Rozdział 5 - Kontrole urzędowe zwierząt i towarów wprowadzanych na terytorium Unii - Rozporządzenie 2017/625 w sprawie kontroli urzędowych i innych czynności urzędowych przeprowadzanych w celu zapewnienia stosowania prawa żywnościowego i paszowego oraz zasad dotyczących zdrowia i dobrostanu zwierząt, zdrowia roślin i środków ochrony roślin, zmieniające rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 999/2001, (WE) nr 396/2005, (WE) nr 1069/2009, (WE) nr 1107/2009, (UE) nr 1151/2012, (UE) nr 652/2014, (UE) 2016/429 i (UE) 2016/2031, rozporządzenia Rady (WE) nr 1/2005 i (WE) nr 1099/2009 oraz dyrektywy Rady 98/58/WE, 1999/74/WE, 2007/43/WE, 2008/119/WE i 2008/120/WE, oraz uchylające rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 854/2004 i (WE) nr 882/2004, dyrektywy Rady 89/608/EWG, 89/662/EWG, 90/425/EWG, 91/496/EWG, 96/23/WE, 96/93/WE i 97/78/WE oraz decyzję Rady 92/438/EWG (rozporządzenie w sprawie kontroli urzędowych)

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2017.95.1

Akt obowiązujący

Wersja od: 28 stycznia 2022 r.

ROZDZIAŁ  V

Kontrole urzędowe zwierząt i towarów wprowadzanych na terytorium Unii

Artykuł  43

Kontrole urzędowe zwierząt i towarów wprowadzanych na terytorium Unii

Kontrole urzędowe zwierząt i towarów wprowadzanych na terytorium Unii organizuje się w oparciu o ocenę ryzyka. W odniesieniu do zwierząt i towarów, o których mowa w art. 47 i 48, takie kontrole urzędowe przeprowadza się zgodnie z art. 47-64.

Sekcja  I

kontrole urzędowe zwierząt i towarów innych niż podlegające kontrolom urzędowym w punktach kontroli granicznej na mocy sekcji II

Artykuł  44

Kontrole urzędowe zwierząt i towarów innych niż podlegające kontrolom urzędowym w punktach kontroli granicznej na mocy sekcji II

1. W celu zapewnienia zgodności z przepisami, o których mowa w art. 1 ust. 2, właściwe organy regularnie, w oparciu o ocenę ryzyka oraz z właściwą częstotliwością, przeprowadzają kontrole urzędowe zwierząt i towarów wprowadzanych na terytorium Unii, do których nie mają zastosowania art. 47 i 48.

2. Właściwą częstotliwość kontroli urzędowych zwierząt i towarów, o których mowa w ust. 1, ustala się, uwzględniając:

a) ryzyko dla zdrowia ludzi, zwierząt lub roślin, dobrostanu zwierząt lub - w odniesieniu do GMO i środków ochrony roślin - również dla środowiska, związane z różnymi rodzajami zwierząt i towarów;

b) wszelkie informacje wskazujące na prawdopodobieństwo, że konsumenci mogą zostać wprowadzeni w błąd, w szczególności co do charakteru, tożsamości, właściwości, składu, ilości, trwałości, kraju lub miejsca pochodzenia, metod wytwarzania lub produkcji towarów;

c) historię zgodności z wymogami określonymi w przepisach, o których mowa w art. 1 ust. 2, mających zastosowanie do danych zwierząt lub towarów:

(i) państwa trzeciego i zakładu pochodzenia lub miejsca produkcji, stosownie do sytuacji;

(ii) eksportera;

(iii) podmiotu odpowiedzialnego za przesyłkę;

d) kontrole danych zwierząt i towarów, które już zostały przeprowadzone; oraz

e) gwarancje wydane przez właściwe organy w państwie trzecim pochodzenia w odniesieniu spełniania przez zwierzęta i towary wymogów określonych w przepisach, o których mowa w art. 1 ust. 2, lub wymogów uznanych za co najmniej równoważne z nimi.

3. Kontrole urzędowe przewidziane w ust. 1 przeprowadza się w odpowiednim miejscu na obszarze celnym Unii, w tym:

a) w punkcie wprowadzenia na terytorium Unii;

b) w punkcie kontroli granicznej;

c) w punkcie dopuszczenia do obrotu w Unii;

d) w magazynach i obiektach podmiotu odpowiedzialnego za przesyłkę;

e) w miejscu przeznaczenia.

4. Niezależnie od ust. 1 i 3 właściwe organy w punktach kontroli granicznej i innych punktach wprowadzenia na terytorium Unii przeprowadzają kontrole urzędowe w odniesieniu do poniższych elementów w każdym przypadku, gdy mają powody uważać, że ich wprowadzenie na terytorium Unii może wiązać się z ryzykiem dla zdrowia ludzi, zwierząt lub roślin, dobrostanu zwierząt lub - w odniesieniu do GMO i środków ochrony roślin - również dla środowiska:

a) środków transportu, również gdy są one puste; oraz

b) opakowań, w tym palet.

5. Właściwe organy mogą również przeprowadzać kontrole urzędowe towarów objętych jedną z procedur celnych określonych w art. 5 pkt 16 lit. a), b) i c) rozporządzenia (UE) nr 952/2013 oraz objętych czasowym składowaniem w rozumieniu art. 5 pkt 17 tego rozporządzenia.

Artykuł  45

Rodzaje kontroli urzędowych zwierząt i towarów innych niż podlegające urzędowym kontrolom w punktach kontroli granicznej na mocy sekcji II

1. Kontrole urzędowe przeprowadzane zgodnie z art. 44 ust. 1:

a) zawsze obejmują kontrolę dokumentacji; oraz

b) obejmują kontrole identyfikacyjne i kontrole bezpośrednie, w zależności od ryzyka dla zdrowia ludzi, zwierząt lub roślin, dobrostanu zwierząt lub - w odniesieniu do GMO i środków ochrony roślin - również dla środowiska.

2. Właściwe organy przeprowadzają kontrole fizyczne, o których mowa w ust. 1 lit. b), we właściwych warunkach umożliwiających prawidłowe przeprowadzenie postępowania.

3. Jeżeli kontrole dokumentacji, kontrole identyfikacyjne lub kontrole bezpośrednie, o których mowa w ust. 1 niniejszego artykułu, wykazują, iż zwierzęta i towary nie spełniają wymogów określonych w przepisach, o których mowa w art. 1 ust. 2, zastosowanie mają art. 66 ust. 1, 3 i 5, art. 67, 68 i 69, art. 71 ust. 1 i 2, art. 72 ust. 1 i 2, art. 137 i 138.

4. Komisja jest uprawniona do przyjmowania zgodnie z art. 144, w celu uzupełnienia niniejszego rozporządzenia, aktów delegowanych w odniesieniu do kwestii, w jakich przypadkach i na jakich warunkach właściwe organy mogą żądać od podmiotów powiadamiania o przybyciu określonych towarów wprowadzanych na terytorium Unii.

Artykuł  46

Próbki pobierane ze zwierząt i towarów innych niż podlegające kontrolom urzędowym w punktach kontroli granicznej na mocy sekcji II

1. W przypadku pobierania próbek ze zwierząt i towarów, właściwe organy, bez uszczerbku dla art. 34-42:

a) informują zainteresowane podmioty i, w stosownych przypadkach, organy celne; oraz

b) decydują, czy zwierzęta lub towary mają zostać zatrzymane do uzyskania wyników przeprowadzonej analizy, badania lub diagnostyki, czy też mogą zostać dopuszczone pod warunkiem zapewnienia identyfikowalności zwierząt lub towarów.

2. Komisja w drodze aktów wykonawczych:

a) określa procedury niezbędne do zapewnienia identyfikowalności zwierząt lub towarów, o których mowa w ust. 1 lit. b); oraz

b) wskazuje dokumenty, jakie muszą towarzyszyć zwierzętom lub towarom, o których mowa w ust. 1, po pobraniu próbek przez właściwe organy.

Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 145 ust. 2.

Sekcja  II

Kontrole urzędowe zwierząt i towarów w punktach kontroli g ranicznej

Artykuł  47

Zwierzęta i towary podlegające kontrolom urzędowym w punktach kontroli granicznej

1. W celu zapewnienia zgodności z przepisami, o których mowa w art. 1 ust. 2, właściwe organy przeprowadzają kontrole urzędowe w punkcie kontroli granicznej pierwszego przybycia do Unii w odniesieniu do każdej przesyłki należącej do następujących kategorii zwierząt i towarów wprowadzanych na terytorium Unii:

a) zwierzęta;

b) 64  produkty pochodzenia zwierzęcego, materiał biologiczny, produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego, siano i słoma oraz środki spożywcze zawierające zarówno produkty pochodzenia roślinnego, jak i produkty przetworzone pochodzenia zwierzęcego ("produkty złożone");

c) rośliny, produkty roślinne oraz inne przedmioty zgodnie z wykazami ustanowionymi na podstawie art. 72 ust. 1 i art. 74 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2016/2031;

d) towary z określonych państw trzecich, w odniesieniu do których Komisja w drodze aktów wykonawczych przewidzianych w ust. 2 lit. b) niniejszego artykułu zdecydowała, że konieczny jest środek wymagający tymczasowego zwiększenia liczby kontroli urzędowych przy ich wprowadzaniu na terytorium Unii z powodu znanego lub pojawiającego się ryzyka lub ponieważ istnieją dowody na to, że mogą mieć miejsce powszechne poważne przypadki niezgodności z przepisami, o których mowa w art. 1 ust. 2;

e) 65  zwierzęta i towary podlegające środkowi nadzwyczajnemu określonemu w aktach przyjętych zgodnie z art. 53 rozporządzenia (WE) nr 178/2002, art. 261 rozporządzenia (UE) 2016/429 lub art. 28 ust. 1, art. 30 ust. 1, art. 40 ust. 3, art. 41 ust. 3, art. 49 ust. 1, art. 53 ust. 3 i art. 54 ust. 3 rozporządzenia (UE) 2016/2031 wymagających, aby przesyłki takich zwierząt lub towarów, zidentyfikowane na podstawie ich kodów w nomenklaturze scalonej, podlegały kontrolom urzędowym przy ich wprowadzeniu na terytorium Unii;

f) zwierzęta i towary, których wprowadzenie na terytorium Unii podlega warunkom lub środkom ustanowionym na podstawie aktów przyjętych zgodnie z odpowiednio art. 126 lub 128 lub przepisami, o których mowa w art. 1 ust. 2, które to akty wymagają zapewnienia zgodności z takimi warunkami lub zachowania takich środków przy wprowadzaniu zwierząt lub towarów do Unii.

2. Komisja w drodze aktów wykonawczych:

a) określa wykazy określające wszystkie zwierzęta i towary, o których mowa w ust. 1 lit. a) i b), wskazując ich kody w nomenklaturze scalonej; oraz

b) określa wykaz towarów należących do kategorii, o której mowa w ust. 1 lit. d), wskazując ich kody w nomenklaturze scalonej, oraz w razie potrzeby aktualizuje go w odniesieniu do ryzyka, o którym mowa w tej literze.

Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 145 ust. 2.

3. Komisja jest uprawniona do przyjmowania zgodnie z art. 144, w celu zmiany niniejszego rozporządzenia, aktów delegowanych dotyczących zmian kategorii przesyłek, o których mowa w ust. 1 niniejszego artykułu, w celu objęcia nimi produktów złożonych, siana i słomy, oraz innych produktów, ściśle ograniczonych do produktów stwarzających nowo rozpoznane lub zwiększających znacznie ryzyko dla zdrowia ludzi, zwierząt lub roślin lub - w odniesieniu do GMO i środków ochrony roślin - również dla środowiska.

4. O ile akty ustanawiające środki lub warunki, o których mowa w ust. 1 lit. d), e) i f), nie stanowią inaczej, niniejszy artykuł ma również zastosowanie do przesyłek zwierząt i towarów należących do kategorii, o których mowa w ust. 1 lit. a), b) i c), jeżeli mają one charakter niekomercyjny.

5. Podmioty odpowiedzialne za przesyłkę zapewniają, aby zwierzęta i towary należące do kategorii, o których mowa w ust. 1, zostały zgłoszone do kontroli urzędowej w punkcie kontroli granicznej, o którym mowa we wspomnianym ustępie.

Artykuł  48

Zwierzęta i towary zwolnione z kontroli urzędowych w punktach kontroli granicznej

Komisja przyjmuje zgodnie z art. 144, w celu uzupełnienia niniejszego rozporządzenia, akty delegowane określające, w jakich przypadkach i na jakich warunkach wyłącza się z zakresu art. 47 następujące kategorie zwierząt i towarów, o ile wyłączenie takie jest uzasadnione:

a) towary wysłane jako próbki handlowe lub jako artykuły wystawowe, które nie są przeznaczone do wprowadzenia do obrotu;

b) zwierzęta i towary przeznaczone do celów naukowych;

c) towary na pokładach międzynarodowych środków transportu, nierozładowywane i przeznaczone do spożycia przez załogę i pasażerów;

d) towary, które stanowią część bagażu osobistego pasażerów i są przeznaczone do osobistej konsumpcji lub do własnego użytku;

e) małe przesyłki towarów wysyłane do osób fizycznych i nieprzeznaczone do wprowadzenia do obrotu;

f) zwierzęta domowe, zgodnie z definicją zawartą w art. 4 pkt 11 rozporządzenia (UE) 2016/429;

g) towary, które zostały poddane szczególnemu traktowaniu i nie przekraczają ilości, które zostaną określone w tych aktach delegowanych;

h) kategorie zwierząt lub towarów stwarzających niskie ryzyko lub niestwarzających szczególnego ryzyka i w odniesieniu do których kontrole w punktach granicznych nie są w związku z tym konieczne.

Artykuł  49

Kontrole urzędowe w punktach kontroli granicznej

1. Aby zweryfikować spełnianie mających zastosowanie wymogów określonych w przepisach, o których mowa w art. 1 ust. 2, właściwe organy przeprowadzają kontrole urzędowe przesyłek zwierząt i towarów należących do kategorii, o których mowa w art. 47 ust. 1, przy przybyciu przesyłki do punktu kontroli granicznej. Takie kontrole urzędowe obejmują kontrole dokumentacji, kontrole identyfikacyjne i kontrole bezpośrednie.

2. Kontrole bezpośrednie przeprowadza się, gdy dotyczą:

a) zwierząt, z wyjątkiem zwierząt wodnych lub mięsa i podrobów jadalnych, są przeprowadzane przez urzędowego lekarza weterynarii, który może być wspomagany przez pracowników przeszkolonych zgodnie z wymogami określonymi na mocy ust. 5 w kwestiach weterynaryjnych i wyznaczonych w tym celu przez właściwe organy;

b) zwierząt wodnych, produktów pochodzenia zwierzęcego innych niż te, o których mowa w lit. a) niniejszego ustępu, materiału biologicznego i produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego, są przeprowadzane przez urzędowego lekarza weterynarii lub przez pracowników przeszkolonych zgodnie z wymogami określonymi na mocy ust. 5 i wyznaczonych w tym celu przez właściwe organy;

c) roślin, produktów roślinnych i innych przedmiotów, są przeprowadzane przez urzędowego inspektora ds. zdrowia roślin.

3. Właściwe organy w punktach kontroli granicznej systematycznie przeprowadzają kontrole urzędowe przesyłek transportowanych zwierząt oraz środków transportu w celu zweryfikowania spełniania wymogów dotyczących dobrostanu zwierząt określonych w przepisach, o których mowa w art. 1 ust. 2. Właściwe organy wdrażają rozwiązania w celu nadania priorytetu kontrolom urzędowym transportowanych zwierząt oraz zmniejszenia opóźnień w przypadku takich kontroli.

4. Komisja może w drodze aktów wykonawczych przyjmować przepisy dotyczące praktycznych rozwiązań przedstawiania przesyłek zwierząt i towarów należących do kategorii, o których mowa w art. 47 ust. 1, jednostek transportowych lub podjednostek, które mogą stanowić odrębną przesyłkę, oraz maksymalną liczbę takich jednostek transportowych lub podjednostek w każdej przesyłce, uwzględniając konieczność zapewnienia szybkiej i sprawnej obsługi przesyłek oraz przeprowadzenia kontroli urzędowych przez właściwe organy, a także, w stosownych przypadkach, zgodności z normami międzynarodowymi. Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 145 ust. 2.

5. Komisja przyjmuje zgodnie z art. 144, w celu uzupełnienia niniejszego rozporządzenia, akty delegowane określające szczegółowe wymogi szkolenia pracowników, o których mowa w ust. 2 niniejszego artykułu, w celu przeprowadzania kontroli bezpośrednich w punktach kontroli granicznej.

Artykuł  50

Świadectwa i dokumenty towarzyszące przesyłkom i podzielonym przesyłkom

1. Oryginalne świadectwa lub dokumenty urzędowe bądź ich elektroniczne odpowiedniki, które na podstawie przepisów, o których mowa w art. 1 ust. 2, muszą towarzyszyć przesyłkom zwierząt i towarów należących do kategorii, o których mowa w art. 47 ust. 1, są przedstawiane właściwym organom w punkcie kontroli granicznej i przechowywane przez te organy, o ile przepisy, o których mowa w art. 1 ust. 2, nie stanowią inaczej.

2. Właściwe organy w punkcie kontroli granicznej wydają podmiotowi odpowiedzialnemu za przesyłkę poświadczoną kopię papierową lub elektroniczną świadectw lub dokumentów urzędowych, o których mowa w ust. 1, lub - jeżeli przesyłka jest podzielona - odrębne poświadczone kopie papierowe lub elektroniczne takich świadectw lub dokumentów.

3. Przesyłek nie dzieli się dopóki nie zostaną przeprowadzone kontrole urzędowe, a wspólny zdrowotny dokument wejścia (zwany dalej "dokumentem CHED"), o którym mowa w art. 56, nie zostanie całkowicie wypełniony zgodnie z art. 56 ust. 5 i art. 57.

4. Komisja jest uprawniona do przyjmowania zgodnie z art. 144, w celu uzupełnienia niniejszego rozporządzenia, aktów delegowanych określających, w jakich przypadkach i na jakich warunkach przesyłkom zwierząt i towarów należących do kategorii, o których mowa w art. 47 ust. 1, musi do miejsca przeznaczenia towarzyszyć dokument CHED.

Artykuł  51

Przepisy szczególne dotyczące kontroli urzędowych w punktach kontroli granicznej

1. Komisja przyjmuje zgodnie z art. 144, w celu uzupełnienia niniejszego rozporządzenia, akty delegowane dotyczące przepisów określających:

a) w jakich przypadkach i na jakich warunkach organy w punkcie kontroli granicznej mogą zezwolić na dalszy transport przesyłek zwierząt i towarów należących do kategorii, o których mowa w art. 47 ust. 1, do miejsca ostatecznego przeznaczenia przed udostępnieniem wyników kontroli bezpośrednich, jeżeli są one wymagane;

b) terminy i rozwiązania dotyczące przeprowadzania kontroli dokumentacji, oraz, o ile to konieczne, kontroli identyfikacyjnej i kontroli bezpośrednich dotyczących zwierząt i towarów, które należą do kategorii określonych w art. 47 ust. 1, i są przywożone drogą morską lub transportem lotniczym z państwa trzeciego, jeżeli te zwierzęta lub towary są przemieszczane ze statku lub statku powietrznego i są przewożone pod dozorem celnym na inny statek lub statek powietrzny w tym samym porcie lub porcie lotniczym w ramach przygotowania do dalszej podróży (zwane dalej "przeładowywanymi przesyłkami");

c) w jakich przypadkach i na jakich warunkach kontrole identyfikacyjne i kontrole bezpośrednie przeładowywanych przesyłek i zwierząt przywożonych drogą powietrzną lub morską i znajdujących się w tych samych środkach transportu do dalszej podróży można przeprowadzić w punkcie kontroli granicznej innym niż punkt pierwszego przybycia do Unii;

d) w jakich przypadkach i na jakich warunkach można zezwolić na tranzyt przesyłek zwierząt i towarów należących do kategorii, o których mowa w art. 47 ust. 1, oraz jakie kontrole urzędowe takich przesyłek przeprowadza się w punktach kontroli granicznej, w tym przypadki i warunki przechowywania towarów w specjalnie zatwierdzonych składach celnych lub w wolnych obszarach celnych;

e) w jakich przypadkach i na jakich warunkach odstępstwa od przepisów dotyczących kontroli identyfikacyjnych i kontroli bezpośrednich mają zastosowanie do przeładowywanych przesyłek i tranzytu przesyłek towarów, o których mowa w art. 47 ust. 1 lit. c).

2. Komisja jest uprawniona do przyjmowania zgodnie z art. 144, w celu uzupełnienia niniejszego rozporządzenia, aktów delegowanych określających, w jakich przypadkach i na jakich warunkach odstępstwa od przepisów dotyczących kontroli dokumentacji mają zastosowanie do przeładowywanych przesyłek i tranzytu przesyłek towarów, o których mowa w art. 47 ust. 1 lit. c).

Artykuł  52

Szczegóły kontroli dokumentacji, kontroli identyfikacyjnych i kontroli bezpośrednich

Na potrzeby zapewnienia jednolitego wdrażania przepisów, o których mowa w art. 49, 50 i 51, Komisja w drodze aktów wykonawczych przyjmuje szczegółowe przepisy dotyczące działań przeprowadzanych podczas kontroli dokumentacji, kontroli identyfikacyjnych i kontroli bezpośrednich, o których mowa we wspomnianych artykułach, oraz po nich, aby zapewnić sprawne przeprowadzanie tych kontroli urzędowych. Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 145 ust. 2.

Artykuł  53

Kontrole urzędowe nieprzeprowadzane w punktach kontroli granicznej

1. Komisja przyjmuje zgodnie z art. 144, w celu uzupełnienia niniejszego rozporządzenia, akty delegowane określające, w jakich przypadkach i na jakich warunkach:

a) kontrole identyfikacyjne i kontrole bezpośrednie przesyłek zwierząt i towarów należących do kategorii, o których mowa w art. 47 ust. 1, mogą być przeprowadzane przez właściwe organy w punktach kontroli innych niż punkty kontroli granicznej, pod warunkiem że te punkty kontroli spełniają wymogi przewidziane w art. 64 ust. 3 oraz w aktach wykonawczych przyjętych zgodnie z art. 64 ust. 4;

b) kontrole bezpośrednie przesyłek, które przeszły kontrolę dokumentacji i kontrolę identyfikacyjną w punkcie kontroli granicznej pierwszego przybycia do Unii, można przeprowadzić w innym punkcie kontroli granicznej w innym państwie członkowskim;

c) kontrole identyfikacyjne i kontrole bezpośrednie przesyłek, które przeszły kontrolę dokumentacji w punkcie kontroli granicznej pierwszego przybycia do Unii, można przeprowadzić w innym punkcie kontroli granicznej w innym państwie członkowskim;

d) określone zadania związane z kontrolami urzędowymi mogą być wykonywane przez organy celne lub inne organy publiczne - o ile zadania te nie wchodzą już w zakres obowiązków tych organów - w odniesieniu do:

(i) przesyłek, o których mowa w art. 65 ust. 2;

(ii) bagażu osobistego pasażerów;

(iii) towarów zamówionych w systemie sprzedaży poprzez umowy zawierane na odległość, w tym przez telefon lub przez internet;

(iv) zwierząt domowych spełniających warunki określone w art. 5 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 576/2013 ⁶⁶ .

e) kontrole dokumentacji przesyłek roślin, produktów roślinnych i innych przedmiotów, o których mowa w art. 47 ust. 1 lit. c), mogą być przeprowadzane z dala od punktu kontroli granicznej.

2. Do punktów kontroli, o których mowa w ust. 1 lit. a) niniejszego artykułu, mają również zastosowanie art. 56 ust. 3 lit. a), art. 57 ust. 2, art. 59 ust. 1, art. 60 ust. 1 lit. a) i d) oraz art. 62 i 63.

Artykuł  54

Częstotliwość kontroli dokumentacji, kontroli identyfikacyjnych i kontroli bezpośrednich

1. Wszystkie przesyłki zwierząt i towarów należących do kategorii, o których mowa w art. 47 ust. 1, podlegają kontroli dokumentacji.

2. Kontrole identyfikacyjne i kontrole bezpośrednie przeprowadza się w odniesieniu do przesyłek zwierząt i towarów należących do kategorii, o których mowa w art. 47 ust. 1, z częstotliwością zależną od ryzyka stwarzanego przez każde zwierzę, towar bądź kategorię zwierząt lub towarów dla zdrowia ludzi, zwierząt lub roślin, dobrostanu zwierząt bądź - w odniesieniu do GMO i środków ochrony roślin - również dla środowiska.

3. Komisja w drodze aktów wykonawczych przyjmuje przepisy dotyczące jednolitego stosowania właściwej częstotliwości kontroli, o której mowa w ust. 2. Takie przepisy gwarantują częstotliwość kontroli wyższą od zera i określają:

a) kryteria i procedury do celów określania i zmieniania poziomu częstotliwości kontroli identyfikacyjnych i kontroli bezpośrednich, które mają być przeprowadzane w odniesieniu do przesyłek zwierząt i towarów należących do kategorii, o których mowa w art. 47 ust. 1 lit. a), b) i c), oraz dostosowania ich do poziomu ryzyka związanego w tymi kategoriami, uwzględniając:

(i) informacje zgromadzone przez Komisję zgodnie z art. 125 ust. 1;

(ii) wyniki kontroli przeprowadzonych przez ekspertów Komisji zgodnie z art. 120 ust. 1;

(iii) historię podmiotów pod względem ich zgodności z przepisami, o których mowa w art. 1 ust. 2;

(iv) dane i informacje zgromadzone za pośrednictwem systemu zarządzania w zakresie kontroli urzędowych (IMSOC - ang. information management system for official controls), o którym mowa w art. 131;

(v) dostępne oceny naukowe; oraz

(vi) inne informacje dotyczące ryzyka związanego z danymi kategoriami zwierząt i towarów.

b) warunki, na jakich państwa członkowskie mogą zwiększyć poziom częstotliwości kontroli identyfikacyjnych i kontroli bezpośrednich określony zgodnie z lit. a) w celu uwzględnienia lokalnych czynników ryzyka;

c) procedury zapewniania, by poziom częstotliwości kontroli identyfikacyjnych i kontroli bezpośrednich określonych zgodnie z lit. a) był stosowany terminowo i w jednolity sposób.

Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 145 ust. 2.

4. Komisja w drodze aktów wykonawczych określa:

a) częstotliwość kontroli identyfikacyjnych i kontroli bezpośrednich w odniesieniu do towarów należących do kategorii, o których mowa w art. 47 ust. 1 lit. d); oraz

b) częstotliwość kontroli identyfikacyjnych i kontroli bezpośrednich w odniesieniu do zwierząt i towarów należących do kategorii, o których mowa w art. 47 ust. 1 lit. e) i f), jeżeli nie została ona już określona w aktach, o których mowa we wspomnianych przepisach.

Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 145 ust. 2.

Artykuł  55

Decyzje dotyczące przesyłek

1. Po przeprowadzeniu kontroli urzędowych, w tym kontroli dokumentacji i, w razie potrzeby, kontroli identyfikacyjnej i kontroli bezpośredniej, właściwe organy podejmują decyzję w odniesieniu do każdej przesyłki zwierząt i towarów należących do kategorii, o których mowa w art. 47 ust. 1, wskazując w niej, czy przesyłka spełnia wymogi przepisów, o których mowa w art. 1 ust. 2, i w odpowiednich przypadkach - stosownej procedury celnej.

2. Decyzje dotyczące przesyłek są podejmowane przez:

a) urzędowego lekarza weterynarii w przypadku gdy dotyczą zwierząt, produktów pochodzenia zwierzęcego, materiału biologicznego i produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego; lub

b) urzędowego inspektora ds. zdrowia roślin w przypadku gdy dotyczą roślin, produktów roślinnych i innych przedmiotów.

3. W drodze odstępstwa od ust. 2 lit. a) właściwe organy mogą zadecydować, że decyzje dotyczące przesyłek produktów rybołówstwa, żywych małży, żywych szkarłupni, żywych osłonic i żywych ślimaków morskich przeznaczonych do spożycia przez ludzi będą podejmowane przez odpowiednio przeszkolonych pracowników wyznaczonych w tym celu przez właściwe organy.

Artykuł  56

Stosowanie wspólnego zdrowotnego dokumentu wyjścia (dokumentu CHED) przez podmiot i właściwe organy

1. W odniesieniu do każdej przesyłki zwierząt i towarów należących do kategorii, o których mowa w art. 47 ust. 1, podmiot odpowiedzialny za przesyłkę wypełnia stosowną część dokumentu CHED, udzielając informacji niezbędnych do natychmiastowej i kompletnej identyfikacji przesyłki i jej przeznaczenia.

2. Zawarte w niniejszym rozporządzeniu odniesienia do dokumentu CHED obejmują ich wersje elektroniczne.

3. Dokument CHED jest stosowany:

a) przez podmioty odpowiedzialne za przesyłki zwierząt i towarów należących do kategorii, o których mowa w art. 47 ust. 1, w celu wcześniejszego powiadomienia właściwych organów w punkcie kontroli granicznej o przybyciu tych przesyłek; oraz

b) przez właściwe organy w punkcie kontroli granicznej w celu:

(i) udokumentowania wyniku przeprowadzonych kontroli urzędowych oraz wszelkich decyzji podjętych na ich podstawie, w tym decyzji o odrzuceniu przesyłki;

(ii) przekazania informacji, o których mowa w ppkt (i), przez system IMSOC.

4. Podmioty odpowiedzialne za przesyłkę dokonują wcześniejszego powiadomienia zgodnie z ust. 3 lit. a) poprzez wypełnienie i przedłożenie odpowiedniej części dokumentu CHED do systemu IMSOC, w celu przekazania go właściwym organom w punkcie kontroli granicznej przed faktycznym przybyciem przesyłki do Unii.

5. Właściwe organy w punkcie kontroli granicznej ostatecznie wypełniają dokument CHED, gdy:

a) przeprowadzono wszystkie kontrole urzędowe wymagane w art. 49 ust. 1;

b) dostępne są wyniki kontroli bezpośrednich, jeżeli takie kontrole są wymagane; oraz

c) podjęto decyzję dotyczącą przesyłki zgodnie z art. 55 i udokumentowano ją w dokumencie CHED.

Artykuł  57

Stosowanie wspólnego zdrowotnego dokumentu wejścia przez organy celne

1. Objęcie przesyłek zwierząt i towarów należących do kategorii, o których mowa w art. 47 ust. 1 - oraz postępowanie z nimi - procedurą celną, w tym wprowadzanie lub przeładunek w składach wolnocłowych lub celnych lub w wolnych obszarach celnych, wymaga przedstawienia organom celnym dokument CHED przez podmiot odpowiedzialny za przesyłkę, bez uszczerbku dla odstępstw, o których mowa w art. 48, oraz zasad, o których mowa w art. 53 i 54. Na tym etapie dokument CHED musi być ostatecznie wypełniony w systemie IMSOC przez właściwe organy w punkcie kontroli granicznej.

2. Organy celne:

a) nie zezwalają na objęcie przesyłki inną procedurą celną niż wskazana przez właściwe organy w punkcie kontroli granicznej; oraz

b) bez uszczerbku dla odstępstw, o których mowa w art. 48, oraz zasad, o których mowa w art. 53 i 54, zezwalają na dopuszczenie przesyłki do obrotu wyłącznie po przedstawieniu ostatecznie wypełnionego dokumentu CHED potwierdzającego, że przesyłka jest zgodna z mającymi zastosowanie przepisami, o których mowa w art. 1 ust. 2.

3. W przypadku dokonania zgłoszenia celnego w odniesieniu do przesyłki zwierząt lub towarów należących do kategorii, o których mowa w art. 47 ust. 1, ale nieprzedłożenia dokumentu CHED organy celne zatrzymują przesyłkę i niezwłocznie zawiadamiają właściwe organy w punkcie kontroli granicznej. Właściwe organy wprowadzają niezbędne środki zgodnie z art. 66 ust. 6.

Artykuł  58

Wzór, wymogi czasowe i przepisy szczególne dotyczące stosowania wspólnego zdrowotnego dokumentu wejścia

Komisja w drodze aktów wykonawczych przyjmuje przepisy określające:

a) wzór dokumentu CHED oraz instrukcje dotyczące jego przedstawiania i stosowania, z uwzględnieniem stosownych norm międzynarodowych; oraz

b) minimalne wymogi czasowe dotyczące wcześniejszego powiadamiania o przesyłkach przez podmioty odpowiedzialne za przesyłkę, jak określono w art. 56 ust. 3 lit. a), w celu umożliwienia właściwym organom w punkcie kontroli granicznej przeprowadzania kontroli urzędowych w terminowy i skuteczny sposób.

Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 145 ust. 2.

Artykuł  59

Wyznaczenie punktów kontroli granicznej

1. Państwa członkowskie wyznaczają punkty kontroli granicznej do celów przeprowadzania kontroli urzędowych co najmniej jednej kategorii zwierząt i towarów, o których mowa w art. 47 ust. 1.

2. Państwa członkowskie powiadamiają Komisję przed wyznaczeniem punktu kontroli granicznej. Powiadomienie takie zawiera wszelkie informacje niezbędne Komisji do zweryfikowania, czy proponowany punkt kontroli granicznej spełnia minimalne wymogi określone w art. 64.

3. 67  Komisja w ciągu trzech miesięcy od otrzymania powiadomienia, o którym mowa w ust. 2, informuje państwo członkowskie:

a) czy wyznaczenie proponowanego punktu kontroli granicznej zależy od pomyślnego wyniku kontroli przeprowadzonej przez ekspertów Komisji zgodnie z art. 116 w celu zweryfikowania spełniania minimalnych wymogów określonych w art. 64; oraz

b) o dacie takiej kontroli, która nie może być późniejsza niż sześć miesięcy od daty powiadomienia.

4. 68  W przypadkach, w których zgodnie z ust. 3 Komisja poinformowała państwo członkowskie, że kontrola nie jest konieczna, państwo członkowskie może dokonać wyznaczenia.

5. 69  Państwo członkowskie opóźnia wyznaczenie punktu kontroli granicznej do momentu przekazania przez Komisję informacji o pozytywnym wyniku kontroli. Komisja przekazuje wyniki przeprowadzonej przez siebie kontroli, o której mowa w ust. 3 lit. a), najpóźniej w ciągu trzech miesięcy od daty jej przeprowadzenia.

Artykuł  60

Wykazy punktów kontroli granicznej

1. Każde państwo członkowskie udostępnia w internecie aktualne wykazy punktów kontroli granicznej na swoim terytorium, zawierające następujące informacje na temat każdego punktu kontroli granicznej:

a) jego dane kontaktowe;

b) godziny otwarcia;

c) dokładną lokalizację, oraz czy jest to punkt wprowadzenia w porcie, porcie lotniczym bądź kolejowy lub drogowy punkt wprowadzenia; oraz

d) kategorie zwierząt i towarów, o których mowa w art. 47 ust. 1, dla których został wyznaczony;

2. Komisja w drodze aktów wykonawczych określa format, kategorie, skróty dla wyznaczonych miejsc i inne informacje, które mają być stosowane przez państwa członkowskie w wykazach punktów kontroli granicznej. Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 145 ust. 2.

Artykuł  61

Wycofanie zatwierdzeń i ponownie wyznaczanie istniejących jednostek kontroli granicznej

1. Wycofuje się zatwierdzenia punktów kontroli granicznej na podstawie art. 6 dyrektywy 97/78/WE i art. 6 dyrektywy 91/496/EWG, wyznaczonych miejsc wprowadzenia na podstawie art. 5 rozporządzenia (WE) nr 669/2009 i art. 13c ust. 4 dyrektywy 2000/29/WE oraz wyznaczenie miejsc pierwszego wprowadzenia na podstawie art. 5 rozporządzenia Komisji (UE) nr 284/2011 ⁷⁰ .

2. Państwa członkowskie mogą ponownie wyznaczyć punkty kontroli granicznej, wyznaczone miejsca wprowadzenia i miejsca pierwszego wprowadzenia, o których mowa w ust. 1 niniejszego artykułu, jako punkty kontroli granicznej zgodnie z art. 59 ust. 1 pod warunkiem spełnienia minimalnych wymogów określonych w art. 64.

3. Art. 59 ust. 2, 3 i 5 nie mają zastosowania do ponownego wyznaczenia, o którym mowa w ust. 2 niniejszego artykułu.

Artykuł  62

Wycofanie wyznaczenia punktów kontroli granicznej

1. Gdy punkty kontroli granicznej przestają spełniać wymogi, o których mowa w art. 64, państwa członkowskie:

a) wycofują wyznaczenie przewidziane w art. 59 ust. 1 dla wszystkich lub określonych kategorii zwierząt i towarów, w odniesieniu do których dokonano wyznaczenia; oraz

b) usuwają te punkty kontroli granicznej z wykazów, o których mowa w art. 60 ust. 1, w odniesieniu do kategorii zwierząt i towarów, dla których wycofano wyznaczenie.

2. Państwa członkowskie informują Komisję i pozostałe państwa członkowskie o wycofaniu wyznaczenia punktu kontroli granicznej, przewidzianym w ust. 1, a także o przyczynach tego wycofania.

3. Komisja jest uprawniona do przyjmowania zgodnie z art. 144, w celu uzupełnienia niniejszego rozporządzenia, aktów delegowanych dotyczących kwestii, w jakich przypadkach i przy zastosowaniu jakich procedur punkty kontroli granicznej, których wyznaczenie wycofano zgodnie z ust. 1 lit a) niniejszego artykułu tylko częściowo, mogą zostać ponownie wyznaczone w drodze odstępstwa od przepisów art. 59.

4. Niniejszy artykuł pozostaje bez uszczerbku dla kompetencji państw członkowskich w zakresie decydowania o wycofaniu wyznaczenia punktów kontroli granicznej z przyczyn innych niż określone w niniejszym rozporządzeniu.

Artykuł  63

Zawieszenie wyznaczenia punktów kontroli granicznej

1. Państwo członkowskie zawiesza wyznaczenie punktu kontroli granicznej i nakazuje wstrzymanie jego działalności dla wszystkich lub określonych kategorii zwierząt i towarów, w odniesieniu do których dokonano wyznaczenia, w przypadkach, gdy taka działalność może wiązać się z ryzykiem dla zdrowia ludzi, zwierząt lub roślin, dobrostanu zwierząt bądź - w odniesieniu do GMO i środków ochrony roślin - również dla środowiska. W przypadku poważnego ryzyka zawieszenie następuje ze skutkiem natychmiastowym.

2. Państwa członkowskie niezwłocznie informują Komisję i pozostałe państwa członkowskie o zawieszeniu wyznaczenia punktu kontroli granicznej, a także o przyczynach tego zawieszenia.

3. Państwa członkowskie sygnalizują zawieszenie wyznaczenia punktu kontroli granicznej w wykazach, o których mowa w art. 60 ust. 1.

4. Państwa członkowskie odwołują zawieszenie przewidziane w ust. 1 niezwłocznie po:

a) stwierdzeniu przez właściwe organy, że nie istnieje już ryzyko, o którym mowa w ust. 1; oraz

b) przekazaniu Komisji i pozostałym państwom członkowskim informacji, na podstawie których odwołuje się zawieszenie.

5. Niniejszy artykuł pozostaje bez uszczerbku dla kompetencji państw członkowskich w zakresie decydowania o zawieszeniu wyznaczenia punktów kontroli granicznej z przyczyn innych niż te, o których mowa w niniejszym rozporządzeniu.

Artykuł  64

Minimalne wymogi dotyczące punktów kontroli granicznej

1. 71  Punkty kontroli granicznej muszą znajdować się w bezpośrednim sąsiedztwie miejsca wprowadzenia do Unii albo w miejscu, które zostało wyznaczone przez organy celne zgodnie z art. 135 ust. 1 i 2 rozporządzenia (UE) nr 952/2013, lub w wolnym obszarze celnym.

2. Komisja jest uprawniona do przyjmowania zgodnie z art. 144, w celu uzupełnienia niniejszego rozporządzenia, aktów delegowanych dotyczących kwestii, w jakich przypadkach i na jakich warunkach punkt kontroli granicznej może nie znajdować się w bezpośrednim sąsiedztwie miejsca wprowadzenia na terytorium Unii w przypadku szczególnych ograniczeń geograficznych.

3. Punkty kontroli granicznej posiadają:

a) wystarczającą liczbę odpowiednio wykwalifikowanych pracowników;

b) obiekty lub inne pomieszczenia odpowiednie do rodzaju i liczby obsługiwanych kategorii zwierząt i towarów;

c) wyposażenie i obiekty lub inne pomieszczenia umożliwiające przeprowadzanie kontroli urzędowych każdej kategorii zwierząt i towarów, do której dany punkt kontroli granicznej został wyznaczony;

d) wdrożone rozwiązania mające zapewnić w razie potrzeby dostęp do dowolnego innego wyposażenia, obiektu i usługi koniecznych w celu zastosowania środków wprowadzonych zgodnie z art. 65, 66 i 67 w przypadku podejrzenia niezgodności, występowania przesyłek niezgodnych z wymogami lub przesyłek stwarzających ryzyko;

e) rozwiązania awaryjne w celu zapewnienia sprawnego działania kontroli urzędowych i skutecznego stosowania środków wprowadzonych zgodnie z art. 65, 66 i 67 w przypadkach nieprzewidzianych i nieoczekiwanych warunków lub zdarzeń;

f) technologię i wyposażenie niezbędne do sprawnego działania systemu IMSOC oraz w stosownych przypadkach innego komputerowego systemu zarządzania informacjami niezbędnego do obsługi i wymiany danych i informacji;

g) dostęp do usług laboratoriów urzędowych, które są w stanie dostarczać wyniki analiz, badań i diagnostyki w odpowiednim terminie i są wyposażone w narzędzia informatyczne niezbędne, aby zapewnić w stosownych przypadkach wprowadzenie wyników przeprowadzonych analiz, badań lub diagnostyki do systemu IMSOC;

h) stosowne rozwiązania dotyczące właściwego postępowania z różnymi kategoriami zwierząt i towarów oraz zapobiegania ryzyku, które może wyniknąć z zanieczyszczenia krzyżowego; oraz

i) rozwiązania dotyczące zgodności ze stosownymi normami bioasekuracji w celu zapobiegania rozprzestrzenianiu się chorób w Unii.

4. Komisja może w drodze aktów wykonawczych przyjąć szczegółowe przepisy dotyczące wymogów przewidzianych w ust. 3 niniejszego artykułu, tak aby uwzględniały szczególne cechy i potrzeby logistyczne związane z przeprowadzaniem kontroli urzędowych i stosowaniem środków wprowadzanych zgodnie z art. 66 ust. 3 i 6 oraz art. 67 w odniesieniu do różnych kategorii zwierząt i towarów, o których mowa w art. 47 ust. 1. Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 145 ust. 2.

5. Komisja przyjmuje zgodnie z art. 144, w celu uzupełnienia niniejszego rozporządzenia, akty delegowane określające w jakich przypadkach i na jakich warunkach punkty kontroli granicznej wyznaczone do celów przywozu nieobrobionych kłód oraz drewna przetartego i zrębionego mogą być wyłączone z jednego lub więcej obowiązków, o których mowa w ust. 3 niniejszego artykułu, tak by uwzględnić potrzeby właściwych organów odpowiedzialnych za kontrole urzędowe działających przy szczególnych ograniczeniach geograficznych, przy jednoczesnym zapewnieniu prawidłowego przebiegu kontroli.

Sekcja  III

Działanie w przypadku podejrzenia niezgodności i stwierdzenia niezgodności dotyczącej zwierząt i towarów wprowadzanych do unii

Artykuł  65

Podejrzenie niezgodności i wzmożone kontrole urzędowe

1. W przypadku podejrzenia niezgodności przesyłek zwierząt i towarów należących do kategorii, o których mowa w art. 44 ust. 1 i art. 47 ust. 1, z przepisami, o których mowa w art. 1 ust. 2, właściwe organy przeprowadzają kontrole urzędowe w celu potwierdzenia lub wyeliminowania takiego podejrzenia.

2. Przesyłki zwierząt i towarów niezgłoszone przez podmioty jako zawierające zwierzęta i towary należące do kategorii, o których mowa w art. 47 ust. 1, podlegają kontrolom urzędowym ze strony właściwych organów, jeżeli można przypuszczać, że takie kategorie zwierząt lub towarów są obecne w przesyłce.

3. Właściwe organy dokonują urzędowego zatrzymania przesyłek, o których mowa w ust. 1 i 2, w oczekiwaniu na wyniki kontroli urzędowych określonych w tych ustępach.

W stosownych przypadkach przesyłki takie odizolowuje się lub poddaje kwarantannie, a zwierzęta otrzymują schronienie, są karmione, pojone i poddawane koniecznym zabiegom w czasie oczekiwania na wyniki kontroli urzędowych.

4. Jeżeli właściwe organy mają powody podejrzewać nieuczciwe lub oszukańcze praktyki ze strony podmiotu odpowiedzialnego za przesyłkę lub jeżeli kontrole urzędowe dają powody do podejrzeń, że miało miejsce poważne lub wielokrotne naruszenie przepisów, o których mowa w art. 1 ust. 2, w uzupełnieniu do środków, o których mowa w art. 66 ust. 3, w stosownych przypadkach nasilają one kontrole urzędowe przesyłek o takim samym pochodzeniu lub zastosowaniu.

5. Właściwe organy powiadamiają Komisję i państwa członkowskie poprzez system IMSOC o swojej decyzji o przeprowadzaniu wzmożonych kontroli urzędowych, o których mowa w ust. 4 niniejszego artykułu, podając powody swojej decyzji.

6. Komisja w drodze aktów wykonawczych przyjmuje przepisy dotyczące procedur skoordynowanego przeprowadzania przez właściwe organy wzmożonych kontroli urzędowych, o których mowa w ust. 4 i 5 niniejszego artykułu. Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 145 ust. 2.

Artykuł  66

Środki stosowane w przypadku przesyłek niezgodnych wprowadzanych na terytorium Unii

1. Właściwe organy dokonują urzędowego zatrzymania przesyłki zwierząt lub towarów wprowadzanych na terytorium Unii, która jest niezgodna z przepisami, o których mowa w art. 1 ust. 2, i odmawiają wprowadzenia jej na terytorium Unii.

W stosownych przypadkach właściwe organy odizolowują lub poddają kwarantannie takie przesyłki, a znajdujące się w nich zwierzęta są trzymane, doglądane lub poddawane zabiegom w odpowiednich warunkach do momentu podjęcia dalszej decyzji. O ile to możliwe, właściwe organy uwzględniają także potrzebę szczególnego sposobu postępowania w przypadku niektórych rodzajów towarów.

2. Komisja w drodze aktów wykonawczych określa warunki izolacji i kwarantanny przewidziane w ust. 1 akapit drugi niniejszego artykułu. Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 145 ust. 2.

3. Właściwy organ, w odniesieniu do przesyłki, o której mowa w ust. 1, niezwłocznie nakazuje, by podmiot odpowiedzialny za przesyłkę:

a) zniszczył przesyłkę;

b) ponownie wysłał przesyłkę poza Unię zgodnie z art. 72 ust. 1 i 2; lub

c) poddał przesyłkę szczególnemu traktowaniu zgodnie z art. 71 ust. 1 i 2 lub zastosował inny środek w celu zapewnienia zgodności z przepisami, o których mowa w art. 1 ust. 2, oraz, w stosownych przypadkach, przeznaczył przesyłkę do celów innych niż te, do których była pierwotnie przeznaczona.

Wszelkie działania, o których mowa w akapicie pierwszym lit. a), b) i c), muszą być przeprowadzane zgodnie z przepisami, o których mowa w art. 1 ust. 2, w szczególności - w odniesieniu do przesyłek zawierających żywe zwierzęta - przepisami, które mają zaoszczędzić zwierzętom możliwego do uniknięcia bólu, stresu lub cierpienia.

W przypadku gdy przesyłka składa się z roślin, produktów roślinnych lub innych przedmiotów, zastosowanie do przesyłki lub do jej partii mają lit. a), b) i c) akapitu pierwszego.

Przed wydaniem podmiotowi nakazu przeprowadzenia działań zgodnie z lit. a), b) i c) akapitu pierwszego, właściwy organ wysłuchuje danego podmiotu, chyba że konieczne jest natychmiastowe działanie w odpowiedzi na ryzyko dla zdrowia ludzi, zwierząt lub roślin, dobrostanu zwierząt lub - w odniesieniu do GMO i środków ochrony roślin - również środowiska.

4. Jeżeli właściwy organ nakazuje podmiotowi podjęcie jednego lub kilku działań określonych w ust. 3 akapit pierwszy lit. a), b) lub c), organ ten może wyjątkowo zezwolić na podjęcie działań w odniesieniu wyłącznie do części przesyłki pod warunkiem, że częściowe zniszczenie, ponowna wysyłka, szczególna obróbka lub inne środki:

a) są podejmowane, aby zapewnić zgodność;

b) nie stanowią ryzyka dla zdrowia ludzi, zwierząt lub roślin, dobrostanu zwierząt lub w odniesieniu do GMO i środków ochrony roślin - również dla środowiska; oraz

c) nie zakłócają czynności realizowanych w ramach kontroli urzędowej.

5. O decyzji o odmowie wprowadzenia przesyłki, jak przewidziano w ust. 1 niniejszego artykułu, i o nakazie wydanym zgodnie z ust. 3 i 6 niniejszego artykułu oraz z art. 67 właściwe organy niezwłocznie powiadamiają:

a) Komisję;

b) właściwe organy pozostałych państw członkowskich;

c) organy celne;

d) właściwe organy państwa trzeciego pochodzenia; oraz

e) podmiot odpowiedzialny za przesyłkę.

Powiadomienia dokonuje się za pośrednictwem systemu IMSOC.

6. Jeżeli przesyłka zwierząt lub towarów należących do kategorii, o których mowa w art. 47 ust. 1, nie zostaje zgłoszona do kontroli urzędowych, o których mowa w tym przepisie, lub nie zostaje zgłoszona zgodnie z wymogami określonymi w art. 50 ust. 1 i 3, art. 56 ust. 1, 3 i 4, ani z zasadami przyjętymi na podstawie art. 48, art. 49 ust. 4, art. 51, art. 53 ust. 1 i art. 58, właściwe organy nakazują, aby taka przesyłka została zatrzymana lub wycofana od użytkowników oraz niezwłocznie poddana urzędowemu zatrzymaniu.

Do tego rodzaju przesyłek zastosowanie mają ust. 1, 3 i 5 niniejszego artykułu.

7. Środki, o których mowa w niniejszym artykule, są stosowane na koszt podmiotu odpowiedzialnego za przesyłkę.

Artykuł  67

Środki podejmowane w stosunku do stwarzających ryzyko zwierząt lub towarów wprowadzanych na terytorium Unii z państw trzecich

W przypadkach, w których kontrole urzędowe wykażą, że przesyłka zwierząt lub towarów stwarza ryzyko dla zdrowia ludzi, zwierząt lub roślin, dobrostanu zwierząt, lub - w odniesieniu do GMO i środków ochrony roślin - również dla środowiska, przesyłka taka jest odizolowywana lub poddawana kwarantannie, zaś należące do niej zwierzęta - trzymane, doglądane lub poddawane zabiegom w odpowiednich warunkach w oczekiwaniu na dalszą decyzję.

Właściwe organy poddają daną przesyłkę urzędowemu zatrzymaniu i niezwłocznie nakazują podmiotowi odpowiedzialnemu za daną przesyłkę, by:

a) zniszczył przesyłkę zgodnie z przepisami, o których mowa w art. 1 ust. 2, wprowadzając wszelkie środki konieczne do ochrony zdrowia ludzi, zwierząt lub roślin, dobrostanu zwierząt lub środowiska, a w odniesieniu do żywych zwierząt w szczególności z przepisami, które mają zaoszczędzić zwierzętom możliwego do uniknięcia bólu, dystresu lub cierpienia; lub

b) poddał przesyłkę szczególnemu traktowaniu zgodnie z art. 71 ust. 1 i 2.

Środki, o których mowa w niniejszym artykule, są stosowane na koszt podmiotu odpowiedzialnego za przesyłkę.

Artykuł  68

Działania następcze w stosunku do decyzji podjętych w związku z przesyłkami niezgodnymi wprowadzanymi na terytorium Unii z państw trzecich

1. Właściwe organy:

a) unieważniają świadectwa urzędowe i, w zależności od przypadku, inne stosowne dokumenty towarzyszące przesyłkom, które objęto środkami na podstawie art. 66 ust. 3 i 6 oraz art. 67; oraz

b) współpracują zgodnie z art. 102-108 w celu wprowadzenia dalszych środków koniecznych do zapewnienia, by nie było możliwe ponowne wprowadzenie do Unii przesyłek, których wprowadzenia odmówiono zgodnie z art. 66 ust. 1.

2. Właściwe organy w państwie członkowskim, w którym przeprowadzono kontrole urzędowe, nadzorują stosowanie środków nakazanych zgodnie z art. 66 ust. 3 i 6 oraz art. 67 w celu zapewnienia, by podczas stosowania takich środków lub w oczekiwaniu na ich zastosowanie, przesyłka nie powodowała wystąpienia niepożądanych skutków dla zdrowia ludzi, zwierząt lub roślin, dobrostanu zwierząt lub dla środowiska.

W stosownych przypadkach stosowanie takich środków realizuje się pod nadzorem właściwych organów innego państwa członkowskiego.

Artykuł  69

Niezastosowanie przez podmiot środków nakazanych przez właściwe organy

1. Podmiot odpowiedzialny za przesyłkę niezwłocznie realizuje wszelkie środki nakazane przez właściwe organy zgodnie z art. 66 ust. 3 i 6 oraz art. 67 i najpóźniej w ciągu 60 dni od dnia, w którym właściwe organy powiadomiły dany podmiot o swojej decyzji zgodnie z art. 66 ust. 5. Właściwy organ może wyznaczyć okres krótszy niż 60 dni.

2. Jeżeli po upływie okresu, o którym mowa w ust. 1, dany podmiot nie podejmie działania, właściwe organy nakazują:

a) zniszczenie przesyłki lub zastosowanie wobec niej innego stosownego środka;

b) w przypadkach, o których mowa w art. 67, zniszczenie przesyłki w odpowiednich obiektach zlokalizowanych jak najbliżej punktu kontroli granicznej z uwzględnieniem wszelkich środków koniecznych do ochrony zdrowia ludzi, zwierząt lub roślin, dobrostanu zwierząt lub środowiska.

3. Właściwe organy mogą przedłużyć okres, o którym mowa w ust. 1 i 2 niniejszego artykułu, o czas niezbędny do uzyskania wyników drugiej ekspertyzy, o której mowa w art. 35, pod warunkiem że nie będzie to miało niepożądanych skutków dla zdrowia ludzi, zwierząt i roślin, dobrostanu zwierząt lub - w odniesieniu do GMO i środków ochrony roślin - również dla środowiska.

4. Środki, o których mowa w niniejszym artykule, są stosowane na koszt podmiotu odpowiedzialnego za przesyłkę.

Artykuł  70

Spójność w stosowaniu art. 66, 67 i 68

Komisja w drodze aktów wykonawczych przyjmuje przepisy mające na celu zapewnienie spójności we wszystkich punktach kontroli granicznej, o których mowa w art. 59 ust. 1, i punktach kontroli, o których mowa w art. 53 ust. 1 lit. a), pod względem podejmowanych przez właściwe organy decyzji i środków oraz wydawanych przez nie nakazów zgodnie z art. 66, 67 i 68, których mają przestrzegać właściwe organy podczas reagowania na powszechne lub powtarzające się przypadki niezgodności lub ryzyka. Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 145 ust. 2.

Artykuł  71

Szczególne traktowanie przesyłek

1. Szczególne traktowanie przesyłek przewidziane w art. 66 ust. 3 lit. c) i w art. 67 lit. b) może w stosownych przypadkach obejmować:

a) obróbkę i przetwarzanie, w tym w stosownych przypadkach odkażanie, z wyłączeniem rozcieńczania, tak aby przesyłka była zgodna z przepisami, o których mowa w art. 1 ust. 2, lub z wymogami państwa trzeciego ponownej wysyłki; lub

b) obróbkę w dowolny inny sposób odpowiednią do bezpiecznego spożycia przez zwierzęta lub ludzi bądź do celów innych niż spożycie przez zwierzęta lub ludzi.

2. Szczególne traktowanie, o którym mowa w ust. 1:

a) jest przeprowadzane w sposób skuteczny i zapewnia wyeliminowanie wszelkiego ryzyka dla zdrowia ludzi, zwierząt lub roślin bądź dobrostanu zwierząt lub - w odniesieniu do GMO i środków ochrony roślin - również dla środowiska;

b) jest dokumentowane i przeprowadzane pod kontrolą właściwych organów lub, w stosownych przypadkach, za obopólną zgodą - pod kontrolą właściwych organów innego państwa członkowskiego; oraz

c) spełnia wymogi określone w przepisach, o których mowa w art. 1 ust. 2.

3. Komisja jest uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 144, w celu uzupełnienia niniejszego rozporządzenia, w odniesieniu do wymogów i warunków, zgodnie z którymi ma odbywać się szczególne traktowanie przewidziane w ust. 1 niniejszego artykułu.

W przypadku braku przepisów przyjętych w drodze aktów delegowanych takie szczególne traktowanie przeprowadzane jest zgodnie z prawem krajowym.

Artykuł  72

Ponowna wysyłka przesyłek

1. Właściwe organy zezwalają na ponowne wysyłanie przesyłek, jeżeli spełnione są następujące warunki:

a) miejsce przeznaczenia uzgodniono z podmiotem odpowiedzialnym za przesyłkę;

b) podmiot odpowiedzialny za przesyłkę poinformował na piśmie właściwe organy państwa członkowskiego, że właściwe organy państwa trzeciego pochodzenia lub państwa trzeciego przeznaczenia - jeżeli są one inne - zostały poinformowane o powodach i okolicznościach odmowy wprowadzenia na terytorium Unii danej przesyłki zwierząt lub towarów;

c) w przypadku gdy państwo trzecie przeznaczenia nie jest państwem trzecim pochodzenia - podmiot otrzymał zgodę właściwych organów tego trzeciego państwa przeznaczenia, a te właściwe organy powiadomiły właściwe organy państwa członkowskiego o swojej gotowości do przyjęcia przesyłki; oraz

d) w przypadku przesyłek zwierząt ponowne wysłanie jest zgodne z wymogami dotyczącymi dobrostanu zwierząt.

2. Warunki określone w ust. 1 lit. b) i c) niniejszego artykułu nie mają zastosowania do przesyłek towarów należących do kategorii, o których mowa w art. 47 ust. 1 lit. c).

Sekcja  IV

Zatwierdzanie kontroli przedwywozowych

Artykuł  73

Zatwierdzanie kontroli przedwywozowych przeprowadzanych przez państwa trzecie

1. Komisja w drodze aktów wykonawczych może zatwierdzać, na wniosek państwa trzeciego, określone kontrole przedwywozowe, które przeprowadza państwo trzecie w odniesieniu do przesyłek zwierząt i towarów przed wywozem do Unii w celu zweryfikowania, czy wywożone przesyłki spełniają wymogi zawarte w przepisach, o których mowa w art. 1 ust. 2. Takie zatwierdzenie ma zastosowanie wyłącznie do przesyłek pochodzących z danego państwa trzeciego i może być udzielone w odniesieniu do jednej lub większej liczby kategorii zwierząt lub towarów. Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 145 ust. 2.

2. Zatwierdzenie przewidziane w ust. 1 określa:

a) maksymalną częstotliwość kontroli urzędowych, jakie mają zostać przeprowadzone przez właściwe organy państwa członkowskiego podczas wprowadzania przesyłek na terytorium Unii, jeżeli nie istnieje powód do podejrzewania niezgodności z przepisami, o których mowa w art. 1 ust. 2, lub nieuczciwych lub oszukańczych praktyk;

b) świadectwa urzędowe, które muszą towarzyszyć przesyłkom wprowadzanym na terytorium Unii;

c) wzór świadectw, o których mowa w lit. b);

d) właściwe organy państwa trzeciego, pod których nadzorem muszą być przeprowadzane kontrole przedwywozowe; oraz

e) w stosownych przypadkach jednostki upoważnione, którym takie właściwe organy mogą przekazać niektóre zadania. Tego rodzaju upoważnienie może zostać zatwierdzone jedynie po spełnieniu kryteriów określonych w art. 28-33 lub równoważnych warunków.

3. Zatwierdzenia przewidzianego w ust. 1 niniejszego artykułu można udzielić państwu trzeciemu jedynie w przypadku, gdy dostępne dowody oraz - w stosownych przypadkach - kontrola Komisji przeprowadzona zgodnie z art. 120 wykażą, iż system kontroli urzędowych w danym państwie trzecim jest w stanie zapewnić, że:

a) przesyłki zwierząt lub towarów wywożone do Unii spełniają wymogi zawarte w przepisach, o których mowa w art. 1 ust. 2, lub równoważne wymogi; oraz

b) kontrole urzędowe przeprowadzane w państwie trzecim przed wysłaniem do Unii są wystarczająco skuteczne, aby mogły zastąpić lub ograniczyć częstotliwość kontroli dokumentacji, kontroli identyfikacyjnych i kontroli bezpośrednich określonych w przepisach, o których mowa w art. 1 ust. 2.

4. Właściwe organy lub jednostka upoważniona określona w zatwierdzeniu:

a) są odpowiedzialne za kontakty z Unią; oraz

b) zapewniają, by każdej kontrolowanej przesyłce towarzyszyły świadectwa urzędowe, o których mowa w ust. 2 lit. b).

5. Komisja w drodze aktów wykonawczych określa szczegółowe zasady i kryteria zatwierdzania kontroli przedwywozowych przeprowadzanych przez państwa trzecie zgodnie z ust. 1 niniejszego artykułu i kontroli urzędowych przeprowadzanych przez właściwe organy państw członkowskich w odniesieniu do zwierząt i towarów objętych zatwierdzeniem, o którym mowa w tym ustępie. Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 145 ust. 2.

Artykuł  74

Niezgodność z zatwierdzeniem kontroli przedwywozowych przeprowadzanych przez państwa trzecie i wycofanie takiego zatwierdzenia

1. Gdy kontrole urzędowe przesyłek zwierząt i towarów należących do kategorii, w odniesieniu do których zatwierdzono określone kontrole przedwywozowe zgodnie z art. 73 ust. 1, wykazują poważne i powtarzające się przypadki niezgodności z przepisami, o których mowa w art. 1 ust. 2, państwa członkowskie niezwłocznie:

a) ubiegają się o pomoc administracyjną zgodnie z procedurami określonymi w art. 102-108 oraz w uzupełnieniu powiadamiają Komisję i pozostałe państwa członkowskie oraz zainteresowane podmioty poprzez system IMSOC; oraz

b) zwiększają liczbę kontroli urzędowych przesyłek z danego państwa trzeciego oraz, gdy jest to konieczne w celu umożliwienia prawidłowego analitycznego zbadania sytuacji, zachowują odpowiednią liczbę próbek i przechowują je w odpowiednich warunkach.

2. Komisja może w drodze aktów wykonawczych wycofać zatwierdzenie przewidziane w art. 73 ust. 1, jeżeli w wyniku kontroli urzędowych, o których mowa w ust. 1 niniejszego artykułu, wykryto przesłanki, by sądzić, że wymogi określone w art. 73 ust. 3 i 4 nie są już spełniane. Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 145 ust. 2.

Sekcja  V

Współpraca między organami w odniesieniu do przesyłek z państw trzecich

Artykuł  75

Współpraca między organami w odniesieniu do przesyłek wprowadzanych na terytorium Unii z państw trzecich

1. Właściwe organy, organy celne i inne organy państw członkowskich zajmujące się zwierzętami i towarami wprowadzanymi na teren Unii współpracują ściśle w celu zapewnienia, by kontrole urzędowe przesyłek zwierząt i towarów wprowadzanych na terytorium Unii były przeprowadzane zgodnie z wymogami niniejszego rozporządzenia.

W tym celu właściwe organy, organy celne i inne organy:

a) zapewniają wzajemny dostęp do informacji, które są konieczne dla organizacji i przeprowadzania odpowiednich czynności realizowanych w odniesieniu do zwierząt i towarów wprowadzanych na terytorium Unii; oraz

b) zapewniają terminową wymianę takich informacji, w tym drogą elektroniczną.

2. Komisja w drodze aktów wykonawczych przyjmuje przepisy dotyczące jednolitych rozwiązań w zakresie współpracy, jakie muszą wdrożyć właściwe organy, organy celne i inne organy, o których mowa w ust. 1, w celu zapewnienia:

a) dostępu właściwych organów do informacji niezbędnych do natychmiastowej i kompletnej identyfikacji przesyłek zwierząt i towarów wprowadzanych na terytorium Unii, które podlegają kontrolom urzędowym w punkcie kontroli granicznej zgodnie z art. 47 ust. 1;

b) wzajemnej aktualizacji - poprzez wymianę informacji lub synchronizację stosownych zestawów danych - informacji zgromadzonych przez właściwe organy, organy celne i inne organy w odniesieniu do przesyłek zwierząt i towarów wprowadzanych na terytorium Unii; oraz

c) szybkiego informowania o decyzjach podejmowanych przez takie organy na podstawie informacji, o których mowa w lit. a) i b).

Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 145 ust. 2.

Artykuł  76

Współpraca między organami w odniesieniu do przesyłek niepodlegających określonym kontrolom na granicach

1. Ust. 2, 3 i 4 niniejszego artykułu stosuje się w przypadku przesyłek zwierząt i towarów innych niż podlegające kontrolom przy wprowadzaniu na terytorium Unii zgodnie z art. 47 ust. 1 niniejszego rozporządzenia, w odniesieniu do których dokonano zgłoszenia celnego w celu dopuszczenia do obrotu zgodnie z art. 5 pkt 12 rozporządzenia (UE) nr 952/2013 i art. 158-202 tego rozporządzenia.

2. Organy celne zawieszają dopuszczenie do obrotu, jeżeli mają podstawy sądzić, że przesyłka może stwarzać ryzyko dla zdrowia ludzi, zwierząt lub roślin, dobrostanu zwierząt lub - w odniesieniu do GMO i środków ochrony roślin - również dla środowiska, i niezwłocznie powiadamiają właściwe organy o takim zawieszeniu.

3. Przesyłka, której dopuszczenie do obrotu zawieszono na mocy ust. 2, zostaje dopuszczona, jeżeli w ciągu trzech dni roboczych od zawieszenia dopuszczenia właściwe organy nie zażądają, aby organy celne kontynuowały zawieszenie, lub jeżeli poinformują organy celne o braku ryzyka.

4. W przypadku uznania przez właściwe organy, że istnieje ryzyko dla zdrowia ludzi, zwierząt lub roślin, dobrostanu zwierząt lub - w odniesieniu do GMO i środków ochrony roślin - również dla środowiska:

a) 72  zwracają się one do organów celnych, aby nie dopuszczały przesyłki do obrotu i aby na fakturze handlowej towarzyszącej przesyłce i każdym innym właściwym dokumencie towarzyszącym lub w stosownych odpowiednikach elektronicznych umieszczały następujące oświadczenie:

"Produkt stwarza ryzyko - brak zezwolenia na dopuszczenie do obrotu - rozporządzenie (UE) 2017/625";

b) nie zezwala się na inną procedurę celną bez zgody właściwych organów; oraz

c) zastosowanie mają art. 66 ust. 1, 3, 5 i 6, art. 67, 68, 69, art. 71 ust. 1 i 2 oraz art. 72 ust. 1 i 2.

5. W przypadku przesyłek zwierząt i towarów innych niż podlegające kontrolom przy wprowadzaniu na terytorium Unii zgodnie z art. 47 ust. 1, w odniesieniu do których nie dokonano zgłoszenia celnego w celu dopuszczenia do obrotu, organy celne przekazują wszystkie odpowiednie informacje organom celnym w państwach członkowskich ostatecznego przeznaczenia, jeżeli mają podstawy, aby uważać, że przesyłka może stwarzać ryzyko dla zdrowia ludzi, zwierząt lub roślin, dobrostanu zwierząt lub - w odniesieniu do GMO i środków ochrony roślin - również dla środowiska.

Sekcja  VI

Środki szczególne

Artykuł  77

Przepisy dotyczące określonych kontroli urzędowych i środków, jakie mają zostać wprowadzone w wyniku przeprowadzenia takich kontroli

1. Komisja przyjmuje zgodnie z art. 144, w celu uzupełnienia niniejszego rozporządzenia, akty delegowane dotyczące przepisów w zakresie przeprowadzania określonych kontroli urzędowych i środków w przypadkach niezgodności w celu uwzględnienia szczególnych cech następujących kategorii zwierząt i towarów lub sposobów i środków ich transportu:

a) przesyłki świeżych produktów rybołówstwa wyładowywanych bezpośrednio w portach wyznaczonych przez państwa członkowskie zgodnie z art. 5 ust. 1 rozporządzenia Rady (WE) nr 1005/2008 ⁷³  ze statku rybackiego pływającego pod banderą państwa trzeciego;

b) przesyłki nieoskórowanej, pokrytej futrem dziczyzny;

c) przesyłki towarów należących do kategorii, o których mowa w art. 47 ust. 1 lit. b), dostarczanych, przechowywanych lub nie w specjalnie zatwierdzonym składzie wolnocłowym lub składzie celnym lub w wolnych obszarach celnych, na statki opuszczające Unię oraz przeznaczonych na zaopatrzenie statku lub do spożycia przez załogę i pasażerów;

d) drewniane materiały opakowaniowe;

e) pasza towarzysząca zwierzętom przeznaczona do karmienia tych zwierząt;

f) zwierzęta i towary zamówione na podstawie umowy sprzedaży zawartej na odległość i dostarczone z państwa trzeciego na adres w Unii oraz wymogi dotyczące powiadamiania konieczne, aby umożliwić właściwe przeprowadzenie kontroli urzędowych;

g) produkty roślinne, które ze względu na kolejne miejsce przeznaczenia mogą stwarzać ryzyko rozprzestrzeniania zakaźnych lub zaraźliwych chorób zwierząt;

h) przesyłki zwierząt i towarów należących do kategorii, o których mowa w art. 47 ust. 1 lit. a), b) i c), pochodzące z Unii i wracające do niej w wyniku odmowy wprowadzenia w państwie trzecim;

i) towary wprowadzane na terytorium Unii luzem z państwa trzeciego, niezależnie od tego, czy wszystkie pochodzą z tego państwa trzeciego;

j) przesyłki towarów, o których mowa w art. 47 ust. 1, pochodzących z terytorium Chorwacji i przewożonych przez terytorium Bośni i Hercegowiny w Neum ("korytarz Neum") przed ponownym wprowadzeniem na terytorium Chorwacji przez miejsca wprowadzenia w Klek lub Zaton Doli;

k) zwierzęta i towary objęte wyłączeniem z zakresu art. 47 zgodnie z art. 48.

2. Komisja jest uprawniona do przyjmowania zgodnie z art. 144, w celu uzupełnienia niniejszego rozporządzenia, aktów delegowanych dotyczących warunków monitorowania transportu i przybycia przesyłek niektórych zwierząt i towarów od punktu kontroli granicznej przybycia do zakładu w miejscu przeznaczenia w Unii, do punktu kontroli granicznej w miejscu przeznaczenia lub do punktu kontroli granicznej wywozu.

3. Komisja może w drodze aktów wykonawczych przyjąć przepisy dotyczące:

a) wzorów świadectw urzędowych i przepisów dotyczących wydawania takich świadectw; oraz

b) formatu dokumentów, które muszą towarzyszyć kategoriom zwierząt lub towarów, o których mowa w ust. 1. Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 145 ust. 2.

⁶⁴ Art. 47 ust. 1 lit. b) zmieniona przez art. 1 rozporządzenia nr (UE) 2019/478 z dnia 14 stycznia 2019 r. (Dz.U.UE.L.2019.82.4) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 14 grudnia 2019 r.

⁶⁵ Art. 47 ust. 1 lit. e) zmieniona przez art. 1 pkt 3 rozporządzenia nr 1756/2021 z dnia 6 października 2021 r. (Dz.U.UE.L.2021.357.27) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 28 października 2021 r.

⁶⁶ Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 576/2013 z dnia 12 czerwca 2013 r. w sprawie przemieszczania o charakterze niehandlowym zwierząt domowych oraz uchylające rozporządzenie (WE) nr 998/2003 (Dz.U. L 178 z 28.6.2013, s. 1).

⁶⁷ Z dniem 14 grudnia 2019 r. od stosowania art. 59 ust. 3 wprowadzono odstępstwo zgodnie z art. 2 rozporządzenia nr (UE) 2019/1012 z dnia 12 marca 2019 r. (Dz.U.UE.L.2019.165.4).

⁶⁸ Z dniem 14 grudnia 2019 r. od stosowania art. 59 ust. 4 wprowadzono odstępstwo zgodnie z art. 2 rozporządzenia nr (UE) 2019/1012 z dnia 12 marca 2019 r. (Dz.U.UE.L.2019.165.4).

⁶⁹ Z dniem 14 grudnia 2019 r. od stosowania art. 59 ust. 5 wprowadzono odstępstwo zgodnie z art. 2 rozporządzenia nr (UE) 2019/1012 z dnia 12 marca 2019 r. (Dz.U.UE.L.2019.165.4).

⁷⁰ Rozporządzenie Komisji (UE) nr 284/2011 z dnia 22 marca 2011 r. ustanawiające specjalne warunki i szczegółowe procedury dotyczące przywozu przyborów kuchennych z tworzyw poliamidowych i melaminowych pochodzących lub wysłanych z Chińskiej Republiki Ludowej i Specjalnego Regionu Administracyjnego Hongkong (Dz.U. L 77 z 23.3.2011, s. 25).

⁷¹ Z dniem 14 grudnia 2019 r. od stosowania art. 64 ust. 1 wprowadzono odstępstwo zgodnie z art. 2 rozporządzenia nr (UE) 2019/1012 z dnia 12 marca 2019 r. (Dz.U.UE.L.2019.165.4).

⁷² Art. 76 ust. 4 lit. a) zmieniona przez pkt 1 sprostowania z dnia 24 maja 2017 r. (Dz.U.UE.L.2017.137.40).

⁷³ Rozporządzenie Rady (WE) nr 1005/2008 z dnia 29 września 2008 r. ustanawiające wspólnotowy system zapobiegania nielegalnym, nieraportowanym i nieuregulowanym połowom oraz ich powstrzymywania i eliminowania, zmieniające rozporządzenia (EWG) nr 2847/93, (WE) nr 1936/2001 i (WE) nr 601/2004 oraz uchylające rozporządzenia (WE) nr 1093/94 i (WE) nr 1447/1999 (Dz.U. L 286 z 29.10.2008, s. 1).