Art. 22. - Identyfikacja i weryfikacja tożsamości klienta i beneficjenta rzeczywistego - Rozporządzenie 2024/1624 w sprawie zapobiegania wykorzystywaniu systemu finansowego do prania pieniędzy lub finansowania terroryzmu

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2024.1624

Akt oczekujący

Wersja od: 19 czerwca 2024 r.

Artykuł  22

Identyfikacja i weryfikacja tożsamości klienta i beneficjenta rzeczywistego

1. Z wyjątkiem przypadków niższego ryzyka, do których mają zastosowanie środki określone w sekcji 3, oraz niezależnie od zastosowania dodatkowych środków w przypadkach podwyższonego ryzyka zgodnie z sekcją 4, podmioty zobowiązane uzyskują co najmniej następujące informacje w celu identyfikacji klienta, każdej osoby, która twierdzi, że działa w imieniu klienta, oraz osób fizycznych, w których imieniu lub na rzecz których dokonywana jest transakcja lub prowadzona jest działalność:

a) w odniesieniu do osoby fizycznej:

(i) wszystkie imiona i nazwiska;

(ii) miejsce i pełną datę urodzenia;

(iii) obywatelstwa, lub bezpaństwowość i status uchodźcy lub ochrony uzupełniającej, w stosownych przypadkach, oraz krajowy numer identyfikacyjny, w stosownych przypadkach;

(iv) miejsce zwykłego pobytu lub, w przypadku braku stałego adresu zamieszkania w miejscu legalnego pobytu w Unii, adres pocztowy, pod którym można skontaktować się z osobą fizyczną oraz, jeśli jest dostępny, numer identyfikacji podatkowej;

b) w odniesieniu do osoby prawnej:

(i) nazwę i formę prawną podmiotu prawnego;

(ii) adres siedziby statutowej lub urzędowej oraz, jeżeli jest inny, adres głównego miejsca prowadzenia działalności, a także kraj założenia spółki;

(iii) imiona i nazwiska przedstawicieli prawnych podmiotu prawnego, jak również, jeśli są dostępne, numer rejestracyjny, numer identyfikacji podatkowej oraz identyfikator podmiotu prawnego;

(iv) imiona i nazwiska osób wykonujących prawa z akcji lub udziałów na rzecz innej osoby lub piastujących stanowiska kierownicze na rzecz innej osoby, w tym odniesienie do ich statusu jako osób wykonujących prawa z akcji lub udziałów na rzecz innej osoby lub członków zarządu reprezentujących interesy innych osób;

c) w odniesieniu do powiernika trustu, który powstał w drodze czynności prawnej, lub osoby zajmującej równorzędne stanowisko w podobnym porozumieniu prawnym:

(i) podstawowe informacje na temat porozumienia prawnego; jednakże w odniesieniu do aktywów posiadanych przez porozumienie prawne lub zarządzanych za jego pośrednictwem identyfikuje się wyłącznie aktywa, które mają być zarządzane w kontekście stosunków gospodarczych lub transakcji sporadycznej;

(ii) adres zamieszkania powierników lub osób zajmujących równorzędne stanowisko w podobnym porozumieniu prawnym oraz, jeżeli jest inne, miejsce, z którego zarządza się trustem, który powstał w drodze czynności prawnej, lub podobnym porozumieniem prawnym, uprawnienia regulujące i wiążące to porozumienie prawne, a także, jeśli są dostępne, numer identyfikacji podatkowej i identyfikator podmiotu prawnego;

d) w odniesieniu do innych organizacji, które posiadają zdolność prawną na mocy prawa krajowego:

(i) nazwę, adres siedziby statutowej lub adres równoważny;

(ii) imiona i nazwiska osób upoważnionych do reprezentowania organizacji, jak również, w stosownych przypadkach, formę prawną, numer identyfikacji podatkowej, numer rejestracyjny, identyfikator podmiotu prawnego oraz akt założycielski lub równoważny akt.

2. Do celów identyfikacji beneficjenta rzeczywistego podmiotu prawnego lub porozumienia prawnego podmioty zobowiązane gromadzą informacje, o których mowa w art. 62 ust. 1 akapit drugi lit. a).

W przypadku gdy po wyczerpaniu wszystkich możliwych środków identyfikacji żadne osoby fizyczne nie zostały zidentyfikowane jako beneficjenci rzeczywiści lub w przypadku gdy istnieją wątpliwości, czy zidentyfikowane osoby są beneficjentami rzeczywistymi, wówczas podmioty zobowiązane rejestrują, że nie zidentyfikowano żadnego beneficjenta rzeczywistego i identyfikują osoby fizyczne zajmujące wyższe stanowiska kierownicze w podmiocie prawnym i weryfikują ich tożsamość.

W przypadku gdy przeprowadzenie weryfikacji tożsamości, o której mowa w akapicie drugim, może zaalarmować klienta, że podmiot zobowiązany ma wątpliwości co do własności rzeczywistej podmiotu prawnego, podmiot zobowiązany odstępuje od weryfikacji tożsamości osób na wyższych stanowiskach kierowniczych, a zamiast tego rejestruje kroki podjęte w celu ustalenia tożsamości beneficjentów rzeczywistych i osób na wyższych stanowiskach kierowniczych. Podmioty zobowiązane prowadzą rejestr podjętych działań oraz trudności napotkanych w trakcie procesu identyfikacji, które doprowadziły do konieczności identyfikacji osoby zajmującej wyższe stanowisko kierownicze.

3. Instytucje kredytowe i instytucje finansowe uzyskują informacje w celu identyfikacji i weryfikacji tożsamości osób fizycznych lub prawnych za pomocą dowolnego wirtualnego numeru IBAN, który wydają, oraz powiązanego rachunku bankowego lub płatniczego.

Instytucja kredytowa lub instytucja finansowa prowadząca rachunek bankowy lub płatniczy, na który wirtualny numer IBAN wydany przez inną instytucję kredytową lub instytucję finansową dokonuje przekierowania płatności, zapewnia możliwość uzyskania od instytucji wydającej wirtualny numer IBAN informacji identyfikujących i weryfikujących tożsamość osoby fizycznej posługującej się tym wirtualnym numerem IBAN niezwłocznie, a w każdym razie w ciągu pięciu dni roboczych od momentu zwrócenia się z wnioskiem o te informacje.

4. W przypadku beneficjentów trustów lub podobnych podmiotów bądź porozumień prawnych wyznaczonych na podstawie szczególnych cech charakterystycznych lub kategorii, podmiot zobowiązany uzyskuje wystarczające informacje dotyczące beneficjenta, aby być w stanie ustalić tożsamość beneficjenta w momencie wypłaty lub w momencie wykonywania przez beneficjenta nabytych przez niego praw.

5. W przypadku trustów uznaniowych podmiot zobowiązany uzyskuje wystarczające informacje na temat potencjalnych beneficjentów uprawnienia i beneficjentów domyślnych w celu umożliwienia mu ustalenia tożsamości beneficjenta w momencie korzystania przez powierników z przysługującej im swobody uznania lub w momencie, w którym z powodu niewykorzystania przez powierników swobody uznania beneficjentami stają się beneficjenci domyślni.

6. Podmioty zobowiązane uzyskują informacje, dokumenty i dane niezbędne do weryfikacji tożsamości klienta i wszelkich osób, które twierdzą, że działają w jego imieniu, poprzez jeden z poniższych środków:

a) przedłożenie dokumentu tożsamości, paszportu lub jego odpowiednika oraz, w stosownych przypadkach, uzyskanie informacji z wiarygodnych i niezależnych źródeł, do których dostęp uzyskano bezpośrednio lub które zostały dostarczone przez klienta;

b) wykorzystanie środków identyfikacji elektronicznej, które spełniają wymogi rozporządzenia (UE) nr 910/2014 dla średniego lub wysokiego poziomu bezpieczeństwa i odpowiednich kwalifikowanych usług zaufania, jak określono w tym rozporządzeniu.

7. Podmioty zobowiązane weryfikują tożsamość beneficjenta rzeczywistego oraz, w stosownych przypadkach, osób, w imieniu których lub na rzecz których dokonywana jest transakcja lub prowadzona jest działalność, w jeden z następujących sposobów:

a) zgodnie z ust. 6;

b) poprzez podjęcie racjonalnych środków w celu uzyskania niezbędnych informacji, dokumentów i danych od klienta lub z innych wiarygodnych źródeł, w tym rejestrów publicznych innych niż centralne rejestry.

Podmioty zobowiązane określają zakres informacji, z którymi należy się zapoznać, biorąc pod uwagę ryzyka związane z transakcją sporadyczną lub stosunkami gospodarczymi oraz beneficjentem rzeczywistym, w tym ryzyka związane ze strukturą własności.

Oprócz środków weryfikacji określonych w akapicie pierwszym niniejszego ustępu podmioty zobowiązane weryfikują informacje o beneficjentach rzeczywistych poprzez przeglądanie centralnych rejestrów.