Art. 35. - Czas trwania procedury rozpatrywania wniosku - Rozporządzenie 2024/1348 w sprawie ustanowienia wspólnej procedury ubiegania się o ochronę międzynarodową w Unii i uchylenia dyrektywy 2013/32/UE

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2024.1348

Akt oczekujący

Wersja od: 22 maja 2024 r.

Artykuł  35

Czas trwania procedury rozpatrywania wniosku

1. Rozpatrywanie mające na celu ustalenie dopuszczalności wniosku zgodnie z art. 38 ust. 1 lit. a), b), c) i d) oraz art. 38 ust. 2 zostaje zakończone najszybciej jak to możliwe i nie później niż dwa miesiące od daty złożenia wniosku.

W przypadku, o którym mowa w art. 38 ust. 1 lit. e), organ rozstrzygający kończy rozpatrywanie w terminie dziesięciu dni roboczych.

Wniosku nie uznaje się za dopuszczalny wyłącznie z powodu faktu, że w terminach określonych w niniejszym ustępie i w ust. 2 nie została przyjęta decyzja w sprawie niedopuszczalności.

2. Organ rozstrzygający może przedłużyć terminy przewidziane w ust. 1 akapit pierwszy o maksymalnie dwa miesiące, w przypadku gdy:

a) liczba obywateli państw trzecich lub bezpaństwowców, którzy występują z wnioskami o udzielenie ochrony międzynarodowej w tym samym okresie, jest nieproporcjonalnie duża, co uniemożliwia zakończenie procedury dotyczącej dopuszczalności w wyznaczonym terminie;

b) występują złożone okoliczności faktyczne lub prawne;

c) opóźnienie może być jednoznacznie przypisane niewywiązaniu się przez osobę ubiegającą się o ochronę międzynarodową z obowiązków ciążących na niej na mocy art. 9.

3. Organ rozstrzygający kończy procedurę rozpatrywania wniosku prowadzoną w trybie przyspieszonym najszybciej jak to możliwe i nie później niż trzy miesiące od dnia złożenia wniosku.

4. Organ rozstrzygający zapewnia, aby procedura rozpatrywania wniosku pod kątem zasadności, o ile nie jest to procedura rozpatrywania prowadzona w trybie przyspieszonym, została zakończona najszybciej jak to możliwe i nie później niż sześć miesięcy od złożenia wniosku, bez uszczerbku dla odpowiedniego i pełnego rozpatrzenia.

5. Organ rozpatrujący może przedłużyć ten termin sześciu miesięcy, o którym mowa w ust. 4, o okres nie dłuższy niż sześć miesięcy, w przypadku gdy:

a) liczba obywateli państw trzecich lub bezpaństwowców, którzy występują z wnioskiem o udzielenie ochrony międzynarodowej w tym samym okresie, jest nieproporcjonalnie duża, co uniemożliwia zakończenie procedury w terminie sześciu miesięcy;

b) występują złożone okoliczności faktyczne lub prawne;

c) opóźnienie może być jednoznacznie przypisane niewywiązaniu się przez osobę ubiegającą się o ochronę międzynarodową z jej obowiązków wynikających z art. 9.

6. W przypadku gdy osoba ubiegająca się o ochronę międzynarodową podlega procedurze przekazania ustanowionej w art. 46 rozporządzenia (UE) 2024/1351, termin, o którym mowa w ust. 4 niniejszego artykułu, zaczyna bieg od dnia, w którym wniosek zostaje złożony zgodnie z art. 28 ust. 2.

7. Organ rozstrzygający może przesunąć termin zakończenia procedury rozpatrywania wniosku w przypadku, gdy nie można zasadnie oczekiwać, by organ ten podjął decyzję w terminach określonych w ust. 4 ze względu na niepewną sytuację w kraju pochodzenia, co do której oczekuje się, że będzie mieć charakter tymczasowy. W takich przypadkach organ rozstrzygający:

a) dokonuje przeglądu sytuacji w tym kraju pochodzenia co najmniej raz na cztery miesiące;

b) uwzględnia przeglądy sytuacji w kraju pochodzenia przeprowadzane przez Agencję ds. Azylu, jeżeli są dostępne;

c) informują zainteresowane osoby ubiegające się o ochronę międzynarodową, w języku, który rozumieją lub co do którego można zasadnie przypuszczać, że jest dla nich zrozumiały, oraz najszybciej jak to możliwe, o powodach przesunięcia terminu.

Państwo członkowskie informuje Komisję i Agencję ds. Azylu najszybciej jak to możliwe o przesunięciu terminu zakończenia procedur w odniesieniu do tego kraju pochodzenia. W każdym wypadku państwa członkowskie kończą procedurę rozpatrywania wniosku w terminie 21 miesięcy od złożenia wniosku.

8. Państwa członkowskie ustalają terminy zakończenia procedury rozpatrywania wniosku, w przypadku gdy sąd lub trybunał unieważniają decyzję organu rozstrzygającego i przekazują sprawę do ponownego rozpoznania. Terminy te muszą być krótsze niż terminy określone w niniejszym artykule.