Sekcja 3 - Działanie w przypadku podejrzenia niezgodności i stwierdzenia niezgodności dotyczącej zwierząt i towarów wprowadzanych do unii - Rozporządzenie 2017/625 w sprawie kontroli urzędowych i innych czynności urzędowych przeprowadzanych w celu zapewnienia stosowania prawa żywnościowego i paszowego oraz zasad dotyczących zdrowia i dobrostanu zwierząt, zdrowia roślin i środków ochrony roślin, zmieniające rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 999/2001, (WE) nr 396/2005, (WE) nr 1069/2009, (WE) nr 1107/2009, (UE) nr 1151/2012, (UE) nr 652/2014, (UE) 2016/429 i (UE) 2016/2031, rozporządzenia Rady (WE) nr 1/2005 i (WE) nr 1099/2009 oraz dyrektywy Rady 98/58/WE, 1999/74/WE, 2007/43/WE, 2008/119/WE i 2008/120/WE, oraz uchylające rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 854/2004 i (WE) nr 882/2004, dyrektywy Rady 89/608/EWG, 89/662/EWG, 90/425/EWG, 91/496/EWG, 96/23/WE, 96/93/WE i 97/78/WE oraz decyzję Rady 92/438/EWG (rozporządzenie w sprawie kontroli urzędowych)

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2017.95.1

Akt obowiązujący
Wersja od: 28 stycznia 2022 r.

Sekcja  III

Działanie w przypadku podejrzenia niezgodności i stwierdzenia niezgodności dotyczącej zwierząt i towarów wprowadzanych do unii

Podejrzenie niezgodności i wzmożone kontrole urzędowe

1. 
W przypadku podejrzenia niezgodności przesyłek zwierząt i towarów należących do kategorii, o których mowa w art. 44 ust. 1 i art. 47 ust. 1, z przepisami, o których mowa w art. 1 ust. 2, właściwe organy przeprowadzają kontrole urzędowe w celu potwierdzenia lub wyeliminowania takiego podejrzenia.
2. 
Przesyłki zwierząt i towarów niezgłoszone przez podmioty jako zawierające zwierzęta i towary należące do kategorii, o których mowa w art. 47 ust. 1, podlegają kontrolom urzędowym ze strony właściwych organów, jeżeli można przypuszczać, że takie kategorie zwierząt lub towarów są obecne w przesyłce.
3. 
Właściwe organy dokonują urzędowego zatrzymania przesyłek, o których mowa w ust. 1 i 2, w oczekiwaniu na wyniki kontroli urzędowych określonych w tych ustępach.

W stosownych przypadkach przesyłki takie odizolowuje się lub poddaje kwarantannie, a zwierzęta otrzymują schronienie, są karmione, pojone i poddawane koniecznym zabiegom w czasie oczekiwania na wyniki kontroli urzędowych.

4. 
Jeżeli właściwe organy mają powody podejrzewać nieuczciwe lub oszukańcze praktyki ze strony podmiotu odpowiedzialnego za przesyłkę lub jeżeli kontrole urzędowe dają powody do podejrzeń, że miało miejsce poważne lub wielokrotne naruszenie przepisów, o których mowa w art. 1 ust. 2, w uzupełnieniu do środków, o których mowa w art. 66 ust. 3, w stosownych przypadkach nasilają one kontrole urzędowe przesyłek o takim samym pochodzeniu lub zastosowaniu.
5. 
Właściwe organy powiadamiają Komisję i państwa członkowskie poprzez system IMSOC o swojej decyzji o przeprowadzaniu wzmożonych kontroli urzędowych, o których mowa w ust. 4 niniejszego artykułu, podając powody swojej decyzji.
6. 
Komisja w drodze aktów wykonawczych przyjmuje przepisy dotyczące procedur skoordynowanego przeprowadzania przez właściwe organy wzmożonych kontroli urzędowych, o których mowa w ust. 4 i 5 niniejszego artykułu. Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 145 ust. 2.

Środki stosowane w przypadku przesyłek niezgodnych wprowadzanych na terytorium Unii

1. 
Właściwe organy dokonują urzędowego zatrzymania przesyłki zwierząt lub towarów wprowadzanych na terytorium Unii, która jest niezgodna z przepisami, o których mowa w art. 1 ust. 2, i odmawiają wprowadzenia jej na terytorium Unii.

W stosownych przypadkach właściwe organy odizolowują lub poddają kwarantannie takie przesyłki, a znajdujące się w nich zwierzęta są trzymane, doglądane lub poddawane zabiegom w odpowiednich warunkach do momentu podjęcia dalszej decyzji. O ile to możliwe, właściwe organy uwzględniają także potrzebę szczególnego sposobu postępowania w przypadku niektórych rodzajów towarów.

2. 
Komisja w drodze aktów wykonawczych określa warunki izolacji i kwarantanny przewidziane w ust. 1 akapit drugi niniejszego artykułu. Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 145 ust. 2.
3. 
Właściwy organ, w odniesieniu do przesyłki, o której mowa w ust. 1, niezwłocznie nakazuje, by podmiot odpowiedzialny za przesyłkę:
a)
zniszczył przesyłkę;
b)
ponownie wysłał przesyłkę poza Unię zgodnie z art. 72 ust. 1 i 2; lub
c)
poddał przesyłkę szczególnemu traktowaniu zgodnie z art. 71 ust. 1 i 2 lub zastosował inny środek w celu zapewnienia zgodności z przepisami, o których mowa w art. 1 ust. 2, oraz, w stosownych przypadkach, przeznaczył przesyłkę do celów innych niż te, do których była pierwotnie przeznaczona.

Wszelkie działania, o których mowa w akapicie pierwszym lit. a), b) i c), muszą być przeprowadzane zgodnie z przepisami, o których mowa w art. 1 ust. 2, w szczególności - w odniesieniu do przesyłek zawierających żywe zwierzęta - przepisami, które mają zaoszczędzić zwierzętom możliwego do uniknięcia bólu, stresu lub cierpienia.

W przypadku gdy przesyłka składa się z roślin, produktów roślinnych lub innych przedmiotów, zastosowanie do przesyłki lub do jej partii mają lit. a), b) i c) akapitu pierwszego.

Przed wydaniem podmiotowi nakazu przeprowadzenia działań zgodnie z lit. a), b) i c) akapitu pierwszego, właściwy organ wysłuchuje danego podmiotu, chyba że konieczne jest natychmiastowe działanie w odpowiedzi na ryzyko dla zdrowia ludzi, zwierząt lub roślin, dobrostanu zwierząt lub - w odniesieniu do GMO i środków ochrony roślin - również środowiska.

4. 
Jeżeli właściwy organ nakazuje podmiotowi podjęcie jednego lub kilku działań określonych w ust. 3 akapit pierwszy lit. a), b) lub c), organ ten może wyjątkowo zezwolić na podjęcie działań w odniesieniu wyłącznie do części przesyłki pod warunkiem, że częściowe zniszczenie, ponowna wysyłka, szczególna obróbka lub inne środki:
a)
są podejmowane, aby zapewnić zgodność;
b)
nie stanowią ryzyka dla zdrowia ludzi, zwierząt lub roślin, dobrostanu zwierząt lub w odniesieniu do GMO i środków ochrony roślin - również dla środowiska; oraz
c)
nie zakłócają czynności realizowanych w ramach kontroli urzędowej.
5. 
O decyzji o odmowie wprowadzenia przesyłki, jak przewidziano w ust. 1 niniejszego artykułu, i o nakazie wydanym zgodnie z ust. 3 i 6 niniejszego artykułu oraz z art. 67 właściwe organy niezwłocznie powiadamiają:
a)
Komisję;
b)
właściwe organy pozostałych państw członkowskich;
c)
organy celne;
d)
właściwe organy państwa trzeciego pochodzenia; oraz
e)
podmiot odpowiedzialny za przesyłkę.

Powiadomienia dokonuje się za pośrednictwem systemu IMSOC.

6. 
Jeżeli przesyłka zwierząt lub towarów należących do kategorii, o których mowa w art. 47 ust. 1, nie zostaje zgłoszona do kontroli urzędowych, o których mowa w tym przepisie, lub nie zostaje zgłoszona zgodnie z wymogami określonymi w art. 50 ust. 1 i 3, art. 56 ust. 1, 3 i 4, ani z zasadami przyjętymi na podstawie art. 48, art. 49 ust. 4, art. 51, art. 53 ust. 1 i art. 58, właściwe organy nakazują, aby taka przesyłka została zatrzymana lub wycofana od użytkowników oraz niezwłocznie poddana urzędowemu zatrzymaniu.

Do tego rodzaju przesyłek zastosowanie mają ust. 1, 3 i 5 niniejszego artykułu.

7. 
Środki, o których mowa w niniejszym artykule, są stosowane na koszt podmiotu odpowiedzialnego za przesyłkę.

Środki podejmowane w stosunku do stwarzających ryzyko zwierząt lub towarów wprowadzanych na terytorium Unii z państw trzecich

W przypadkach, w których kontrole urzędowe wykażą, że przesyłka zwierząt lub towarów stwarza ryzyko dla zdrowia ludzi, zwierząt lub roślin, dobrostanu zwierząt, lub - w odniesieniu do GMO i środków ochrony roślin - również dla środowiska, przesyłka taka jest odizolowywana lub poddawana kwarantannie, zaś należące do niej zwierzęta - trzymane, doglądane lub poddawane zabiegom w odpowiednich warunkach w oczekiwaniu na dalszą decyzję.

Właściwe organy poddają daną przesyłkę urzędowemu zatrzymaniu i niezwłocznie nakazują podmiotowi odpowiedzialnemu za daną przesyłkę, by:

a)
zniszczył przesyłkę zgodnie z przepisami, o których mowa w art. 1 ust. 2, wprowadzając wszelkie środki konieczne do ochrony zdrowia ludzi, zwierząt lub roślin, dobrostanu zwierząt lub środowiska, a w odniesieniu do żywych zwierząt w szczególności z przepisami, które mają zaoszczędzić zwierzętom możliwego do uniknięcia bólu, dystresu lub cierpienia; lub
b)
poddał przesyłkę szczególnemu traktowaniu zgodnie z art. 71 ust. 1 i 2.

Środki, o których mowa w niniejszym artykule, są stosowane na koszt podmiotu odpowiedzialnego za przesyłkę.

Działania następcze w stosunku do decyzji podjętych w związku z przesyłkami niezgodnymi wprowadzanymi na terytorium Unii z państw trzecich

1. 
Właściwe organy:
a)
unieważniają świadectwa urzędowe i, w zależności od przypadku, inne stosowne dokumenty towarzyszące przesyłkom, które objęto środkami na podstawie art. 66 ust. 3 i 6 oraz art. 67; oraz
b)
współpracują zgodnie z art. 102-108 w celu wprowadzenia dalszych środków koniecznych do zapewnienia, by nie było możliwe ponowne wprowadzenie do Unii przesyłek, których wprowadzenia odmówiono zgodnie z art. 66 ust. 1.
2. 
Właściwe organy w państwie członkowskim, w którym przeprowadzono kontrole urzędowe, nadzorują stosowanie środków nakazanych zgodnie z art. 66 ust. 3 i 6 oraz art. 67 w celu zapewnienia, by podczas stosowania takich środków lub w oczekiwaniu na ich zastosowanie, przesyłka nie powodowała wystąpienia niepożądanych skutków dla zdrowia ludzi, zwierząt lub roślin, dobrostanu zwierząt lub dla środowiska.

W stosownych przypadkach stosowanie takich środków realizuje się pod nadzorem właściwych organów innego państwa członkowskiego.

Niezastosowanie przez podmiot środków nakazanych przez właściwe organy

1. 
Podmiot odpowiedzialny za przesyłkę niezwłocznie realizuje wszelkie środki nakazane przez właściwe organy zgodnie z art. 66 ust. 3 i 6 oraz art. 67 i najpóźniej w ciągu 60 dni od dnia, w którym właściwe organy powiadomiły dany podmiot o swojej decyzji zgodnie z art. 66 ust. 5. Właściwy organ może wyznaczyć okres krótszy niż 60 dni.
2. 
Jeżeli po upływie okresu, o którym mowa w ust. 1, dany podmiot nie podejmie działania, właściwe organy nakazują:
a)
zniszczenie przesyłki lub zastosowanie wobec niej innego stosownego środka;
b)
w przypadkach, o których mowa w art. 67, zniszczenie przesyłki w odpowiednich obiektach zlokalizowanych jak najbliżej punktu kontroli granicznej z uwzględnieniem wszelkich środków koniecznych do ochrony zdrowia ludzi, zwierząt lub roślin, dobrostanu zwierząt lub środowiska.
3. 
Właściwe organy mogą przedłużyć okres, o którym mowa w ust. 1 i 2 niniejszego artykułu, o czas niezbędny do uzyskania wyników drugiej ekspertyzy, o której mowa w art. 35, pod warunkiem że nie będzie to miało niepożądanych skutków dla zdrowia ludzi, zwierząt i roślin, dobrostanu zwierząt lub - w odniesieniu do GMO i środków ochrony roślin - również dla środowiska.
4. 
Środki, o których mowa w niniejszym artykule, są stosowane na koszt podmiotu odpowiedzialnego za przesyłkę.

Spójność w stosowaniu art. 66, 67 i 68

Komisja w drodze aktów wykonawczych przyjmuje przepisy mające na celu zapewnienie spójności we wszystkich punktach kontroli granicznej, o których mowa w art. 59 ust. 1, i punktach kontroli, o których mowa w art. 53 ust. 1 lit. a), pod względem podejmowanych przez właściwe organy decyzji i środków oraz wydawanych przez nie nakazów zgodnie z art. 66, 67 i 68, których mają przestrzegać właściwe organy podczas reagowania na powszechne lub powtarzające się przypadki niezgodności lub ryzyka. Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 145 ust. 2.

Szczególne traktowanie przesyłek

1. 
Szczególne traktowanie przesyłek przewidziane w art. 66 ust. 3 lit. c) i w art. 67 lit. b) może w stosownych przypadkach obejmować:
a)
obróbkę i przetwarzanie, w tym w stosownych przypadkach odkażanie, z wyłączeniem rozcieńczania, tak aby przesyłka była zgodna z przepisami, o których mowa w art. 1 ust. 2, lub z wymogami państwa trzeciego ponownej wysyłki; lub
b)
obróbkę w dowolny inny sposób odpowiednią do bezpiecznego spożycia przez zwierzęta lub ludzi bądź do celów innych niż spożycie przez zwierzęta lub ludzi.
2. 
Szczególne traktowanie, o którym mowa w ust. 1:
a)
jest przeprowadzane w sposób skuteczny i zapewnia wyeliminowanie wszelkiego ryzyka dla zdrowia ludzi, zwierząt lub roślin bądź dobrostanu zwierząt lub - w odniesieniu do GMO i środków ochrony roślin - również dla środowiska;
b)
jest dokumentowane i przeprowadzane pod kontrolą właściwych organów lub, w stosownych przypadkach, za obopólną zgodą - pod kontrolą właściwych organów innego państwa członkowskiego; oraz
c)
spełnia wymogi określone w przepisach, o których mowa w art. 1 ust. 2.
3. 
Komisja jest uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 144, w celu uzupełnienia niniejszego rozporządzenia, w odniesieniu do wymogów i warunków, zgodnie z którymi ma odbywać się szczególne traktowanie przewidziane w ust. 1 niniejszego artykułu.

W przypadku braku przepisów przyjętych w drodze aktów delegowanych takie szczególne traktowanie przeprowadzane jest zgodnie z prawem krajowym.

Ponowna wysyłka przesyłek

1. 
Właściwe organy zezwalają na ponowne wysyłanie przesyłek, jeżeli spełnione są następujące warunki:
a)
miejsce przeznaczenia uzgodniono z podmiotem odpowiedzialnym za przesyłkę;
b)
podmiot odpowiedzialny za przesyłkę poinformował na piśmie właściwe organy państwa członkowskiego, że właściwe organy państwa trzeciego pochodzenia lub państwa trzeciego przeznaczenia - jeżeli są one inne - zostały poinformowane o powodach i okolicznościach odmowy wprowadzenia na terytorium Unii danej przesyłki zwierząt lub towarów;
c)
w przypadku gdy państwo trzecie przeznaczenia nie jest państwem trzecim pochodzenia - podmiot otrzymał zgodę właściwych organów tego trzeciego państwa przeznaczenia, a te właściwe organy powiadomiły właściwe organy państwa członkowskiego o swojej gotowości do przyjęcia przesyłki; oraz
d)
w przypadku przesyłek zwierząt ponowne wysłanie jest zgodne z wymogami dotyczącymi dobrostanu zwierząt.
2. 
Warunki określone w ust. 1 lit. b) i c) niniejszego artykułu nie mają zastosowania do przesyłek towarów należących do kategorii, o których mowa w art. 47 ust. 1 lit. c).

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.