Art. 17. - Standardowa europejska nominalna szerokość toru kolejowego - Rozporządzenie 2024/1679 w sprawie unijnych wytycznych dotyczących rozwoju transeuropejskiej sieci transportowej, zmieniające rozporządzenia (UE) 2021/1153 i (UE) nr 913/2010 oraz uchylające rozporządzenie (UE) nr 1315/2013

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2024.1679

Akt obowiązujący
Wersja od: 28 czerwca 2024 r.
Artykuł  17

Standardowa europejska nominalna szerokość toru kolejowego

1. 
Państwa członkowskie zapewniają, aby każda nowa linia kolejowa sieci bazowej oraz rozszerzonej sieci bazowej, z uwzględnieniem połączeń, o których mowa w art. 14 ust. 1 lit. d), charakteryzowała się standardową europejską nominalną szerokością toru wynoszącą 1435 mm. Wymóg ten uważa się za spełniony, gdy do dnia 31 grudnia 2030 r. w przypadku sieci bazowej oraz do dnia 31 grudnia 2040 r. - w przypadku rozszerzonej sieci bazowej umożliwione zostanie poruszanie się po infrastrukturze pociągów o rozstawie wynoszącym 1435 mm. Do celów niniejszego artykułu nowa linia kolejowa oznacza każdą linię, której budowa nie rozpoczęła się do dnia 18 lipca 2024 r.
2. 
Na zasadzie odstępstwa od ust. 1 niniejszego artykułu państwa członkowskie, na których terytorium w dniu 18 lipca 2024 r. nie planuje się połączenia nowej linii kolejowej z lądową granicą innego państwa członkowskiego zgodnie z załącznikiem I, sporządzają plan określający nową linię kolejową, która ma zostać wybudowana zgodnie z zastosowaniem standardowej europejskiej nominalnej szerokości toru wynoszącej 1435 mm. Plan ten uwzględnia wpływ na interoperacyjność z sąsiadującym państwem członkowskim lub sąsiadującymi państwami członkowskimi poprzez uwzględnienie, w szczególności, ewentualnego przejścia istniejących linii kolejowych na standardową europejską nominalną szerokość toru wynoszącą 1435 mm zgodnie z ust. 3 niniejszego artykułu. Plan obejmuje analizę kosztów i korzyści społeczno-gospodarczych uzasadniającą decyzję państwa członkowskiego, w stosownych przypadkach, o niewybudowaniu nowej infrastruktury kolejowej o standardowej europejskiej nominalnej szerokości toru wynoszącej 1435 mm oraz ocenę wpływu na interoperacyjność. Plan ten jest przedkładany Komisji do dnia 19 lipca 2026 r.
3. 
Państwa członkowskie z istniejącą siecią kolejową lub jej częścią o innej szerokości toru niż standardowa europejska nominalna szerokość toru wynosząca 1435 mm przeprowadzają ocenę, do dnia 19 lipca 2026 r., określającą istniejące linie kolejowe należące do europejskich korytarzy transportowych z myślą o ich ewentualnym przejściu na standardową europejską nominalną szerokość toru wynoszącą 1435 mm. Ocena ta jest koordynowana z sąsiadującym państwem członkowskim lub sąsiadującymi państwami członkowskimi w odniesieniu do odcinków transgranicznych. Ocena ta obejmuje analizę kosztów i korzyści społeczno-gospodarczych dotyczących wykonalności ewentualnego przejścia na standardową europejską nominalną szerokość toru wynoszącą 1435 mm oraz ocenę wpływu na interoperacyjność.

W oparciu o ocenę na podstawie akapitu pierwszego państwa członkowskie sporządzają plan przejścia na standardową europejską nominalną szerokość toru wynoszącą 1435 mm, w stosownych przypadkach, najpóźniej rok po zakończeniu oceny, wskazując istniejące linie kolejowe znajdujące się w europejskich korytarzach transportowych, które mają przejść na standardową europejską nominalną szerokość toru wynoszącą 1435 mm, oraz określają harmonogram tego przejścia.

Akapity pierwszy i drugi stosuje się odpowiednio do linii kolejowych, w przypadku których prace budowlane rozpoczęły się najpóźniej w dniu 18 lipca 2024 r.

4. 
Priorytety w zakresie planowania infrastruktury i inwestycji wynikające z planów, o których mowa w ust 2 i 3 niniejszego artykułu, uwzględnia się w pierwszym planie prac koordynatora europejskiego ds. europejskiego korytarza transportowego, którego częścią są towarowe linie kolejowe o szerokości torów innej niż standardowa europejska nominalna szerokość toru, zgodnie z art. 54.
5. 
W należycie uzasadnionych przypadkach na wniosek państwa członkowskiego Komisja przyjmuje akty wykonawcze przyznające tymczasowe zwolnienie z wymogów, o których mowa w ust. 1, w odniesieniu do nowych linii kolejowych sieci bazowej i rozszerzonej sieci bazowej lub ich części ze względu na negatywne wyniki analizy kosztów i korzyści społeczno-gospodarczych. Każdy wniosek o zwolnienie opiera się na wystarczającym uzasadnieniu. Wnioski o zwolnienie są koordynowane z sąsiadującym państwem członkowskim lub sąsiadującymi państwami członkowskimi w przypadku odcinków transgranicznych. Sąsiadujące państwa członkowskie mogą przedstawić opinię państwu członkowskiemu składającemu wniosek o zwolnienie. Państwo członkowskie dołącza do swojego wniosku opinie sąsiadujących państw członkowskich. Państwo członkowskie może w jednym wniosku wystąpić o przyznanie kilku zwolnień.

Komisja ocenia wniosek w świetle przedstawionego uzasadnienia oraz, w stosownych przypadkach, jego znaczącego wpływu na interoperacyjność i ciągłość sieci kolejowej. Komisja należycie uwzględnia opinie zainteresowanych sąsiadujących państw członkowskich.

Komisja może zwrócić się do państwa członkowskiego o dodatkowe informacje nie później niż w terminie 30 dni kalendarzowych od otrzymania wniosku na podstawie akapitu pierwszego. Jeżeli Komisja uzna, że przekazane informacje są niewystarczające, może w ciągu 30 dni kalendarzowych od otrzymania dodatkowych informacji zwrócić się do państwa członkowskiego o ich uzupełnienie.

Komisja podejmuje decyzję w sprawie zwolnienia będącego przedmiotem wniosku nie później niż sześć miesięcy od otrzymania wniosku na podstawie akapitu pierwszego lub, w przypadku gdy zainteresowane państwa członkowskie przekazały dodatkowe informacje na podstawie akapitu trzeciego, nie później niż cztery miesiące od ostatniej daty otrzymania takich informacji, w zależności od tego, która z tych dat jest późniejsza. W decyzji wskazuje się okres, na jaki zwolnienie zostaje przyznane.

Komisja informuje pozostałe państwa członkowskie o zwolnieniach przyznanych na podstawie niniejszego artykułu.

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.