Rozporządzenie 2022/2388 zmieniające rozporządzenie (WE) nr 1881/2006 w odniesieniu do najwyższych dopuszczalnych poziomów substancji perfluoroalkilowych w niektórych środkach spożywczych

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2022.316.38

Akt jednorazowy

Wersja od: 8 grudnia 2022 r.

ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (UE) 2022/2388 z dnia 7 grudnia 2022 r.

zmieniające rozporządzenie (WE) nr 1881/2006 w odniesieniu do najwyższych dopuszczalnych poziomów substancji perfluoroalkilowych w niektórych środkach spożywczych

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Rady (EWG) nr 315/93 z dnia 8 lutego 1993 r. ustanawiające procedury Wspólnoty w odniesieniu do substancji skażających w żywności ¹ , w szczególności jego art. 2 ust. 3,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) W rozporządzeniu Komisji (WE) nr 1881/2006 ²  określono najwyższe dopuszczalne poziomy niektórych zanieczyszczeń w środkach spożywczych.

(2) Kwas perfluorooktanosulfonowy (PFOS), kwas perfluorooktanowy (PFOA), kwas perfluorononanowy (PFNA) i kwas perfluoroheksanosulfonowy (PFHxS) to substancje perfluoroalkilowe (PFAS), które są lub były wykorzystywane w licznych zastosowaniach handlowych i przemysłowych. Ich powszechne stosowanie, wraz z ich trwałością w środowisku, doprowadziło do powszechnego zanieczyszczenia środowiska. Zanieczyszczenie żywności tymi substancjami jest głównie wynikiem bioakumulacji w wodnych i lądowych łańcuchach pokarmowych, a dieta jest głównym źródłem narażenia na PFAS. Stosowanie materiałów przeznaczonych do kontaktu z żywnością zawierających PFAS może jednak również przyczynić się do narażenia ludzi na te substancje.

(3) W dniu 9 lipca 2020 r. Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności ("Urząd") przyjął opinię dotyczącą ryzyka dla zdrowia ludzi związanego z obecnością substancji perfluoroalkilowych w żywności ³ . Urząd stwierdził, że PFOS, PFOA, PFNA i PFHxS mogą powodować skutki rozwojowe i mogą mieć niekorzystny wpływ na poziom cholesterolu w surowicy, wątrobę i układ odpornościowy oraz masę urodzeniową. Uznał on wpływ na układ odpornościowy za najbardziej krytyczny efekt i ustalił grupową wartość tolerowanego pobrania tygodniowego (TWI) na poziomie 4,4 ng/kg masy ciała tygodniowo dla sumy PFOS, PFOA, PFNA i PFHxS, co również chroni przed innymi skutkami narażenia na te substancje. Stwierdził on, że narażenie części populacji europejskiej na te substancje przekracza TWI, co budzi obawy.

(4) Należy zatem ustalić najwyższe dopuszczalne poziomy tych substancji w żywności, aby zapewnić wysoki poziom ochrony zdrowia ludzkiego.

(5) Należy przewidzieć rozsądny termin, aby umożliwić podmiotom prowadzącym przedsiębiorstwa spożywcze dostosowanie się do najwyższych dopuszczalnych poziomów określonych w niniejszym rozporządzeniu.

(6) Biorąc pod uwagę, że niektóre środki spożywcze objęte niniejszym rozporządzeniem mają długi okres trwałości, środki spożywcze, które zostały zgodnie z prawem wprowadzone do obrotu przed datą rozpoczęcia stosowania niniejszego rozporządzenia, powinny móc pozostać w obrocie.

(7) Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (WE) nr 1881/2006.

(8) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Roślin, Zwierząt, Żywności i Pasz,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł  1

W załączniku do rozporządzenia (WE) nr 1881/2006 wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł  2

Środki spożywcze wymienione w załączniku, które zostały zgodnie z prawem wprowadzone do obrotu przed dniem 1 stycznia 2023 r., mogą pozostać w obrocie do upływu ich daty minimalnej trwałości lub terminu ich przydatności do spożycia.

Artykuł  3

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 1 stycznia 2023 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 7 grudnia 2022 r.

ZAŁĄCZNIK

W załączniku do rozporządzenia (WE) nr 1881/2006 dodaje się następującą sekcję: "Sekcja 10: Substancje perfluoroalkilowe

Najwyższe dopuszczalne poziomy ug/kg świeżej masy

Środki spożywcze (1)		PFOS *	PFOA *	PFNA *	PFHxS *	Suma PFOS, PFOA, PFNA i PFHxS * **
10.1	Jaja	1,0	0,30	0,70	0,30	1,7
10.2	Produkty rybołówstwa^(26) i małże^(26)
10.2.1	Mięso ryb^(24)(25)
10.2.1.1	Mięso ryb z wyjątkiem wymienionych w 10.2.1.2 oraz 10.2.1.3 Mięso ryb wymienionych w 10.2.1.2 oraz 10.2.1.3, jeżeli jest przeznaczone do produkcji żywności dla niemowląt i małych dzieci	2,0	0,20	0,50	0,20	2,0
10.2.1.2	Mięso następujących ryb, jeżeli nie jest przeznaczone do produkcji żywności dla niemowląt i małych dzieci: śledź bałtycki (Clupea harengus membras) pelamida (gatunki Sarda i Orcynopsis) miętus (Lota lota) szprot (Sprattus sprattus) stornia (Platichthysflesus i Glyptocephalus cynoglossus) cefal (Mugil cephalus) ostrobok (Trachurus trachurus) szczupak (gatunki Esox) gładzica (gatunki Pleuronectes i Lepidopsetta) sardynka (gatunki Sardina) labraks (gatunki Dicentrarchus) sum (gatunki Silurus i Pangasius) minóg morski (Petromyzon marinus) lin (Tinca tinca) sielawa (Coregonus albula i Coregonus vandesius) Phosichthys argenteus dziko żyjący łosoś i dziko żyjący pstrąg (dzikio żyjące gatunki Salmo oraz Oncorhynchus) gatunki Anarhichas	7,0	1,0	2,5	0,20	8,0
10.2.1.3	Mięso następujących ryb, jeżeli nie jest przeznaczone do produkcji żywności dla niemowląt i małych dzieci: sardela (gatunki Engraulis) brzana (Barbus barbus) leszcz (gatunki Abramis) golec (gatunki Salvelinus) węgorz (gatunki Anguilla) sandacz (gatunki Sander) okoń (Perca fluviatilis) płoć (Rutilus rutilus) stynka (gatunki Osmerus) sieja (gatunki Coregonus)	35	8,0	8,0	1,5	45
10.2.2	Skorupiaki^(26)(47) i małże^(26). W przypadku skorupiaków najwyższy dopuszczalny poziom ma zastosowanie do mięsa z przydatków i odwłoka^(44). W przypadku krabów i skorupiaków miękkoodwłokowych (Brachyura i Anomura) mięso z przydatków.	3,0	0,70	1,0	1,5	5,0
10.3	Mięso i podroby jadalne^(6)
10.3.1	Mięso wołowe, wieprzowe i drobiowe	0,30	0,80	0,20	0,20	1,3
10.3.2	Mięso baranie	1,0	0,20	0,20	0,20	1,6
10.3.3	Podroby wołowe, baranie, wieprzowe i drobiowe	6,0	0,70	0,40	0,50	8,0
10.3.4	Mięso zwierząt łownych, z wyjątkiem mięsa z niedźwiedzi	5,0	3,5	1,5	0,60	9,0
10.3.5	Podroby zwierząt łownych, z wyjątkiem podrobów niedźwiedzich	50	25	45	3,0	50
* Najwyższy dopuszczalny poziom stosuje się do sumy stereoizomerów liniowych i rozgałęzionych, niezależnie od tego, czy są one oddzielone chromatograficznie, czy nie. ** Dla sumy PFOS, PFOA, PFNA i PFHxS dolne granice stężeń oblicza się przy założeniu, że wszystkie wartości poniżej granicy oznaczal- ności wynoszą zero.".

¹ Dz.U. L 37 z 13.2.1993, s. 1.

² Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1881/2006 z dnia 19 grudnia 2006 r. ustalające najwyższe dopuszczalne poziomy niektórych zanieczyszczeń w środkach spożywczych (Dz.U. L 364 z 20.12.2006, s. 5).

³ Panel EFSA ds. zanieczyszczeń w łańcuchu żywnościowym (CONTAM); Opinia naukowa w sprawie ryzyka dla zdrowia ludzi związanego z obecnością substancji perfluoroalkilowych w żywności. Dziennik EFSA 2020;18(9):6223, https://efsa.onlinelibrary.wiley.com/ doi/full/10.2903/j.efsa.2020,6223.