem.

6.
Zgodnie z art. 114 przepisy wykonawcze mogą określić niektóre pozostałe przykłady licencji w interesie publicznym, o których mowa w ust. 1, 2 i 5a, a ponadto określają szczególne zasady wykonywania przepisów ust. 1-5a.
7.
Licencje przymusowe nie mogą być przyznane przez Państwo Członkowskie w odniesieniu do wspólnotowej ochrony odmian roślin.
2 Art. 29 zmieniony przez art. 1 rozporządzenia nr 873/2004 z dnia 29 kwietnia 2004 r. (Dz.U.UE.L.04.162.38) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 20 maja 2004 r.

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.