Sekcja 2 - Polityka państw trzecich oraz zagrożenia spoza Unii związane z praniem pieniędzy i finansowaniem terroryzmu - Rozporządzenie 2024/1624 w sprawie zapobiegania wykorzystywaniu systemu finansowego do prania pieniędzy lub finansowania terroryzmu

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2024.1624

Akt oczekujący

Wersja od: 19 czerwca 2024 r.

SEKCJA  2

Polityka państw trzecich oraz zagrożenia spoza Unii związane z praniem pieniędzy i finansowaniem terroryzmu

Artykuł  29

Wskazywanie państw trzecich o znaczących niedociągnięciach strategicznych w krajowych systemach przeciwdziałania praniu pieniędzy i finansowaniu terroryzmu

1. Państwa trzecie, w których występują znaczące niedociągnięcia strategiczne w krajowych systemach przeciwdziałania praniu pieniędzy i finansowaniu terroryzmu, są wskazywane przez Komisję i oznaczane jako "państwa trzecie wysokiego ryzyka".

2. Aby wskazać państwa trzecie, o których mowa w ust. 1 niniejszego artykułu, Komisja jest uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 85 w celu uzupełnienia niniejszego rozporządzenia, w przypadku:

a) stwierdzenia znaczących niedociągnięć strategicznych w prawnych i instytucjonalnych ramach danego państwa trzeciego w zakresie przeciwdziałania praniu pieniędzy i finansowaniu terroryzmu;

b) stwierdzenia znaczących niedociągnięć strategicznych pod względem skuteczności systemu przeciwdziałania praniu pieniędzy i finansowaniu terroryzmu danego państwa trzeciego w zakresie przeciwdziałania ryzykom prania pieniędzy i finansowania terroryzmu lub w jego systemie oceny i ograniczania ryzyk niewykonania ukierunkowanych sankcji finansowych ONZ związanych z finansowaniem proliferacji lub uchylania się od nich.

c) gdy znaczące niedociągnięcia strategiczne stwierdzone zgodnie z lit. a) i b) mają charakter trwały i nie podjęto ani nie podejmuje się żadnych środków w celu ich ograniczenia.

Te akty delegowane przyjmuje się w ciągu 20 dni kalendarzowych od stwierdzenia przez Komisję, że kryteria określone w lit. a), b) lub c) akapitu pierwszego zostały spełnione.

3. Do celów ust. 2 Komisja uwzględnia wezwania do stosowania wzmocnionych środków należytej staranności i dodatkowych środków ograniczających ryzyko (zwane dalej "przeciwśrodkami"), które to wezwania wystosowały organizacje międzynarodowe i organy normalizacyjne posiadające kompetencje w dziedzinie zapobiegania praniu pieniędzy i zwalczania finansowania terroryzmu, jak również uwzględnia sporządzone przez nie odpowiednie ewaluacje, oceny, sprawozdania lub publiczne oświadczenia.

4. Jeżeli państwo trzecie zostało wskazane zgodnie z kryteriami, o których mowa w ust. 2, podmioty zobowiązane stosują wzmocnione środki należytej staranności wymienione w art. 34 ust. 4 w odniesieniu do stosunków gospodarczych lub transakcji sporadycznych z udziałem osób fizycznych lub prawnych z tego państwa trzeciego.

5. W akcie delegowanym, o którym mowa w ust. 2, wśród przeciwśrodków wymienionych w art. 35 określa się szczególne przeciwśrodki, które ograniczają szczególne ryzyka pochodzące z każdego państwa trzeciego wysokiego ryzyka.

6. W przypadku gdy państwo członkowskie zidentyfikuje szczególne ryzyko prania pieniędzy lub finansowania terroryzmu stwarzane przez państwo trzecie, które Komisja wskazała zgodnie z kryteriami, o których mowa w ust. 2, i które nie jest objęte przeciwśrodkami, o których mowa w ust. 5, może nałożyć na podmioty zobowiązane mające siedzibę na jego terytorium wymóg zastosowania szczególnych dodatkowych przeciwśrodków w celu ograniczenia szczególnego ryzyka pochodzącego z tego państwa trzeciego. Zidentyfikowane ryzyko i odpowiadające mu przeciwśrodki są zgłaszane Komisji w ciągu 5 dni od zastosowania przeciwśrodków.

7. Komisja dokonuje regularnego przeglądu aktów delegowanych, o których mowa w ust. 2, w celu zapewnienia, by szczególne przeciwśrodki określone na podstawie ust. 5 uwzględniały zmiany w ramach w zakresie przeciwdziałania praniu pieniędzy i finansowaniu terroryzmu w państwie trzecim oraz były proporcjonalne i adekwatne do ryzyk.

Po otrzymaniu zgłoszenia zgodnie z ust. 6 Komisja ocenia otrzymane informacje w celu ustalenia, czy to ryzyko specyficzne dla poszczególnych państw wpływa na integralność rynku wewnętrznego Unii. W stosownych przypadkach Komisja dokonuje przeglądu aktów delegowanych, o których mowa w ust. 2, poprzez dodanie przeciwśrodków niezbędnych do ograniczenia tego dodatkowego ryzyka. W przypadku gdy Komisja uzna, że szczególne dodatkowe środki stosowane przez państwo członkowskie na podstawie ust. 6 nie są konieczne do ograniczenia szczególnego ryzyka pochodzącego z tego państwa trzeciego, może podjąć w drodze aktu wykonawczego decyzję dotyczącą zniesienia przez dane państwo członkowskie szczególnego dodatkowego przeciwśrodka.

Artykuł  30

Wskazywanie państw trzecich o niedociągnięciach w zakresie zgodności z prawem w ich krajowych systemach przeciwdziałania praniu pieniędzy i finansowaniu terroryzmu

1. Komisja wskazuje państwa trzecie o niedociągnięciach w zakresie zgodności z prawem w ich krajowych systemach przeciwdziałania praniu pieniędzy i finansowaniu terroryzmu.

2. Aby wskazać państwa trzecie, o których mowa w ust. 1, Komisja jest uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 85 w celu uzupełnienia niniejszego rozporządzenia, w przypadku:

a) stwierdzenia niedociągnięć w zakresie zgodności z prawem w prawnych i instytucjonalnych ramach państwa trzeciego w zakresie przeciwdziałania praniu pieniędzy i finansowaniu terroryzmu;

b) stwierdzenia niedociągnięć w zakresie zgodności z prawem pod względem skuteczności systemu przeciwdziałania praniu pieniędzy i finansowaniu terroryzmu danego państwa trzeciego w przeciwdziałaniu ryzykom prania pieniędzy lub finansowania terroryzmu lub w jego systemie oceny i ograniczania ryzyk niewykonania ukierunkowanych sankcji finansowych ONZ związanych z finansowaniem proliferacji lub uchylania się od nich.

Te akty delegowane są przyjmowane w ciągu 20 dni kalendarzowych od stwierdzenia przez Komisję, że kryteria określone w akapicie pierwszym lit. a) lub b) zostały spełnione.

3. Opracowując akty delegowane, o których mowa w ust. 2, Komisja uwzględnia - jako podstawę swojejoceny - informacje na temat jurysdykcji podlegających wzmożonemu monitorowaniu przez organizacje międzynarodowe i organy normalizacyjne, posiadające kompetencje w dziedzinie zapobiegania praniu pieniędzy i zwalczania finansowania terroryzmu, jak również uwzględnia sporządzone przez nie odpowiednie ewaluacje, oceny, sprawozdania lub publiczne oświadczenia.

4. W akcie delegowanym, o którym mowa w ust. 2, określa się konkretne wzmocnione środki należytej staranności spośród środków wymienionych w art. 34 ust. 4, które podmioty zobowiązane stosują w celu ograniczenia ryzyk związanych ze stosunkami gospodarczymi lub transakcjami sporadycznymi z udziałem osób fizycznych lub prawnych z tego państwa trzeciego.

5. Komisja dokonuje regularnego przeglądu aktów delegowanych, o których mowa w ust. 2, w celu zapewnienia, aby konkretne wzmocnione środki należytej staranności określone na podstawie ust. 4 uwzględniały zmiany w ramach w zakresie przeciwdziałania praniu pieniędzy i finansowaniu terroryzmu w państwie trzecim oraz były proporcjonalne i adekwatne do ryzyk.

Artykuł  31

Wskazywanie państw trzecich stwarzających szczególne i poważne zagrożenie dla systemu finansowego Unii

1. Komisja jest uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 85 uzupełniających niniejsze rozporządzenie poprzez wskazanie państw trzecich, w odniesieniu do których w wyjątkowych przypadkach uznaje za niezbędne ograniczenie stwarzanego przez nie szczególnego i poważnego zagrożenia dla systemu finansowego Unii i prawidłowego funkcjonowania rynku wewnętrznego, które to zagrożenie nie może zostać ograniczone zgodnie z art. 29 i 30.

2. Opracowując akty delegowane, o których mowa w ust. 1, Komisja bierze pod uwagę w szczególności następujące kryteria:

a) prawne i instytucjonalne ramy danego państwa trzeciego w zakresie przeciwdziałania praniu pieniędzy i finansowaniu terroryzmu, w szczególności:

(i) kryminalizację prania pieniędzy i finansowania terroryzmu;

(ii) środki dotyczące należytej staranności wobec klienta;

(iii) wymogi dotyczące przechowywania dokumentacji;

(iv) wymogi w zakresie zgłaszania podejrzanych transakcji;

(v) dostęp właściwych organów do dokładnych i terminowych informacji na temat własności rzeczywistej osób prawnych oraz porozumień prawnych;

b) uprawnienia właściwych organów danego państwa trzeciego oraz procedury przez nie stosowane w celu zwalczania prania pieniędzy i finansowania terroryzmu, w tym odpowiednio skuteczne, proporcjonalne i odstraszające kary, a także stosowane przez to państwo trzecie praktyki w zakresie współpracy oraz wymiany informacji z właściwymi organami państw członkowskich;

c) skuteczność systemu danego państwa trzeciego w zakresie przeciwdziałania praniu pieniędzy i finansowaniu terroryzmu pod względem przeciwdziałania ryzykom prania pieniędzy i finansowania terroryzmu.

3. Do celów określenia poziomu zagrożenia, o którym mowa w ust. 1, Komisja może zwrócić się do AMLA o przyjęcie opinii mającej na celu ocenę konkretnego wpływu na integralność systemu finansowego Unii ze względu na poziom zagrożenia stwarzanego przez państwo trzecie.

4. W przypadku gdy AMLA stwierdzi, że państwo trzecie inne niż państwa wskazane na podstawie art. 29 i 30 stanowi szczególne i poważne zagrożenie dla systemu finansowego Unii, może skierować do Komisji opinię, w której określa zidentyfikowane zagrożenie i uzasadnia, dlaczego Komisja powinna wskazać to państwo trzecie zgodnie z ust. 1.

W przypadku gdy Komisja podejmie decyzję o niewskazywaniu danego państwa trzeciego, o którym mowa w akapicie pierwszym, przedstawia AMLA jej uzasadnienie.

5. Opracowując akty delegowane, o których mowa w ust. 1, Komisja uwzględnia w szczególności odpowiednie ewaluacje, oceny lub sprawozdania sporządzone przez organizacje międzynarodowe i organy normalizacyjne posiadające kompetencje w dziedzinie zapobiegania praniu pieniędzy i zwalczania finansowania terroryzmu.

6. Jeżeli stwierdzone szczególne i poważne zagrożenie ze strony danego państwa trzeciego jest równoznaczne ze znaczącym niedociągnięciem strategicznym, zastosowanie ma art. 29 ust. 4, a w akcie delegowanym, o którym mowa w ust. 1 niniejszego artykułu, określa się konkretne przeciwśrodki, o których mowa w art. 29 ust. 5.

7. Jeżeli stwierdzone szczególne i poważne zagrożenie ze strony danego państwa trzeciego stanowi niedociągnięcie w zakresie zgodności z prawem, akt delegowany, o którym mowa w ust. 1, określa konkretne wzmocnione środki należytej staranności spośród środków wymienionych w art. 34 ust. 4, które podmioty zobowiązane stosują w celu ograniczenia ryzyk związanych ze stosunkami gospodarczymi lub transakcjami sporadycznymi z udziałem osób fizycznych lub prawnych z tego państwa trzeciego.

8. Komisja dokonuje regularnego przeglądu aktów delegowanych, o których mowa w ust. 1, w celu zapewnienia, by przeciwśrodki, o których mowa w ust. 6, i wzmocnione środki należytej staranności, o których mowa w ust. 7, uwzględniały zmiany w ramach w zakresie przeciwdziałania praniu pieniędzy i finansowaniu terroryzmu w danym państwie trzecim oraz były proporcjonalne i adekwatne do ryzyk.

9. Komisja może przyjąć, w drodze aktu wykonawczego, metodyki do celów wskazywania państw trzecich na podstawie niniejszego artykułu. W tym akcie wykonawczym określa się w szczególności:

a) sposób oceny kryteriów, o których mowa w ust. 2;

b) proces prowadzenia interakcji z ocenianym państwem trzecim;

c) proces angażowania państw członkowskich i AMLA we wskazywanie państw trzecich stwarzających szczególne i poważne zagrożenie dla systemu finansowego Unii.

Akt wykonawczy, o którym mowa w akapicie pierwszym niniejszego ustępu, przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 86 ust. 2.

Artykuł  32

Wytyczne w sprawie ryzyk, tendencji i metod w zakresie prania pieniędzy i finansowania terroryzmu

1. Do dnia 10 lipca 2027 r. AMLA wydaje wytyczne określające ryzyka, tendencje i metody w zakresie prania pieniędzy i finansowania terroryzmu - na które narażone są podmioty zobowiązane - obejmujące wszelkie obszary geograficzne poza Unią. AMLA uwzględnia w szczególności czynniki ryzyka wymienione w załączniku III. W przypadku stwierdzenia sytuacji podwyższonego ryzyka wytyczne obejmują wzmocnione środki należytej staranności, których zastosowanie podmioty zobowiązane rozważają w celu ograniczenia takich ryzyk.

2. AMLA dokonuje przeglądu wytycznych, o których mowa w ust. 1, co najmniej raz na dwa lata.

3. Przy wydawaniu i dokonywaniu przeglądu wytycznych, o których mowa w ust. 1, AMLA uwzględnia odpowiednie ewaluacje, oceny lub sprawozdania instytucji, organów, jednostek organizacyjnych i agencji Unii, organizacji międzynarodowych i organów normalizacyjnych posiadających kompetencje w dziedzinie zapobiegania praniu pieniędzy i zwalczania finansowania terroryzmu.