Art. 12. - Wykluczenie - Rozporządzenie 2024/1347 w sprawie norm dotyczących kwalifikowania obywateli państw trzecich lub bezpaństwowców jako osób korzystających z ochrony międzynarodowej, jednolitego statusu uchodźców lub osób kwalifikujących się do otrzymania ochrony uzupełniającej oraz zakresu udzielanej ochrony, zmieniające dyrektywę Rady 2003/109/WE oraz uchylające dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/95/UE

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2024.1347

Akt oczekujący
Wersja od: 22 maja 2024 r.
Artykuł  12

Wykluczenie

1. 
Obywatel państwa trzeciego lub bezpaństwowiec zostaje wykluczony z możliwości uzyskania statusu uchodźcy, jeżeli ten obywatel państwa trzeciego lub bezpaństwowiec:
a)
jest objęty zakresem art. 1 lit. D konwencji genewskiej odnoszącego się do udzielania ochrony lub pomocy przez organy lub agencje Organizacji Narodów Zjednoczonych inne niż Wysoki Komisarz Narodów Zjednoczonych ds. Uchodźców; jeżeli taka ochrona lub pomoc ustała z jakichkolwiek powodów, bez ustalenia stanowiska tego obywatela państwa trzeciego lub bezpaństwowca zgodnie z odpowiednimi rezolucjami przyjętymi przez Zgromadzenie Ogólne Narodów Zjednoczonych, ten obywatel państwa trzeciego lub bezpaństwowiec staje się tym samym uprawniony do skorzystania z niniejszego rozporządzenia;
b)
jest uznawany przez właściwe organy państwa, w którym ten obywatel państwa trzeciego lub bezpaństwowiec się osiedliła, za osobę mającą prawa i obowiązki związane z posiadaniem obywatelstwa tego państwa lub równorzędne prawa i obowiązki.
2. 
Obywatel państwa trzeciego lub bezpaństwowiec zostaje wykluczony z możliwości otrzymania statusu uchodźcy, jeżeli istnieją poważne podstawy, aby sądzić, że ten obywatel państwa trzeciego lub bezpaństwowiec:
a)
popełnił zbrodnię przeciwko pokojowi, zbrodnię wojenną lub zbrodnię przeciwko ludzkości w rozumieniu aktów międzynarodowych opracowanych dla ustanowienia przepisów odnoszących się do tych zbrodni;
b)
popełnił poważne przestępstwo o charakterze niepolitycznym poza państwem uchodźstwa, zanim ten obywatel państwa trzeciego lub bezpaństwowiec został przyjęty jako uchodźca, czyli zanim nadano mu status uchodźcy; szczególnie okrutne działania, nawet jeżeli były popełnione z rzekomo politycznych pobudek, mogą zostać zakwalifikowane jako poważne przestępstwa o charakterze niepolitycznym;
c)
jest winny czynów sprzecznych z celami i zasadami Organizacji Narodów Zjednoczonych określonymi w preambule i art. 1 i 2 Karty Narodów Zjednoczonych.
3. 
Ust. 2 stosuje się do osób podżegających do popełnienia przestępstw lub czynów, o których mowa w tym ustępie, lub w inny sposób uczestniczących w ich popełnianiu.
4. 
Gdy organ rozstrzygający - na podstawie oceny powagi popełnionych przez daną osobę przestępstw lub czynów oraz jej odpowiedzialności indywidualnej, z uwzględnieniem wszystkich okoliczności związanych z tymi przestępstwami lub czynami oraz sytuacji danej osoby - ustali, że zastosowanie ma co najmniej jedna z podstaw wykluczenia określonych w ust. 2 lub 3, wówczas wyklucza możliwość nadania danej osobie ubiegającej się o ochronę międzynarodową statusu uchodźcy bez przeprowadzania oceny proporcjonalności związanej z obawą przed prześladowaniem.
5. 
W ramach oceny, o której mowa w ust. 4, organ rozstrzygający rozpatrując ust. 2 i 3 w odniesieniu do małoletniego uwzględnia między innymi zdolność małoletniego do ponoszenia odpowiedzialności karnej, która miałaby zastosowanie, gdyby popełnił on przestępstwo na terytorium państwa członkowskiego rozpatrującego wniosek o udzielenie ochrony międzynarodowej, zgodnie z przepisami krajowymi dotyczącymi zdolności wiekowej do ponoszenia odpowiedzialności karnej.

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.