Art. 19. - Prawo do usunięcia danych ("prawo do bycia zapomnianym") - Rozporządzenie 2018/1725 w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych przez instytucje, organy i jednostki organizacyjne Unii i swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia rozporządzenia (WE) nr 45/2001 i decyzji nr 1247/2002/WE

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2018.295.39

Akt obowiązujący
Wersja od: 21 listopada 2018 r.
Artykuł  19

Prawo do usunięcia danych ("prawo do bycia zapomnianym")

1. 
Osoba, której dane dotyczą, ma prawo zażądać od administratora niezwłocznego usunięcia dotyczących jej danych osobowych, a administrator ma obowiązek bez zbędnej zwłoki usunąć dane osobowe, jeżeli zachodzi jedna z następujących okoliczności:
a)
dane osobowe nie są już niezbędne do celów, w których zostały zebrane lub w inny sposób przetwarzane;
b)
osoba, której dane dotyczą, cofnęła zgodę, na której opiera się przetwarzanie zgodnie z art. 5 ust. 1 lit. d) lub art. 10 ust. 2 lit. a), i nie ma innej podstawy prawnej przetwarzania;
c)
osoba, której dane dotyczą, wnosi sprzeciw na mocy art. 23 ust. 1 wobec przetwarzania i nie występują nadrzędne prawnie uzasadnione podstawy przetwarzania;
d)
dane osobowe były przetwarzane niezgodnie z prawem;
e)
dane osobowe muszą zostać usunięte w celu wywiązania się z obowiązku prawnego, któremu podlega administrator;
f)
dane osobowe zostały zebrane w związku z oferowaniem usług społeczeństwa informacyjnego, o których mowa w art. 8 ust. 1.
2. 
Jeżeli administrator upublicznił dane osobowe, a na mocy ust. 1 ma obowiązek usunąć te dane osobowe, to - biorąc pod uwagę dostępną technologię i koszt realizacji - podejmuje rozsądne działania, w tym środki techniczne, by poinformować administratorów lub administratorów innych, niż instytucje i organy Unii przetwarzających te dane osobowe, że osoba, której dane dotyczą, żąda, by administratorzy ci usunęli wszelkie łącza do tych danych, kopie tych danych osobowych lub ich replikacje.
3. 
Ustępy 1 i 2 nie mają zastosowania, w zakresie w jakim przetwarzanie jest niezbędne:
a)
do korzystania z prawa do wolności wypowiedzi i informacji;
b)
do wywiązania się z prawnego obowiązku, któremu podlega administrator, lub do wykonania zadania realizowanego w interesie publicznym lub w ramach sprawowania władzy publicznej powierzonej administratorowi;
c)
z uwagi na względy interesu publicznego w dziedzinie zdrowia publicznego zgodnie z art. 10 ust. 2 lit. h) oraz i) i art. 10 ust. 3;
d)
do celów archiwalnych w interesie publicznym, do celów badań naukowych lub historycznych, lub do celów statystycznych, o ile prawdopodobne jest, że prawo, o którym mowa w ust. 1, uniemożliwi lub poważnie utrudni realizację celów takiego przetwarzania lub
e)
do ustalenia, dochodzenia lub obrony roszczeń.

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.