Rozdział 8 - ŚRODKI OGRANICZANIA RYZYKA WYNIKAJĄCEGO Z INSTRUMENTÓW ANONIMOWYCH - Rozporządzenie 2024/1624 w sprawie zapobiegania wykorzystywaniu systemu finansowego do prania pieniędzy lub finansowania terroryzmu

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2024.1624

Akt oczekujący

Wersja od: 19 czerwca 2024 r.

ROZDZIAŁ  VIII

ŚRODKI OGRANICZANIA RYZYKA WYNIKAJĄCEGO Z INSTRUMENTÓW ANONIMOWYCH

Artykuł  79

Rachunki anonimowe i akcje na okaziciela oraz warranty na akcje na okaziciela

1. Instytucjom kredytowym, instytucjom finansowym i dostawcom usług w zakresie kryptoaktywów zabrania się prowadzenia anonimowych rachunków bankowych i płatniczych, anonimowych książeczek oszczędnościowych, anonimowych skrytek depozytowych lub anonimowych rachunków kryptoaktywów, jak również wszelkich rachunków umożliwiających w inny sposób anonimizację posiadacza rachunku klienta bądź anonimizację lub zwiększone zatajanie transakcji, w tym za pomocą kryptowalut zwiększających anonimowość.

Właściciele i beneficjenci istniejących anonimowych rachunków bankowych lub płatniczych, anonimowych książeczek oszczędnościowych, anonimowych skrytek depozytowych prowadzonych przez instytucje kredytowe lub instytucje finansowe lub rachunków kryptoaktywów podlegają środkom należytej staranności wobec klienta, zanim te rachunki, książeczki oszczędnościowe lub skrytki depozytowe zostaną w jakikolwiek sposób wykorzystane.

2. Instytucje kredytowe i instytucje finansowe działające w charakterze agentów rozliczeniowych w rozumieniu art. 2 pkt 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/751 ⁴⁶  nie akceptują płatności dokonywanych za pomocą anonimowych kart przedpłaconych wydanych w państwach trzecich, chyba że regulacyjne standardy techniczne przyjęte przez Komisję zgodnie z art. 28 niniejszego rozporządzenia stanowią inaczej, na podstawie wykazanego niskiego ryzyka.

3. Spółki mają zakaz emitowania akcji na okaziciela oraz przekształcają wszystkie istniejące akcje na okaziciela w akcje imienne, dokonują ich immobilizacji w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 3 rozporządzenia (UE) nr 909/2014 lub deponują je w instytucji finansowej do dnia 10 lipca 2029 r. Jednakże spółkom, których papiery wartościowe są notowane na rynku regulowanym lub których akcje są emitowane jako papiery wartościowe przechowywane przez pośrednika - poprzez immobilizację w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 3 tego rozporządzenia albo poprzez emisję bezpośrednią w formie zdematerializowanej w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 4 tego rozporządzenia -, zezwala się na emisję nowych i zachowanie istniejących akcji na okaziciela. W przypadku istniejących akcji na okaziciela, które nie zostały przekształcone, poddane immobilizacji lub zdeponowane do dnia 10 lipca 2029 r., wszystkie prawa głosu i prawa do podziału zysków związane z tymi akcjami zostają automatycznie zawieszone do czasu ich przekształcenia, immobilizacji lub zdeponowania. Wszystkie takie akcje, które nie zostały przekształcone, poddane immobilizacji lub zdeponowane do dnia 10 lipca 2030 r. zostają anulowane, co prowadzi do obniżenia kapitału zakładowego o odpowiednią kwotę.

Spółkom zakazuje się emitowania warrantów na akcje na okaziciela, które nie mają formy przechowywanej przez pośrednika.

Artykuł  80

Limity dużych płatności gotówkowych za towary lub usługi

1. Osoby prowadzące handel towarami lub świadczące usługi mogą przyjmować lub dokonywać płatności w środkach pieniężnych wyłącznie do kwoty 10 000 EUR lub równowartości tej kwoty w walucie krajowej lub obcej, bez względu na to, czy transakcja jest przeprowadzana jako pojedyncza operacja czy kilka operacji, które wydają się być ze sobą powiązane.

2. Państwa członkowskie mogą przyjąć niższe limity po konsultacji z Europejskim Bankiem Centralnym zgodnie z art. 2 ust. 1 decyzji Rady 98/415/WE ⁴⁷ . O tych niższych limitach powiadamia się Komisję w terminie trzech miesięcy od wprowadzenia środka na poziomie krajowym.

3. Jeżeli na poziomie krajowym istnieją już limity niższe od limitu określonego w ust. 1, nadal mają one zastosowanie. Państwa członkowskie powiadamiają Komisję o tych limitach do dnia 10 października 2024 r.

4. Limit, o którym mowa w ust. 1, nie ma zastosowania do:

a) płatności pomiędzy osobami fizycznymi, które nie działają w ramach swoich obowiązków zawodowych;

b) płatności lub depozytów dokonywanych w lokalach instytucji kredytowych, dostawców pieniądza elektronicznego zdefiniowanych w art. 2 pkt 3 dyrektywy 2009/110/WE i dostawców usług płatniczych zdefiniowanych w art. 4 pkt 11 dyrektywy (UE) 2015/2366.

Płatności lub depozyty, o których mowa w akapicie pierwszym lit. b), przekraczające limit zgłaszane są FIU w określonych terminach.

5. Państwa członkowskie zapewniają wprowadzenie odpowiednich środków, w tym nałożenie kar, wobec osób fizycznych lub prawnych działających w ramach swoich obowiązków zawodowych, które są podejrzane o naruszenie limitu określonego w ust. 1 lub niższego limitu przyjętego przez państwa członkowskie.

6. Ogólny wymiar kar oblicza się, zgodnie z odpowiednimi przepisami prawa krajowego, w taki sposób, aby uzyskać rezultaty proporcjonalne do powagi naruszenia, a tym samym skutecznie zniechęcić do popełniania kolejnych przestępstw tego samego rodzaju.

7. Jeżeli ze względów siły wyższej sposoby płatności za pomocą środków pieniężnych, zdefiniowanych w art. 4 pkt 25 dyrektywy (UE) 2015/2366, inne niż banknoty i monety staną się niedostępne na poziomie krajowym, państwa członkowskie mogą tymczasowo zawiesić stosowanie ust. 1 lub, w stosownych przypadkach, ust. 2 niniejszego artykułu i niezwłocznie informują o tym Komisję. Państwa członkowskie informują również Komisję o spodziewanym okresie niedostępności sposobów płatności za pomocą środków pieniężnych, zdefiniowanych w art. 4 pkt 25 dyrektywy (UE) 2015/2366, innych niż banknoty i monety oraz o środkach podjętych przez państwa członkowskie w celu przywrócenia ich dostępności.

Jeżeli na podstawie informacji przekazanych przez państwo członkowskie Komisja uzna, że zawieszenie stosowania ust. 1 lub, w stosownych przypadkach, ust. 2 nie jest uzasadnione działaniem siły wyższej, przyjmuje decyzję skierowaną do tego państwa członkowskiego z wnioskiem o natychmiastowe cofnięcie takiego zawieszenia.

⁴⁶ Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/751 z dnia 29 kwietnia 2015 r. w sprawie opłat interchange w odniesieniu do transakcji płatniczych realizowanych w oparciu o kartę (Dz.U. L 123 z 19.5.2015, s. 1).

⁴⁷ Decyzja Rady 98/415/WE z dnia 29 czerwca 1998 r. w sprawie konsultacji Europejskiego Banku Centralnego udzielanych władzom krajowym w sprawie projektów przepisów prawnych (Dz.U. L 189 z 3.7.1998, s. 42).