Sekcja 2 - Dodatkowe wymogi dotyczące kontroli urzędowych i innych czynności urzędowych na pewnych obszarach - Rozporządzenie 2017/625 w sprawie kontroli urzędowych i innych czynności urzędowych przeprowadzanych w celu zapewnienia stosowania prawa żywnościowego i paszowego oraz zasad dotyczących zdrowia i dobrostanu zwierząt, zdrowia roślin i środków ochrony roślin, zmieniające rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 999/2001, (WE) nr 396/2005, (WE) nr 1069/2009, (WE) nr 1107/2009, (UE) nr 1151/2012, (UE) nr 652/2014, (UE) 2016/429 i (UE) 2016/2031, rozporządzenia Rady (WE) nr 1/2005 i (WE) nr 1099/2009 oraz dyrektywy Rady 98/58/WE, 1999/74/WE, 2007/43/WE, 2008/119/WE i 2008/120/WE, oraz uchylające rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 854/2004 i (WE) nr 882/2004, dyrektywy Rady 89/608/EWG, 89/662/EWG, 90/425/EWG, 91/496/EWG, 96/23/WE, 96/93/WE i 97/78/WE oraz decyzję Rady 92/438/EWG (rozporządzenie w sprawie kontroli urzędowych)

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2017.95.1

Akt obowiązujący

Wersja od: 28 stycznia 2022 r.

Sekcja  II

Dodatkowe wymogi dotyczące kontroli urzędowych i innych czynności urzędowych na pewnych obszarach

Artykuł  16

Wymogi dodatkowe

1. W dziedzinach objętych przepisami niniejszej sekcji przepisy te mają zastosowanie w uzupełnieniu do pozostałych przepisów niniejszego rozporządzenia.

2. Komisja, przyjmując akty delegowane i wykonawcze określone w niniejszej sekcji, bierze pod uwagę następujące elementy:

a) doświadczenie zdobyte przez właściwe organy i podmioty prowadzące przedsiębiorstwa spożywcze i działające na rynku pasz w ramach stosowania procedur, o których mowa w art. 5 rozporządzenia (WE) nr 852/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady ⁵³  oraz art. 6 rozporządzenia (WE) nr 183/2005 Parlamentu Europejskiego i Rady ⁵⁴ ;

b) postęp naukowy i technologiczny;

c) oczekiwania konsumentów w odniesieniu do składu żywności oraz zmiany w modelu konsumpcji żywności;

d) ryzyko dla zdrowia ludzi oraz dla zdrowia zwierząt i roślin powiązane ze zwierzętami i towarami; oraz

e) informacje o ewentualnych celowych naruszeniach przepisów, wynikających ze stosowania nieuczciwych i oszukańczych praktyk.

3. Komisja, przyjmując akty delegowane i wykonawcze przewidziane w niniejszej sekcji, w zakresie, w jakim nie stoi to na przeszkodzie dla osiągnięcia celów wskazanych w przepisach, o których mowa w art. 1 ust. 2, bierze również pod uwagę następujące elementy:

a) potrzebę ułatwienia stosowania aktów delegowanych i wykonawczych, z uwzględnieniem charakteru i rozmiaru małych przedsiębiorstw;

b) konieczność umożliwienia ciągłego stosowania tradycyjnych metod na każdym etapie produkcji, przetwarzania lub dystrybucji oraz produkcji żywności tradycyjnej; oraz

c) potrzeby podmiotów znajdujących się w regionach o szczególnych ograniczeniach geograficznych.

Artykuł  17

Definicje szczególne

Na użytek art. 18:

a) "na odpowiedzialność urzędowego lekarza weterynarii" oznacza, że urzędowy lekarz weterynarii zleca wykonanie czynności urzędowemu pracownikowi pomocniczemu;

b) "pod nadzorem urzędowego lekarza weterynarii" oznacza, że czynność jest wykonywana przez urzędowego pracownika pomocniczego na odpowiedzialność urzędowego lekarza weterynarii, a urzędowy lekarz weterynarii jest obecny w obiekcie w czasie niezbędnym do wykonania tej czynności;

c) "badanie przedubojowe" oznacza przeprowadzaną przed ubojem weryfikację spełnienia wymogów dotyczących zdrowia ludzkiego oraz zdrowia i dobrostanu zwierząt, w tym - w stosownych przypadkach - badanie kliniczne każdego zwierzęcia, oraz weryfikację informacji dotyczących łańcucha pokarmowego, o których mowa w załączniku II sekcja III do rozporządzenia (WE) nr 853/2004;

d) "badanie poubojowe" oznacza przeprowadzaną w rzeźni lub zakładzie przetwórstwa dziczyzny weryfikację zgodności z wymogami mającymi zastosowanie do:

(i) tusz w rozumieniu załącznika I pkt 1.9 do rozporządzenia (WE) nr 853/2004 oraz podrobów w rozumieniu pkt 1.11 tego załącznika, w celu podjęcia decyzji, czy mięso nadaje się do spożycia przez ludzi;

(ii) bezpiecznego usuwania materiału szczególnego ryzyka, oraz

(iii) zdrowia i dobrostanu zwierząt.

Artykuł  18

Przepisy szczególne dotyczące kontroli urzędowych i działań podejmowanych przez właściwe organy w związku z wytwarzaniem produktów pochodzenia zwierzęcego przeznaczonych do spożycia przez ludzi

1. Kontrole urzędowe przeprowadzane w celu weryfikacji zgodności z przepisami, o których mowa w art. 1 ust. 2 niniejszego rozporządzenia, w odniesieniu do produktów pochodzenia zwierzęcego przeznaczonych do spożycia przez ludzi, obejmują weryfikację zgodności z wymogami określonymi - stosownie do sytuacji - w rozporządzeniach (WE) nr 852/2004, (WE) nr 853/2004, (WE) nr 1069/2009 oraz (WE) nr 1099/2009.

2. Kontrole urzędowe, o których mowa w ust. 1, przeprowadzane w odniesieniu do produkcji mięsa obejmują:

a) 55  badanie przedubojowe przeprowadzane w rzeźni przez urzędowego lekarza weterynarii, któremu w kwestiach selekcji wstępnej zwierząt mogą pomagać przeszkoleni w tym celu urzędowi pracownicy pomocniczy;

b) w drodze odstępstwa od lit. a), w odniesieniu do drobiu i zajęczaków, badanie przedubojowe przeprowadzane przez urzędowego lekarza weterynarii, pod nadzorem urzędowego lekarza weterynarii lub, w przypadku gdy zastosowano wystarczające zabezpieczenia, na odpowiedzialność urzędowego lekarza weterynarii;

c) badanie poubojowe przeprowadzane przez urzędowego lekarza weterynarii, pod nadzorem urzędowego lekarza weterynarii lub, w przypadku gdy zastosowano wystarczające zabezpieczenia, na odpowiedzialność urzędowego lekarza weterynarii;

d) przeprowadzane przez urzędowego lekarza weterynarii, pod nadzorem urzędowego lekarza weterynarii lub, o ile zastosowano wystarczające zabezpieczenia, na jego odpowiedzialność inne kontrole urzędowe w rzeźniach, zakładach rozbioru i zakładach obróbki dziczyzny, w celu zweryfikowania spełniania wymogów mających zastosowanie do:

(i) higieny produkcji mięsa;

(ii) obecności pozostałości weterynaryjnych produktów leczniczych i zanieczyszczeń w produktach pochodzenia zwierzęcego przeznaczonych do spożycia przez ludzi;

(iii) audytów dobrej praktyki higienicznej oraz procedur opartych na HACCP;

(iv) badań laboratoryjnych mających na celu wykrycie odzwierzęcych czynników chorobotwórczych i chorób zwierząt oraz weryfikację zgodności z kryteriami mikrobiologicznymi określonymi w art. 2 lit. b) rozporządzenia Komisji (WE) nr 2073/2005 ⁵⁶ ;

(v) postępowania z produktami ubocznymi pochodzenia zwierzęcego i materiałami szczególnego ryzyka oraz ich usuwania;

(vi) zdrowia i dobrostanu zwierząt.

3. Właściwy organ może, na podstawie analizy ryzyka, zezwolić, by personel rzeźni - w zakładach dokonujących uboju drobiu lub zajęczaków- pomagał w wykonywaniu zadań związanych z kontrolą urzędową, o których mowa w ust. 2, lub - w zakładach dokonujących uboju innych gatunków zwierząt - wykonywał konkretne zadania w zakresie pobierania próbek i badań związanych z tą kontrolą, pod warunkiem że ten personel:

a) działa niezależnie od personelu produkcyjnego rzeźni;

b) został odpowiednio przeszkolony do wykonywania tych zadań; oraz

c) wykonuje te zadania w obecności urzędowego lekarza weterynarii lub urzędowego pracownika pomocniczego i zgodnie z ich poleceniami.

4. W przypadku gdy podczas kontroli urzędowej, o której mowa w ust. 2 lit. a) i c), nie wykryto żadnych uchybień, które powodowałyby, że mięso nie będzie nadawało się do spożycia przez ludzi, domowe zwierzęta kopytne, zwierzęta dzikie utrzymywane w warunkach fermowych inne niż zajęczaki i duża zwierzyna łowna są opatrywane znakiem jakości zdrowotnej przez urzędowego lekarza weterynarii, pod nadzorem urzędowego lekarza weterynarii lub na jego odpowiedzialność, lub, zgodnie z warunkami określonymi w ust. 3, przez personel rzeźni.

5. Urzędowy lekarz weterynarii ponosi odpowiedzialność za decyzje podjęte w wyniku kontroli urzędowych, o których mowa w ust. 2 i 4, nawet jeżeli wykonanie danej czynności zlecił urzędowemu pracownikowi pomocniczemu.

6. 57  W celu przeprowadzenia kontroli urzędowych, o których mowa w ust. 1, w stosunku do żywych małży, szkarłupni, osłonic i ślimaków morskich właściwe organy klasyfikują obszary produkcji i obszary przejściowe.

7. Komisja przyjmuje zgodnie z art. 144 w celu uzupełnienia niniejszego rozporządzenia akty delegowane dotyczące szczegółowych zasad przeprowadzania kontroli urzędowych, o których mowa w ust. 2-6 niniejszego artykułu, określających:

a) kryteria i warunki umożliwiające ustalenie, w drodze odstępstwa od ust. 2 lit. a), kiedy badanie przedubojowe w niektórych zakładach dokonujących uboju zwierząt może zostać przeprowadzone pod nadzorem lub na odpowiedzialność urzędowego lekarza weterynarii, o ile takie odstępstwa nie wpływają na realizację celów niniejszego rozporządzenia;

b) kryteria i warunki umożliwiające ustalenie kiedy, w odniesieniu do drobiu i zajęczaków, zapewniono wystarczające zabezpieczenia, by badanie przedubojowe w ramach kontroli urzędowej, o którym mowa w ust. 2 lit. b), było przeprowadzane na odpowiedzialność urzędowego lekarza weterynarii;

c) kryteria i warunki umożliwiające ustalenie, w drodze odstępstwa od ust. 2 lit. a), kiedy badanie przedubojowe może zostać przeprowadzone poza rzeźnią w przypadku uboju z konieczności;

d) kryteria i warunki umożliwiające ustalenie, w drodze odstępstwa od ust. 2 lit. a) i b), kiedy badanie przedubojowe może zostać przeprowadzone w gospodarstwie pochodzenia;

e) kryteria i warunki umożliwiające ustalenie kiedy zapewniono wystarczające zabezpieczenia, by badanie poubojowe i działania audytowe w ramach kontroli urzędowej, o których mowa w ust. 2 lit. c) i d), były przeprowadzane na odpowiedzialność urzędowego lekarza weterynarii;

f) kryteria i warunki umożliwiające ustalenie, w drodze odstępstwa od ust. 2 lit. c), kiedy w przypadku uboju z konieczności, badanie poubojowe jest przeprowadzane przez urzędowego lekarza weterynarii;

g) 58  kryteria i warunki umożliwiające ustalenie w drodze odstępstwa od ust. 6, kiedy nie klasyfikuje się obszarów produkcji i obszarów przejściowych, w odniesieniu do:

(i) Pectinidae; oraz

(ii) o ile nie są filtratorami: szkarłupni i ślimaków morskich;

h) szczególne odstępstwa dotyczące renifera tundrowego Rangifer tarandus tarandus, pardwy mszarnej Lagopus lagopus i pardwy górskiej Lagopus mutus umożliwiające kontynuację utrwalonych lokalnych zwyczajów i tradycji, o ile takie odstępstwa nie wpływają na realizację celów niniejszego rozporządzenia;

i) kryteria i warunki umożliwiające ustalenie, w drodze odstępstwa od ust. 2 lit. d), kiedy kontrola urzędowa w zakładach rozbioru mięsa może zostać przeprowadzona przez pracowników wyznaczonych w tym celu przez właściwe organy i odpowiednio przeszkolonych;

j) szczegółowe wymogi minimalne dotyczące personelu właściwych organów, urzędowego lekarza weterynarii i urzędowego pracownika pomocniczego, by zapewnić odpowiednie wykonywanie przez nich ich zadań określonych w niniejszym artykule, w tym szczegółowe wymogi minimalne dotyczące szkoleń;

k) właściwe wymogi minimalne dotyczące szkoleń pracowników rzeźni pomagających przy wykonywaniu zadań związanych z kontrolami urzędowymi i innymi czynnościami urzędowymi zgodnie z ust. 3.

8. Komisja, w drodze aktów wykonawczych, przyjmuje przepisy dotyczące jednolitych praktycznych rozwiązań dotyczących przeprowadzania kontroli urzędowych, o których mowa w niniejszym artykule, odnoszące się do:

a) szczególnych wymogów dotyczących przeprowadzania kontroli urzędowych oraz jednolitej minimalnej częstotliwości tych kontroli urzędowych, uwzględniając szczególne zagrożenia i rodzaje ryzyka istniejące w związku z poszczególnymi produktami pochodzenia zwierzęcego i różnymi procesami, jakim podlegają, w przypadku gdy minimalny poziom kontroli urzędowej jest niezbędny, by zareagować na znane jednolite zagrożenia i ryzyka stwarzane przez produkty pochodzenia zwierzęcego;

b) 59  warunków klasyfikacji i monitorowania sklasyfikowanych obszarów produkcji żywych małży, szkarłupni, osłonic i ślimaków morskich oraz obszarów przejściowych;

c) przypadków, w których właściwe organy w związku z konkretnymi przypadkami braku zgodności mają zastosować co najmniej jeden ze środków, o których mowa w art. 137 ust. 2 i w art. 138 ust. 2;

d) praktycznych rozwiązań co do badań przedubojowych i poubojowych, o których mowa w ust. 2 lit. a), b) i c), w tym jednolitych wymogów koniecznych do zapewnienia wystarczających zabezpieczeń, gdy kontrole urzędowe są przeprowadzane na odpowiedzialność urzędowego lekarza weterynarii;

e) wymogów technicznych dotyczących znaku jakości zdrowotnej i praktycznych rozwiązań co do jego stosowania;

f) szczególnych wymogów dotyczących przeprowadzania kontroli urzędowych oraz jednolitej minimalnej częstotliwości tych kontroli urzędowych w odniesieniu do mleka surowego, produktów mlecznych i produktów rybołówstwa, w przypadku gdy minimalny poziom kontroli urzędowej jest niezbędny, by zareagować na znane jednolite zagrożenia i ryzyka stwarzane przez te produkty.

Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 145 ust. 2.

9. Zapewniając zgodność z celami niniejszego rozporządzenia, a w szczególności z wymogami dotyczącymi bezpieczeństwa żywności, państwa członkowskie mogą przyjmować krajowe środki służące wdrożeniu projektów pilotażowych o ograniczonym zakresie i czasie trwania, aby ocenić inne praktyczne rozwiązania w zakresie przeprowadzania kontroli urzędowych odnoszących się do produkcji mięsa. O tych środkach krajowych powiadamia się zgodnie z procedurą określoną w art. 5 i 6 dyrektywy (UE) 2015/1535. Wyniki oceny przeprowadzonej za pomocą tych projektów pilotażowych przekazuje się Komisji, gdy tylko staną się dostępne.

10. Na użytek art. 30 zezwala się na przekazywanie pewnych zadań związanych z kontrolami urzędowymi, o których mowa w niniejszym artykule, osobie lub osobom fizycznym.

Artykuł  19

Przepisy szczególne dotyczące kontroli urzędowych oraz działań, jakie mają podjąć właściwe organy w związku z pozostałościami określonych substancji w żywności i paszy

1. Kontrole urzędowe w celu weryfikacji zgodności z przepisami, o których mowa w art. 1 ust. 2 lit. a) i c), obejmują kontrole urzędowe przeprowadzane na każdym etapie produkcji, przetwarzania i dystrybucji dotyczące określonych substancji, w tym substancji, które mają być stosowane w materiałach do kontaktu z żywnością, zanieczyszczeń oraz substancji niedozwolonych, zabronionych i niepożądanych, których stosowanie do upraw lub u zwierząt, bądź przy produkcji lub przetwórstwie żywności lub paszy ich występowanie na uprawach lub u zwierząt, może skutkować pozostałościami tych substancji w żywności lub paszy.

2. Komisja jest uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 144 w celu uzupełnienia niniejszego rozporządzenia przepisami dotyczącymi przeprowadzania kontroli urzędowych, o których mowa w ust. 1 niniejszego artykułu, oraz w zakresie działań, jakie mają podjąć właściwe organy w następstwie takich kontroli urzędowych. Wspomniane akty delegowane zawierają przepisy dotyczące:

a) szczególnych wymogów dotyczących przeprowadzania kontroli urzędowych, w tym - w stosownych przypadkach - rodzaju próbek i etapu produkcji, przetwarzania i dystrybucji, na którym mają być pobrane te próbki zgodnie z metodami pobierania próbek i przeprowadzania analiz laboratoryjnych określonymi zgodnie z art. 34 ust. 6 lit. a) i b), z uwzględnieniem szczególnych zagrożeń i rodzajów ryzyka związanych z substancjami, o których mowa w ust. 1 niniejszego artykułu;

b) przypadków, w których właściwe organy w związku z podejrzeniem lub stwierdzeniem niezgodności mają zastosować co najmniej jeden ze środków, o których mowa w art. 137 ust. 2 i art. 138 ust. 2;

c) przypadków, w których właściwe organy w związku z podejrzeniem lub stwierdzeniem niezgodności z przepisami w odniesieniu do zwierząt i towarów z państw trzecich mają zastosować co najmniej jeden ze środków, o których mowa w art. 65-72.

3. Komisja może, w drodze aktów wykonawczych, przyjąć przepisy określające jednolite praktyczne rozwiązania co do przeprowadzania kontroli urzędowych, o których mowa w ust. 1, i działań, jakie mają podjąć właściwe organy w następstwie takich kontroli, dotyczące:

a) jednolitej minimalnej częstotliwości takich kontroli urzędowych, z uwzględnieniem zagrożeń i rodzajów ryzyka związanych z substancjami, o których mowa w ust. 1;

b) szczególnych dodatkowych rozwiązań i szczególnych treści dodatkowych oprócz określonych w art. 110 w celu przygotowania stosownych części wieloletniego krajowego planu kontroli przewidzianego w art. 109 ust. 1;

c) szczególnych praktycznych rozwiązań dotyczących uruchomienia mechanizmu pomocy administracyjnej przewidzianego w art. 102-108.

Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 145 ust. 2.

4. Na użytek art. 30 zezwala się na przekazywanie pewnych zadań związanych z kontrolami urzędowymi, o których mowa w niniejszym artykule, osobie lub osobom fizycznym.

Artykuł  20

Przepisy szczególne dotyczące kontroli urzędowych oraz działań podejmowanych przez właściwe organy w odniesieniu do zwierząt, produktów pochodzenia zwierzęcego, materiału biologicznego, produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych

1. Kontrole urzędowe w celu weryfikacji zgodności z przepisami, o których mowa w art. 1 ust. 2 lit. a), c), d) i e), obejmują kontrole urzędowe przeprowadzane na każdym etapie produkcji, przetwarzania i dystrybucji dotyczące zwierząt, produktów pochodzenia zwierzęcego, materiału biologicznego, produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych.

2. Komisja jest uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 144 w celu uzupełnienia niniejszego rozporządzenia przepisami w zakresie przeprowadzania kontroli urzędowych zwierząt, produktów pochodzenia zwierzęcego, materiału biologicznego, produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych w celu zweryfikowania zgodności z przepisami Unii, o których mowa w art. 1 ust. 2 lit. d) i e), oraz w zakresie działań, jakie mają podjąć właściwe organy w następstwie kontroli urzędowych. Te akty delegowane zawierają przepisy dotyczące:

a) szczególnych wymogów dotyczących przeprowadzania kontroli urzędowych w odniesieniu do zwierząt, produktów pochodzenia zwierzęcego i materiału biologicznego, by zareagować na znane zagrożenia i ryzyka dla zdrowia ludzkiego i zdrowia zwierząt w drodze kontroli urzędowych przeprowadzanych w celu zweryfikowania stosowania środków zapobiegania chorobom i ich kontroli, ustanowionymi zgodnie z przepisami, o których mowa w art. 1 ust. 2 lit. d);

b) szczególnych wymogów dotyczących przeprowadzania kontroli urzędowych w odniesieniu do produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych, by zareagować na konkretne zagrożenia i ryzyka dla zdrowia ludzkiego i zdrowia zwierząt w drodze kontroli urzędowych przeprowadzanych w celu zweryfikowania zgodności z przepisami, o których mowa w art. 1 ust. 2 lit. e);

c) przypadków, w których właściwe organy w związku z podejrzeniem lub stwierdzeniem niezgodności mają zastosować co najmniej jeden ze środków, o których mowa w art. 137 ust. 2 i w art. 138 ust. 2.

3. Komisja, w drodze aktów wykonawczych, może przyjąć przepisy określające jednolite praktyczne rozwiązania co do przeprowadzania kontroli urzędowych, o których mowa w ust. 1, odnoszące się do:

a) jednolitej minimalnej częstotliwości takich kontroli urzędowych w odniesieniu do zwierząt, produktów pochodzenia zwierzęcego i materiału biologicznego w przypadku gdy minimalny poziom kontroli urzędowej jest niezbędny, by zareagować na znane jednolite zagrożenia i ryzyka dla zdrowia ludzkiego i zdrowia zwierząt w drodze kontroli urzędowych przeprowadzanych w celu zweryfikowania stosowania środków zapobiegania chorobom i ich kontroli, ustanowionych zgodnie z przepisami, o których mowa w art. 1 ust. 2 lit. d); oraz

b) jednolitej minimalnej częstotliwości takich kontroli urzędowych w odniesieniu do produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych, w przypadku gdy minimalny poziom kontroli urzędowej jest niezbędny, by zareagować na konkretne zagrożenia i ryzyka dla zdrowia ludzkiego i zdrowia zwierząt w drodze kontroli urzędowych przeprowadzanych w celu zweryfikowania zgodności z przepisami, o których mowa w art. 1 ust. 2 lit. e).

Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 145 ust. 2.

4. Na użytek art. 30 zezwala się na przekazywanie pewnych zadań związanych z kontrolami urzędowymi, o których mowa w niniejszym artykule, osobie lub osobom fizycznym.

Artykuł  21

Przepisy szczególne dotyczące kontroli urzędowych oraz działań podejmowanych przez właściwe organy, w związku z wymogami dotyczącymi dobrostanu zwierząt

1. Kontrole urzędowe mające na celu zweryfikowanie zgodności z przepisami, o których mowa w art. 1 ust. 2 lit. f), przeprowadza się na wszystkich odpowiednich etapach produkcji, przetwarzania i dystrybucji w łańcuchu rolno-spożywczym.

2. Kontrole urzędowe mające na celu zweryfikowanie zgodności z przepisami określającymi wymogi dotyczące dobrostanu zwierząt w przypadku ich transportu, w szczególności z rozporządzeniem (WE) nr 1/2005, obejmują:

a) w przypadku długotrwałych przewozów między państwami członkowskimi oraz między państwami członkowskimi a państwami trzecimi - kontrole urzędowe przeprowadzane przed załadunkiem w celu sprawdzenia, czy zwierzęta są zdolne do podróży;

b) w przypadku długotrwałych przewozów między państwami członkowskimi oraz między państwami członkowskimi a państwami trzecimi domowych gatunków koniowatych innych niż zarejestrowane koniowate oraz domowego bydła, owiec, kóz i świń - przeprowadzane przed tymi przewozami:

(i) kontrole urzędowe dzienników podróży w celu sprawdzenia, czy dziennik podróży jest realistyczny i wykazuje zgodność z rozporządzeniem (WE) nr 1/2005; oraz

(ii) kontrole urzędowe w celu sprawdzenia, czy przewoźnik wskazany w dzienniku podróży posiada ważne zezwolenie na transport, ważne świadectwo zatwierdzenia środka transportu do przewozu na duże odległości oraz ważne świadectwa kwalifikacji kierowców i osób obsługujących;

c) w punktach kontroli granicznej określonych w art. 59 ust. 1 oraz punktach wyjścia:

(i) kontrole urzędowe zdolności przewożonych zwierząt do podróży oraz kontrole środków transportu w celu sprawdzenia zgodności z rozdziałem II załącznika I do rozporządzenia (WE) nr 1/2004 oraz, w stosownych przypadkach, z jego rozdziałem VI;

(ii) kontrole urzędowe w celu sprawdzenia, czy przewoźnicy zachowują zgodność z postanowieniami mających zastosowanie umów międzynarodowych oraz posiadają ważne zezwolenia na transport i świadectwa kwalifikacji kierowców i osób obsługujących;

(iii) kontrole urzędowe w celu sprawdzenia, czy domowe koniowate i domowe bydło, oraz owce, kozy i świnie są lub mają być przewożone na długi dystans.

3. Podczas przeprowadzania kontroli urzędowych i innych czynności urzędowych właściwe organy podejmują niezbędne środki, by zapobiec opóźnieniom między załadunkiem zwierząt a ich wyjazdem lub opóźnieniom podczas transportu, lub by zmniejszyć takie opóźnienia do minimum.

Właściwe organy nie wstrzymują zwierząt podczas transportu, o ile nie jest to bezwzględnie konieczne dla dobrostanu tych zwierząt lub z uwagi na zdrowie zwierząt lub zdrowie ludzkie. Jeśli zwierzęta muszą zostać wstrzymane podczas transportu na więcej niż dwie godziny, właściwe organy zapewniają podjęcie odpowiednich kroków związanych z opieką nad zwierzętami oraz, w razie potrzeby, z ich nakarmieniem, napojeniem, rozładowaniem i umieszczeniem w odpowiednich pomieszczeniach.

4. Jeżeli podczas kontroli urzędowych, o których mowa w ust. 2 lit. b), stwierdzono brak zgodności i brak ten nie został usunięty przez podmiot organizujący przed przewozem na długi dystans, poprzez stosowne zmiany w sposobie przewozu, właściwe organy zabraniają przewożenia zwierząt na długi dystans.

5. Jeżeli podczas kontroli urzędowych, o których mowa w ust. 2 lit. c), właściwe organy stwierdzają, że zwierzęta nie są zdolne do ukończenia podróży, nakazują ich rozładunek, napojenie, nakarmienie i umożliwienie odpoczynku, do momentu gdy będą zdolne do dalszego transportu.

6. Powiadomienie o niezgodności z przepisami, o których mowa w ust. 1 niniejszego artykułu, na użytek art. 105 i 106 przekazuje się:

a) państwom członkowskim, które wydały zezwolenie przewoźnikowi;

b) gdy stwierdzono niezgodność z przepisami mającymi zastosowanie do środków transportu - państwu członkowskiemu, które wydało świadectwo zatwierdzenia środka transportu;

c) gdy stwierdzono niezgodność z przepisami mającymi zastosowanie do kierowców - państwu członkowskiemu, które wydało świadectwo kwalifikacji kierowcy.

7. Na użytek art. 30 zezwala się na przekazywanie pewnych zadań związanych z kontrolami urzędowymi, o których mowa w niniejszym artykule, osobie lub osobom fizycznym.

8. Komisja jest uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 144 w celu uzupełnienia niniejszego rozporządzenia przepisami dotyczącymi przeprowadzania kontroli urzędowych w celu zweryfikowania zgodności z przepisami unijnymi, o których mowa w art. 1 ust. 2 lit. f). We wspomnianych aktach delegowanych uwzględnia się ryzyko dla dobrostanu zwierząt związane z działalnością rolniczą i transportem, ubojem i uśmiercaniem zwierząt, a także ustanawia się przepisy dotyczące:

a) szczególnych wymogów dotyczących przeprowadzania takich kontroli urzędowych, by zareagować na ryzyko stwarzane przez różne gatunki zwierząt i środki transportu, oraz konieczności zapobiegania praktykom niezgodnym z przepisami i ograniczenia cierpienia zwierząt;

b) przypadków, w których właściwe organy w związku z konkretnymi przypadkami braku zgodności mają zastosować co najmniej jeden ze środków, o których mowa w art. 137 ust. 2 i w art. 138 ust. 2;

c) weryfikacji wymogów dotyczących dobrostanu zwierząt w punktach kontroli granicznej i punktach wyjścia oraz minimalnych wymogów mających zastosowanie do tych punktów wyjścia;

d) szczególnych kryteriów i warunków dotyczących uruchomienia mechanizmów pomocy administracyjnej przewidzianych w art. 102-108;

e) przypadków i warunków, w których kontrole urzędowe mające na celu weryfikację zgodności z wymogami dotyczącymi dobrostanu zwierząt mogą obejmować stosowanie szczególnych wskaźników dobrostanu zwierząt opartych na mierzalnych kryteriach efektywności oraz opracowanie takich wskaźników na podstawie dowodów naukowych i technicznych.

9. Komisja, w drodze aktów wykonawczych, przyjmuje przepisy określające jednolite praktyczne rozwiązania co do przeprowadzania kontroli urzędowych mających na celu weryfikację zgodności z przepisami unijnymi, o których mowa w art. 1 ust. 2 lit. f), określającymi wymogi dotyczące dobrostanu zwierząt i działania podejmowane przez właściwe organy w następstwie takich kontroli, w odniesieniu do:

a) jednolitej minimalnej częstotliwości takich kontroli urzędowych, w przypadku gdy minimalny poziom kontroli urzędowej jest niezbędny, by zareagować na ryzyko stwarzane przez różne gatunki zwierząt i środki transportu, oraz konieczności zapobiegania praktykom niezgodnym z przepisami i ograniczenia cierpienia zwierząt; oraz

b) praktycznych rozwiązań co do prowadzenia pisemnej dokumentacji przeprowadzonych kontroli urzędowych oraz okresu ich przechowywania.

Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 145 ust. 2.

Artykuł  22

Przepisy szczególne dotyczące kontroli urzędowych oraz działań podejmowanych przez właściwe organy w związku ze zdrowiem roślin

1. Kontrole urzędowe w celu zweryfikowania zgodności z przepisami, o których mowa w art. 1 ust. 2 lit. g), obejmują kontrole urzędowe agrofagów, roślin, produktów roślinnych i innych przedmiotów oraz dotyczące podmiotów profesjonalnych i innych osób objętych tymi przepisami.

2. Komisja jest uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 144 w celu uzupełnienia niniejszego rozporządzenia przepisami w zakresie przeprowadzania kontroli urzędowych roślin, produktów roślinnych i innych przedmiotów w celu zweryfikowania zgodności z przepisami Unii, o których mowa w art. 1 ust. 2 lit. g), mającymi zastosowanie do tych towarów oraz w zakresie działań podejmowanych przez właściwe organy w następstwie przeprowadzenia takich kontroli urzędowych. Te akty delegowane zawierają przepisy dotyczące:

a) szczególnych wymogów dotyczących przeprowadzania takich kontroli urzędowych w odniesieniu do wprowadzania do Unii i przemieszczania w ramach Unii określonych roślin, produktów roślinnych i innych przedmiotów podlegających przepisom, o których mowa w art. 1 ust. 2 lit. g), by zareagować na znane zagrożenia i ryzyko dla zdrowia roślin w odniesieniu do konkretnych roślin, produktów roślinnych i innych przedmiotów określonego pochodzenia lub miejsca pochodzenia; oraz

b) przypadków, w których właściwe organy w związku z konkretnymi przypadkami braku zgodności mają zastosować co najmniej jeden ze środków, o których mowa w art. 137 ust. 2 lub w art. 138 ust. 2.

3. Komisja, w drodze aktów wykonawczych, przyjmuje przepisy w zakresie jednolitych praktycznych rozwiązań co do przeprowadzania kontroli urzędowych roślin, produktów roślinnych i innych przedmiotów w celu zweryfikowania zgodności z przepisami unijnymi, o których mowa w art. 1 ust. 2 lit. g), mającymi zastosowanie do tych towarów oraz w zakresie działań podejmowanych przez właściwe organy w następstwie takich kontroli urzędowych w odniesieniu do:

a) jednolitej minimalnej częstotliwości takich kontroli, w przypadku gdy minimalny poziom kontroli urzędowej jest niezbędny, by zareagować na znane jednolite zagrożenia i ryzyko dla zdrowia roślin w odniesieniu do konkretnych roślin, produktów roślinnych i innych przedmiotów określonego pochodzenia lub miejsca pochodzenia;

b) jednolitej częstotliwości kontroli urzędowych przeprowadzanych przez właściwe organy w odniesieniu do podmiotów upoważnionych do wydawania paszportów roślin zgodnie z art. 84 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2016/2031, uwzględniając kwestię, czy dane podmioty wdrożyły plan zarządzania zagrożeniem agrofagami przewidziany w art. 91 tego rozporządzenia w odniesieniu do produkowanych przez nie roślin, produktów roślinnych i innych przedmiotów;

c) jednolitej częstotliwości kontroli urzędowych przeprowadzanych przez właściwe organy w odniesieniu do podmiotów upoważnionych do stosowania oznaczenia, o którym mowa w art. 96 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2016/2031, lub do wydawania urzędowego poświadczenia, o którym mowa w art. 99 ust. 2 lit. a) tego rozporządzenia.

Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 145 ust. 2.

4. Na użytek art. 30 zezwala się na przekazywanie pewnych zadań związanych z kontrolami urzędowymi, o których mowa w niniejszym artykule, osobie lub osobom fizycznym.

Artykuł  23

Przepisy szczególne dotyczące kontroli urzędowych oraz działań podejmowanych przez właściwe organy w związku z GMO do celów produkcji żywności i paszy oraz w związku z genetycznie zmodyfikowaną żywnością i paszą

1. Kontrole urzędowe w celu zweryfikowania zgodności z przepisami, o których mowa w art. 1 ust. 2 lit. a), b) oraz c), obejmują kontrole urzędowe GMO do celów produkcji żywności i paszy oraz genetycznie zmodyfikowanej żywności i paszy przeprowadzane na wszystkich właściwych etapach produkcji, przetwarzania i dystrybucji w łańcuchu rolno-spożywczym.

2. Komisja jest uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 144 w celu uzupełnienia niniejszego rozporządzenia przepisami dotyczącymi przeprowadzania kontroli urzędowych, o których mowa w ust. 1 niniejszego artykułu, oraz w zakresie działań podejmowanych przez właściwe organy w następstwie takich kontroli urzędowych. We wspomnianych aktach delegowanych uwzględnia się konieczność zapewnienia minimalnego poziomu kontroli urzędowych w celu zapobiegania praktykom naruszającym przepisy, o których mowa w art. 1 ust. 2 lit. b), oraz ustanawia się przepisy dotyczące:

a) szczególnych wymogów dotyczących przeprowadzania kontroli urzędowych, by zareagować na znane zagrożenia i ryzyka dotyczące:

(i) obecności GMO w łańcuchu rolno-spożywczym do celów produkcji żywności i paszy oraz genetycznie zmodyfikowanej żywności i paszy, na które nie uzyskano zezwolenia zgodnie z dyrektywą 2001/18/WE lub rozporządzeniem (WE) nr 1829/2003;

(ii) uprawy GMO do celów produkcji żywności i paszy i właściwego stosowania planu monitorowania, o którym mowa w art. 13 ust. 2 lit. e) dyrektywy 2001/18/WE oraz art. 5 ust. 5 lit. b) i art. 17 ust. 5 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 1829/2003;

b) przypadków, w których właściwe organy w związku z konkretnymi przypadkami braku zgodności mają zastosować co najmniej jeden ze środków, o których mowa w art. 137 ust. 2 i w art. 138 ust. 2.

3. Komisja może, w drodze aktów wykonawczych, przyjmować przepisy określające jednolite praktyczne rozwiązania co do przeprowadzania kontroli urzędowych, o których mowa w ust. 1, z uwzględnieniem konieczności zapewnienia minimalnego poziomu kontroli urzędowych w celu zapobiegania praktykom naruszania tych przepisów w odniesieniu do jednolitej minimalnej częstotliwości takich kontroli urzędowych, w przypadku gdy minimalny poziom kontroli urzędowej jest niezbędny, by zareagować na znane jednolite zagrożenia i ryzyka dotyczące:

a) obecności w łańcuchu rolno-spożywczym GMO do celów produkcji żywności i paszy i genetycznie zmodyfikowanej żywności i paszy, na które nie uzyskano zezwolenia zgodnie z dyrektywą 2001/18/WE lub rozporządzeniem (WE) nr 1829/2003;

b) uprawy GMO do celów produkcji żywności i paszy i właściwego stosowania planu monitorowania, o którym mowa w art. 13 ust. 2 lit. e) dyrektywy 2001/18/WE oraz art. 5 ust. 5 lit. b) i art. 17 ust. 5 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 1829/ 2003.

Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 145 ust. 2.

4. Na użytek art. 30 zezwala się na przekazywanie pewnych zadań związanych z kontrolami urzędowymi, o których mowa w niniejszym artykule, osobie lub osobom fizycznym.

Artykuł  24

Przepisy szczególne dotyczące kontroli urzędowych oraz działań podejmowanych przez właściwe organy w związku ze środkami ochrony roślin

1. Kontrole urzędowe w celu zweryfikowania zgodności z przepisami, o których mowa w art. 1 ust. 2 lit. h) niniejszego rozporządzenia, obejmują kontrole urzędowe substancji czynnych i sejfnerów, synergetyków, składników obojętnych i adiuwantów, o których mowa w art. 2 ust. 2 i 3 rozporządzenia (WE) nr 1107/2009.

2. W celu ustalenia częstotliwości kontroli urzędowych opierających się na ocenie ryzyka, o których mowa w ust. 1, właściwe organy uwzględniają również następujące elementy:

a) wyniki stosownych działań monitorujących, w tym dotyczących pozostałości pestycydów, prowadzonych na użytek art. 32 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 396/2005 oraz art. 8 dyrektywy 2000/60/WE Parlamentu Europejskiego i Rady ⁶⁰ ;

b) informacje dotyczące niedopuszczonych do obrotu środków ochrony roślin, w tym nielegalnego handlu środkami ochrony roślin, i wyniki stosownych kontroli przeprowadzonych przez organy, o których mowa w art. 8 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 649/2012 ⁶¹ ; oraz

c) informacje o zatruciach związanych ze środkami ochrony roślin, w tym informacje dostępne zgodnie z art. 56 rozporządzenia (WE) nr 1107/2009 oraz informacje o reagowaniu na nagłe przypadki zagrożenia zdrowia udostępnione przez jednostki, o których mowa w art. 45 ust. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1272/2008 ⁶² .

3. Komisja jest uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 144 w celu uzupełnienia niniejszego rozporządzenia w drodze ustanowienia zasad przeprowadzania kontroli urzędowych, o których mowa w ust. 1 niniejszego artykułu. Te akty delegowane zawierają przepisy dotyczące:

a) szczególnych wymogów w zakresie przeprowadzania takich kontroli urzędowych, by zareagować na znane jednolite zagrożenia i ryzyko, jakie mogą wywoływać środki ochrony roślin, dotyczących wytwarzania, wprowadzania do obrotu, wprowadzania na terytorium Unii, etykietowania, pakowania, transportu, przechowywania i stosowania środków ochrony roślin, by zapewnić ich bezpieczne i zrównoważone stosowanie oraz zwalczać nielegalny handel nimi; oraz

b) przypadków, w których właściwe organy w związku z konkretnymi przypadkami niezgodności mają zastosować co najmniej jeden ze środków, o których mowa w art. 137 ust. 2 lub w art. 138 ust. 2.

4. Komisja, w drodze aktów wykonawczych, może przyjmować szczegółowe przepisy określające jednolite praktyczne rozwiązania co do przeprowadzania kontroli urzędowych dotyczących produktów, o których mowa w ust. 1, odnoszące się do:

a) jednolitej minimalnej częstotliwości takich kontroli urzędowych, w przypadku gdy minimalny poziom kontroli urzędowej jest niezbędny, by zareagować na znane jednolite zagrożenia i ryzyka, jakie mogą wywoływać środki ochrony roślin, dotyczących wytwarzania, wprowadzania do obrotu, wprowadzania na terytorium Unii, etykietowania, pakowania, transportu, przechowywania i stosowania środków ochrony roślin, by zapewnić ich bezpieczne i zrównoważone stosowanie oraz zwalczać nielegalny handel nimi;

b) gromadzenia informacji, monitorowania i zgłaszania podejrzewanych zatruć wywołanych środkami ochrony roślin;

c) gromadzenia informacji, monitorowania i zgłaszania niedozwolonych środków ochrony roślin, w tym nielegalnego handlu środkami ochrony roślin.

Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 145 ust. 2.

5. Na użytek art. 30 zezwala się na przekazywanie pewnych zadań związanych z kontrolami urzędowymi, o których mowa w niniejszym artykule, osobie lub osobom fizycznym.

Artykuł  25

Przepisy szczególne dotyczące kontroli urzędowych oraz innych czynności urzędowych dotyczących produkcji ekologicznej i etykietowania produktów ekologicznych

Komisja, w drodze aktów wykonawczych, może przyjmować przepisy określające jednolite praktyczne rozwiązania co do przeprowadzania kontroli urzędowych w celu weryfikacji zgodności z przepisami, o których mowa w art. 1 ust. 2 lit. i), w odniesieniu do:

a) szczególnych wymogów i dodatkowych treści oprócz tych określonych w art. 110 w celu przygotowania stosownych części wieloletniego krajowego planu kontroli przewidzianego w art. 109 ust. 1 oraz szczególnych treści dodatkowych sprawozdania przewidzianego w art. 113;

b) szczególnych obowiązków i zadań ośrodków referencyjnych Unii Europejskiej oprócz określonych w art. 98;

c) praktycznych rozwiązań co do uruchamiania mechanizmów pomocy administracyjnej przewidzianych w art. 102-108, w tym wymiany przez właściwe organy i jednostki upoważnione informacji dotyczących przypadków braku zgodności lub prawdopodobieństwa ich wystąpienia;

d) metod, które mają być stosowane do celów pobierania próbek i przeprowadzania analiz i badań laboratoryjnych, z wyjątkiem zasad dotyczących ustalania wartości progowych.

Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 145 ust. 2.

Artykuł  26

Przepisy szczególne dotyczące kontroli urzędowych oraz innych czynności urzędowych podejmowanych przez właściwe organy w związku z chronionymi nazwami pochodzenia, chronionymi oznaczeniami geograficznymi i gwarantowanymi tradycyjnymi specjalnościami

1. W drodze odstępstwa od art. 31 ust. 3 i w związku z przepisami, o których mowa w art. 1 ust. 2 lit. j), w przypadku gdy właściwe organy przekazały uprawnienia do podejmowania decyzji dotyczących zezwolenia na stosowanie zarejestrowanej nazwy produktu, mogą również przekazać uprawnienia do stosowania następujących środków:

a) nakazywania, aby określone elementy działalności podmiotu podlegały systematycznym lub częstszym kontrolom urzędowym;

b) nakazywania podmiotowi zwiększenia częstotliwości własnych kontroli;

c) nakazywania wprowadzenia zmian na etykietach, by były one zgodne ze specyfikacją produktu oraz z przepisami, o których mowa w art. 1 ust. 2 lit. j).

2. Komisja jest uprawniona do przyjmowania zgodnie z art. 144 aktów delegowanych w celu uzupełnienia niniejszego rozporządzenia przepisami dotyczącymi przeprowadzania kontroli urzędowych w celu zweryfikowania zgodności z przepisami, o których mowa w art. 1 ust. 2 lit. j). Te akty delegowane zawierają przepisy dotyczące:

a) wymogów, metod i technik, o których mowa w art. 12 i 14, w odniesieniu do kontroli urzędowych przeprowadzanych w celu weryfikacji zgodności ze specyfikacjami produktu i wymogami dotyczącymi etykietowania;

b) konkretnych metod i technik, o których mowa w art. 14, w odniesieniu do przeprowadzania kontroli urzędowych w celu zapewniania identyfikowalności towarów i zwierząt objętych zakresem przepisów, o których mowa w art. 1 ust. 2 lit. j), na wszystkich etapach produkcji, przygotowywania i dystrybucji oraz w celu zapewnienia zgodności z tymi przepisami;

c) przypadków, w których właściwe organy w związku z konkretnymi przypadkami braku zgodności mają zastosować co najmniej jedną z czynności lub co najmniej jeden ze środków, o których mowa w art. 138 ust. 1 i 2.

3. Komisja, w drodze aktów wykonawczych, może przyjmować przepisy określające jednolite praktyczne rozwiązania co do przeprowadzania kontroli urzędowych w celu weryfikacji zgodności z przepisami, o których mowa w art. 1 ust. 2 lit. j), w odniesieniu do:

a) konkretnych praktycznych rozwiązań co do uruchamiania mechanizmów pomocy administracyjnej określonych w art. 102-108, w tym wymiany przez właściwe organy i jednostki upoważnione informacji dotyczących przypadków braku zgodności lub prawdopodobieństwa ich wystąpienia; oraz

b) konkretnych obowiązków jednostek upoważnionych w zakresie sprawozdawczości;

Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 145 ust. 2.

4. Na użytek art. 30 zezwala się na przekazywanie określonych zadań związanych z kontrolami urzędowymi, o których mowa w niniejszym artykule, osobie lub osobom fizycznym.

Artykuł  27

Przepisy szczególne dotyczące kontroli urzędowych oraz czynności podejmowanych przez właściwe organy, w związku z nowo rozpoznanym ryzykiem związanym z żywnością i paszą

1. Komisja jest uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 144 w celu uzupełnienia niniejszego rozporządzenia przepisami w zakresie przeprowadzania kontroli urzędowych w stosunku do konkretnych kategorii żywności lub paszy w celu zweryfikowania zgodności z przepisami, o których mowa w art. 1 ust. 2 lit. a)-e), oraz w zakresie czynności, jakie mają podjąć właściwe organy w następstwie takich kontroli urzędowych. Wspomniane akty delegowane dotyczą nowo rozpoznanego ryzyka, jakie dla zdrowia ludzi lub zwierząt lub - w odniesieniu do GMO i środków ochrony roślin - również dla środowiska, mogą stanowić żywność lub pasza, lub każdego takiego ryzyka wynikającego z nowych metod produkcji bądź modeli konsumpcji żywności lub paszy oraz którym nie można się skutecznie zająć ze względu na brak takich wspólnych przepisów. Te akty delegowane zawierają przepisy dotyczące:

a) jednolitych szczegółowych wymogów dotyczących przeprowadzania kontroli urzędowych, by zareagować na szczególne zagrożenia i ryzyko istniejące w związku z poszczególnymi kategoriami żywności i pasz oraz różnymi procesami, jakim podlegają; oraz

b) przypadków, w których właściwe organy w związku z konkretnymi przypadkami braku zgodności mają zastosować co najmniej jeden ze środków, o których mowa w art. 137 ust. 2 i w art. 138 ust. 2.

2. Komisja może, w drodze aktów wykonawczych, przyjąć przepisy określające jednolite praktyczne rozwiązania co do kontroli urzędowych przeprowadzanych w stosunku do konkretnych kategorii żywności lub paszy w celu zweryfikowania zgodności z przepisami, o których mowa w art. 1 ust. 2 lit. a)-e), aby zająć się nowo rozpoznanym ryzykiem, jakie dla zdrowia ludzi lub zwierząt lub - w odniesieniu do GMO i środków ochrony roślin - również dla środowiska, mogą stanowić żywność lub pasza, lub dowolnym takim ryzykiem wynikającym z nowych metod produkcji lub modeli konsumpcji żywności lub paszy, którym nie można się skutecznie zająć ze względu na brak takich wspólnych przepisów dotyczących jednolitej minimalnej częstotliwości takich kontroli urzędowych, w przypadku gdy minimalny poziom kontroli urzędowej jest niezbędny, by zareagować na szczególne zagrożenia i ryzyko istniejące w związku z poszczególnymi kategoriami żywności i pasz i różnymi procesami, jakim podlegają. Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 145 ust. 2.

3. W przypadku należycie uzasadnionej szczególnie pilnej potrzeby związanej z poważnym ryzykiem dla zdrowia ludzkiego lub zdrowia zwierząt, lub też dla środowiska Komisja przyjmuje akty wykonawcze mające natychmiastowe zastosowanie zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 145 ust. 3.

⁵³ Rozporządzenie (WE) nr 852/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie higieny środków spożywczych (Dz.U. L 139 z 30.4.2004, s. 1).

⁵⁴ Rozporządzenie (WE) nr 183/2005 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 12 stycznia 2005 r. ustanawiające wymagania dotyczące higieny pasz (Dz.U. L 35 z 8.2.2005, s. 1).

⁵⁵ Z dniem 14 grudnia 2019 r. wprowadzono odstępstwo od stosowania art. 18 ust. 2 lit. a) zgodnie z art. 3 i 4 rozporządzenia nr (UE) 2019/624 z dnia 8 lutego 2019 r. (Dz.U.UE.L.2019.131.1).

⁵⁶ Rozporządzenie Komisji (WE) nr 2073/2005 z dnia 15 listopada 2005 r. w sprawie kryteriów mikrobiologicznych dotyczących środków spożywczych (Dz.U. L 338 z 22.12.2005, s. 1).

⁵⁷ Art. 18 ust. 6 zmieniony przez art. 1 pkt 2 lit. a rozporządzenia nr 1756/2021 z dnia 6 października 2021 r. (Dz.U.UE.L.2021.357.27) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 28 października 2021 r.

⁵⁸ Art. 18 ust. 7 lit. g) zmieniona przez art. 1 pkt 2 lit. b rozporządzenia nr 1756/2021 z dnia 6 października 2021 r. (Dz.U.UE.L.2021.357.27) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 28 października 2021 r.

⁵⁹ Art. 18 ust. 8 lit. b) zmieniona przez art. 1 pkt 2 lit. c rozporządzenia nr 1756/2021 z dnia 6 października 2021 r. (Dz.U.UE.L.2021.357.27) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 28 października 2021 r.

⁶⁰ Dyrektywa 2000/60/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 października 2000 r. ustanawiająca ramy wspólnotowego działania w dziedzinie polityki wodnej (Dz.U. L 327 z 22.12.2000, s. 1).

⁶¹ Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 649/2012 z dnia 4 lipca 2012 r. dotyczące wywozu i przywozu niebezpiecznych chemikaliów (Dz.U. L 201 z 27.7.2012, s. 60).

⁶² Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1272/2008 z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie klasyfikacji, oznakowania i pakowania substancji i mieszanin, zmieniające i uchylające dyrektywy 67/548/EWG i 1999/45/WE oraz zmieniające rozporządzenie (WE) nr 1907/2006 (Dz.U. L 353 z 31.12.2008, s. 1).