Rozdział 8 - ŚRODKI OCHRONY PRAWNEJ, ODPOWIEDZIALNOŚĆ I SANKCJE - Rozporządzenie 2018/1725 w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych przez instytucje, organy i jednostki organizacyjne Unii i swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia rozporządzenia (WE) nr 45/2001 i decyzji nr 1247/2002/WE

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2018.295.39

Akt obowiązujący
Wersja od: 21 listopada 2018 r.

ROZDZIAŁ  VIII

ŚRODKI OCHRONY PRAWNEJ, ODPOWIEDZIALNOŚĆ I SANKCJE

Prawo do wniesienia skargi do Europejskiego Inspektora Ochrony Danych

1. 
Bez uszczerbku dla środków ochrony prawnej, administracyjnej lub pozasądowej, każda osoba, której dane dotyczą, ma prawo wnieść skargę do Europejskiego Inspektora Ochrony Danych, jeżeli sądzi, że przetwarzanie danych osobowych jej dotyczących narusza niniejsze rozporządzenie.
2. 
Europejski Inspektor Ochrony Danych informuje skarżącego o postępach i efektach rozpatrywania skargi, w tym o możliwości skorzystania z sądowego środka ochrony prawnej na mocy art. 64.
3. 
Jeżeli Europejski Inspektor Ochrony Danych nie rozpatrzy skargi lub w ciągu trzech miesięcy nie poinformuje osoby, której dane dotyczą, o postępach i efektach rozpatrywania skargi, przyjmuje się, że Europejski Inspektor Ochrony Danych wydał decyzję odmowną.

Prawo do skutecznego środka ochrony prawnej

1. 
Trybunał Sprawiedliwości jest właściwy do rozstrzygania sporów odnoszących się do przepisów niniejszego rozporządzenia, w tym dotyczących roszczeń odszkodowawczych.
2. 
Odwołania od decyzji Europejskiego Inspektora Ochrony Danych, w tym decyzji, o których mowa w art. 63 ust. 3, wnosi się do Trybunału Sprawiedliwości.
3. 
Trybunał Sprawiedliwości ma nieograniczoną jurysdykcję w zakresie kontroli administracyjnych kar pieniężnych, o których mowa w art. 66. Trybunał Sprawiedliwości może obniżyć lub podwyższyć wysokość tych kar w granicach określonych w art. 66 bądź je uchylić.

Prawo do odszkodowania

Każda osoba, która poniosła szkodę majątkową lub niemajątkową w wyniku naruszenia niniejszego rozporządzenia, ma prawo uzyskać od instytucji lub organu Unii odszkodowanie za poniesioną szkodę, z zastrzeżeniem warunków określonych w Traktatach.

Administracyjne kary pieniężne

1. 
Europejski Inspektor Ochrony Danych może nakładać administracyjne kary pieniężne na instytucje i organy Unii - w zależności od okoliczności w poszczególnych przypadkach - w sytuacji gdy instytucja lub organ Unii nie zastosują się do poleceń Europejskiego Inspektora Ochrony Danych na podstawie art. 58 ust. 2 lit. d)-h) i j). W czasie podejmowania decyzji o nałożeniu administracyjnej kary pieniężnej oraz ustalania jej wysokości w każdym indywidualnym przypadku szczególną uwagę zwraca się na:
a)
charakter, wagę i czas trwania naruszenia przy uwzględnieniu charakteru, zakresu lub celu danego przetwarzania, liczby poszkodowanych osób, których dane dotyczą, oraz rozmiaru poniesionej przez nie szkody;
b)
działania podjęte przez instytucję lub organ Unii w celu zminimalizowania szkody poniesionej przez osoby, których dane dotyczą;
c)
stopień odpowiedzialności instytucji lub organu Unii z uwzględnieniem środków technicznych i organizacyjnych wdrożonych przez nich na mocy art. 27 i 33;
d)
wszelkie wcześniejsze podobne naruszenia ze strony instytucji lub organu Unii;
e)
stopień współpracy z Europejskim Inspektorem Ochrony Danych w celu usunięcia naruszenia oraz złagodzenia jego ewentualnych negatywnych skutków;
f)
kategorie danych osobowych, których dotyczyło naruszenie;
g)
sposób, w jaki Europejski Inspektor Ochrony Danych dowiedział się o naruszeniu, w szczególności, czy i w jakim zakresie instytucja lub organ Unii zgłosili naruszenie;
h)
przestrzeganie środków, o których mowa w art. 58, zastosowanych wcześniej w tej samej sprawie wobec instytucji lub organu Unii, których sprawa dotyczy. Procedurę, która prowadzi do nałożenia tych kar pieniężnych, przeprowadza się w rozsądnych ramach czasowych po uwzględnieniu okoliczności sprawy i właściwych czynności i procedur, o których mowa w art. 69.
2. 
Zgodnie z ust. 1 niniejszego artykułu naruszenia obowiązków instytucji lub organu Unii, o których to obowiązkach mowa w art. 8, 12, 27-35, 39, 40, 43, 44 i 45, podlegają administracyjnym karom pieniężnym w wysokości do 25 000 EUR za jedno naruszenie i do wysokości łącznej kwoty 250 000 EUR rocznie.
3. 
Zgodnie z ust. 1 administracyjnym karom pieniężnym w wysokości do 50 000 EUR za jedno naruszenie i do wysokości łącznej kwoty 500 000 EUR rocznie podlega naruszenie przez instytucję lub organ Unii przepisów dotyczących następujących kwestii:
a)
podstawowych zasad przetwarzania, w tym warunków zgody, o których to zasadach i warunkach mowa w art. 4, 5, 7 i 10;
b)
praw osób, których dane dotyczą, o których mowa w art. 14-24;
c)
przekazywania danych osobowych odbiorcy w państwie trzecim lub organizacji międzynarodowej, o którym to przekazywaniu mowa w art. 46-50.
4. 
Jeżeli instytucja lub organ Unii wielokrotnie naruszają w ramach tych samych, powiązanych lub stałych operacji przetwarzania kilka przepisów lub ten sam przepis niniejszego rozporządzenia, całkowita wysokość administracyjnej kary pieniężnej nie przekracza wysokości kary za najpoważniejsze naruszenie.
5. 
Przed podjęciem decyzji na podstawie niniejszego artykułu Europejski Inspektor Ochrony Danych umożliwia instytucji lub organowi Unii będącym przedmiotem procedury prowadzonej przez Europejskiego Inspektora Ochrony Danych wypowiedzenie się na temat kwestii, co do których Inspektor wyraził zastrzeżenia. Europejski Inspektor Ochrony Danych wydaje swoje decyzje wyłącznie w oparciu o zastrzeżenia, na których temat zainteresowane strony mogły się wypowiedzieć. Skarżący muszą być ściśle związani z postępowaniem.
6. 
W toku postępowania przestrzega się prawa stron do obrony. Strony mają prawo dostępu do akt Europejskiego Inspektora Ochrony Danych, z zastrzeżeniem uzasadnionych interesów osób fizycznych lub przedsiębiorstw w zakresie ochrony ich danych osobowych lub tajemnic handlowych.
7. 
Środki zgromadzone poprzez nakładanie kar pieniężnych przewidziane w niniejszym artykule stanowią dochód budżetu ogólnego Unii.

Reprezentowanie osób, których dane dotyczą

Osoba, której dane dotyczą, ma prawo umocować podmiot, organizację lub zrzeszenie - które nie mają charakteru zarobkowego, zostały ustanowione zgodnie z prawem Unii lub prawem państwa członkowskiego, mają cele statutowe leżące w interesie publicznym i działają w dziedzinie ochrony praw i wolności osób, których dane dotyczą, w związku z ochroną ich danych osobowych - do wniesienia w jej imieniu skargi do Europejskiego Inspektora Ochrony Danych oraz wykonywania w jej imieniu praw, o których mowa w art. 63 i 64, oraz żądania w jej imieniu odszkodowania, o którym mowa w art. 65.

Skargi pracowników Unii

Każda osoba zatrudniona w instytucji lub organie Unii może złożyć skargę do Europejskiego Inspektora Ochrony Danych dotyczącą domniemanego naruszenia przepisów niniejszego rozporządzenia, w tym przepisów regulujących przetwarzanie danych osobowych, bez użycia oficjalnych dróg. Nikt nie może doznać uszczerbku z powodu wniesienia skargi dotyczącej takiego naruszenia do Europejskiego Inspektora Ochrony Danych.

Kary

W przypadku, gdy urzędnik lub inny pracownik Unii nie dopełnieni obowiązków określonych w niniejszym rozporządzeniu, umyślne czy nieumyślne, ten urzędnik lub inny pracownik, podlega karze dyscyplinarnej lub innej karze zgodnie z przepisami i procedurami ustanowionymi w regulaminie pracowniczym.

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.