Rozdział 12 - KARY - Rozporządzenie 2024/1689 w sprawie ustanowienia zharmonizowanych przepisów dotyczących sztucznej inteligencji oraz zmiany rozporządzeń (WE) nr 300/2008, (UE) nr 167/2013, (UE) nr 168/2013, (UE) 2018/858, (UE) 2018/1139 i (UE) 2019/2144 oraz dyrektyw 2014/90/UE, (UE) 2016/797 i (UE) 2020/1828 (akt w sprawie sztucznej inteligencji)Tekst mający znaczenie dla EOG

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2024.1689

Akt oczekujący
Wersja od: 12 lipca 2024 r.

ROZDZIAŁ  XII

KARY

Kary

1. 
Zgodnie z zasadami i warunkami ustanowionymi w niniejszym rozporządzeniu państwa członkowskie ustanawiają przepisy dotyczące kar i innych środków egzekwowania prawa, które mogą również obejmować ostrzeżenia i środki niepieniężne, mających zastosowanie w przypadku naruszeń przepisów niniejszego rozporządzenia przez operatorów i podejmują wszelkie niezbędne środki w celu zapewnienia ich właściwego i skutecznego wykonywania, z uwzględnieniem wytycznych wydanych przez Komisję zgodnie z art. 96. Przewidziane kary muszą być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające. Uwzględniają one interesy MŚP, w tym przedsiębiorstw typu startup, oraz ich sytuację ekonomiczną.
2. 
Państwa członkowskie niezwłocznie, nie później jednak niż do dnia rozpoczęcia stosowania, powiadamiają Komisję o przepisach dotyczących kar i innych środków egzekwowania prawa, o których mowa w ust. 1, jak również o ich wszelkich późniejszych zmianach.
3. 
Nieprzestrzeganie zakazu praktyk w zakresie AI, o których mowa w art. 5, podlega administracyjnej karze pieniężnej w wysokości do 35 000 000 EUR lub - jeżeli sprawcą naruszenia jest przedsiębiorstwo - w wysokości do 7 % jego całkowitego rocznego światowego obrotu z poprzedniego roku obrotowego, w zależności od tego, która z tych kwot jest wyższa.
4. 
Nieprzestrzeganie któregokolwiek z przepisów dotyczących operatorów lub jednostek notyfikowanych, innych niż przepisy ustanowione w art. 5, podlega administracyjnej karze pieniężnej w wysokości do 15 000 000 EUR lub - jeżeli sprawcą naruszenia jest przedsiębiorstwo - w wysokości do 3 % jego całkowitego rocznego światowego obrotu z poprzedniego roku obrotowego, w zależności od tego, która z tych kwot jest wyższa:
a)
obowiązki dostawców zgodnie z art. 16;
b)
obowiązki upoważnionych przedstawicieli zgodnie z art. 22;
c)
obowiązki importerów zgodnie z art. 23;
d)
obowiązki dystrybutorów zgodnie z art. 24;
e)
obowiązki podmiotów stosujących zgodnie z art. 26;
f)
wymogi i obowiązki jednostek notyfikowanych zgodnie z art. 31, art. 33 ust. 1, 3 i 4 lub art. 34;
g)
obowiązki dostawców i podmiotów stosujących w zakresie przejrzystości zgodnie z art. 50.
5. 
Dostarczanie nieprawidłowych, niekompletnych lub wprowadzających w błąd informacji jednostkom notyfikowanym lub właściwym organom krajowym w odpowiedzi na ich wniosek podlega administracyjnej karze pieniężnej w wysokości do 7 500 000 EUR lub - jeżeli sprawcą naruszenia jest przedsiębiorstwo - w wysokości do 1 % jego całkowitego rocznego światowego obrotu z poprzedniego roku obrotowego, w zależności od tego, która z tych kwot jest wyższa.
6. 
W przypadku MŚP, w tym przedsiębiorstw typu startup, wysokość kary pieniężnej, o której mowa w niniejszym artykule, nie przekracza wartości procentowej lub kwoty, o których mowa w ust. 3, 4 i 5, w zależności od tego, która z tych kwot jest niższa.
7. 
Przy podejmowaniu decyzji o nałożeniu administracyjnej kary pieniężnej, oraz przy ustalaniu jej wysokości w każdej indywidualnej sprawie, uwzględnia się wszystkie istotne okoliczności danej sytuacji w każdym indywidualnym przypadku i zwraca się w stosownych przypadkach uwagę na:
a)
charakter, wagę i czas trwania naruszenia oraz jego konsekwencji, przy uwzględnieniu przeznaczenia systemu AI, a także, w stosownych przypadkach, liczby poszkodowanych osób oraz rozmiaru poniesionej przez nie szkody;
b)
to, czy inne organy nadzoru rynku nałożyły już na tego samego operatora administracyjne kary pieniężne za to samo naruszenie;
c)
to, czy inne organy nałożyły już administracyjne kary pieniężne na tego samego operatora za naruszenia innych przepisów prawa Unii lub prawa krajowego, w przypadku gdy takie naruszenia wynikają z tego samego działania lub zaniechania stanowiącego odpowiednie naruszenie niniejszego rozporządzenia;
d)
wielkość operatora dopuszczającego się naruszenia, jego roczny obrót i udział w rynku;
e)
wszelkie inne obciążające lub łagodzące czynniki mające zastosowanie do okoliczności sprawy, takie jak powiązane bezpośrednio lub pośrednio z danym naruszeniem osiągnięte korzyści finansowe lub uniknięte straty;
f)
stopień współpracy z właściwymi organami krajowymi w celu usunięcia naruszenia oraz złagodzenia jego ewentualnych niepożądanych skutków;
g)
stopień odpowiedzialności operatora, z uwzględnieniem wdrożonych przez niego środków technicznych i organizacyjnych;
h)
sposób, w jaki właściwe organy krajowe dowiedziały się o naruszeniu, w szczególności, czy i w jakim zakresie operator zgłosił naruszenie;
i)
umyślny lub wynikający z zaniedbania charakter naruszenia;
j)
wszelkie działania podjęte przez operatora w celu złagodzenia szkody poniesionej przez poszkodowane osoby.
8. 
Każde państwo członkowskie ustanawia przepisy dotyczące określenia, w jakim zakresie na organy i podmioty publiczne ustanowione w tym państwie członkowskim można nakładać administracyjne kary pieniężne.
9. 
W zależności od systemu prawnego państw członkowskich przepisy dotyczące administracyjnych kar pieniężnych można stosować w taki sposób, że kary w tych państwach członkowskich są nakładane, stosownie do przypadku, przez właściwe sądy krajowe lub inne odpowiednie organy. Stosowanie takich przepisów w tych państwach członkowskich ma skutek równoważny.
10. 
Wykonywanie uprawnień na podstawie niniejszego artykułu podlega odpowiednim zabezpieczeniom proceduralnym zgodnie z prawem Unii i prawem krajowym, obejmującym prawo do skutecznych środka zaskarżenia i rzetelnego postępowania sądowego.
11. 
Państwa członkowskie co roku składają Komisji sprawozdanie dotyczące administracyjnych kar pieniężnych, które nałożyły w danym roku zgodnie z niniejszym artykułem, oraz dotyczące wszelkich powiązanych sporów lub postępowań sądowych.

Administracyjne kary pieniężne nakładane na instytucje, organy i jednostki organizacyjne Unii

1. 
Europejski Inspektor Ochrony Danych może nakładać administracyjne kary pieniężne na instytucje, organy i jednostki organizacyjne Unii objęte zakresem stosowania niniejszego rozporządzenia. Przy podejmowaniu decyzji o nałożeniu administracyjnej kary pieniężnej oraz przy ustalaniu jej wysokości, uwzględnia się wszystkie istotne okoliczności danej sytuacji w każdym indywidualnym przypadku i zwraca się należytą uwagę na:
a)
charakter, wagę i czas trwania naruszenia oraz jego konsekwencji; przy uwzględnieniu przeznaczenia systemu AI, a także, w stosownych przypadkach, liczby poszkodowanych osób oraz rozmiaru poniesionej przez nie szkody;
b)
stopień odpowiedzialności instytucji, organu lub jednostki organizacyjnej Unii, z uwzględnieniem wdrożonych przez nie środków technicznych i organizacyjnych;
c)
wszelkie działania podjęte przez instytucję, organ lub jednostkę organizacyjną Unii w celu złagodzenia szkody poniesionej przez osoby poszkodowane;
d)
stopień współpracy z Europejskim Inspektorem Ochrony Danych w celu usunięcia naruszenia i złagodzenia jego ewentualnych niepożądanych skutków, w tym zastosowanie się do wszelkich środków zarządzonych wcześniej przez Europejskiego Inspektora Ochrony Danych wobec danej instytucji, organu lub jednostki organizacyjnej Unii w odniesieniu do tej samej kwestii;
e)
wszelkie podobne wcześniejsze naruszenia dokonane przez instytucję, organ, lub jednostkę organizacyjną Unii;
f)
sposób, w jaki Europejski Inspektor Ochrony Danych dowiedział się o naruszeniu, w szczególności, czy i w jakim zakresie instytucja, organ lub jednostka organizacyjna Unii zgłosili naruszenie;
g)
roczny budżet instytucji, organu lub jednostki organizacyjnej Unii.
2. 
Nieprzestrzeganie zakazu praktyk w zakresie AI, o których mowa w art. 5, podlega administracyjnym karom pieniężnym w wysokości do 1 500 000 EUR.
3. 
Niezgodność systemu AI z jakimikolwiek wymogami lub obowiązkami wynikającymi z niniejszego rozporządzenia, innymi niż te ustanowione w art. 5, podlega administracyjnej karze pieniężnej w wysokości do 750 000 EUR.
4. 
Przed podjęciem decyzji na podstawie niniejszego artykułu Europejski Inspektor Ochrony Danych zapewnia instytucji, organowi lub jednostce organizacyjnej Unii, które są przedmiotem postępowania prowadzonego przez Europejskiego Inspektora Ochrony Danych, możliwość bycia wysłuchanym w sprawie dotyczącej ewentualnego naruszenia. Podstawą decyzji wydanej przez Europejskiego Inspektora Ochrony Danych mogą być wyłącznie elementy i okoliczności, co do których zainteresowane strony mogły się wypowiedzieć. Skarżący, jeżeli tacy istnieją, musza zostać ściśle włączeni w postępowanie.
5. 
W toku postępowania w pełni respektuje się prawo zainteresowanych stron do obrony. Strony mają prawo dostępu do akt Europejskiego Inspektora Ochrony Danych, z zastrzeżeniem prawnie uzasadnionego interesu osób fizycznych i przedsiębiorstw w zakresie ochrony ich danych osobowych lub tajemnic handlowych.
6. 
Środki finansowe pochodzące z kar pieniężnych nałożonych na podstawie niniejszego artykułu zasilają budżet ogólny Unii. Te kary pieniężne nie mogą mieć wpływu na skuteczne funkcjonowanie instytucji, organu lub jednostki organizacyjnej Unii, na które nałożono karę.
7. 
Europejski Inspektor Ochrony Danych co roku powiadamia Komisję o administracyjnych karach pieniężnych, które nałożył zgodnie z niniejszym artykułem, oraz o wszelkich wszczętych przez siebie postępowaniach spornych lub sądowych.

Kary pieniężne dla dostawców modeli AI ogólnego przeznaczenia

1. 
Komisja może nakładać na dostawców modeli AI ogólnego przeznaczenia kary pieniężne nieprzekraczające 3 % ich całkowitego rocznego światowego obrotu w poprzednim roku obrotowym lub 15 000 000 EUR, w zależności od tego, która z tych kwot jest wyższa, jeśli ustali, że dostawca celowo lub w wyniku zaniedbania:
a)
naruszył odpowiednie przepisy niniejszego rozporządzenia;
b)
nie zastosował się do wniosku o przedstawienie dokumentu lub informacji zgodnie z art. 91 lub dostarczył informacje nieprawidłowe, niekompletne lub wprowadzające w błąd;
c)
nie zastosował się do środka wymaganego na podstawie art. 93;
d)
nie udzielił Komisji dostępu - w celu przeprowadzenia oceny zgodnie z art. 92 - do modelu A ogólnego przeznaczenia lub modelu AI ogólnego przeznaczenia z ryzykiem systemowym.

Przy ustalaniu kwoty kary pieniężnej lub okresowej kary pieniężnej bierze się pod uwagę charakter, wagę i czas trwania naruszenia, z należytym uwzględnieniem zasad proporcjonalności i adekwatności. Komisja uwzględnia również zobowiązania podjęte zgodnie z art. 93 ust. 3 lub podjęte w odpowiednich kodeksach praktyki zgodnie z art. 56.

2. 
Przed przyjęciem decyzji na podstawie ust. 1 Komisja przekazuje swoje wstępne ustalenia dostawcy modelu AI ogólnego przeznaczenia i daje mu możliwość bycia wysłuchanym.
3. 
Kary pieniężne nakładane zgodnie z niniejszym artykułem muszą być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające.
4. 
Informacje na temat kar pieniężnych nałożonych na podstawie niniejszego artykułu przekazuje się w stosownych przypadkach również Radzie ds. AI.
5. 
Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej ma nieograniczoną jurysdykcję w zakresie przeprowadzania kontroli decyzji Komisji ustalających karę pieniężną na podstawie niniejszego artykułu. Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej może uchylić, obniżyć lub podwyższyć nałożoną karę pieniężną.
6. 
Komisja przyjmuje akty wykonawcze zawierające szczegółowe zasady oraz zabezpieczenia proceduralne dotyczące postępowania w celu ewentualnego przyjęcia decyzji na podstawie ust. 1 niniejszego artykułu. Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 98 ust. 2.

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.